Het is belangrijk om te bepalen wat er in het voer van uw huisdier zit. Het geeft u niet alleen een goede indicatie van het soort voedsel dat uw huisdier dagelijks eet, maar het zal u ook helpen te bepalen of dit soort voedsel uw huisdier qua voedingswaarde ten goede komt. Het lezen van de etiketten kan lastig zijn, en veel merken voor huisdierenvoer gaan niet in detail over de betekenis van de ingrediënten voor uw huisdieren. In sommige gevallen kan het lezen van de etiketten extra lastig zijn omdat de fabrikanten wetenschappelijke namen voor de ingrediënten gebruikten.
We hebben dit artikel samengesteld om u te helpen bij het lezen en begrijpen van voedseletiketten voor huisdieren, zodat u niet door de verwarring hoeft te gaan om te begrijpen hoe u bepaalde aspecten van het voedsel van uw huisdier moet lezen en identificeren.
De productnaam is het grootste bedrukte gebied op een etiket voor huisdierenvoeding. U kunt gemakkelijk bepalen welk merk huisdiervoeding u zoekt. Afhankelijk van het soort voer voor huisdieren kan er ook een tweede rubriek zijn waar het kan classificeren voor welk doelgebied dit voer is samengesteld, zoals voer voor oudere honden of katten. Dit zal ook helpen bepalen waar de totale voedingswaarde van het voedsel op wordt gericht.
De hoeveelheid en het volume van het product verschijnen in een hoek op het voor- en achteretiket van het voedsel. Dit laat zien hoeveel de inhoud weegt, wat u kan helpen bepalen hoe lang het voedsel meegaat. U kunt ook een kosten-per-pond-test doen om te zien of dit voedsel uw prijs-kwaliteitverhouding bereikt.
Veel staten zullen een verordening hebben waarin staat dat de fabrikant een duidelijke indicatie moet geven van het minimumaantal voedingsstoffen dat het huisdiervoer bevat. De gegarandeerde analyse wordt meestal berekend op de FDA-website. Dit gedeelte op het etiket is in tabelvorm en geeft u de percentages, ponden en bepaalde calorieën die elk onderdeel bevat. Zoals het minimale en maximale vetpercentage als het voedsel het etiket 'vetarm' heeft.
De ingrediëntenlijst is het belangrijkste onderdeel van het etiket, omdat het aangeeft welke ingrediënten en additieven of conserveermiddelen in het voedsel zitten. Het eerste ingrediënt op het etiket komt in grotere hoeveelheden voor dan de andere ingrediënten die volgen.
In de voedingsinstructies wordt uitgelegd hoeveel voer u uw huisdier moet geven op basis van zijn gewicht. Soms gaat dit deel van het etiket in detail en houdt het ook rekening met de leeftijd en levensfase van uw huisdier. De Association of American Feed Control (AAFCO) is meestal gecertificeerd om aan te tonen dat de voedingsrichtlijnen professioneel zijn overwogen voor uw huisdier.
Het certificeringslabel geeft aan of het voer is beoordeeld en goedgekeurd door een geregistreerde organisatie voor voer voor huisdieren. Enkele veelvoorkomende voorbeelden van certificering op etiketten van honden- en huisdierenvoer zijn CE, FDA of ISO. Dierenartsen, voedingsdeskundigen en fabrikanten van diervoeding zijn verplicht om certificering voor het voedsel van uw huisdier te verstrekken, zodat u weet dat het is getest en gereguleerd door een gerenommeerde bron.
De calorie-aanduiding is grofweg van toepassing op de hoeveelheid vet die in het voedsel wordt aangetroffen, en in sommige gevallen de niet-caloriebevattende ingrediënten zoals water en vezels. Het calorieoverzicht moet worden uitgedrukt als 'kilocalorieën per kilogram'. De metrische eenheid is echter afhankelijk van de productiestatus van het product. Het calorieoverzicht geeft een geschatte waarde van het aantal calorieën (kcal) in het voer voor huisdieren per kopje of portie.
De ingrediënten moeten in aflopende volgorde van gewicht worden vermeld. De ingrediënten worden afzonderlijk vermeld en volgens de AAFCO-voorschriften mogen de termen die een collectief van ingrediënten beschrijven niet worden geëtiketteerd als 'dierlijke eiwitproducten' omdat er geen specifieke ingrediënten worden vermeld die in het voer voor huisdieren zijn verwerkt. De ingrediënten moeten worden vermeld op hun gebruikelijke of ongebruikelijke naam en de AAFCO heeft een gedetailleerde lijst van ingrediënten, hun gebruikelijke namen en wat ze bevatten.
Bijproducten zijn ook een veelgebruikt additief in voedsel voor huisdieren in de vorm van bloed, hersenen, botten, maag en lever van het dier dat als hoofdbestanddeel wordt vermeld. Deze bijproducten vallen meestal onder de naam 'vleesmaaltijd' of een op eiwit gebaseerd voedsel met het woord 'maaltijd' aan het eind. Voedsel voor huisdieren heeft meestal een label met kip, vis, rundvlees of groente, wat u een goede indicatie kan geven van wat het hoofdingrediënt van het voer zal zijn. Kip is een veelgebruikte smaakversterker en ingrediënt in zowel katten- als hondenvoer. Voedsel voor knaagdieren (zoals hamsters of cavia's) heeft meestal geen tweede kop die het hoofdingrediënt of de smaak van het voedsel aangeeft.
