Baardagamen zijn spannend, interessant en worden snel een van de meest populaire huisdierhagedissen. Hun unieke draakachtige uiterlijk en eenvoudige habitatconfiguratie maken ze een geweldige hagedis voor een beginner.
"Beardies" worden vaak omschreven als intelligent, leuk en zachtaardig.
Het is bekend dat ze een zeer zachtaardig karakter hebben, waardoor ze vriendelijk en gemakkelijk te hanteren zijn. Ze staan ook bekend als tolerant ten opzichte van andere huisdieren, waaronder honden en katten.
Wil je meer weten over deze geweldige stekelige hagedissen? Lees verder in onze verzorgingsgids voor meer informatie over het voeren, hanteren en verzorgen van een baardagaam. We delen ook tips voor het houden van dieren en hoe je ze de komende jaren gelukkig en gezond kunt houden.
Je hebt misschien wel eens gehoord van de baardagaam (Pogona vitticeps ) eerder, maar wist je dat het een hagedissoort is uit Australië?
In Australië zijn veel individuen te vinden die op asfalt en boerderijhekken rusten terwijl ze proberen te zonnebaden.
Beardies leven in de woestijngebieden van Australië in de rotsen en in het zand. Het is gebruikelijk om ze te vinden in struikgewas, savannes en droge bossen. Hierdoor hebben ze een prachtig bruin en bruin gemarmerd patroon langs hun rug en langs hun lange staart.
Ze zijn een groep niet-giftige hagedissen die verwant zijn aan andere soorten, zoals de franjehalshagedissen en doornige duivels.
Zoals veel hagedissen in hun familie hebben ze een lijn van kleine stekels langs hun zij, evenals een geschubde 'baard' aan de onderkant van hun kin.
Hun 'baard' is waar ze naar vernoemd zijn, maar het kan ook helpen om hun humeur te laten zien.
Ze kunnen de huidflap op hun kin projecteren en deze uitblazen om te pronken met donkere zwarte schubben om er angstaanjagend uit te zien en om roofdieren af te weren. Ze zijn ook in staat om de stekels aan de zijkanten van hun lichaam te verstijven, zodat ze moeilijker te grijpen of te bijten zijn.
Ze hebben de neiging om hun baard uit te blazen als een teken van agressie of de kleur zwart te maken als een teken van stress.
In het wild zijn deze hagedissen meestal defensief rond mensen. Als ze worden benaderd, zullen ze eerst pronken met hun baard als een bedreiging. Dan doen ze hun mond wijd open en stoten ze hun hoofd. Als ze zich nog steeds bedreigd voelen, kunnen ze een korte afstand rennen.
Ze hebben ook nog een interessant gedrag dat bekend staat als tweevoetige voortbeweging. Dit gebeurt in het wild wanneer ze rennen en hun voorpoten optillen met hun lange staart voor evenwicht. Hierdoor kunnen ze met hoge snelheden rennen!
Hoewel dit gedrag leuk is om naar te kijken, is het hoogst onwaarschijnlijk dat je het ooit met een huisdier zult zien.
Beardies als huisdier hoeven hun baard niet te puffen of weg te rennen van roofdieren!
Baardagamen zijn tegenwoordig een veel voorkomende huisdierhagedis, maar dat zijn ze niet altijd geweest. In de jaren vijftig werden ze vaak in het wild van Australië gevangen en over de hele wereld vervoerd.
Australië heeft de export van al hun inheemse dieren in het wild sinds de jaren zestig verboden. Hoewel deze praktijk in de jaren zestig illegaal werd, waren er al een groot aantal soorten in de Verenigde Staten waar fokkers ze bleven fokken en verkopen.
Er zijn nu zes soorten baardagamen die tegenwoordig worden erkend:
Het meest voorkomende type dat als huisdier wordt gehouden, is de centrale soort (Pogona vitticeps ).
Baardagamen zijn gedrongen hagedissen die een volwassen grootte van ongeveer 24 inch kunnen bereiken. Ze hebben driehoekige gezichten en een sterk afgeplat lichaam met een lange staart. Ze hebben ook kleine stekels die langs hun kin lopen en dan langs de zijkanten van hun lichaam blijven lopen.
Deze soort is normaal gesproken geelbruin of bruin met donkerbruine aftekeningen op hun rug.
