Alle kikkers zijn roofdieren, ondanks hun schattige uiterlijk en springerige persoonlijkheden. Ze hebben een dieet dat alleen uit vlees bestaat en eten prooien zoals vissen, insecten, wormen en zelfs andere kikkers.
Kikkers zijn vraatzuchtige eters en eten alles wat ze in hun mond kunnen passen.
De tong van een kikker kan een prooi pakken in minder dan 150 milliseconden. Dat is ongeveer dezelfde tijd als een mens nodig heeft om te knipperen! Dit helpt hen om zeer snel bewegende prooien zoals insecten en vissen te vangen.
Wil je meer weten over hoe en wat kikkers eten?
Blijf lezen terwijl we interessante feiten delen over hun dieet en wat je ze zou moeten geven...
Kikkers eten elke levende prooi die klein genoeg is om in hun mond te passen. Alle soorten kikkers zijn strikt vleesetend dus ze eten alleen vlees. Afhankelijk van de soort kan dit het volgende omvatten:
Het enige dat elke kikker gemeen heeft, is dat ze alleen levende prooien eten.
Kikkers zijn een zeer diverse groep amfibieën met ongeveer 7.400 verschillende soorten die bijna 88% van alle soorten amfibieën uitmaken. Ze zijn er in veel verschillende soorten en maten en hebben een gevarieerd dieet, afhankelijk van de rol die ze spelen in de omgeving.
Hun dieet wordt sterk beïnvloed door hun levensstijl en natuurlijk bereik. Dit komt vooral omdat er verschillende prooi-items voor hen beschikbaar zijn, afhankelijk van waar ze wonen.
Kikkers kunnen boomachtig (levend in bomen), terrestrisch (levend op het land), fossoriaal (levend ondergronds), aquatisch of semiaquatisch zijn.
Boomsoorten zijn soorten die het grootste deel van hun leven in bomen leven. Deze kikkers zijn meestal klein en eten insecten zoals vliegen, mieren, motten en krekels.
Deze soorten hebben over het algemeen zeer lange tongen die in milliseconden uit hun mond kunnen springen.
De meeste kikkers die op het land leven, worden terrestrisch genoemd. Ze brengen het grootste deel van hun leven op de begane grond door. Ze zijn doorgaans groter dan boomsoorten, maar ze variëren sterk in grootte, afhankelijk van hun rol in hun ecosysteem.
Veel terrestrische soorten zijn hinderlaagroofdieren die nietsvermoedende prooien camoufleren en aanvallen. Een goed voorbeeld hiervan is de beroemde Pacman-kikker. Andere soorten jagen en vangen hun prooi met lange plakkerige tongen. Deze kikkers eten een verscheidenheid aan verschillende prooien, zoals spinnen (bijv. vogelspinnen ), kleine gewervelde dieren (bijv. muizen ) en andere kikkersoorten.
De meest ongrijpbare soorten zijn de fossielen die ondergronds leven.
De meeste fossiele soorten zijn erg moeilijk te bestuderen omdat ze het grootste deel van hun leven ondergronds leven.
Een van de meest bekende fossiele soorten is de Afrikaanse brulkikker. Ze creëren onder de grond cocons om vochtverlies te voorkomen. Als ze niet in winterslaap zijn, jagen ze op grote prooien. Deze kikkers eten zo ongeveer alles, inclusief jonge slangen en vissen.
Ten slotte zijn er semi-aquatische en aquatische soorten. Dit zijn soorten die in de buurt van of in het water leven nadat ze volwassen zijn geworden.
Deze kikkers hebben een uniek dieet in vergelijking met soorten die op het land leven, omdat ze meestal vis eten!
Een van de meest populaire aquatische soorten is de Afrikaanse dwergkikker. Deze kikkers eten en vangen voornamelijk kleine vissen, schaal- en waterinsecten en zelfs kikkervisjes. Ze zullen echter geen viseieren eten, omdat ze er de voorkeur aan geven dat hun voedsel levend en in beweging is. Dit geldt voor alle soorten.
