Parodontitis wordt gekenmerkt door een ontsteking van de weefsels rond een tand (in wezen het ondersteuningssysteem van de tand). Het kan slechts een of twee tanden of zoveel als de hele mond van een hond aantasten. Het kan in het begin alleen het tandvlees aantasten, maar zal uiteindelijk het bot rond de tandwortels aantasten.
Als parodontitis onbehandeld blijft, kan dit leiden tot ernstige mondpijn, verlies van tanden, andere tandheelkundige aandoeningen en een breed scala aan complicaties in het hele lichaam. Een goede tandverzorging kan parodontitis voorkomen en is een belangrijk aspect om uw hond gezond te houden.
De ontwikkeling van parodontitis is een geleidelijk proces dat begint met de vorming van tandplak. Bacteriën in de mond vormen deze plaque, een bacteriefilm die zich aan de tanden hecht. Vervolgens verharden mineralen in het speeksel de tandplak tot tandsteen (calculus), dat stevig aan de tanden hecht. De tandplak en tandsteen, die beide bacteriën bevatten, verspreiden zich onder de tandvleesrand. De bacteriën scheiden gifstoffen af en veroorzaken schade aan de ondersteunende weefsels rond de tand, inclusief het tandvlees en bot. Deze schade creëert een zak rond de tand waar meer bacteriën en vuil zich kunnen verzamelen.
Bepaalde honden lijken een genetische aanleg te hebben voor parodontitis. Dit heeft vaak te maken met het ras van de hond. Veel honden van kleine rassen, zoals speelgoedpoedels en bepaalde spaniëls, zijn bijzonder vatbaar voor parodontitis.
De tekenen van parodontitis variëren van hond tot hond en zijn meestal gebaseerd op de ernst van de ziekte. Het eerste dat de meeste mensen zullen opmerken is halitose. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, horen honden geen slechte adem te hebben. Dit is een teken van tandziekte en moet meteen worden aangepakt. Honden met gevorderde parodontitis hebben vaak een vieze adem.
Naarmate de parodontitis vordert, neemt ook de orale pijn toe. Houd er rekening mee dat niet alle honden zullen laten zien dat ze pijn hebben; veel honden proberen hun pijn te verbergen totdat het ondraaglijk wordt. Als ze hun pijn tonen, kunnen ze terughoudend worden of niet in staat zijn om op voedsel en lekkernijen te kauwen. Honden met orale pijn kunnen ook hun interesse in kauwspeeltjes verliezen. Ze kunnen meer gaan kwijlen dan normaal. Dit speeksel kan zelfs bloederig zijn.
Bij nadere inspectie van het gebit zal u of uw dierenarts op zijn minst gingivitis (ontsteking/rood worden van het tandvlees) opmerken. Naarmate de parodontitis voortschrijdt, zullen de tanden uiteindelijk losraken.
Parodontitis wordt gediagnosticeerd en genummerd van één tot vier (op basis van ernst).
In de mond veroorzaakt parodontitis schade aan het tandvlees en het bot rond de tanden, wat leidt tot verlies van deze weefsels. Parodontitis kan ook andere problemen in de mond veroorzaken.
Het is belangrijk om te begrijpen dat parodontitis kan leiden tot andere grote gezondheidsproblemen in het hele lichaam.
Ophoping van tandsteen en gingivitis beginnen in de vroege stadia van tandheelkundige aandoeningen. Deze kunnen worden genezen met een professionele gebitsreiniging, thuiszorg en een beetje hersteltijd. er is echter geen remedie voor parodontitis . Zodra tandziekte zich ontwikkelt tot parodontitis, begint het bot rond de tanden te vernietigen. Dit botverlies kan niet ongedaan worden gemaakt. Gelukkig kan het worden behandeld om de progressie van de parodontitis te vertragen.
Ongeacht de graad van parodontitis, de eerste en belangrijkste behandelingsstap is professionele gebitsreiniging. Deze procedure moet worden uitgevoerd onder algemene anesthesie. Dierenartsen en veterinaire technici kunnen de tanden beter bekijken en het stadium van de ziekte nauwkeurig beoordelen. Veel dierenartsenpraktijken voeren digitale tandheelkundige röntgenfoto's uit, die uiterst waardevol zijn als het gaat om het stellen van een nauwkeurige diagnose en dienovereenkomstig te behandelen.
Tijdens een professionele reiniging kan het gebit grondig worden ontkalkt, ook van de subgingivale oppervlakken van de tanden (onder het tandvlees). Wees voorzichtig als het gaat om 'anesthesievrije tandheelkunde'. Deze procedure kan helpen het uiterlijk van de tanden te verbeteren en mogelijk een slechte adem te verminderen, maar het is geen grondige parodontale reiniging. Een echte professionele reiniging kan niet worden gedaan als het huisdier wakker is, hoe braaf dat huisdier ook is.
Zodra de tanden van uw hond schoon zijn, begint uw werk. Het doel is nu om de progressie van parodontitis te vertragen. Tandverzorging aan huis is essentieel voor alle honden, maar het is nog belangrijker voor honden met een bestaande parodontitis. De "gouden standaard" is om de tanden van uw hond dagelijks te poetsen met een enzymatische tandpasta die speciaal voor huisdieren is gemaakt.
Dagelijks poetsen kan al dan niet een realistische optie zijn voor u en uw hond. Als alternatief voor het dagelijks poetsen, kunt u proberen om dagelijks tandpasta op het gebit van de hond aan te brengen. Als dagelijkse verzorging nog steeds geen optie is, zijn er verschillende actuele producten die periodiek (meestal een keer per week) kunnen worden aangebracht. Bovendien kunnen sommige voedsel- en wateradditieven de chemie van de mond van de hond veranderen, waardoor de opbouw van tandplak en tandsteen wordt vertraagd. U kunt mogelijk ook een tandkauwmiddel voor honden vinden dat de opbouw van tandsteen voorkomt. Zorg ervoor dat het veilig is voor uw hond.
Houd er rekening mee dat niet alle tandheelkundige producten voor honden gelijk zijn gemaakt. Praat met uw dierenarts over producten die bewezen effectief en veilig zijn. Ook kunt u bij de Veterinaire Orale Gezondheidsraad terecht voor een lijst met goedgekeurde producten. De VOHC is vergelijkbaar met de American Dental Association, maar dan voor huisdieren.
Het beste moment om een tandheelkundige thuisverzorgingsroutine voor uw hond te starten, is op het moment dat u hem in uw leven brengt. Hierdoor zal uw hond wennen aan het proces, dus het is geen strijd. Het zal ook helpen voorkomen dat parodontitis in de eerste plaats begint. Zoals bij de meeste ziekten, is preventie de sleutel.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.