Gespeculeerd als een van de eerste terriërrassen, is de Ierse terriër zeer trouw aan typische terriërkenmerken met zijn loyaliteit, aanpassingsvermogen en pit. Dit ras is zeer goed afgerond en zorgt voor een uitstekende metgezel.
Hoewel deze terriër een sterk en stevig lichaam heeft, is zijn beweging lenig en actief. Met een pittige (die er krachtig maar toch lenig uitziet) en sierlijke contouren, heeft de Irish Terrier een redelijk lang lichaam en heeft hij niet de korte rugeigenschap van veel langbenige terriërs.
Dit ras combineert behendigheid, snelheid, kracht en uithoudingsvermogen, waardoor het een reeks taken kan uitvoeren. Zijn intense expressie past bij zijn karakter. De gebroken vacht van de hond is ondertussen stug en dicht en kort genoeg om de lichaamsvorm niet te verstoren. Deze vacht is meestal felrood, goudrood, rood tarwekleurig of tarwekleurig. Puppy's kunnen echter bij de geboorte zwart haar hebben, dat zou moeten verdwijnen voordat ze volgroeid zijn. Bovendien kunnen volledig gekleurde honden een kleine witte vlek op de borst hebben.
De Ierse Terriër is dol op jagen, verkennen, jagen en rennen. Het vereist dagelijks voldoende mentale en fysieke training op een veilige plaats; dit geeft het een waardige, rustige houding binnenshuis. Deze trouwe metgezel is ook erg vermakelijk.
De Ierse Terriër staat bekend als een waaghals en is gedurfd, assertief, onbezonnen, onafhankelijk, wilskrachtig, nieuwsgierig, goedaardig en altijd klaar voor avontuur en actie. Het is gereserveerd voor onbekende mensen, maar is over het algemeen agressief tegenover kleine dieren en andere honden.
De draadvacht van de Ierse Terriër moet ongeveer twee keer per week worden gekamd, naast het ongeveer vier keer per jaar vormgeven en trimmen. Showhonden moeten gestript worden. Voor huisdieren is knippen voldoende -- het helpt de vacht zachter te maken, maar kan de kleur dof maken.
Een actief ras, de Ierse Terriër vereist dagelijkse lichaamsbeweging en vermakelijke spelletjes. Behalve dat hij een goede jogging- en wandelgenoot is, is hij ook een favoriete jacht- en wandelpartner. (Het trainen van de oren van de Ierse Terriër is nodig om hun vaardigheden als effectieve jagers te ontwikkelen en aan te scherpen.)
Met een gemiddelde levensduur van 12 tot 15 jaar kan de Ierse Terriër last hebben van kleine gezondheidsproblemen zoals urinestenen.
Zoals de naam al doet vermoeden, is de Irish Terrier, een oud en typisch langbenig terriërras, afkomstig uit Ierland. Er wordt gezegd dat het afstamt van een tarwekleurige terriër (misschien een vergelijkbare stamvader van de Soft Coated Wheaten Irish Terrer) en oude Black and Tan Terrier, rassen die in Ierland werden gevonden en werden gebruikt voor de jacht op ongedierte, vossen en otters. Omdat hij op de Ierse Wolfshond lijkt, geloven veel mensen ook dat deze terriër zijn voorouders gedeeltelijk met het ras deelt.
Als een van de meest raciest van de Terrier-groep, heeft de Irish Terrier langere benen en een langer lichaam dan de andere terriërs. Eerdere Ierse Terriers hadden verschillende kleuren, waaronder gestroomd, zwart en bruin en grijs. Maar tegen het einde van de 19e eeuw werd de effen rode kleur gestandaardiseerd onder het ras.
In 1875 werd de eerste Ierse Terriër aan het publiek voorgesteld en tegen de jaren 1880 werd het het vierde meest populaire ras in Engeland. En hoewel mensen het destijds stijlvol vonden om de oren van de terriër te knippen, zou de Irish Terrier Club of England de praktijk in 1889 verbieden. Deze beslissing had verstrekkende gevolgen voor honden, omdat het leidde tot het debat over het bijsnijden van de oren en uiteindelijk tot de volledige afschaffing van bijgesneden oren bij hondenrassen die in Engeland worden getoond.
In de Verenigde Staten werd deze terriër erg populair en behaalde de 13e rang onder alle rassen van de jaren 1920. Tegenwoordig is het regelmatig te zien in hondenshowringen in het hele land.