Tegenwoordig zijn fokkers echter in staat om individuen te produceren die rood, oranje, geel, wit en zelfs lichtpaars of blauw zijn. Sinds de jaren zestig zijn er veel verschillende morphs gefokt en enkele van de meest populaire zijn de Sandfire en Blood. Leucistische morphs zijn ook populair vanwege hun witte kleur.
Een volgroeide baardagaam zal tussen de 18 en 24 inch meten.
De meeste zijn twee voet lang van kop tot staart. Beardies van dit formaat zijn nog steeds gemakkelijk te hanteren voor beginners, mits ze goed zijn geconditioneerd en een volgzaam temperament hebben.
Hatchlings zullen ongeveer vier tot vijf centimeter van kop tot staart zijn. Ze zijn erg klein, maar verrassend moeilijk te hanteren omdat ze schichtig en zeer actief zijn. Voor iemand die geen ervaring heeft met het omgaan met reptielen kunnen ze gemakkelijk gewond raken.
De jongeren zullen 10 tot 14 inch zijn en zijn veel steviger dan hatchlings. Ze zullen beter hanteerbaar zijn voor beginners.
Als soort groeien ze erg snel!
Bij het meten van een baardagaam wordt dit gedaan van het puntje van de neus tot het puntje van de staart. Hoe breed het lichaam is, is geen gebruikelijke maat omdat het fluctueert afhankelijk van hoeveel warmte een persoon probeert te absorberen.
De volgende maattabel van de baardagaam geeft de gemiddelde grootte in verschillende volwassenheidsstadia weer. Houd er rekening mee dat deze groeigrafiek alleen nauwkeurig is als uw hagedis gezond en goed gevoed is gehouden:
| Leeftijd | Maat | |
|---|---|---|
| Hatchling | 0 – 2 maanden | 4 – 9 inch |
| Jeugd | 2 – 6 maanden | 8 – 18 inch |
| Subvolwassene | 6 – 12 maanden | 16 – 22 inch |
| Volwassene | 12+ maanden | 18 – 24 inch |
De bovenstaande maten kunnen verschillen voor ondersoorten, evenals voor sommige morphs. Er zijn ook enkele fokkers die selectief hebben gefokt voor kleinere of grotere soorten.
Er zijn vier hoofdleeftijdscategorieën; baby, juveniel, subadult en volwassen. Als je een baardagaam wilt kopen, zorg er dan voor dat je erachter komt welke van deze fasen dit zijn, want het zal je helpen met je verzorging. Baby baardagamen hebben een ander dieet en andere opstelling nodig.
Baardagamen zijn gemakkelijk te verzorgen voor zover de meeste huisdierhagedissen gaan. Ze hebben meer zorg nodig dan soorten zoals luipaardgekko's, maar worden vaak beschouwd als een goede keuze voor toegewijde beginners en kunnen het perfecte huisdier zijn voor een ouder kind.
Beardies hebben een behoorlijke tank nodig (75 gallon of meer ) die minstens om de twee weken moet worden schoongemaakt. Verlichting, schoonmaken en voeren moeten allemaal volgens een vast schema gebeuren, zodat ze wennen aan het leven als huisdier.
Afgezien van de ruimte die nodig is voor een tank, zijn er nog enkele dingen om in gedachten te houden.
Een van de eerste problemen die veel eigenaren hebben, is dat ze onmiddellijk met hun hagedis willen beginnen. Dit is slecht voor hun geestelijke gezondheid en kan de tijd die ze nodig hebben om zich aan hun nieuwe huis aan te passen, terugdringen. Ten tweede hebben jonge kuikens erg veel honger en moet je elke dag tijd vrijmaken om ze te voeren.
Baardagamen eten insecten in hun dieet, bij voorkeur levende om hun natuurlijke instincten te stimuleren om naar voedsel te zoeken. Je hebt ruimte nodig voor het houden van zowel je hagedis als de krekels of andere insecten die je voor het voeren hebt gekozen.
Comfortabel zijn en in staat zijn om vers voedsel en insecten te bewaren, is een van de belangrijkste factoren bij het verzorgen ervan.
Bij volwassen soorten is het hanteren en voeren niet elke dag nodig. Dit maakt het mogelijk om de verzorging van een volwassen baardagaam in te passen in een fulltime schema.
Baardagamen zijn een van de gemakkelijkere hagedissoorten om voor te zorgen, omdat ze geen uitgebreide tankopstelling nodig hebben. Ze zijn ook geen kieskeurige eters en het grootste deel van hun dieet, zoals verse groenten, spinazie en boerenkool, is te vinden in je plaatselijke supermarkt.
