Net zoals Stanley Coren een ranglijst voor hondenintelligentie heeft bedacht, heeft de dierenarts, hondengedragsdeskundige en trainer Dr. Ian Dunbar heeft een systeem om hondenbeten te classificeren. Hoewel het systeem niet onfeilbaar is en er variaties zijn, is het een goede manier om de ernst van het letsel te controleren.
Als je bent gebeten door een hond, moet je de 6 niveaus van hondenbeten kennen volgens de Dunbar-schaal. AnimalWised legt deze 6 niveaus uit en wat voor soort actie nodig is om ernstig letsel te voorkomen.
Een gelukkige en gezonde hond zonder reden om zich bedreigd of onzeker te voelen heeft geen reden om te bijten. Hoewel de vele factoren die ertoe leiden dat een hond iemand bijt, ingewikkeld kunnen zijn, is er meestal een reden achter het gedrag. Deze zijn veelzijdig, maar hun training, socialisatie en opvoeding zijn meestal de belangrijkste.
De bijtschaal van Dr. Ian Dunbar houdt rekening met zowel de redenen waarom een hond een mens kan bijten als wat er aan gedaan kan worden. De beetschaalniveaus zijn:
Honden moeten bijtremming leren. Dit is wanneer ze iets of iemand met hun mond vastpakken, maar weten dat ze niet hard moeten bijten. De volgende niveaus variëren van honden met bijtremming tot honden zonder bijtremming. Blijf lezen voor meer informatie.
Terwijl we het hebben over de verschillende niveaus van hondenbijten , de eerste houdt niet echt in dat je op de huid van de persoon bijt. Het is over het algemeen een agressieve weergave met bijten in de lucht en grommen, maar geen fysieke schade. Vaak bevatten ze agressieve signalen, zoals tanden laten zien en grommen, hoewel ze de persoon misschien niet eens benaderen. Als de hond echter in de kleding van de persoon knaagt en bijt zonder hun lichaam te beschadigen, valt dit in de categorie van niveau 1.
Tekenen van agressie lijken misschien lastig, maar als een hond niveau 1 bijt, gebruikt hij misschien gewoon zijn hondeninstincten om angst te signaleren. Meer dan 99% van de woordenwisselingen waarbij een hond niet verder gaat dan niveau 1. De hond kan om geldige redenen bang zijn als iemand probeert aan te vallen hen. De meeste gevallen hebben echter te maken met onzekerheid bij de hond. Het aanpakken van de oorzaak van de onveiligheid en het implementeren van training is meestal voldoende om dit soort gedrag te voorkomen.
Bij deze manier van bijten kan het slachtoffer tandafdrukken hebben, maar geen perforatie in de huid. Vrijwel alle mensen die veel met honden werken, hebben dit type beet opgelopen. Deze omvatten trainers , dierenartsen, trimmers en zelfs veel hondenverzorgers. Hoewel de hond bijtremming kan hebben, kan de persoon bijtsporen of krassen krijgen. Er kunnen oppervlakkige vlekken op de huid verschijnen, maar de huid mag niet geperforeerd zijn.
In deze gevallen geeft de hond een zeer serieus signaal af dat hij wordt blootgesteld aan een vorm van stress. Bovendien is het niet in staat om deze stress te kanaliseren naar een gezonde uitlaatklep. De hond is niet van plan om schade aan te richten en het is geen gevaarlijke hond. Integendeel, bijten zonder de huid te breken laat zien dat de hond heeft geleerd hoe hij zijn bit goed kan remmen. Er zou zelfs geen eerste hulp nodig moeten zijn.
Hoe dan ook, de hond is agressief en we moeten dit probleem aanpakken. We kunnen dit doen door de oorzaak van hun stress te achterhalen en deze uit hun omgeving te verwijderen . Als het probleem echter niet wordt opgelost, kan de agressiviteit toenemen en resulteren in een hogere beet op de Dunbar-schaal.
Het derde niveau van de Dunbar-bijtschaal resulteert in een beet die één tot vier oppervlakkige perforaties van de huid veroorzaakt. De wonden zijn niet dieper en half zo lang als dehoektanden . Er kunnen snijwonden in één richting zijn als het slachtoffer of de hond probeert weg te lopen van de woordenwisseling.
Dit type beet is variabel en kan vele oorzaken hebben. Honden kunnen bijten omdat:
Afgezien van de oorzaken en context van de situatie, moet elke hond die een beet van niveau 3 veroorzaakt, naar een dierenarts of hondenopvoeder worden gebracht. Welke behandeling u krijgt, hangt af van de aanleiding van het incident. Als de oorzaak klinisch is, moeten ze een dierenarts raadplegen die gespecialiseerd is in hondengedrag. Als de oorzaak een gedragsprobleem is, is een hondenopvoeder of etholoog vereist.
Honden wiens beten in deze categorie vallen, hebben meestal een slechte bijtremming, slechte socialisatie van de hond of een ander ernstig probleem. Het probleem kan vaak worden opgelost, maar het moet worden aangepakt door mensen die ervaring hebben met agressie bij honden.
Let op:het type training is belangrijk. Sommige trainers zijn voorstanders van de dominantietheorie . Hoewel effectief op de korte termijn, heeft dominantietraining vaak negatieve gevolgen op de lange termijn.
