Gordeldierhagedissen zien eruit als kleine draken uit een magische wereld.
Deze hagedissen zijn bedekt met een indrukwekkend pantser van stekelige schubben. Door deze schubben, in combinatie met hun kleine formaat en ronde ogen, zien ze eruit als een schattig mythisch beest.
Het feit dat ze tot een klein balletje rollen door hun eigen staart in hun mond te klemmen, maakt ze nog schattiger.
Lees verder als je meer wilt weten over het houden van met een gordeldier omgorde hagedissen. We delen alles wat je moet weten voordat je er een koopt en hoe je er een als huisdier kunt houden.
Gordeldierhagedissen (ouroborus cataphractus ) zijn kleine gepantserde hagedissen die in sub-Sahara delen van Centraal- en Zuid-Afrika leven. Ze kunnen uitstekende displayhagedissen zijn, aangezien de meeste bedekt zijn met harde, stekelige schubben die osteoderm worden genoemd.
Als huisdier zijn gordeldieren leuk om naar te kijken en geliefd om hun draakachtige stekelige uiterlijk en klein formaat. Ze zijn overdag actief en brengen het grootste deel van hun tijd door met zonnebaden op rotsen.
Deze hagedissen vinden het heerlijk om overdag buiten te zonnebaden en het is leuk om te zien hoe ze insecten eten.
Een ander feit dat de meeste beginnende keepers leuk vinden, is dat de meeste veilig in groepen kunnen worden gehouden als ze voldoende ruimte krijgen. In het wild leven gordeldieren meestal in groepen van 2 tot 60. Wees voorzichtig, want mannetjes kunnen agressief zijn en mogen daarom niet samen worden gehuisvest!
Hoewel deze hagedissen sociaal met elkaar zijn, zijn ze behoorlijk vluchtig als het op mensen aankomt, vooral het hanteren kan stressvol voor hen zijn. Ze zullen vaak proberen zich op te rollen tot een verdedigende bal door in hun staart te bijten wanneer keepers ze proberen te pakken.
Om deze reden wordt het niet aanbevolen om ze regelmatig te behandelen. De beste keepers genieten van een afstand van deze charmante draken terwijl ze spelen en eten.
Gordeldierhagedissen zijn van de familie Cordylidae, die alle omgorde hagedissoorten omvat. Omgorde soorten hebben allemaal dezelfde pantserachtige schubben om ze te beschermen tegen roofdieren. Gordeldieren zijn het nauwst verwant aan Afrikaanse vergulde hagedissen, alligatorhagedissen en knobbelhagedissen.
Er zijn tien verschillende ondersoorten van gordeldierhagedissen.
De meest gehouden huisdiergordeldieren zijn het gouden gordeldier, de Limpopo-gordeldier, de reuzengordeldier en de Oost-Afrikaanse gordeldier.
Gordelvormige hagedissen (Ouroborus cataphractus ) zijn ook algemeen bekend als gouden gordeldier. Deze soort is de meest populaire huisdiersoort en wordt meestal gevonden in semi-aride delen van zuidelijk Afrika. Ze zijn licht tot donkerbruin, meestal met gouden highlights op sommige van hun puntige schubben en zijn 4,7 tot 6,3 inch lang. Deze soort zal zich in een cirkel oprollen door in zijn staart te bijten wanneer hij wordt bedreigd.
Limpopo omgorde hagedissen (Cordylus jonesii ) zijn algemeen bekend als de omgorde hagedis van Jones. Deze soort is inheems in de droge bossen van Zuid-Afrika en wordt vaak gevonden in bomen of verstopt onder de schors. Ze leven meer in bomen dan andere soorten en leven niet in rotsspleten. Ze zijn donker tot lichtbruin met een donkerdere streep die soms van hun voorpoten naar hun achterpoten langs de zijkanten van hun lichaam loopt. Ze kunnen ongeveer 6,5 inch lang worden, maar hebben smallere koppen dan de meer populaire gouden soorten.
