Eenden zijn populaire vogels voor de productie, zoals ei of vlees, maar ook als huisdier en als showvogel. Met kruisingen tussen inheemse Noord-Amerikaanse eenden, Europese eenden en Aziatische eenden, zijn er tal van gedomesticeerde rassen in unieke kleurvariëteiten. Grijs is een wenselijke kleur die aanwezig is in verschillende gedomesticeerde rassen en zorgt voor een opvallende verschijning tegen wit, wilde eend of andere kleuren.
Bekijk de 4 grijze eendenrassen voor meer informatie over deze prachtige eenden.
Inheems in Zuidoost-Azië, is de Indiase loopeend een gedomesticeerd ras dat over de hele wereld wordt gevonden. Deze eend kan worden gebruikt als een eend voor algemeen gebruik of als productie-eend, en de kip kan in één jaar tot 180 eieren leggen.
Indiase loopeenden en pekineenden hebben enkele ongebruikelijke kleurmutaties, zoals een lichte fase, harlekijnfase, blauwe en bruine verdunningen en bont. Veel van de variëteiten zijn het resultaat van gedomesticeerd fokken met Aziatische eenden. Oorspronkelijk werd de eend gefokt met de bedoeling een blauwe (grijze) variëteit te creëren, hoewel er ook zwarte, chocolade-, Cumberland-blauwe, blauwe forel, abrikozenforel en wilde eend-variëteiten werden ontwikkeld.
De Zweedse eend is een populair Europees ras dat de traditie volgde van het fokken van winterharde, blauwgekleurde eenden die voor roofdieren moeilijk te zien zijn. Blauwe Zweedse eenden werden voor het eerst gezien in Pommeren in de 19 de eeuw, maar omvatten nu een groot deel van Europa en Noord-Amerika. Ze zijn geschikt als boerderijeenden voor algemeen gebruik voor huisdieren, sier- en showgebruik.
Het verenkleed van zowel de woerd als de hen is blauwgrijs van kleur met een wit slabbetje. De woerd onderscheidt zich doordat hij een donkerblauwe kop en groene snavel heeft, terwijl de hen een blauw-leien kop en snavel heeft. De slagpennen van de buitenste vleugel zijn wit, wat een opvallend contrast vormt met de donkergrijze kleur. Zweedse eenden kunnen ook in zwart, zilver of een "gespatten" kleurenpatroon worden geleverd.
De Saksische eend werd in 1930 in Duitsland gefokt als een multifunctionele eend. Het ras kwam van de Duitse Pekin-, Blue Pomeranian- en Rouen-eenden om een apart ras te creëren met opvallende kleuren en een compact lichaam. Deze eenden zijn verzamelaars, maar kunnen worden gebruikt als een universeel ras voor eieren en vlees.
Saksische woerds vertonen een patroon van een wilde eend, hoewel het uniek is voor het ras. De kop, rug en vleugels van de woerd zijn blauwgrijs, terwijl de borstveren een rijke kastanjebruine kleur hebben met een crème onderbuik en een witte nekring. Vrouwtjes hebben een bleekgele kleur met witte strepen op het gezicht en de onderbuik.
Afkomstig uit Frankrijk vóór de 19 de eeuw, de Rouen-eend is een zwaar gedomesticeerd eendenras dat wordt gefokt voor sier- en showdoeleinden. Sommige mensen houden ook Rouen-eenden als vogels voor algemeen gebruik, maar het zijn geen goede legkippen en worden doorgaans niet voor vlees grootgebracht.
Het verenkleed van de eend is de meest wenselijke eigenschap. Rouen-eenden lijken op wilde eenden, vooral met de groene koppen en witte kragen van de mannetjes. De woerd heeft een grijs lichaam met asbruine punten en een diepe bordeauxrode borst, terwijl de hennen een diep mahoniebruin zijn met bruine strepen. Rouaan-kippen zijn doorgaans donkerder dan Mallard-kippen, maar de geslachten van beide soorten hebben blauwe speculumveren.
Net als hun wilde tegenhangers, kunnen tamme eenden in een grote verscheidenheid aan kleuren voorkomen, waaronder grijstinten zoals houtskool, blauw en zilver. Elke eend op deze lijst heeft een prachtige grijze variatie in de woerd, hen of beide, samen met prachtige markeringen waardoor ze gewaardeerd worden als sier- en showeenden.
