Alle leden van de paardenfamilie zijn geëvolueerd om hun noodzakelijke voeding uit grassen te halen. Vooral paarden en ezels zijn in staat om voedingsstoffen uit grove grassen en planten te halen die een groter paard misschien niet ondersteunen. Hun tanden zijn geschikt voor het malen van de grove plantenvezels en het lange, langzame spijsverteringsstelsel haalt op efficiënte wijze voedingsstoffen en energie uit de planten die het eet.
Sommige paarden zijn makkelijk te houden en kunnen redelijk goed leven op minimale weiden. Anderen zullen worden uitgehongerd voor voeding. Een paard dat heel hard werkt, krijgt mogelijk niet genoeg voeding. Het hangt echt af van het type paard dat je hebt en wat zijn taak is of het zal gedijen op een dieet van gras, vooral een die niet van topklasse is.
Op een weide van de beste kwaliteit moeten paarden alle voedingsstoffen kunnen krijgen die ze nodig hebben. Dit is tenslotte wat ze van nature in het wild eten. Helaas hebben maar heel weinig eigenaren, buiten hun schuld, weiden van topkwaliteit. Overbegrazing, droogte, bevriezing, slecht beheer, arme grond en sneeuwbedekking hebben allemaal invloed op de kwaliteit van het gras en het vermogen van het paard om voldoende voeding te krijgen. Sommige van deze omstandigheden kunnen worden gecompenseerd met goed graslandbeheer en bodemaanpassingen.
Zelfs met goede zorg, een perfect groeiseizoen en uitstekende grond, hebben de meeste paarden gedurende ten minste een deel van het jaar aanvulling met mineralen, voer of krachtvoer nodig. Het vroege voorjaar, de winter en de herfst kunnen de grasgroei vertragen en het gras niet optimaal maken voor uw paard. Wees voorbereid op een aanvulling met hooi en een multivitamine-/mineralensupplement. Let op de conditie van uw paard en let op tekenen van gewichtsverlies. Nogmaals, elk paard is een individu, dus wat voor de een werkt, is misschien niet geschikt voor de ander.
Voorkom overbegrazing door het aantal paarden in de wei te beperken en door weiden te roteren, zodat het gras de tijd heeft om te herstellen na begrazing. Paarden zullen gras bijsnijden tot het grondniveau, wat betekent dat gras in hete, droge omstandigheden kan verbranden en uitdrogen voordat het de kans krijgt om te groeien. Veel paarden die op een klein gebied worden gehouden, betekent dat de grond verdicht wordt, en dat maakt het erg moeilijk voor iets anders dan het meest agressieve onkruid om te groeien.
Hoewel een onkruidachtige weide er misschien groen uitziet, biedt het niet veel voeding voor je paard, en sommige kunnen zelfs giftig zijn als ze in grote hoeveelheden worden gegeten.
In sommige gebieden kunnen mineralen of andere voedingsstoffen uit de bodem worden opgebruikt, waardoor het paard een tekort aan voedingswaarde krijgt. Vooral selenium baart paardeneigenaren zorgen. Dit mineraal is schaars in veel gebieden van Noord-Amerika, en dat betekent dat paarden niet genoeg zullen krijgen van gras of hooi. Een uitgebalanceerd supplement is ideaal om dit essentiële mineraal te vervangen. Selenium is een belangrijke antioxidant en een tekort kan witte spierziekte veroorzaken. Als je paard snel vastloopt, wat een pijnlijke stijfheid van de spieren is na het werk, kan een gebrek aan selenium een deel van het probleem zijn.
Pony's, ezels en sommige muilezels moeten mogelijk worden beperkt om te veel vers gras te eten, omdat ze hun voedsel veel efficiënter metaboliseren. Te veel eten kan gemakkelijk obesitas en gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals de grondlegger, een pijnlijke ontsteking in de hoeven. Zelfs paarden die het vrij goed doen op een rijke weide, hebben misschien een aanpassingsperiode nodig als ze hooi hebben gegeten, bijvoorbeeld na een lange winter. Een snelle verandering kan krampjes en andere gezondheidsproblemen veroorzaken.
Het simpele antwoord is ja. Een weiland kan mogelijk de enige voedingsbron zijn voor een paard. Gezien de variabiliteit van het eigen metabolisme en de behoeften van een paard, is weidegang alleen mogelijk niet voldoende voor uw paard. Daarom is het essentieel om de conditie van je paard goed in de gaten te houden.