De gigantische omgorde hagedis (Smaug giganteus ) staat ook bekend als de sungazer omdat ze hun hoofd naar de zon richten tijdens het zonnebaden. Hun spikes zijn groter dan andere soorten en vormen een ring helemaal rond hun nek. Baby's zijn gevlekt met een geel dat normaal vervaagt tot donkerbruin, met gouden vlekken. In tegenstelling tot andere soorten leven ze vaak in ondergrondse holen, in plaats van rotsspleten. Ze kunnen wel twintig centimeter lang worden en hebben langere lichamen en ledematen.
Oost-Afrikaanse gordeldieren (Cordylus tropidosternum ) zijn ook erg populaire huisdieren. Hun verspreidingsgebied strekt zich uit van Oost- en Zuidelijk Afrika en strekt zich ook uit in het noorden van Swaziland tot Ethiopië. Hun lichamen zijn dik en bereiken een lengte van 6,3 tot 7,5 inch. Ze zijn meestal bruin aan de bovenkant, crème aan de onderkant en hebben een zwarte streep die van hun oor tot schouder loopt. Ze hebben soms een gele blos op hun zij en keel.
Gordeldierhagedissen zijn meestal donkerbruin of zwart met witte of crèmekleurige buiken. Veel soorten hebben ook gouden spikkels langs hun puntige schubben, zijkanten en nek.
Hun lichamen zijn bedekt met dikke, stekelige schubben van kop tot staart . Deze schubben worden osteodermen genoemd en zijn eigenlijk een soort pantser. Deze beschermingslaag is een factor die gordeldierhagedissen zo uniek maakt.
Gordeldieren gebruiken hun pantser als een vorm van bescherming tegen roofdieren, maar ze gebruiken deze schuine schubben ook om het verlies van water door verdamping in droge gebieden te vertragen.
Afhankelijk van de soort kunnen ze variëren van ongeveer 4,5 tot 8 inch lang (snuit tot staart ) en hebben driehoekige koppen, met stompe neusjes. Al deze draken blijven klein en schattig, vandaar hun bijnaam "drakengordeldierhagedis"!
Mannetjes en vrouwtjes lijken erg op elkaar, maar er zijn fysieke verschillen tussen hen. Mannetjes hebben bredere en meer driehoekige koppen dan vrouwtjes, maar helaas is dit alleen duidelijk als je een mannetje en een vrouwtje naast elkaar kunt vergelijken.
Je kunt soms hun geslacht raden op basis van hun gedrag. Mannetjes zullen vrouwtjes achtervolgen en proberen met hen te paren door in hun nek te bijten. Mannetjes zullen ook andere mannetjes achtervolgen en aanvallen, daarom zouden ze niet samen moeten worden gehuisvest.
Vrouwtjes zullen elkaar af en toe achtervolgen om een dominantiehiërarchie tot stand te brengen, maar het paargedrag is niet aanwezig.
De meeste vrouwelijke gordeldierhagedissen zijn ovovivipaar zoals sommige soorten slangen. Dit betekent dat hun eieren zich binnenin ontwikkelen zonder schaal en dat ze levende baby's ter wereld brengen.
Gordeldieren zijn winterharde hagedissen die met enthousiasme eten en gedijen als ze onder de juiste omstandigheden worden gehouden.
Hun zorg is eenvoudig, maar deze hagedissen doen het over het algemeen goed als ze alleen worden gelaten. Menselijke interactie lijkt behoorlijk stressvol voor hen te zijn. Hoewel ze enige behandeling kunnen verdragen, zullen ze over het algemeen wegrennen en zich verstoppen wanneer een keeper ze probeert op te rapen. Als het je lukt om er een te vangen, zullen ze zich vaak oprollen tot een bal door hun eigen staart in hun mond te klemmen.