Beardies zijn ook toleranter om te worden behandeld en vereisen niet meerdere personen in een tank om gelukkig te zijn. Als je ervoor kiest om er een mee naar huis te nemen, zul je er geen spijt van krijgen.
Het is essentieel voor hun gezondheid en geluk om je baardagaam een geweldige plek te geven om te leven.
Om een goede leefomgeving te creëren heb je nodig:
Voor de gezondheid en het geluk van uw reptiel moet u zo snel mogelijk de tankopstelling kopen die ze als volwassen volwassene nodig hebben, zelfs als u een baby koopt. Volwassenen zouden een tank moeten hebben die minstens 50 gallon groot is, maar idealiter werkt 75 of 110 beter.
Uw hagedis voorzien van een tank van meer dan 50 gallons is essentieel voor hun gezondheid en geluk.
Sommige eigenaren beginnen hun jongen graag met een tank van 20 gallon, maar jonge en volwassen dieren mogen niet in zo'n kleine tank worden gehouden. Kleinere tanks maken het ook erg moeilijk om de juiste koestertemperatuur, warmtegradiënt en vochtigheid te krijgen.
U kunt ervoor kiezen om een specifieke bebaarde drakentank of een gewone glazen aquarium met multiplex top te gebruiken. Je kunt ook een mesh-top gebruiken, maar dit kan het moeilijk maken om de tanktemperaturen en warmtegradiënten te handhaven, vooral voor beginners.
Een leefgebied van een baardagaam is eenvoudig in te stellen, maar ze hebben een warmtelamp (d.w.z. een zonnelamp) en een UVB-buis nodig.
Beardies hebben overdag een zonnelamp nodig en een UVB-lamp voor de nodige energie, vitamines en verrijking. De tank moet een temperatuurgradiënt hebben om de lichaamswarmte te reguleren.
Het heetste gedeelte van de tank moet op ongeveer 100 ° F worden gehouden (110 ° F voor baby's ). Meet de temperatuur altijd direct vanaf de zonneplek met een thermisch pistool. De koelere kant van de tank moet op 80 tot 85 ° F worden gehouden.
Je hebt een verwarmingslamp en een UVB-lamp nodig die de zonneplek bedekken.
De zonneplek moet een zitstok hebben, zoals een kurkblok, drijfhout of een grote platte rots, zodat je baardje comfortabel kan zonnebaden en kan genieten van warmte en licht. Een zonneplek kan ook als schuilplaats fungeren als er voldoende ruimte onder is.
Een verwarmingslamp voor baardagamen moet worden ingesteld op een lichtcyclus van 12 uur om slaap- en eetpatronen vast te stellen. Een warmtelamp van 70 W zou meer dan genoeg moeten zijn voor een tank van 75 gallon. De intensiteit van de lamp die je koopt, hangt af van de hoogte van je tank, soms moet je misschien een lamp van 100 watt gebruiken.
Probeer kwikdamplampen of het gebruik van gekleurde lampen of nachtlampen te vermijden, aangezien deze schadelijk kunnen zijn voor hun gezichtsvermogen.
Je hebt ook een aparte UVB-lamp nodig om de zonneplek te bedekken. Een goede lamp is een 10,0 (10%+) UVB-buis. Dit moet overdag zijn. Idealiter 12-14 uur in de zomer en 10-12 uur in de winter. Probeer opgerolde UVB-lampen te vermijden.
's Nachts kunnen deze temperaturen zo'n 10 graden dalen als de verlichting uit is.
Ze hebben geen nachtelijke warmte of licht nodig, tenzij de tanktemperaturen veel onder de 70 ° F dalen. Als het onder de 65 ° F daalt, kunt u een verwarming onder de tank gebruiken. De lagere nachttemperaturen zullen hun stofwisseling natuurlijk vertragen. Over het algemeen zorgen nachtverlichting ervoor dat ze niet goed kunnen slapen.
De luchtvochtigheid moet dag en nacht tussen 30% en 35% worden gehouden. Dit niveau moet mogelijk tijdens het verharen worden verhoogd om vastzittende verharing te voorkomen. De luchtvochtigheid kan worden verhoogd door zachtjes een nevel rechtstreeks in de behuizing te sproeien.
Bij het kiezen van een substraat om de bodem van de tank te bekleden, kunt u het beste krantenpapier, reptielentapijt, laminaatvloeren of tegels gebruiken.