Het eerste ingrediënt op het etiket toont het ingrediënt met de grootste waarde in het voedsel. De eerste zin op het ingrediëntenetiket toont de meest actieve en prominente ingrediënten in het voedsel. Omdat de laatste paar ingrediënten onderaan de lijst in kleine waarden voorkomen en geen groot deel van het voedsel uitmaken.
Hier is een voorbeeld van een ingrediëntenlijst van Hill's Science Selective Sensitive hondenvoer:
Kip, Brouwersrijst, Kippenmeel, Gele Erwten, Gebarsten Parelgort, Volkoren Sorghum, Eiproduct, Kippenvet, Sojaolie, Bruine Rijst, Gedroogde Bietenpulp, Kippenleveraroma, Melkzuur, Varkensleveraroma, Kalium Chloride, lijnzaad, gejodeerd zout, vitamines (vitamine E-supplement, L-ascorbyl-2-polyfosfaat (bron van vitamine C), niacinesupplement, thiaminemononitraat, vitamine A-supplement, calciumpantothenaat, riboflavinesupplement, biotine, vitamine B12-supplement, pyridoxine Hydrochloride, foliumzuur, vitamine D3-supplement), cholinechloride, taurine, mineralen (ijzersulfaat, zinkoxide, kopersulfaat, mangaanoxide, calciumjodaat, natriumseleniet), gemengde tocoferolen voor versheid, havervezel, natuurlijke smaakstoffen, bètacaroteen , Appels, Broccoli, Wortelen, Veenbessen, Groene Erwten.
Kip en brouwersrijst is het hoofdingrediënt in dit voer voor huisdieren. Dit is ook de smaak van het voedsel en komt in een groot percentage voor en daarom staat het bovenaan de ingrediëntenlijst.
Groene erwten vormen het kleinste deel van het voedsel omdat het als laatste op de ingrediëntenlijst staat. In dit voer zijn sporen van deze ingrediënten te vinden.
Kippenmeel is een bijproduct en het eigenlijke ingrediënt in deze maaltijd is niet gespecificeerd. Het zijn echter hoogstwaarschijnlijk kippenlever en afvalproducten die voedingsvoordelen hebben, zoals vitamine A.
De supplementen en toevoegingen zijn moeilijker te lezen omdat het is geëtiketteerd onder een wetenschappelijke of ongebruikelijke naam. Dit deel van de ingrediëntenlijst is niet overdreven belangrijk, maar het is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat deze moeilijk leesbare ingrediënten niet overeenkomen met een schadelijk honden- of katteningrediënt. Het is het beste om de ingrediënten door te lezen en ervoor te zorgen dat de meeste ingrediënten gemakkelijk te begrijpen zijn.
De gegarandeerde analyse is een belangrijk onderdeel van het petfood label. Dit geeft je een goede indicatie van de maximale (max.) of minimale (min.) hoeveelheid vezels, vet, eiwit en vocht in het voedsel. De gegarandeerde analyse is het voedingsprofiel en het onthult de basisvoedingsstofsamenstelling van het dieet. Het toont het gegarandeerde percentage voedingsstoffen dat uw huisdier binnenkrijgt bij het eten van dit voer.
De gegarandeerde analyse van Hill's Science Selective Sensitive hondenvoer:
| Ruw eiwit: | 21,0% min |
| Ruw vet: | 12,0% min. |
| Ruwe vezels: | 4,0% max. |
| Vocht: | 10.0% max |
De min-waarde naast het voedingspercentage geeft de minimale hoeveelheid ruw vet, eiwit of vezels aan die in het voedsel wordt aangetroffen. Terwijl de max-waarde de maximale hoeveelheid vocht in het voer voor huisdieren aangeeft. In sommige gevallen wordt het woord 'ruw' niet voor het eiwit-, vet- of vezelgehalte geplaatst. 'Ruw' eiwit is een meting die wordt gebruikt om de hoeveelheid eiwit in het voedsel op te blazen.
Fabrikanten van diervoeding gebruiken het gehalte aan ruw eiwit om het aantal koolhydraten in het voer te berekenen. Het is een mengsel van eiwitmoleculen die al zijn verdeeld in eenheden die peptiden worden genoemd. Deze ruwe eiwitmoleculen komen vrij wanneer het dier koolhydraten, lipiden en vetten verteert die in het voedsel worden geconsumeerd.
Er zijn veel nieuwe, aanlokkelijke ondertitels over het voedsel dat wordt gebruikt om kopers te trekken voor natuurlijk of op senioren gebaseerd voedsel voor huisdieren, maar wat betekent dit precies op een etiket van voedsel voor huisdieren?