Een gordeldierhagedis is de juiste keuze voor jou als je op zoek bent naar een aantrekkelijk huisdier dat je van een afstand kunt bekijken.
Als u op zoek bent naar een hagedis waarmee u en uw gezin regelmatig contact kunnen hebben en waarmee u regelmatig kunt omgaan, dan passen ze niet goed bij u. Kijk in plaats daarvan eens naar de luipaardgekko.
Een enkele gordeldierhagedis kan worden gehuisvest in een 20-gallon lang terrarium, maar een grotere tank is altijd beter! Als u besluit een groep te huisvesten, begin dan met een tank van minimaal 40 gallon voor twee personen en voeg vervolgens 10 gallons toe voor elk extra dier. Onthoud dat er in elke groep maar één mannetje mag zijn.
Gordeldierhagedissen hebben een bereik in tanktemperatuur nodig (thermische gradiënt ) zodat ze kunnen thermoreguleren. Ze hebben een zonneplek nodig die 115 ° F bereikt met een koelere omgevingstemperatuur van 80-85 ° F.
U kunt een warme zonneplek creëren door stabiele stenen aan één kant van de behuizing te plaatsen. Plaats de warmtebron, zoals een 60 watt-warmtelamp, direct boven deze verhoogde zonnestenen. Gebruik een thermostaat met een sonde om ervoor te zorgen dat de zonneplek niet hoger is dan 120 ° F.
Nachtelijke tanktemperatuur kan dalen tot de lage 60 ° Fs. Als je huis 's nachts kouder wordt, gebruik dan een keramische warmteafgever van 25 watt aangesloten op een thermostaat om de tank 's nachts rond de 65 ° F te houden.
Omdat gordeldierhagedissen in het wild hun dag in het zonlicht doorbrengen, moet je ze ook in hun aquarium van een volledig-spectrum UVB-licht voorzien. Een woestijnlamp van 10,0/10% UVB-lamp is een goede keuze en zorgt ervoor dat ze vitamine D3 krijgen om calcium uit hun dieet te absorberen.
Je moet streven naar een opstelling met hoge temperaturen, weinig vochtigheid en veel rotsen en spleten. Het toevoegen van huiden is ook belangrijk en helpt om een veilig gevoel te geven aan uw hagedis. Plaats een huid aan de warme kant van de behuizing en een aan de koele kant. Zorg ervoor dat je extra huiden toevoegt voor elk extra dier dat je aan het aquarium toevoegt.
Ze moeten worden ondergebracht in een 20 gallon lange tank met een luchtvochtigheid van 45-55%. Hun tank moet een thermische gradiënt hebben met een verhoogde zonneplek die 115 ° F en een omgevingstemperatuur van 80-85 ° F bereikt.
Een waterbak moet aan de koele kant van de tank worden geplaatst.
In hun oorspronkelijke habitat leven gordeldierhagedissen op los zand en vuil. Er bestaat bezorgdheid dat huisdiersoorten vanwege impactie niet met los substraat mogen worden gehuisvest, dit geldt ook voor baardagamensubstraat. Veel eigenaren zijn bezorgd dat los substraat per ongeluk kan leiden tot impactie wanneer een hagedis aan het eten is en samen met zijn krekel wat zand opraapt.
Om deze reden, als je ervoor kiest om een los substraat te gebruiken, zorg er dan voor dat je je gordeldierinsecten voedt in een ontsnappingsbestendige voedselschaal.
Enkele betere alternatieven voor los substraat zijn reptielentapijt, krantenpapier, keukenpapier en tegels. Rotsen mogen niet worden gebruikt, omdat ze uitwerpselen kunnen opsluiten en bacterieproblemen in de tank kunnen veroorzaken.
Gordeldierhagedissen zijn roofdieren zoals kikkers. In plaats van actief op hun prooi te jagen, wachten ze tot hun prooi naar hen toe komt. In het wild bestaat hun dieet voornamelijk uit termieten, samen met andere kleine insecten.
