Cherry eye is een aandoening waarbij ligamenten die de traanklier onder het ooglid houden afbreken en de klier verzakt of 'uitpuilt'. Wanneer dit gebeurt, lijkt het alsof uw hond een klein kersje in de binnenste ooghoek heeft, een aandoening die 'kersenoog' wordt genoemd.
Hoewel het elke hond kan treffen, hebben sommigen meer kans dan anderen om het te ontwikkelen. Deze aandoening kan in slechts één of beide ogen van een hond voorkomen, en het is nuttig voor een hondeneigenaar om te weten welke rassen er vatbaar voor zijn en hoe het wordt behandeld.
Veel dieren, waaronder honden, hebben een 'derde ooglid', technisch gesproken een knipvlies genoemd. Dit membraan dient niet alleen als een extra beschermende laag voor het oog van uw hond, maar het bevat ook een traanklier die essentieel is voor de traanproductie. Ligamenten houden de traanklier stevig vast onder het ooglid, maar wanneer die ligamenten afbreken, kan de klier verzakken. Deze aandoening wordt, zoals je wellicht hebt afgeleid, 'cherry eye' genoemd. Cherry eye kan van voorbijgaande aard zijn, wat betekent dat het komt en gaat, of constant. Het kan ook in een of beide ogen zijn, hoewel iets minder dan de helft van de honden met een kersenoog in het ene oog zich in het andere oog zal ontwikkelen.
Een hond met een kersenoog heeft een roze of rode uitstulping die uit de binnenste ooghoek lijkt te komen. Deze uitstulping zal niet bloeden en is niet pijnlijk, maar is meestal vrij duidelijk voor een eigenaar. Soms zal de uitstulping komen en gaan, maar andere keren zal het kersenoog permanent uit zijn totdat veterinaire zorg is ontvangen. Afgezien van deze duidelijke roze uitstulping in het oog, zijn andere problemen en symptomen die uw dierenarts bij een hond met een kersenoog kan zien, droge ogen, hoornvlieszweren, irritatie en ontsteking van het hoornvlies. Deze omstandigheden zorgen er vervolgens voor dat een hond in zijn ogen klauwt of in zijn ogen wrijft.
Droge ogen ontwikkelen zich door een gebrek aan traanproductie en aangezien het derde ooglid verantwoordelijk is voor het maken van tranen, als het ontstoken is en niet genoeg tranen levert, zal het oog niet goed worden gesmeerd. Dit kan dan ook irritatie, ontsteking en zelfs zweren aan het oog veroorzaken, vooral als een hond ernaar klauwt of over de grond wrijft. Als een kersenoog groot genoeg is, kan het voor een hond ook moeilijk of onmogelijk zijn om zijn ogen volledig te sluiten. Dit kan ook een bijdragende factor zijn voor droge ogen als het oog te allen tijde gedeeltelijk open blijft.
Professionals begrijpen niet volledig waardoor de ligamenten afbreken en ervoor zorgen dat een hond kersenoog ontwikkelt, maar er zijn bepaalde rassen die er meer vatbaar voor zijn dan andere. Deze rassen omvatten Amerikaanse cocker-spaniëls, Shih Tzus, beagles, Lhasa apsos, Pekingese, Maltese, Bassett Hounds, Rottweilers, Napolitaanse mastiffs, shar-peis, Boston terriers, Saint Bernards en Engelse bulldogs. De aandoening wordt vaker gezien bij honden van 2 jaar of jonger, maar kan zich op elke leeftijd ontwikkelen.
Er zijn enkele huismiddeltjes die u kunt proberen om de traanklier tijdelijk terug onder het ooglid van uw hond te krijgen. Meestal gaat het om warme kompressen en zachte massage. Helaas, zelfs als dit de traanklier weken tot maanden in bedwang houdt, is de enige curatieve therapie chirurgisch. In voorgaande jaren zou een dierenarts gewoon de gewraakte verzakte traanklier wegsnijden of wegsnijden, maar het werd al snel duidelijk dat de hond hierdoor niet in staat zou zijn om voldoende tranen in dat oog te maken. Honden waarvan de traanklier volledig is verwijderd, krijgen levenslang kunstmatige tranen om droge ogen en oogirritatie te voorkomen. Een modernere chirurgische benadering is om de klier weer onder het ooglid te bevestigen. Het nadeel van deze methode is dat er nog steeds een risico is op een hernieuwde verzakking, maar het blijft nog steeds de meest populaire van de twee chirurgische methoden, aangezien het risico op een hernieuwde verzakking kleiner is dan het risico van chronische droge ogen door het volledig verwijderen van de klier. Als uw hond een operatie heeft ondergaan om de traanklier te vervangen en deze opnieuw verzakt, kan uw dierenarts de methode voor het verwijderen van de klier aanbevelen in plaats van te proberen deze opnieuw te vervangen.
Helaas kan een operatie alleen worden uitgevoerd als de traanklier actief is verzakt. Als het kersenoog van uw hond van voorbijgaande aard is, kan uw dierenarts ervoor kiezen om te wachten tot het consistenter uit is.
Verschillende medicijnen, zowel oraal als oculair, kunnen worden voorgeschreven om pijn en ontsteking te helpen beheersen en om infectie te voorkomen, maar een E-halsband moet ook worden gedragen totdat het oog volledig is genezen. Dit helpt schade aan de operatieplaats te voorkomen. De traanproductie kan ook worden gecontroleerd wanneer het oog van uw hond na de operatie opnieuw wordt gecontroleerd om er zeker van te zijn dat de vervangen klier nog steeds voldoende tranen produceert en uw hond geen droge ogen heeft.
Omdat we niet precies weten wat de oorzaak is van de afbraak van de ligamenten die het knipvlies van uw hond vastzetten, weten we niet precies hoe we dit kunnen voorkomen. De hogere incidentie bij bepaalde rassen suggereert echter een genetische component. Als u een puppy wilt kopen dat een gevoelig ras is, kunt u contact opnemen met fokkers en hen vragen naar de frequentie van kersenoog in de foklijnen. Dit kan de kans verkleinen dat u een puppy kiest die kersenoog ontwikkelt. Het is echter altijd mogelijk voor een hond om kersenoog te hebben zonder incidentie in hun afkomst. Ondanks dat er geen duidelijke manier is om kersenoog bij uw hond te voorkomen, kunt u er zeker van zijn dat het geen levensbedreigende aandoening is en kan worden behandeld met chirurgie en medicijnen als ze het toch ontwikkelen.