De pH-waarde in een zoutwateraquarium is een constante zorg voor de meeste zeeaquarianen. Terwijl de bewoners van een vissysteem een vrij groot bereik van pH-niveaus kunnen verdragen gedurende een periode zonder grote schade, zijn de bewoners van een riftank, die zowel vissen als ongewervelde dieren omvat, sterk afhankelijk van een constant pH-niveau in de juiste bereik om te overleven, laat staan te gedijen. De geaccepteerde pH-waarde in een basisch zoutwatersysteem ligt tussen 7,6 en 8,4, maar riftanks zijn gevoeliger en moeten daarom aan de bovenkant van de pH-schaal worden gehouden, 8,0 tot 8,4.
Om de pH te regelen of aan te passen, moet men eerst begrijpen wat het is. Hoewel het ingewikkeld kan zijn om de chemie van de interactie van ionen te begrijpen, is het niet moeilijk om voor een leek een begrip van pH te ontwikkelen.
pH (kracht van waterstof) is gewoon een meting van de zuurgraad of alkaliteit van een oplossing. Een pH van 7 wordt als "neutraal" beschouwd, niet zuur of alkalisch, terwijl een pH boven 7 alkalisch of "base" is en lager dan 7 zuur.
De normale trend voor water in een zoutwatersysteem is dat de pH naar beneden gaat, of zuurder, wat voortkomt uit de toevoeging van zuren aan het aquarium. Deze zuren zijn afkomstig uit verschillende bronnen, waarvan de belangrijkste zijn:
Natuurlijk zijn ademhaling en metabolische afvalstoffen een natuurlijk onderdeel van de oceaan. De reden dat de pH van het zeewater echter niet verandert, is dat het water een aantal chemicaliën bevat, zoals bicarbonaat, calcium, carbonaat, boraat en hydroxide, die allemaal fungeren als natuurlijke "buffers" die de daling van de pH vertragen.
Dus waar komt alkaliteit in dit alles? De mate waarin een oplossing zijn pH behoudt wanneer zuur wordt toegevoegd, wordt de "alkaliniteit" van de oplossing genoemd. Verwante termen die worden gebruikt met betrekking tot aquaria zijn carbonaat of calciumhardheid , en zijn Duitse equivalent, KH of dKH. De hoeveelheid "buffers" in zeewater bepaalt de alkaliteit.
Wanneer de pH in een zoutwatersysteem begint te dalen, is dit een indicatie dat de buffers versleten raken en geeft het aan dat de stijging van de zuurgraad gecorrigeerd moet worden.
Houd er rekening mee dat grote aanpassingen in de pH-waarde in uw aquarium langzaam moeten worden gedaan. Het binnen een paar minuten verhogen van de pH van 7,4 naar 8,4 kan een pH-schok veroorzaken bij bijna alle zoutwatervissen (en ongewervelde dieren), met de dood tot gevolg. Als u grote aanpassingen maakt, doe dit dan langzaam, zoals u zou doen wanneer u nieuwe aanwinsten in uw tank laat acclimatiseren.
Zout water, zonder invloeden van buitenaf, zal een constante pH behouden. Als dit zo is, waarom verandert de pH in uw zoutwateraquarium dan, en daalt meestal lager? In de meeste gevallen is de pH-daling te wijten aan het zuur dat wordt geproduceerd door de productie en reductie van ammoniak. De ammoniak wordt aangemaakt door het vee in de tank terwijl het voedsel eet en afval produceert (meestal afval) dat vervolgens ontleedt. Niet opgegeten voedsel op de bodem van de tank produceert ook ammoniak als het ontleedt. Hetzelfde geldt voor alle dode beestjes die in de tank achterblijven.
Een regelmatig aquariumonderhoudsprogramma dat visafval en niet-opgegeten voedsel verwijdert, samen met gedeeltelijke waterverversing met nieuw zout water, zal de pH in uw aquarium meestal op het juiste niveau houden en pH-aanpassingen tot het verleden maken.