Een van de belangrijkste aspecten die bijna alle huisdierenkikkers delen, is dat ze alleen levende prooien mogen eten die hen geen kwaad kunnen doen. Vaak betekent dit dat levende insecten worden gevoed met een tang om verwondingen te voorkomen. Een voorbeeld hiervan is wanneer vogelspinnen worden gevoerd aan grote gezelschapsdieren.
Huiskikkers eten vooral voederinsecten zoals krekels , maar eet ook kleine gewervelde dieren en regenwormen. Enkele van de meest populaire insecten die aan kikkers worden gevoerd zijn:
Sommige kikkers kunnen ingevroren-ontdooide insecten met een pincet worden gevoerd. De beweging van het dode insect uit de tang kan ze aantrekken om het op te eten. Veel experts zeggen echter dat het het beste is om levende insecten te voeren.
De meeste populaire insecten die aan kikkers worden gevoerd, zijn direct verkrijgbaar bij plaatselijke dierenwinkels.
Voor eigenaren die het dieet van hun kikker willen diversifiëren, zijn insecten zoals fruitvliegen en regenwormen een goede traktatie.
Sommige soorten, zoals klauwkikkers, kunnen verdragen dat ze een korreldieet krijgen aangevuld met levend voedsel. Er zijn een aantal goede commerciële kikkervoerpellets, maar we raden niet aan om alleen pellets te voeren.
Kikkers zijn erg vatbaar voor drastische gewichtstoename en gewichtsverlies door een onevenwichtig dieet. Ze moeten een dieet krijgen dat geschikt is voor hun soort. Een kikker als huisdier voeren met een optimaal dieet voor hun gezondheid en een goede groei is lastig. Dr. Emi Knafo zegt dat dit komt "omdat kikkers zo divers zijn, is er geen 'one size fits all' voedingsprogramma."
Voor beginners die misschien niet weten hoe ze een kikker moeten voeren, zijn er veel geweldige plekken waar je kunt beginnen.
Je moet beginnen met te begrijpen welke maat insecten je moet voeren.
Als je een kleine of juveniele soort hebt, moet je beginnen met het voeren van vleugelloze fruitvliegjes en speldenkopkrekels. Jongeren moeten minstens twee keer per dag 7-10 insecten krijgen.
Als ze ouder zijn, kunnen ze eenmaal per dag gevoerd worden.
Het is niet moeilijk om een voedingsroutine te vinden waar uw kikker van zal genieten terwijl hij alle essentiële voedingsstoffen levert die hij nodig heeft. Soms zul je merken dat ze misschien niet klaar zijn met eten en kun je hun dieet daarop aanpassen.
Als je eenmaal een voedingsschema hebt ontwikkeld dat ze gezond houdt, kun je beginnen met het voeren van andere insecten. Enkele geweldige opties zijn kevers, verschillende wormsoorten en spinnen.
Vergeet niet om een kikker nooit insecten te voeren die in het wild zijn gevangen. In het wild gevangen insecten kunnen sporen van pesticiden of zware metalen bevatten die ziekte kunnen veroorzaken.
Het is ook belangrijk om extra supplementen te geven bij het voeren van kikkers, net zoals je zou doen bij het voeren van een pad.
Kikkers kunnen van nature geen vitamine A aanmaken. De beste manier om deze vitamines aan te vullen is door insecten goed te vullen met hun darmen voordat ze gaan eten.
Darmladen is het proces van het voeren van insectenvoedsel dat rijk is aan vitamines en mineralen, 24 uur voordat het aan je kikker wordt gevoerd. Enkele van de beste groenten om insecten mee te verzadigen, zijn zoete aardappel, boerenkool of pompoen.
Afhankelijk van de soort kunnen huisdierenkikkers zeer specifieke diëten nodig hebben. Vanwege het idee dat er niet één maat voor iedereen is, is het belangrijk om te bepalen welke voeding het beste werkt. Hieronder delen we enkele van de meest voorkomende kikkersoorten en hun dieet.
