Muggen en kopvliegen zijn duidelijke externe plagen waar uw paard mee te maken heeft, maar er zijn ongeziene interne plagen die het welzijn van uw paard diepgaand kunnen beïnvloeden. Inwendige parasieten kunnen aanzienlijke schade aanrichten aan de inwendige organen van uw paard. Ze stelen voedingsstoffen uit het voedsel dat het paard eet en kunnen schade aanrichten aan de darmwand, diarree en gewichtsverlies veroorzaken en kunnen stolsels veroorzaken in de bloedvaten die voedingsstoffen naar de darmen transporteren.
Als een paard verder gezond en goed gevoed is, is een matige parasietbelasting misschien geen probleem. In feite is het hebben van enkele darmparasieten normaal voor een paard. Als een paard echter zwak, ziek, jong, heel oud is of andere gezondheidsproblemen heeft, kunnen interne parasieten de gezondheidsproblemen vergroten. Ernstig darmparasitisme leidt tot tekenen van ondervoeding, zoals een opgezwollen buik, gewichtsverlies, doffe of pluizige vacht, doffe houding en diarree.
Het komt vaak voor dat paarden verschillende soorten darmparasieten tegelijkertijd herbergen. Goed graslandbeheer en een regelmatig programma voor het beheer van parasieten kunnen ernstige parasitaire infecties voorkomen. Dit zijn de meest voorkomende soorten darmparasieten bij paarden.
Dit is een klasse van paardenparasieten en kan verder worden onderverdeeld in grote en kleine strongylen.
Grote Strongyles, soms "bloedwormen" of "roodwormen" genoemd, zijn waarschijnlijk de gevaarlijkste darmparasieten voor paarden omdat ze de meeste schade kunnen aanrichten. Larven van deze parasieten zitten op grassprieten waar een paard ze gemakkelijk kan inslikken. Nadat de larven zijn ingenomen, graven ze zich door de bekleding van het spijsverteringskanaal en migreren ze door de bloedvaten die de darmen bevoorraden. De larven blijven enkele maanden in deze bloedvaten en ontwikkelen zich verder tot volwassen parasieten. Zodra ze volwassen zijn, migreren de parasieten terug naar de darm waar ze zich hechten aan de muur en eieren vrijgeven die het paard in de mest passeert, om de weide opnieuw te infecteren en de levenscyclus opnieuw te beginnen.
Larven die in de darmbloedvaten migreren, kunnen de bloedvaten beschadigen, bloedingen en stolsels, arteriële schade en ernstige arteriële blokkades veroorzaken die zelfs tot de dood kunnen leiden.
Over het algemeen wordt aangenomen dat kleine strongylussen niet zo pathogeen zijn, maar in de afgelopen decennia hebben onderzoekers gevallen van resistentie van deze parasieten tegen veelgebruikte ontwormingsmiddelen gedocumenteerd. Kleine Strongylen hebben het vermogen om in de darmwand te kruipen. Dit maakt het voor ontwormende medicijnen moeilijker om ze te doden en is daarom een handig overlevingsmechanisme voor deze parasiet. Meestal zal deze parasiet in de winter inkapselen en wanneer de lente aanbreekt, zullen de wormen in grote aantallen uit de cysten tevoorschijn komen. Dit veroorzaakt ernstige irritatie van het darmslijmvlies en kan leiden tot diarree en koliek bij het paard.
Ascariden zijn lange, ronde, lichtgrijze wormen die wel 30 cm lang kunnen worden. Ze leven in de dunne darm van paarden. Vanwege hun grote omvang kunnen ze impactiekoliek veroorzaken. Deze parasieten kunnen vooral bij veulens grote schade aanrichten, waardoor ze er ondervoed uitzien, met een dikke buik en een slechte haarvacht. Naarmate een paard ouder wordt, heeft het de neiging om een natuurlijke immuniteit op te bouwen tegen dit specifieke type parasiet.