Biologisch:het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) ontwikkelt enkele voorschriften die specifiek zijn voor de etikettering van biologisch voedsel voor huisdieren. Als een voedsel voor huisdieren beweert biologisch te zijn, moet het voedsel kunnen voldoen aan de vereisten voor ingrediënten, productie en verwerking volgens het National Organic Program van de USDA om officieel als biologisch te worden beschouwd.
De basis van het biologische voer voor huisdieren moet vrij zijn van:De meeste commerciële hondenvoeding van hoge kwaliteit voldoet aan de voedingsrichtlijnen van de AAFCO en lijstvullers staan als laatste op de ingrediëntenlijst. Er is enige discussie of 'biologisch' hetzelfde is als 'natuurlijk', maar deze twee labels hebben hun verschillen. Natuurlijk verwijst naar de omstandigheden waaronder de planten werden gekweekt of de manier waarop de dieren werden grootgebracht.
Graanvrij:Sommige honden of katten met voedselgevoeligheden lijken het beter te doen op graanvrij voer voor huisdieren. Dit komt omdat granen spijsverteringsproblemen of mogelijke allergieën kunnen veroorzaken. Graanvrij voer voor huisdieren sluit alle vormen van granen en hun bijproducten, zoals rijst, gerst en tarwe, uit. Er is niet veel bekend over de gezondheidsvoordelen voor huisdieren met een graanvrij dieet, maar sommige huisdieren lijken het beter te doen met deze formules.
Hondenvoer van menselijke kwaliteit:dit label definieert het voedsel als legaal eetbaar en goedgekeurd als een vorm van voeding voor mensen. Het wordt over het algemeen gereguleerd door de FDA en USDA. Volgens de AAFCO moeten alle ingrediënten die in het voedsel worden aangetroffen, worden vervaardigd, verpakt en vastgehouden door federale regelgeving om een product door mensen eetbaar te maken. Het betekent niet dat het voedsel een vervanging is voor een mens om te eten, en het maakt het ook niet veiliger of smakelijker dan ander voedsel voor huisdieren.
Nieuwe eiwitten:Het betekent niet noodzakelijk dat de eiwitingrediënten volledig nieuw zijn, maar eerder dat ze een meer luxe en ongebruikelijke vorm van eiwit zijn die in het voedsel wordt gebruikt. Dit kunnen eiwitten en hun bijproducten zijn van bizons, kangoeroes, konijnen en elk ander exotisch dier. Dit is een goede vervanging voor honden die moeite hebben met het verteren van meer gebruikelijke eiwitten zoals kip of rundvlees.
Licht, caloriearm of vetarm:om deze termen officieel te gebruiken voor huisdierenvoer, moet het voedsel een merkbare vermindering van calorieën of vet hebben in vergelijking met standaardvoer voor huisdieren. De AAFCO vereist dat deze beschrijvende termen trouw zijn aan de naam en dat het verminderingspercentage in calorieën of vetten duidelijk moet worden weergegeven. Dit soort voedsel wordt als 'beter' beschouwd voor zwaarlijvige honden of katten, omdat het gebrek aan calorieën en vet enige betekenis kan hebben voor gewichtsverlies.
Kwaliteitsingrediënten zijn voedingsmiddelen die in het voedsel zijn opgenomen en waarvan de gezondheids- en voedingswaarde voor het dier bekend is. Wat honden- en kattenvoer betreft, zijn eiwitten erg gewild, aangezien deze dieren een op vlees gebaseerd dieet eten. Twijfelachtige ingrediënten zijn voedingsmiddelen die niet in het voedsel mogen worden opgenomen omdat ze qua voedingswaarde onbeduidend of onnodig worden geacht. Vulstoffen en additieven zijn een goed voorbeeld van twijfelachtige ingrediënten, omdat het geen zin heeft om ze in het voer van uw huisdier te hebben.
Petfood-certificeringen worden in de voedingsindustrie gebruikt om kopers meer informatie te geven over de manier waarop het voedsel is geproduceerd. De AAFCO keurt voer voor huisdieren niet rechtstreeks goed en heeft geen regelgevende autoriteit. Het voer kan echter worden getest en ontwikkeld door gecertificeerde dierenartsen, maar het voer voor huisdieren hoeft niet door een organisatie te zijn goedgekeurd om het voer van hoge kwaliteit of veilig te laten zijn. Daarom zijn certificeringen niet nodig, maar voegen ze alleen maar extra informatie toe aan de specifieke kenmerken van het productieproces van het product.
Het lezen van het voedseletiket van uw huisdier zal na verloop van tijd gemakkelijker worden. Over het algemeen zijn de ingrediëntenlijst, gegarandeerde analyse en beschrijvende termen (biologisch, graanvrij) de belangrijkste etiketkoppen om op te letten bij het voer van uw huisdier. Door over de verpakking te bladeren en de belangrijkste elementen te begrijpen die het voer voor huisdieren te bieden heeft, kunt u gemakkelijk bepalen of het voer de moeite waard is om aan uw huisdier te geven.
