Struisvogels kunnen een breed scala aan geluiden maken om met elkaar te communiceren. Veel voorkomende soorten geluiden die ze maken, zijn getjilp, toeterende, sissende en grommende geluiden. Mannelijke struisvogels kunnen ook een speciaal geluid maken dat 'booming' wordt genoemd.
Hier is alles wat je moet weten over hoe een struisvogel klinkt, samen met de verschillende manieren waarop ze met elkaar communiceren.
Struisvogels zijn sociale dieren die in koppels van minder dan 12 vogels leven. Een enkele, dominante mannelijke struisvogel leidt de kudde en de rest van de kuddeleden zijn vrouwtjes. Struisvogels blijven in groepen ter bescherming tegen roofdieren en paringsdoeleinden.
Omdat struisvogels sociaal zijn, kunnen ze op verschillende manieren met elkaar communiceren. Een manier waarop struisvogels communiceren is met vocale geluiden. Ze gebruiken bepaalde soorten geluiden om specifieke redenen.
Hardere geluiden, zoals getoeter en getjilp, worden gebruikt om de aandacht te trekken. Babystruisvogels kunnen bijvoorbeeld een hoge pieptoon uitstoten om de rest van de kudde te roepen. Het is een niet-bedreigend geluid waardoor ze gemakkelijk herkenbaar en doorzoekbaar zijn voor volwassen struisvogels in hun kudde.
Struisvogels kunnen ook krijsen om andere dieren bang te maken of te intimideren. Ze begeleiden het gekrijs vaak met het opsteken van hun veren om groter en gevaarlijker te lijken.
Struisvogels sissen ook als ze iets afkeuren. Het is vaak een waarschuwing om achteruit te gaan en de struisvogel met rust te laten. Mensen en andere dieren mogen echter nooit dicht genoeg bij een struisvogel zijn om hem te horen sissen.
Struisvogels zijn sterke dieren die zeer gevaarlijk kunnen worden als ze worden uitgelokt. Deze landvogels kunnen meer dan 40 mijl per uur rennen, dus ze hebben een zeer gespierd en krachtig stel poten. Bovendien hebben ze extreem lange en scherpe klauwen.
Een schop van een struisvogel is vaak dodelijk voor mensen, omdat struisvogels met slechts één slag een mens kunnen opensnijden en doden. Beschouw het daarom als een gunst als een struisvogel een waarschuwend gesis laat horen. Het is het beste om struisvogels met rust te laten en ze van een afstand te bewonderen, want je kunt beter niet weten wat ze kunnen doen als ze zich bedreigd voelen.
Mannelijke struisvogels zijn vaak vrij stil, maar ze zijn ook in staat om een van de luidste geluiden te maken die struisvogels kunnen maken. Booming is iets dat alleen mannelijke struisvogels kunnen doen. Mannetjes blazen hun nek op, houden hun mond gesloten en gebruiken druk om een laag rommelend geluid te produceren.
Soms kan een struisvogel zijn nek tot drie keer zijn normale grootte opblazen om dit geluid te produceren. Het is een hard geluid dat je van een afstand kunt horen, en het wordt ook vaak aangezien voor het gebrul van een leeuw.
Mannelijke struisvogels floreren als paringstechniek. Het is een geluid dat ze maken om hun territorium af te bakenen, en tijdens het paarseizoen zullen ze bulderend zijn om vrouwelijke struisvogels aan te trekken.
Struisvogels communiceren ook door middel van lichaamstaal. Als een struisvogel zich bijvoorbeeld bedreigd en ondergeschikt voelt, gaat hij liggen. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, steken struisvogels hun kop niet in het zand als ze bang zijn. Ze buigen hun hoofd als ze gaan liggen, zodat het lijkt alsof hun hoofd begraven is.
Een van de meest opvallende kenmerken van een struisvogel zijn de mooie, glanzende veren. Het is dus niet meer dan normaal dat een struisvogel zijn veren pluist om dominantie te tonen en ze ook gebruikt in zijn paringsritueel.
Een van de belangrijkste voorbeelden van lichaamstaal is de uitgebreide paringsdans van de struisvogel. Het paarseizoen van struisvogels duurt van de lente tot de herfst. Gedurende deze tijd zullen mannetjes hun best doen om aantrekkelijk te lijken voor de dominante vrouwtjes in hun kudde, omdat vrouwelijke struisvogels erg kieskeurig en selectief kunnen zijn.
Terwijl de mannelijke struisvogel dreunt om de aandacht van de vrouwtjes te trekken, zal hij ook rondstruinen en zijn veren opschudden om er aantrekkelijker uit te zien. Soms rent het vrouwtje weg en gaan de mannetjes achter ze aan om te pronken met hun snelheid.
Als al het andere faalt, zullen mannelijke struisvogels een paringsdans uitvoeren om de vrouwtjes na te jagen. Hij zal op de grond vallen en zijn vleugels uitspreiden om zijn indrukwekkende veren te laten zien. Dan kantelt hij zijn nek terug naar zijn lichaam. Zodra alles in positie is, begint hij heen en weer te zwaaien.
Vrouwelijke struisvogels die zich aangetrokken voelen tot deze dans zullen dan reageren door met hun veren te flikkeren. Deze beweging is een teken dat het vrouwtje klaar is om te paren. In plaats van gewoon naar het vrouwtje te lopen, zal het mannetje voorzichtig naar haar toe draven om de paringsdans te voltooien.
Struisvogels zijn sociale vogels die stemgeluiden en lichaamstaal gebruiken om met elkaar te communiceren. Ze stoten harde geluiden uit, zoals dreunend en getjilp, wanneer ze aandacht zoeken. Ze sissen wanneer ze gestoord zijn of klaar zijn om toe te slaan. Struisvogels gebruiken hun veren ook om signalen naar elkaar te sturen.
Over het algemeen zijn struisvogels fascinerende vogels om te observeren. Denk er echter aan om altijd vanaf een veilige afstand te kijken. Deze vogels zijn sterk, temperamentvol en onvoorspelbaar. Gelukkig zijn het de grootste vogels op het land en zijn ze moeilijk te missen. U kunt ze dus van een afstand bekijken en niets van de actie missen.