Als je je paard ziet krabben aan de basis van zijn staart aan een boom of hekpaal, vermoed dan draadwormen. Pinworms leven in de dikke darm en leggen hun eitjes rond de anus. Paardenwormen zijn niet hetzelfde als menselijke draadwormen, dus u hoeft zich geen zorgen te maken dat u of andere huisdieren besmet raken. Pinworms worden beschouwd als de meest goedaardige darmparasieten van paarden en kunnen gemakkelijk worden behandeld met routinematige ontwormingsproducten. De meeste schade die ze aanrichten is de resulterende kale staart van het krabben van het paard.
Deze wormen leven in de longen van het paard. Longwormen veroorzaken irritatie in de luchtwegen, wat kan leiden tot hoesten. Ernstige infecties kunnen leiden tot bronchitis, secundaire bacteriële infectie en longontsteking. Als een paard hoest dat niet geassocieerd lijkt te zijn met een andere ziekte of stoffig voer, kan uw dierenarts longworm vermoeden. Deze parasiet wordt meestal aangetroffen bij ezels en muilezels, maar paarden kunnen besmet worden als ze een weiland delen.
Ga verder naar 5 van 7 hieronder.
Lintwormen, zoals de naam al doet vermoeden, zijn platte, gesegmenteerde, lintachtige parasieten. Ze zijn bleek, geelachtig en wit van kleur. De laatste segmenten van de wormen zijn gevuld met eieren. Wanneer het paard mest passeert, worden de met eieren gevulde segmenten in de wei gedropt. Deze eieren worden vervolgens geconsumeerd door een mijt, die vervolgens door een paard kan worden gegeten terwijl het graast. Lintwormen zijn over het algemeen niet zo gevaarlijk voor de algehele gezondheid van een paard als rondwormen of strongyles. In grote aantallen beroven lintwormen echter nog steeds voedingsstoffen van het paard. Lintwormen worden behandeld met een specifiek type ontwormingsmiddel genaamd praziquantel. Niet alle vrij verkrijgbare ontwormingsmiddelen bevatten dit medicijn, dus u kunt het beste uw dierenarts raadplegen als u lintwormen vermoedt.
Bots zijn geen darmparasiet maar eerder een vlieg. Botvliegen leggen eieren op de voorbenen van je paard. De eieren jeuken en irriteren en als het paard zichzelf krabt, neemt hij de eieren binnen. Eenmaal ingeslikt, komen de eieren uit en hechten de larven zich aan de binnenkant van de maag van het paard, waar ze zweren en zweren kunnen veroorzaken. Na verloop van tijd ontwikkelen de larven zich verder en komen dan los van het maagslijmvlies en komen terecht in de paardenmest. Eenmaal op de grond graven de larven zich in en verpoppen zich verder tot volwassen vliegen om de levenscyclus opnieuw te starten. Over het algemeen zijn botlarven in kleine aantallen niet schadelijk. Paardenbezitters kunnen botvliegmessen kopen bij de tuigwinkel; deze metalen verzorgingsinstrumenten worden gebruikt om botvliegeieren van de binnenkant van de voorpoten van een paard te schrapen om inslikken te voorkomen.
Hun namen suggereren dat dit kleine draadachtige wormen zijn van ongeveer 5/16 inch lang. Draadwormen komen het paard binnen door opname of door de huid binnen te dringen. Deze wormen zijn meestal alleen een probleem bij jonge veulens. Eigenaren van drachtige merries kunnen overwegen de merrie te behandelen tegen draadwormen voordat ze gaat veulenen. Draadwormen kunnen van merrie op veulen worden overgedragen via de melk van de merrie. De wormen kunnen schade aanrichten aan het longweefsel van het paard, het slijmvlies van het spijsverteringsstelsel en huidirritatie veroorzaken. Veulens met een ernstige besmetting kunnen last hebben van diarree, die mogelijk niet reageert op de behandeling, en uitdroging. Naarmate het veulen ouder wordt, ontwikkelt het natuurlijke immuniteit tegen deze parasiet, wat zelden een gezondheidsprobleem is bij oudere paarden.