Zand kan per ongeluk worden ingeslikt door uw hagedis. Het zal dan verharden en impactie veroorzaken (een ernstig mediaal probleem ). Om dezelfde reden moeten ook stenen, kiezelstenen of kleine schors worden vermeden.
Baardagamen klimmen ook graag in hun aquarium, wat betekent dat ze half in bomen leven. Door decors toe te voegen die ze kunnen beklimmen, blijven ze betrokken.
Je baardman heeft ook minimaal twee huiden en één baars nodig, meer is vaak beter. Plaats een huid aan de warme kant van de tank en een aan de koele kant.
Deze huid aan de koude kant van de tank kan ook als "natte huid" fungeren. Dit betekent dat het met water wordt besproeid en dat er natte papieren handdoeken aan de binnenkant zijn, zodat ze gemakkelijker kunnen vervellen. De meeste eigenaren zullen een logboek plaatsen als derde schuilplaats, maar het is meer een persoonlijke voorkeur.
Zorg ervoor dat je voor de rest van de omheining nep- (of echte) planten en stenen uitspreidt als een vorm van verrijking.
Een baardagaam heeft minimaal een tank van 50 gallon nodig, maar idealiter zou dit 75 of 110 gallons moeten zijn. Deze tank moet een reptielentapijtsubstraat hebben, 2+ huiden, zonnebankstok, 70W warmtelamp en een UVB-zonnelampbuis (10,0 10%+).
De warme kant van de tank onder de warmtelamp moet een zonneplek en een huid hebben. De koelere kant van de tank moet een waterschaal, kliminrichting en een natte huid hebben.
De warmtelamp en UVB-lamp moeten beide de zonneplek bedekken. De UVB-lamp kan 70% van de tank bedekken.
U moet de tank minstens om de 2 weken schoonmaken, afhankelijk van hoe vuil deze wordt. Verwijder dagelijks uitwerpselen en voedselverspilling.
Vermijd het kopen van kits, het gebruik van kwikdamplampen, gekleurde of nachtlampen, opgerolde UVB-lampen en zandsubstraat. Gebruik geen wijzerplaatthermometers en vochtigheidsmeters. Digitale thermometers met een bedrade sensor op de zonneplek zijn veel nauwkeuriger:
In het wild eten baardagamen vooral termieten, af en toe vliegen en wat planten.
Het zijn opportunistische roofdieren en zullen zich voeden met alle planten die voor hen beschikbaar zijn. Zodra ze een prooi hebben gevonden, kunnen ze deze besluipen voordat ze hun tong gebruiken om snel uit te reiken en de prooi te vangen. Ze zullen er dan op kauwen en doorslikken.
Baardagamen zijn alleseters en eten een mix van insecten en planten. Ze eten hun hele leven een mix van deze twee, maar de verhouding verandert op basis van hun leeftijd. Het voeren van de juiste mix verbetert hun algehele gezondheid en welzijn en zorgt ervoor dat ze goed kunnen groeien.
Jongeren eten een dieet dat voornamelijk uit insecten bestaat, omdat het extra eiwit helpt bij hun groei. Jongeren eten vaker met een verhouding van 75% insecten en 25% groen.
Ze moeten minstens twee keer per dag kleine insecten worden aangeboden. Voer zoveel als ze kunnen eten in 10 tot 15 minuten. Zorg ervoor dat ze minimaal 1-2 insecten per voeding eten en dat de insecten kleiner zijn dan de breedte van hun kop. Een eenvoudig calciumpoeder kan worden gebruikt om de insecten licht te bestuiven voordat ze worden gevoerd, dit mag alleen om de andere dag worden gedaan.
Ten slotte moeten jonge exemplaren groenten en fruit worden aangeboden, maar zeer fijn gesneden.
Volwassene eet een baardagaamdieet dat voornamelijk uit planten en groenten bestaat. Streef naar een mix van 20% voederinsecten en 80% groenten. Deze salades moeten elke dag worden gevoerd, of om de dag voor oudere personen.
Bij het zoeken naar donkere bladgroenten zijn er enkele die meestal de voorkeur hebben; spinazie, boerenkool, romaine sla, paksoi, broccoli of peterselie. Ze moeten ook wortelen, bonen, pompoen, sla, courgette en paprika krijgen.
De beste insecten om je baardagamen te voeren zijn Dubia-voorns en fenikswormen. Deze zijn meestal zowel levend als dood te vinden in de meeste dierenwinkels. Door levende insecten te voeren, kunnen ze hun jachtinstinct volgen en zijn ze een bron van verrijking.
