Zoals de meeste hagedissenliefhebbers was ik op het eerste gezicht gebiologeerd door vliegende gekko's. In het begin waren zowel Maleise als Kuhl's vliegende gekko's (Ptychozoon lionotum en P. Kuhli ) waren zeldzaam in de handel, maar tegen het begin van de jaren tachtig vond ik ze direct beschikbaar en integreerde ze beide in een Zuidoost-Aziatische tentoonstelling die ik bijhield in de Bronx Zoo. Ik had enig kweeksucces, maar de huidige voorraad blijft grotendeels wildvang. Omdat ze zowel goedkoop als bizar zijn, worden Flying Geckos vaak gekocht door relatief onervaren houders. Maar hoewel ze sterke, productieve fokkers kunnen zijn, vereist het bezit van Flying Gecko enige voorzorg; hopelijk zal de volgende informatie je voorbereiden.
De 7 vliegende gekko's in het geslacht Ptychozoon behoren tot de meest unieke van 's werelds 900+ gekkosoorten. Zowel de Maleise als de Kuhl's bereiken een lengte van 6-8 inch en onderscheiden zich door huidplooien (langs het hoofd, de flanken en de tenen) waardoor ze door de lucht kunnen glijden. Een zwaar getande staart helpt bij het doorbreken van hun omtrek. Over het algemeen kan ik ze het beste omschrijven als "verbazingwekkend blafachtig".
Hun kleur varieert door een breed scala van bruine, grijze en bruine tinten, en de huid is gemarkeerd met een reeks vlekken en strepen. Maleise en Kuhl's vliegende gekko's zijn moeilijk met het oog te onderscheiden; de tong van de Kuhl is vaak in het zwart getipt, maar ik kan niet zeggen of dit altijd waar is.
De Maleise vliegende gekko leeft in Myanmar, Thailand, India, Maleisië en naburige eilanden. Het bereik van Kuhl's Flying Gecko strekt zich uit van Zuid-Thailand via Java, Sumatra, Maleisië, Borneo en Sulawesi, en overlapt dat van zijn neef grotendeels. Of ze al dan niet hybridiseren, of verschillende niches binnen hetzelfde bereik gebruiken, is niet onderzocht. Van andere gekko's is echter bekend dat ze habitats verdelen in soortenrijke gebieden; dit artikel beschrijft een interessant onderzoek dat op Borneo is uitgevoerd.
Vliegende gekko's houden van regenwouden en andere vochtige, dichtbegroeide habitats. Ze hebben echter boerderijen en menselijke woningen gekoloniseerd, en het is uit dergelijke gebieden dat de meeste worden verzameld.
Maleise en Kuhl's Flying Gecko's mogen onder vergelijkbare omstandigheden worden gehouden en gefokt. Aangezien de meeste in de handel in het wild worden gevangen, vormen stress, mijten en inwendige parasieten een groot probleem. Wat medicatie betreft, heb ik gemerkt dat ze behoorlijk delicaat zijn; zorg ervoor dat u een ervaren dierenarts gebruikt om alle nieuwkomers te onderzoeken.
Het terrarium
Hoewel in het wild gevangen vrouwtjes in eerste instantie eieren kunnen produceren, is duurzaam fokken in gevangenschap alleen mogelijk als de juiste omgeving en het juiste dieet worden verstrekt. Een ruim terrarium - een tank van 20-30 gallon voor een trio - is essentieel. Aquaria in "hoge" stijl zijn ideaal. Vliegende gekko's brengen het grootste deel van hun tijd door op boomstammen, waar hun camouflage met groot voordeel kan worden gebruikt, en zullen gestrest raken als ze gedwongen worden om andere rustplaatsen te gebruiken. Er moet kurkschors of inheemse boomschors beschikbaar zijn en de kooi moet dicht beplant zijn (levende planten zijn het beste). Vliegende gekko's zullen niet gedijen in kale omhuizingen.
Temperatuur, vochtigheid en licht
De luchtvochtigheid moet het grootste deel van het jaar op 75-80% worden gehouden (zie "Fokken"), met een temperatuurgradiënt van 75-85 F. Nachttemperaturen kunnen dalen tot 70 F. Een mix van veenmos en een bosbedding, dient evenals een substraat.
