Ankerwormen zijn macroscopische parasieten, wat betekent dat ze met het blote oog kunnen worden gezien. Ze worden vaak aangetroffen op koi en goudvissen, maar zijn te vinden op veel zoetwatervissoorten. Het "worm"-gedeelte dat zich in het water uitstrekt, zijn eigenlijk de vrouwelijke voortplantingsstructuren. Het behandelen van deze parasieten kan een uitdaging zijn, afhankelijk van uw aquariumopstelling en de hoeveelheid parasieten.
Ankerwormen (Lernaea spp.) zijn eigenlijk geen wormen, maar een parasiet van schaaldieren die zich in de huid van de vis nestelt en een wormachtige staart heeft die uit de huid steekt. Deze parasieten hebben meerdere niet-parasitaire stadia die plaatsvinden in het water. Zodra een mannetje met een vrouwtje paart, hecht ze zich aan een vis om uit te groeien tot een reproductief actieve volwassene. Deze parasieten krijgen de naam "worm" van de zich uitbreidende vrouwelijke voortplantingsstructuur. Juveniele ankerwormen kunnen vrij rondzwemmen in uw aquarium, maar zullen uw vissen niet hinderen.
De Lernaea geslacht van roeipootkreeftjes infecteren de meeste zoetwatervissen. Ze worden vaak gevonden op goudvissen en koi. Er zijn andere vergelijkbare geslachten van roeipootkreeftjes die andere zoetwater- en zeevissen infecteren.
Ankerwormen zijn een van de macroscopische zoetwatervisparasieten die met het blote oog zichtbaar zijn. Je zult de vrouwelijke voortplantingsstructuren zien die lijken op korte witte wormen die achter de schubben uitsteken. Aan het uiteinde van de witte "worm" kunnen een of twee eierzakken zijn bevestigd. Ankerwormen zijn ook te vinden in de mondholte en geven de mond een "balein"-uiterlijk, zoals de lange tanden van baleinwalvissen.
Wormen die eraf zijn gevallen, kunnen bloedingen of fibrose op de huid achterlaten. Bacteriën kunnen de plaats van de aanhechting van de ankerworm infecteren, waardoor een rode laesie op de huid van de vis ontstaat.
Ankerwormen komen voor wanneer een nieuwe vis wordt toegevoegd aan een aquarium met juveniele ankerwormen of een reproductief actief vrouwtje in hun huid. Door de juiste quarantaine over te slaan, verspreidt deze parasiet zich zeer snel. Een enkele vrouwelijke ankerworm kan elke twee weken honderden larven produceren gedurende maximaal 16 weken in een 77F (25C) tank.
Jonge ankerwormen kunnen ook worden verspreid met de introductie van levende planten. Hoewel ze zich misschien niet op de planten zelf bevinden, kunnen vrijzwemmende juvenielen zich in het water rond de planten bevinden. Waterplanten kunnen veel bacteriën en parasieten in uw aquarium brengen als ze niet goed in quarantaine worden geplaatst. Net als je nieuwe vissen, zal het in quarantaine plaatsen van planten in een plant-only systeem de levenscyclus van de parasiet doorbreken, omdat er geen vissen zijn om ze te huisvesten. Dit geldt alleen voor planten die bij vissen worden gehouden. Als uw nieuwe planten nog nooit bij vissen zijn gehouden, zijn ze vrij van visziektes. Hoewel ze ongewerveld ongedierte kunnen meebrengen, zoals slakken.
Als er eenmaal ankerwormen op uw vissen zitten, is het erg verleidelijk om ze er gewoon af te trekken, maar weersta de drang om dit te doen. Ankerwormen moeten door uw dierenarts correct worden verwijderd bij een vis onder verdoving. Ze zullen de hele parasiet inclusief het voedingsuiteinde van onder de huid van de vis moeten verwijderen. Afhankelijk van de mate van besmetting maakt sedatie het proces minder stressvol voor de vissen en kan de dierenarts effectiever werken zonder een wriemelende vis.
Als de volwassen vrouwtjes eenmaal zijn verwijderd, heb je misschien nog steeds een microscopisch probleem:de juveniele stadia. Vrij verkrijgbare "ankerworm"-behandelingen zijn meestal redelijk effectief tegen de juveniele stadia, maar ze zullen de volwassenen niet doden. Een andere manier om het vrijzwemmende juveniele stadium in het aquarium te doden, kan worden bereikt door uw substraat en decor te verwijderen en uw water door een UV-licht te laten lopen.
Het behandelen van ankerwormen met organofosfaten of diflubenzuron (dimiline) is effectief, maar moet met grote voorzichtigheid gebeuren. Gebruik alleen door dierenartsen goedgekeurde producten, houd ze uit de buurt van uw andere huisdieren en kinderen, en zorg ervoor dat u de juiste bescherming (bijv. handschoenen) draagt bij het omgaan met medicijnen.
De plaatsen van volwassen hechting kunnen ook secundaire bacteriële infecties ontwikkelen. Controleer deze sites zorgvuldig nadat de volwassenen zijn verwijderd. Afhankelijk van de plaats en de ernst kunnen ze een behandeling met antibiotica nodig hebben. Antibiotica mogen niet zonder recept worden gekocht en mogen alleen worden gebruikt op voorschrift van een dierenarts. De beste methode om deze secundaire bacteriële infecties af te schrikken is een goede waterkwaliteit.
De beste methode om ankerwormen te voorkomen, is door nieuwe toevoegingen aan uw aquarium op de juiste manier in quarantaine te plaatsen. Als u ankerwormen ziet in een aquarium met vissen die u wilt kopen, neem dan aan dat ze allemaal besmet zijn. Onthoud dat juveniele larven microscopisch klein zijn en aanwezig kunnen zijn zonder dat je het beseft totdat het te laat is. Door uw nieuwe vissen goed in quarantaine te plaatsen, voorkomt u verspreiding naar het hoofdaquarium.