Grotere groepen gordeldierhagedissen zullen een dieet eten dat uit meer termieten bestaat. Individuen die alleen of in kleinere groepen leven eten een dieet dat bestaat uit insecten met een veel kleinere verhouding termieten.
Huisdiergordeldierhagedissen kunnen een dieet krijgen dat lijkt op luipaardgekko's, omdat het insecteneters zijn. De beste keuzes zijn krekels en dubia-kakkerlakken die niet langer zijn dan de breedte van de ruimte tussen hun ogen.
Baby's en jonge dieren in de groei moeten dagelijks zoveel insecten krijgen als ze in 5-10 minuten kunnen eten. Dit zijn meestal tussen de 5 en 10 insecten per dag. Verwijder niet-opgegeten insecten altijd na 10 minuten om te voorkomen dat ze je hagedis bijten als het licht uitgaat.
Volwassenen zouden om de dag ongeveer vijf grotere insecten moeten krijgen.
Insecten moeten op afwisselende dagen worden bestoven met vitamine D3 en calciumpoeder.
Uit nieuwsgierigheid zullen deze hagedissen groenten eten, maar wetenschappelijke analyse van het dieet van wilde gordeldierhagedissen omvat geen significante hoeveelheid vegetatie, dus het is het beste om vast te houden aan een insecteneterdieet.
Ten slotte moeten ze te allen tijde worden voorzien van vers, schoon water. Houd er rekening mee dat deze hagedissen vrij platte lichamen hebben, dus ze moeten platte, ondiepe waterbakken krijgen. Veel reptielenkommen zijn misschien te diep voor hen. Je moet ervoor zorgen dat het waterniveau slechts halverwege hun rug komt, zodat ze er comfortabel uit kunnen klimmen. Reptielenkommen voor eten of salade zijn over het algemeen beter voor hen.
Armadillo-hagedissen kunnen tot 25 jaar leven als ze de juiste zorg krijgen en in een goede tankopstelling worden gehouden. Om ze gelukkig en gezond te houden, moet je ze zo min mogelijk hanteren, ze huisvesten in een 20 gallon lange bak met UVB-verlichting en ze om de dag insecten voeren.
Mondinfecties zijn een van de meest voorkomende ziekten voor deze soort. Het is relatief gemakkelijk te herkennen, aangezien u een verminderde eetlust, een gezwollen kaak en afscheiding uit de mond zult opmerken.
Femorale porie-infecties komen ook vaak voor bij gordeldierhagedissen. Tekenen hiervan zijn zwelling achter de poriën aan de onderkant van hun achterpoten, algemene zwelling van de achterpoten en moeite met lopen. Om dit te voorkomen raden sommige verzorgers aan om zandsteen in de tank toe te voegen, zodat ze hun femurporiën kunnen schrapen.
Parasitaire infectie is een zorg voor alle huisdierhagedissen. Tekenen van een parasitaire infectie zijn verlies van eetlust, gewichtsverlies en bloederige ontlasting. De meeste parasitaire infecties kunnen gemakkelijk worden gediagnosticeerd en behandeld door een exotische reptielendierenarts.
Als je merkt dat je gordeldierhagedis bleek begint te worden, maak je dan geen zorgen, het betekent dat ze op het punt staan te vervellen. Om ze te helpen goed te verharen, zorg ervoor dat hun luchtvochtigheid 55% is en zorg voor ruwe oppervlakken in hun aquarium waar ze tegen kunnen wrijven. Als de schuur na een paar dagen niet vanzelf loskomt, laat ze dan 15 minuten weken in een bak met lauw water dat hun tenen bedekt.
Armadillo-hagedissen zijn een dagelijkse soort die het grootste deel van hun tijd op rotsen koestert en in groepen van 2 tot 60 hagedissen leeft.