Fruit mag niet te vaak worden gevoerd voor zowel jonge als volwassen dieren.
Voer nooit insecten aan uw baardagaam die giftig kunnen zijn, zoals de monarchvlinder of vuurvliegjes.
| Groenen | Insecten | Fruit |
|---|---|---|
| Spinazie, boerenkool, romaine sla, paksoi, broccoli, peterselie, wortelen, bonen, pompoen, sla, courgette en paprika. | Dubia-kakkerlakken en fenikswormen. | Mango, bosbessen, frambozen en appels. |
Om je baardagaam-insecten te voeren kun je een trechter of een tang gebruiken. U moet de voerbak gebruiken om de "salades" in de tank te plaatsen. Vers water moet dagelijks worden gegeven.
Het kan voorkomen dat uw hagedis voedsel weigert. Dit kan gebeuren als gevolg van stress, dus zorg ervoor dat hun tankopstelling goed is, in een veilige en rustige omgeving en beperk de behandeling een tijdje. Tijdens de brumatie kunnen ze ook traag of inactief lijken en weigeren te eten.
Hoe lang een baardagaam leeft, kan sterk worden beïnvloed door de mate van zorg die ze krijgen. Hierdoor kan de levensduur van een baardagaam variëren van 4 tot 12 jaar. Er zijn enkele gevallen geweest waarin enkele personen de leeftijd van 15 jaar hebben bereikt!
Om een gelukkig leven te garanderen, zijn er een paar veelvoorkomende gezondheidsproblemen waar u op moet letten.
Baardagaamstaartrot is waar delen van de staart donkerbruin worden en zullen afsterven of rotten. Het wordt vaak gezien bij jonge dieren en wordt veroorzaakt door een ontoereikend dieet, een vastzittende schuur, slecht onderhoud van de tank of een onjuiste verlichtingsopstelling.
Mondrot is vergelijkbaar met staartrot en wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie vanwege een slechte tankreinheid.
Luchtweginfecties komen ook vaak voor bij reptielen als ze niet in een schone tank worden bewaard of als de opstelling verkeerd is. Hoge luchtvochtigheid en lage temperaturen veroorzaken meestal moeilijk te behandelen luchtweginfecties. Enkele tekenen van een luchtweginfectie zijn piepende ademhaling, lethargie en ademen met open mond.
Een ander probleem dat u mogelijk tegenkomt, is het verlies van haar.
Verharen is natuurlijk voor reptielen, maar het kan met zijn eigen problemen komen. Juvenielen verharen vrij regelmatig om hun snelle groei op te vangen, maar volwassenen moeten ook een of twee keer per jaar verharen. Wanneer ze de schuur binnenkomen, zul je zien dat hun kleur dof begint te worden.
Help je hagedis niet om te werpen, tenzij het absoluut moet. Te vroeg uit de schuur trekken kan de nieuwe weegschaal beschadigen. Vastzittende schuur gebeurt vaak op de punt van de staart en de tenen. Het kan worden veroorzaakt doordat de luchtvochtigheid te laag is (onder 25% ), of ze hebben niet genoeg oppervlakken om met hun lichaam tegenaan te wrijven en zich van hun schuur te ontdoen.
Impaction is een van de meest voorkomende problemen voor beginners waar je tegenaan kunt lopen. Sommige ondergronden (bijv. zand ) kunnen dit veroorzaken als ze het tijdens het eten binnenkrijgen. Impactie veroorzaakt een verstopping in de darmen. Als je baardagaam aan het eten is maar niet meer poept, heeft hij waarschijnlijk een impactie.
Metabole botziekte is een veelvoorkomend gezondheidsprobleem en wordt meestal gezien bij jongeren. Ze kunnen kreupel zijn en zachte kaken en/of misvormingen van de wervelkolom hebben. Soms kan het worden behandeld, maar het hangt af van de ernst. Metabole botziekte is vaak te wijten aan een gebrek aan calciumsupplementen, het gebruik van UVB-spoelen met een laag vermogen en het niet om de zes maanden vervangen van de UVB-buis.
Veel beginners vragen graag of baardagamen graag vastgehouden wordt? Het antwoord is ja.
Baardagamen zijn een relatief gemakkelijke soort, maar het is het beste om ze langzaam te laten wennen aan het hanteren wanneer je ze krijgt.
Er zal elke dag mee moeten worden gewerkt om een aangenaam karakter te garanderen bij het hanteren.
