Vaker gezien bij honden, en soms konijnen, is kersenoog ook af en toe een probleem voor katten. Deze ziekte tast de weefsels rond het oog of de ogen van een kat aan, maar het kan meer zijn dan alleen een cosmetisch probleem. Sommige katten zijn vatbaarder voor het ontwikkelen van kersenoog dan andere, en het is belangrijk om te weten hoe je het kunt herkennen en wat je eraan kunt doen.
"Kersenoog" is eigenlijk een bijnaam voor een medische aandoening die verzakt knipvlies, verzakt derde ooglid of verzakking van de derde ooglidklier wordt genoemd. Het derde ooglid, of knipvlies, is het vlezige, roze deel naast het oog in de oogkas. Het is eigenlijk een stukje weefsel met een klier die tranen afscheidt. Meestal is het niet gemakkelijk te zien en wordt het afgeplat tegen de hoek van de oogkas. Als het vergroot wordt, omslaat en uitsteekt of verzakt, ontstaat er een kersenoog.
Een roze of rood, vlezig uitsteeksel dat uit de binnenhoek van een kattenoog komt, is hoogstwaarschijnlijk een kersenoog. Het wordt vaak beschreven als een roze bel of zwelling en kan groot genoeg zijn om een deel van het oog van een kat te blokkeren. Het kan ook komen en gaan of permanent aanwezig zijn. Cherry eye bij katten is vrij duidelijk als je weet waar je op moet letten, maar de volgende secundaire problemen die cherry eye kan veroorzaken, zijn de echte zorgen.
Andere symptomen zijn onder meer:
Wanneer katten droge ogen krijgen, komt dit door een gebrek aan traanproductie. Aangezien het derde ooglid een klier bevat die tranen produceert, kan deze klier niet voldoende smering aan het oog geven als het ontstoken is en uitsteekt. Als een oog droog is, zal het ontstoken raken, geïrriteerd raken en jeuken. Een zweer op het oppervlak van het oog, het hoornvlies genaamd, kan het gevolg zijn. Droge ogen, ook bekend als keratoconjunctivitis sicca of KCS, moeten mogelijk regelmatig worden behandeld om hoornvlieszweren te voorkomen. Een hoornvlieszweer is erg pijnlijk en kan leiden tot blijvende oogbeschadiging en zelfs scheuren als het wordt genegeerd.
Als een kersenoog groot genoeg is, kan het voor een kat ook moeilijk of onmogelijk zijn om zijn ogen volledig te sluiten. Dit is niet alleen stressvol en vervelend voor een kat, maar het kan ook bijdragen aan droge ogen.
Afhankelijk van de ernst van het kersenoog is behandeling misschien niet eens nodig. Maar als het kersenoog chronisch is en problemen veroorzaakt, kan een operatie worden aanbevolen om het probleem te verhelpen. Sommige kersenogen zullen vanzelf komen en gaan, terwijl andere eruit springen en eruit blijven. Om secundaire problemen van een kersenoog te voorkomen, zal de klier heel voorzichtig terug in de oogkas moeten worden geplaatst. Handmatige, zachte druk op de klier kan deze vervangen, maar vaak komt deze er gewoon weer uit. Een speciale chirurgische ingreep kan de klier weer op zijn plaats hechten om de klier weer normaal te laten functioneren en het oog te smeren.
Als er secundaire problemen zijn ontstaan als gevolg van een kersenoog, moeten mogelijk langdurig speciale zalven of oogdruppels worden aangebracht. Er zijn ook operaties die mogelijk moeten worden uitgevoerd. Als een kersenoog te lang wordt genegeerd, kan deze mogelijk niet worden gerepareerd. Af en toe wordt de klier verwijderd als deze niet langer zijn functie van tranen in het oog vervult.
Helaas is er geen echte manier om kersenoog bij katten te voorkomen. Als een kat wordt geboren met een gescheurd of zwak netvlies of een kleine oogkas, kun je niets doen om een kersenoog te voorkomen.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.