De meeste soorten leven in de buurt van rotsspleten, maar de gigantische omgorde hagedis leeft vaak in ondergrondse holen en de Limpopo-omgord leeft in bomen en leeft in bomen.
Armadillo-hagedissen als huisdieren kunnen een beetje schichtig zijn als je langs hun omheining loopt, maar ze zijn prachtige tentoonstellingsdieren terwijl ze de hele dag zonnebaden. Als je hun tank te snel nadert, zullen ze snel een bal vormen door in hun staart te bijten en pronken met hun gepantserde schubben .
Het is mogelijk om er meerdere bij elkaar te houden, zolang er maar één mannetje in de bak zit. U moet de hiërarchieën in uw groep gordeldierhagedissen in de gaten houden. Als je merkt dat de ene hagedis een andere achtervolgt, moet je hem misschien in zijn eigen verblijf plaatsen.
Sinds de jaren tachtig zijn veel gordeldierhagedissen uit het wild gehaald om als huisdier te worden verkocht, maar het is nu illegaal om de meeste wilde soorten te verzamelen zonder vergunning. Om het smokkelen van deze hagedissen uit Afrika te ontmoedigen, kunnen beginners het beste een gordeldierhagedis als huisdier vinden van een gerenommeerde particuliere fokker.
Private bred lizards will be more expensive and difficult to find, but they are healthier and easier to care for. Buying captive-bred individuals will also help their preservation in the wild.
Because of illegal poaching species like the giant girdled lizard (Smaug giganteus ) are now considered a vulnerable species. Most other species are classified as Least Concern or Stable.
Unfortunately some are still illegally smuggled for sale in the pet trade. In 2019 U.S. Customs and Border Protection discovered five armadillo girdled lizards in a box being shipped from South Africa to Florida. The lizards were confiscated and ended up at the Cincinnati Zoo and Botanical Gardens.
RELATED: Uromastyx Care Sheet, Size, Tank Setup, Diet &Overview
There are many factors that make these lizards hard to find in the pet trade. The most important one is there are limited numbers of armadillos in captivity and they have a very slow reproduction rate. They usually give birth to one or two very large offspring once a year, making their reproduction rate quite slow compared to other lizards.
Given their extremely limited availability the price of armadillo lizards can vary greatly.
Most species cannot be found at pet stores. Lots of detective work may be needed to find an armadillo lizard for sale when compared to many other popular pet lizards. The best place to find one is a reptile expo.
East African species are the easiest species to find as pets. They are significantly less expensive than other species and are available at about $20 to $150 . If you have decided that an armadillo lizard is the right pet for you, this is the species to look for.
Armadillo girdled lizards are extremely difficult to find. One pair was recently sold for $9,000 and another trio for $5,400.
Giant armadillo girdled lizards are also difficult to find in the reptile trade. Individuals are often sold for between $4,000 to $5,000.
The Limpopo girdled lizard is virtually impossible to find for sale in captivity.
SIMILAR: Blauwtong Skink-verzorgingsblad, dieet, huisvesting, prijs en meer
Armadillo lizards are beautiful display lizards with their dragon-like spiky appearance and tiny size. Most will grow from just 4.5 to 8 inches long and are covered in thick, spiky scales from head to tail.
There are many different species of armadillo lizard, but four are common in the pet trade. Beginners should look to adopt the East African species as most other species are expensive and difficult to find.
They need a 20-gallon long glass tank with a basking spot of 115°F and an ambient temperature of 80-85°F. Nighttime temperatures of at least 60°F are fine with a humidity range of 45-55%.
As babies these lizards should be fed as many insects as they will eat in 5-10 minutes every day. Adults should be fed 5 large insects every other day.
Adventurous beginners may choose to house a group of armadillos together. This is possible as long as there is only one male in the tank and you watch out for any hierarchies developing in your group.
The armadillo is a great pet for someone who wants a beautiful lizard they can watch from a distance.
Let us know your favorite armadillo in the comments below.