Wanneer de hond maar één keer bijt, maar de wonden zijn diep , wordt het beschouwd als een beet van niveau 4. De beet kan één tot vier perforaties veroorzaken die dieper zijn dan de helft van de lengte van de hoektand. Verwondingen kunnen in beide richtingen gaan, veroorzaakt doordat het slachtoffer zijn hand weghaalt terwijl hij wordt gebeten of de hond zijn hoofd schudt tijdens het bijten. In sommige gevallen kunnen deze beten worden veroorzaakt door roofzuchtige instincten. Honden schudden hun hoofd wanneer ze bijten om maximale schade aan hun prooi te veroorzaken, dus dit zijn serieuze beten.
De oorzaak is vaak ook angst. Het komt meestal voor bij honden die zichzelf proberen te verdedigen tegen wat zij als een ernstige bedreiging beschouwen, hoewel ze de situatie na de eerste aanval ontwijken. Elke hond die een persoon een beet van het vierde niveau heeft gegeven, moet worden gezien door een professionele trainer. Net als bij honden die beten van het derde niveau hebben gepleegd, hebben ze klinische of gedragsmatige behandelmethoden nodig, afhankelijk van wat het meest geschikt is.
Bij sommige hondensporten zoals schutzhund of mondioring , worden beten vergelijkbaar met het vierde niveau actief gezocht als een functie van het spel. Ze zijn echter gericht op mensen die een beschermhoes of -pak dragen. Honden die goed zijn opgeleid om deze sporten te beoefenen, zijn niet gevaarlijk en hebben een bijtremming. Deze honden weten dat ze alleen de beschermende pakken mogen bijten en geen onbeschermde delen van het lichaam aanvallen.
Er zijn echter te veel honden die niet goed zijn getraind om aan te vallen. Ze laten hun beet niet los op commando en de man heeft geen controle over hun roofzuchtige instincten . Deze honden zijn gevaarlijk en mogen niet worden betrokken bij dit soort training of spel.
Beten op het vijfde * niveau veroorzaken diepe wonden, vergelijkbaar met de vorige fase. Ze komen echter meerdere keren voor en kunnen in meerdere regio's voorkomen. Dit kan komen doordat de hondmeerdere beten . maakt in een enkele aanval of door meerdere keren te zijn aangevallen tijdens een langdurig incident
Honden die beten van het vijfde niveau op de schaal uitvoeren, worden als gevaarlijke honden beschouwd. Hun revalidatie is mogelijk, maar altijd onder voortdurend toezicht van een etholoog, dierenarts of hondentrainer.
Natuurlijk zijn er verzachtende omstandigheden voor dit soort beten. Een hond die mishandeld wordt en bijt om zichzelf te verdedigen, mag niet als gevaarlijk worden beschouwd. Dit kan ook van toepassing zijn op situaties waarin de hond bijt om zijn baasje te verdedigen tegen een aanval.
Het zesde en laatste niveau van beet is het ernstigst. Het is ook belangrijk op te merken dat dit niveau zeer zeldzaam is. Een hond bereikt het zesde niveau wanneer ze hebben geleid tot de dood van het slachtoffer of als ze vlees hebben gegeten dat ze van het slachtoffer hebben verwijderd. De consumptie van mensenvlees van een vooroverleden lijk valt niet in deze categorie.
Een hond of groep honden die betrokken is bij het overlijden van een persoon moet worden beoordeeld. Echter, voor zowel niveau 5 als 6, beweert Dr. Dunbar zelf dat de honden 'gewoon niet veilig zijn in de buurt van mensen' en gaat zelfs zo ver om euthanasie aan te bevelen voor de hond. In deze gevallen zullen de autoriteiten waarschijnlijk betrokken raken om de verantwoordelijkheid voor de dood vast te stellen.
Deze classificatie is, net als alle andere die te maken hebben met het gedrag van dieren, eenalgemene gids . Het moet worden beschouwd in de specifieke context van een bepaalde situatie waarin een hond een persoon bijt. We moeten ook vertrouwen op experts en hun beoordeling van een bepaalde situatie waarbij hondenagressie betrokken is. Het is geen algemene benadering die van toepassing is op elk geval van een hondenbeet.
De honden die op de eerste twee niveaus hebben gebeten, moeten relatief eenvoudig op te lossen zijn, vooral door competente professionals. Het resultaat kan tijdelijke of permanente veranderingen in hun omgeving moeten zijn. Niveau 3 en 4 beten vereisen grotere voorzorgsmaatregelen en daarboven zijn ernstige incidenten die vaak leiden tot strafrechtelijke vervolging .
Als u soortgelijke artikelen wilt lezen als De 6 niveaus van hondenbeten - de Dunbar Bite Scale , raden we u aan onze categorie Gedragsproblemen te bezoeken.
Referenties
1. Caffrey, N., et al. (2019). Inzichten over de epidemiologie van hondenbeten in een Canadese stad met behulp van een hondenagressieschaal en administratieve gegevens. Dieren (Bazel) , 9(6) , 324.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6617111/
2. Vereniging van Professionele Hondentrainers (n.d.) Een beoordeling van de ernst van bijtproblemen op basis van een objectieve evaluatie van wondpathologie. https://apdt.com/wp-content/uploads/2017/01/ian-dunbar-dog-bite-scale.pdf