Boomkikkers zijn een van de meest diverse groepen kikkers ter wereld.
Enkele van de meest voorkomende soorten zijn de witlip (Nyctimystes infrafrenatus ), de wasachtige aap (Phyllomedusa sauvagii ), en de groene boomkikker (Dryophytes cinereus ).
De belangrijkste groep boomkikkers is de familie Hylidae. Deze boomsoorten zijn over het algemeen licht van gewicht en hebben gewatteerde schijven op hun tenen ontwikkeld waarmee ze boomstammen, takken en bladeren kunnen vasthouden. Hierdoor kunnen ze zich vastklampen aan losse structuren zoals bladeren.
Boomkikkers eten geen grote prooien zoals terrestrische soorten. In plaats daarvan eten ze meestal kleinere insecten zoals vlinders en motten, wormen, vliegen, spinnen en mieren.
De meeste boomkikkers zouden soortgelijke diëten moeten krijgen:
Voor de meeste boomkikkers wordt aanbevolen om ze slechts zoveel insecten te voeren als ze in een periode van 15 minuten opeten.
Het hoofdbestanddeel van het dieet van elke boomkikker moet met darm gevulde krekels zijn .
Krekels zijn meestal het beste insect voor huisdierenkikkers. Deze insecten voorzien hen van alle voedingsstoffen die ze nodig hebben. Andere insecten die populair zijn om te voeren, zijn sprinkhanen, motten, kakkerlakken en verschillende soorten wormen.
Je kunt besluiten dat je ze de hele week door verschillende insecten wilt voeren.
Afrikaanse dwergkikkers zijn misschien wel een van de meest populaire waterkikkers als huisdier.
Deze kikkers zijn geëvolueerd voor een leven onder water. Dit maakt hun dieet anders dan de meeste soorten. Ze eten een verscheidenheid aan verschillende geleedpotigen, waaronder:
Van Afrikaanse dwergen is ook bekend dat ze kleine vissen eten wanneer ongewervelde dieren niet beschikbaar zijn.
Als je ervoor kiest om dwergkikkers met vissen te houden, zorg er dan altijd voor dat je ze allemaal voldoende voedt. Zo niet, dan kan uw huisdierenkikker een maaltijd van uw huisdierenvis maken.
Dwergkikkers als huisdier hebben een uniek dieet omdat ze geen levend voedsel nodig hebben. In plaats daarvan kunnen ze een mengsel van waterkikkervoer en bevroren artemia krijgen. Hun voedingsschema moet een gelijkmatige verdeling zijn van commercieel voedsel en diepvriesmaaltijden.
Enkele van de beste diepvriesmaaltijden die beschikbaar zijn voor dwergkikkers zijn bloedworm, artemia, krill en runderhart.
Er zijn veel strategieën die nodig zijn om deze waterkikkers te voeren. Om te beginnen hebben ze een zeer slecht gezichtsvermogen en kunnen ze hun voedsel niet gemakkelijk vinden. Daarom wordt aanbevolen om hun voer elke keer dat u ze voedt in dezelfde hoek van het aquarium te laten.
Afrikaanse dwergen zijn ook bodemeters. Dit betekent dat ze zelden naar de oppervlakte komen om te eten. Kikkervoer dat in een aquarium wordt gegooid, wordt vaak door de vissen opgegeten voordat het zelfs maar de bodem kan bereiken. Daarom is het aan te raden om een kalkoenbaster te gebruiken om kikkervoer direct op de bodem te brengen.
Pijlgifkikkers zijn uniek omdat ze hun gif uit hun dieet halen.
Alkaloïden bewegen door de voedselketen en voorzien uiteindelijk pijlgifkikkers van hun dodelijke gifstoffen.
