Hoewel veel jonge schildpadden vrij klein zijn, bereiken de meeste soorten een lengte van meer dan 10 centimeter als ze volwassen zijn. In tegenstelling tot de beweringen van onwetende of gewetenloze handelaren die beweren dat schildpadden klein zullen blijven als ze in kleine omhuizingen worden gehouden, groeien gezonde schildpadden snel als ze de juiste zorg krijgen. Desalniettemin blijven een paar soorten schildpadden relatief klein en zijn ze vrij gemakkelijk te huisvesten, waardoor ze geweldige compacte metgezellen van schildpadden vormen.
Modder (Kinosternon spp.) en musk (Sternotherus spp.) schildpadden zijn twee veelvoorkomende, winterharde soorten die vrij klein blijven.
Hoewel de meeste minder dan 5 centimeter lang blijven, kunnen een paar individuen iets groter worden. Modder- en muskusschildpadden zijn voornamelijk in het water levende schildpadden, hoewel ze een klein landoppervlak nodig hebben waarop ze kunnen zonnebaden. Modder- en muskusschildpadden zijn alleseters, maar in het wild eten ze insecten, vissen, wormen en aas.
Een opmerking over deze relatief kleine schildpadden:ze kunnen behoorlijk stinken. Wanneer deze schildpadden zich bedreigd voelen, kunnen ze een muskusachtige geur afgeven.
Doosschildpadden (Terrapeen spp.) die worden herkend aan hun scharnierende gebogen of koepelvormige schaal, zijn relatief kleine schildpadden die populaire huisdieren zijn. Hoewel ze door hun tekening en kleur er exotisch uitzien, zijn ze eigenlijk behoorlijk volgzaam.
Doosschildpadden bereiken meestal lengtes tussen 4 en 6 inch. Het zijn landschildpadden, hoewel ze een groot, ondiep waterreservoir in hun verblijf waarderen. Doosschildpadden zijn alleseters, die een dieet nodig hebben met insecten, fruit en groenten.
Gevlekte schildpadden (Clemmys guttata ) zijn een aantrekkelijke, semi-aquatische soort, die over het algemeen ongeveer 4 of 5 inch lang wordt. Ze hebben een omheining nodig met bijna gelijke hoeveelheden landoppervlak en water, maar houd het water ondiep, omdat gevlekte schildpadden gemakkelijk verdrinken.
Gevlekte schildpadden zijn grotendeels vleesetend, dus ze gedijen op een dieet van wormen, insecten en voedervissen. Nauwe verwanten van gevlekte schildpadden, moerasschildpadden (Clemmys muhlenbergii ), blijven meestal minder dan 5 inch lang, hoewel ze in een groot deel van hun oorspronkelijke verspreidingsgebied worden beschermd en daarom illegaal zijn om als huisdier te houden.
Een naaste verwant van de gevlekte schildpad -- de moerasschildpad (Clemmys muhlenbergii ) -- blijft ook klein. De moerasschildpadden, die zelden langer zijn dan 10 centimeter, zijn de perfecte maat voor gevangenschap, maar omdat hun wilde populaties afnemen, bieden sommige staten hen wettelijke bescherming en verbieden ze hun bezit. Net als gevlekte schildpadden zijn moerasschildpadden semi-aquatische alleseters.
Zuid-Afrikaanse schildpadden van het geslacht Homopus vertegenwoordigen de kleinste schildpadden ter wereld. Hoewel ze vaak minder dan 10 centimeter lang blijven, zijn deze kleine schildpadden erg moeilijk in gevangenschap te houden en niet geschikt voor de meeste mensen die op zoek zijn naar een huisdier. Bovendien krijgen ze, omdat hun populaties in het wild afnemen, wettelijke bescherming en zijn ze zelden beschikbaar in de dierenhandel.
Veel soorten schildpadden zijn seksueel dimorf, omdat dieren van het ene geslacht groter worden dan dieren van het andere geslacht. Bij grote soorten, zoals Afrikaanse spoorschildpadden (Geochelone sulcata ), worden mannetjes vaak groter dan vrouwtjes. Veel kleine geslachten vertonen echter de tegenovergestelde trend, waarbij vrouwtjes de mannetjes ontgroeien. Dit betekent dat hobbyisten die op zoek zijn naar kleine schildpadden, moeten kiezen voor mannetjes in plaats van vrouwtjes. Helaas is het vaak moeilijk om het geslacht van een schildpad te bepalen totdat ze volwassen zijn. Hoewel de kenmerken die mannetjes van vrouwtjes onderscheiden van soort tot soort verschillen, hebben mannetjes over het algemeen langere staarten dan vrouwtjes, en hun plastrons zijn hol. Door de gebogen vorm van de onderste schaal kunnen mannetjes vrouwtjes bestijgen.
Hoewel de meeste van deze schildpadden de combinatie van droog land en water waarderen, moet je ervoor zorgen dat je het leefgebied van je schildpadden instelt op hun specifieke behoeften. Als het gaat om de juiste verlichting en omheiningen, is het altijd het beste om het zo dicht mogelijk bij hun natuurlijke habitat te houden.
Hoewel schildpadden vaak als huisdier worden gehouden, zijn het beslist nog steeds wilde dieren. Sommige soorten zijn volgzamer dan andere, maar het is belangrijk om te weten dat schildpadden, in tegenstelling tot katten en honden, het niet altijd op prijs stellen om aangeraakt te worden. Ze kunnen happen of proberen zichzelf te verbergen of te verdedigen, en in dat geval is het misschien het beste om ze aan zichzelf over te laten en ze van een afstand te waarderen.
In de Verenigde Staten verbiedt de federale wet de verkoop van schildpadden met een schildlengte van minder dan 4 inch. De enige uitzonderingen op deze wet, volgens het Amerikaanse ministerie van landbouw, zijn voor schildpadden die worden verkocht voor wetenschappelijke, educatieve of tentoonstellingsdoeleinden. Dienovereenkomstig zijn de vele schildpadden van kwartformaat in dierenwinkels en reptielenexposities niet legaal om te verkopen aan mensen die op zoek zijn naar huisdierenschildpadden.