Pasgeborenen en juvenielen zijn minder tolerant om te worden behandeld dan volwassenen. Ze zijn ook kleiner en erg snel. Dit kan het voor een verzorger, vooral kinderen, moeilijk maken om ze te leren tolereren wanneer ze worden behandeld.
Als je een kuiken grootbrengt, begin dan door met ze te communiceren door ze met de hand te voeren. Als je ze probeert aan te pakken, zullen ze waarschijnlijk snel gestrest raken en het niet leuk vinden om opgepakt te worden.
Als ze ouder worden, probeer ze dan zachtjes te aaien met een of twee vingers, beginnend bij de basis van hun nek tot hun staart. Na verloop van tijd zouden ze meer en meer aan je aanwezigheid moeten wennen en misschien zelfs toestaan dat je ze oppikt.
Overhaast dit proces niet!
Bij overmatige stress kunnen zelfs de meest zachtaardige hagedissen het potentieel hebben om te krabben of te bijten. Ze kunnen proberen te bijten of te sissen als ze niet regelmatig worden vastgehouden, of je beweegt te snel om ze aan te pakken.
Probeer ze niet te hanteren wanneer u ze voedt of wanneer ze verharen. Pak ze ook niet bij hun staart op, dit kan schade veroorzaken.
Volwassenen zijn gemakkelijker te hanteren als ze goed getemd zijn.
In het wild staan mannelijke baardagamen bekend als zeer territoriaal. Ze tolereren niet dat andere mannetjes in hun territorium zijn en zullen ze wegjagen of vechten.
Hun agressie betekent dat ze alleen of met een parende partner mogen worden gehuisvest. Vrouwtjes kunnen samen worden gehuisvest, maar je hebt een grote tank nodig en dit is normaal gesproken niet iets dat beginners doen.
Er zijn een aantal verschillende gedragingen waar u op kunt letten om agressie te bepalen. Enkele veelvoorkomende symptomen zijn het openen van hun mond, het uitzetten van hun baard en uitvallen.
De baard onder de kin is een belangrijke indicatie van agressie. Wanneer dit wordt opgeblazen en de donkere huid onder de schubben zichtbaar wordt, proberen ze een bedreiging af te schrikken. In het wild schrikken ze potentiële roofdieren af.
Een andere uiting van agressie is wanneer ze hun mond gedeeltelijk open laten. Terwijl ze dit doen, laten ze soms een sissend geluid horen. Het is een manier om te communiceren dat ze niet gelukkig zijn.
Ze kunnen ook met elkaar communiceren door met hun hoofd te dobberen.
Langzamer hoofd dobberen is elkaar op de proef stellen of onderwerping, maar sneller en meer bewegen is om agressie en dominantie te tonen. In het wild kunnen mannetjes agressief reageren op vrouwtjes als ze zich niet onderwerpen.
Temperamenten van bebaarde huisdieren zijn meestal rustiger, vooral als ze van jongs af aan op de juiste manier zijn behandeld. De kans is groter dat uw huisdier probeert te graven en een comfortabele plek te creëren om te zonnebaden, in een gebied met een plat lichaam ligt, met zijn staart trekt tijdens het voeren en met zijn hoofd dobbert.
Baardagamen zijn een geweldig en populair huisdier. Hun volgzame karakter maakt ze een uitstekende keuze voor degenen die nieuw zijn in het verzorgen van reptielen.
Hun tank is ook eenvoudig in te stellen en heeft niet veel gecompliceerde apparatuur nodig. Een 70W warmtelamp en een 10,0 UVB zonnebuis is alles wat je nodig hebt voor verwarming en verlichting. Zorg ervoor dat de tank in een rustige kamer in huis wordt geplaatst!
Als hun aquarium goed is opgesteld en regelmatig wordt schoongemaakt, kunnen ze een lang en gelukkig leven leiden van bijna 12 jaar.
Het kopen van een baardagaam van een gerenommeerde fokker zorgt er ook voor dat ze gezond en gemakkelijker te hanteren zijn.
In vergelijking met meer traditionele huisdieren zijn Baardagamen gemakkelijker te houden. Bij volwassen soorten is het hanteren en voeren niet elke dag nodig. Dit maakt het mogelijk om hun zorg in te passen in een fulltime schema.
Ze zijn perfect om uw reis als huisdiereigenaar te beginnen. Je zult ontelbare uren besteden aan het voeren, kijken en hanteren van ze. Ze zijn een leuk en rustig huisdier om in huis te hebben.