Wilde pijlgifkikkers eten mieren en andere insecten die onlangs schimmels en planten met alkaloïden hebben gegeten. De gifstoffen die op de huid van deze soort worden geproduceerd, worden niet van nature geproduceerd, tenzij ze dat exacte dieet hebben.
Pijlgifstoffen die geen dieet met alkaloïden krijgen, ontwikkelen geen enkele vorm van toxiciteit op hun huid.
Het is niet mogelijk om ze mieren uit de regenwouden van Zuid-Amerika te voeren. Het volgende beste dieet is een combinatie van fruitvliegjes, speldenkopkrekels en verschillende wormen.
Deze kikkers kunnen alle voedingsstoffen krijgen die ze nodig hebben om gezond te blijven van typische voederinsecten. Gut-load feeder-insecten zijn het beste dieet voor hen. De giftige alkaloïden die ze in het wild krijgen, worden alleen gebruikt om roofdieren af te schrikken. Een dieet waarbij ze deze gifstoffen niet kunnen krijgen, zal hen niet schaden.
Zoals de meeste kikkers, en sommige gekko's, is deze soort strikt insecteneters. Je moet ze geen enkele vorm van groenten of fruit geven.
Van wilde kikkers is bekend dat ze schorpioenen, giftige spinnen en zelfs jonge giftige slangen eten. Als een hongerige kikker een prooi in het wild tegenkomt, zullen ze niet aarzelen om te eten.
Dit is het grote verschil tussen het dieet van huisdieren en wilde kikkers.
Wilde kikkers eten dieren die hen mogelijk schade kunnen berokkenen. In gevangenschap zal een eigenaar een kikker als huisdier nooit een giftige spin of een gevaarlijke slang voeren.
Zolang het beweegt en in hun mond past, zal een wilde kikker het opeten.
Wilde soorten moeten jagen en hun strategische voordelen gebruiken om hun volgende maaltijd te vinden.
Enkele van de beste aanpassingen die kikkers hebben ontwikkeld om prooien te vangen, zijn hun snelle omgekeerde tongen, extreem plakkerig speeksel, krachtige poten en, in sommige gevallen, camouflage.
Een ding dat wilde kikkers niet eten, is een dode prooi.
Er zijn geen soorten bekend die als aaseters worden beschouwd. Zelfs als het een dood insect is, zullen ze er geen aandacht aan besteden. Kikkers zullen echter niet aarzelen om een gratis maaltijd te maken van gewonde of stervende insecten. Als het om levende prooien gaat, zijn het geen kieskeurige eters!
Wilde kikkers zijn geëvolueerd om strikt vleeseters te worden, maar er is één bekende uitzondering.
De Braziliaanse boomkikker van de Izecksohn (Xenohyla truncata) is de enige bekende fruitetende kikker. Dit betekent dat ze niet alleen vlees en insecten eten, maar ook fruit en bloemen eten.
Wetenschappers geloven dat deze kikkers zich hebben aangepast om plantaardig materiaal te eten om voedselschaarste tijdens bepaalde seizoenen te bestrijden.
Knowing what frogs eat in the wild is important to understanding how you should adapt your pet frog’s diet. However, it is important to never feed wildlife including frogs. Doing so may lead to unintended harm.
Frogs are unique and make some of the most interesting pets.
However, their diets are just as unique as they are.
Now you know it is not as simple as asking what do frogs eat! Even though all frogs are carnivores, different species need to be fed different diets for a healthy life.
Larger frogs eat rodents, snakes, and big insects. Other smaller species will be happy to eat fruit flies and pinhead crickets.
In general, frogs are fed any insect or small vertebrate that can easily fit in their mouth without causing any obstruction to their digestive system. Prey items provide different nutritional values and should be balanced to ensure your frog gets all the necessary nutrients.
One of the most exciting parts about owning a pet frog is getting to watch them hunt and eat.
If you are feeding your frog and they are healthy, sit back and watch them use their well-adapted tactics to eat a tasty insect.
What’s the most surprising fact you’ve learned about frog diet? Please share it in the comments below!