Hoewel vliegende gekko's nachtdieren zijn, brengen wilde individuen hun dagen vaak door in open situaties, op boomstammen, en kunnen daarom worden blootgesteld aan UVB. Lage doses UVB, zoals geleverd door een ZooMed 2.0-lamp, zijn waarschijnlijk gunstig. Te lichte omgevingen moeten worden vermeden, dus kies planten die het goed doen bij weinig licht (pothos, slangen- en gietijzeren planten). Gloeilampen kunnen worden gebruikt om de temperatuur op peil te houden; rode/zwarte nachtlampen (die helpen bij nachtelijke waarnemingen) of keramische verwarmingsstralers kunnen in het donker worden gebruikt.
Dieet
Vliegende gekko's zijn gespecialiseerd in het jagen op vliegende en boombewonende insecten, en zullen het niet goed doen op krekels alleen. Kweken van huisvliegen, zijderupsen, kakkerlakken, motten en andere insecten zijn essentieel voor hun welzijn. De opmerkingen in dit artikel over Red-Eyed Treefrog Diets zijn grotendeels van toepassing; schrijf alsjeblieft in als je vragen hebt over dit cruciale aspect van de veehouderij.
Fokken
Volwassen mannetjes kunnen worden onderscheiden van vrouwtjes door hun pre-anale poriën en de twee schilferige huidplooien die de cloaca omlijnen.
Mannetjes vechten woest en kunnen niet samen worden gehuisvest. Een enkel mannetje kan worden gehouden met meerdere vrouwtjes. De huid van een gekko is kwetsbaar en bijtwonden kunnen optreden tijdens verkering en copulatie; controleer ook op dominantiegevechten tussen vrouwen.
Reproductie stimuleren
In het wild strekt het fokken zich waarschijnlijk uit gedurende een groot deel of het hele regenseizoen (maart tot mei tot oktober, afhankelijk van de locatie). Het verhogen van de frequentie en de duur van de dagelijkse verneveling in de lente zal de gevangenen aanmoedigen om in broedconditie te komen. Nieuwe voedselproducten en een grotere variatie in de voeding moeten op dit moment ook worden geïntroduceerd. Sommigen hebben gemeld dat het verwijderen en opnieuw introduceren van een mannetje de interesse zal wekken.
Een lichte verlaging van de temperatuur en vochtigheid tijdens de herfst en winter kan ook nuttig zijn, maar is niet kritisch (schrijf alstublieft in voor details).
De Eieren
Het zwangere vrouwtje zwelt merkbaar op en hun 2 eieren zullen op tijd zichtbaar zijn door de huid. Een goed gevoed vrouwtje kan 3 of mogelijk meer legsels van elk 2 eieren produceren. Ik heb inter-koppelingsintervallen van 2-3 weken geregistreerd, maar deze periode wordt waarschijnlijk door veel factoren beïnvloed.
Eieren worden bevestigd aan schors, glas of stevige plantenbladeren. Zorg voor voldoende nestplaatsen die kunnen worden verwijderd voor incubatie, aangezien de eieren vaak worden gebroken tijdens pogingen om ze van het afzettingsoppervlak te pellen. Kurkschorsmatten zijn ideaal, omdat ze indien nodig kunnen worden gesneden om in broedmachines te passen.
Incubatie
Kunststof terraria van geschikte afmetingen, met verzegelde ventilatieopeningen, zijn ideale broedmachines. Eieren onder mijn hoede kwamen over het algemeen uit in 60-80 dagen bij 82-85 F, maar temperaturen van 70-90 F en incubatietijden van 30-90 dagen zijn gemeld.
Eieren afgezet op glas zijn moeilijk te verwijderen; Ik heb huis- en daggekko-eieren op glas uitgebroed door een kopje met vochtig veenmos over de eieren te plaatsen, maar dit is geen ideale situatie.
De Jonge
De jongen zijn gemiddeld iets meer dan 5 cm lang en kunnen worden gekweekt op fruit en andere vliegen, kleine krekels en kakkerlakken, zijderupsen, motten, termieten en soortgelijke insecten (zie dieetopmerkingen hierboven).
