In de winter merk je waarschijnlijk een duidelijk gebrek aan schildpadden. Deze koelbloedige reptielen hebben immers geen manier om hun eigen warmte op te wekken. Als het buiten koud is, hebben zij het ook koud.
Maar de meeste schildpadden leven jaren. Waar gaan ze heen in deze koudere maanden?
De meeste schildpadden broeden, maar waar precies hangt af van de soort. De meeste zoetwaterschildpadden trekken zich terug onder het water, waar de temperatuur gedurende de lange wintermaanden stabieler blijft. Ze kunnen zichzelf begraven in de modder op de bodem van het meer, waar ze blijven totdat het weer opwarmt.
Zoals je misschien weet, ademen schildpadden lucht, geen water. Hoe overleven ze maanden onder water?
Turtle brumation is een beetje ingewikkeld. Deze dieren zijn ontworpen om frisse lucht in te ademen, waardoor maandenlang brumeren onder water een beetje ingewikkeld is.
De schildpad heeft echter een uniek vermogen dat 'cloacale ademhaling' wordt genoemd. Met andere woorden, ze ademen door hun kont. De exacte opening waar ze afval en eieren uit passeren is ook rijk aan bloedvaten. Over deze bloedvaten kan gasuitwisseling plaatsvinden.
Wanneer schildpadden broeden, is hun zuurstofbehoefte mager. Ze hebben een minimale energetische behoefte omdat hun temperatuur gelijk is aan de watertemperatuur buiten. De zuurstof in het water is meestal voldoende om tot de lente in hun behoeften te voorzien.
Toch lopen schildpadden nog wel eens tegen het probleem van te weinig zuurstof aan. Dit gebeurt meestal wanneer het water niet genoeg zuurstof bevat om de schildpad in hun behoeften te voorzien.
Gelukkig kunnen schildpadden overschakelen op anaërobe ademhaling, waarvoor helemaal geen zuurstof nodig is. Maar dit veroorzaakt een ophoping van melkzuur, waardoor de schildpad in de lente meer tijd doorbrengt met zonnebaden. Deze methode is niet de beste optie, maar het kan schildpadden helpen te overleven wanneer niet aan hun zuurstofbehoefte wordt voldaan.
Sommige schildpadden gebruiken jaar na jaar dezelfde plek, terwijl anderen zullen wisselen. We weten niet precies waarom schildpadden bepaalde plekken verkiezen boven andere.
Schildpadden broeden afhankelijk van de temperatuur van het water waarin ze zich bevinden. Hoe lang ze broeden, hangt dus af van hun locatie. Degenen in het noorden zullen meer tijd besteden aan brumating dan die in het zuiden.
De lengte zal ook per jaar verschillen. De lente valt niet precies elk jaar op dezelfde dag. Daarom zullen schildpadden ook verschillende lengtes in bewaring blijven.
De meeste schildpadden kunnen maximaal 8 maanden per jaar brullen. Velen zullen echter niet zo lang bezig zijn met brumeren.
Tegen de tijd dat het sneeuwt, zijn de meeste schildpadden ver onder water. Ze zijn daar beschermd tegen de elementen.
Door de koude temperaturen zullen schildpadden een extreem trage stofwisseling hebben. Ze zullen het grootste deel van hun tijd op de bodem van de vijver liggen. Je kunt ze echter af en toe onder water zien rondzwemmen.
De meeste zullen niet naar de oppervlakte komen. De watertemperatuur is veel stabieler dan de luchttemperatuur en stelt de schildpad in staat om gemakkelijker te overleven.
Als je een schildpad in de sneeuw ziet, raak dan niet in paniek - ze weten waarschijnlijk wat ze doen. Dit is echter een zeldzame waarneming.
Als je een schildpad als huisdier hebt, plaats deze dan natuurlijk niet in de sneeuw. Huisschildpadden bereiden zich niet voor op de komende winter zoals wilde schildpadden. Ze ervaren niet de verandering in verlichting en temperatuur die wilde schildpadden doen.
Daarom zijn ze veel minder goed bestand tegen deze koudere temperaturen.
Bijtschildpadden doen wat elk ander type zoetwaterschildpad doet:ze brumeren.
Deze soort is echter een beetje ingewikkeld. Ze zijn niet allemaal brutaal. Sommige blijven de hele winter onder het ijs actief.
In sommige koude klimaten kunnen jongen in de winter in het nest broeden.
De brekende schildpad is opmerkelijk tolerant ten opzichte van de kou, in tegenstelling tot sommige andere soorten. Ze lijken de winter veel gemakkelijker door te komen - zo erg zelfs dat sommige individuen helemaal niet brullen.
Meer over bijtschildpadden:
Winterslaap en brumation zijn een beetje anders. Zoogdieren overwinteren, terwijl reptielen broeden.
Brumation is vergelijkbaar met winterslaap. Het belangrijkste verschil is de soorten dieren waarmee elke term wordt gebruikt. Reptielen kunnen niet overwinteren, want dat is alleen iets wat zoogdieren doen. Ze kunnen echter wel brumeren.
Het belangrijkste verschil is de lichaamstemperatuur van het dier. Warmbloedige zoogdieren moeten tijdens de winterslaap nog steeds lichaamswarmte aanmaken, wat meer calorieën verbruikt en andere lichaamsprocessen vereist.
Koudbloedige dieren maken helemaal geen lichaamswarmte aan. In plaats daarvan komt hun temperatuur overeen met de temperatuur van hun omgeving.
De meeste dieren die een winterslaap doormaken, worden wakker als het weer warmer wordt, niet noodzakelijk in de lente. Je kunt bijvoorbeeld een schildpad zien zonnen op een warmer dan gemiddelde decemberdag.
Schildpadden houden de tijd niet bij. Ze volgen de temperatuur. Als het warmer wordt, neemt hun stofwisseling toe en worden ze "wakker". Dit verschilt van de meeste soorten die overwinteren, omdat ze meestal een bepaalde periode overwinteren.
Het is ook relatief eenvoudig om brumerende dieren wakker te maken, omdat ze gewoon stil blijven liggen en niet slapen. Overwinterende dieren zijn moeilijk wakker te krijgen. Meestal blijven ze slapen, zelfs als ze gestoord worden.
Brumatende dieren zullen zich ook verplaatsen om voedsel en water te vinden - overwinterende dieren niet. Het is niet ongebruikelijk om tijdens de winter op warmere dagen een schildpad te zien ronddwalen. Zoogdieren zullen echter niet rondlopen tijdens hun winterslaap.
Schildpadden slapen niet als zoogdieren die in winterslaap zijn. In plaats daarvan zorgt het koude water ervoor dat hun metabolisme aanzienlijk vertraagt. Met zo'n langzame stofwisseling heeft de schildpad niet veel energie en begint te vertragen.
Daarom slapen ze niet, dus ze hoeven niet te weten wanneer ze wakker moeten worden.
In plaats daarvan, wanneer het water begint op te warmen, neemt het metabolisme van de schildpad toe. Deze extra energie maakt de schildpad actiever.
Op warmere dagen kunnen ze midden in de winter wakker worden. Het is niet vreemd om sommige soorten een groot deel van de winter onder water te zien zwemmen, hoewel ze langzamer en minder vaak zullen bewegen dan tijdens de warmere maanden.
Als het weer afkoelt, zal de schildpad vertragen.
Zodra het lente wordt, wordt het niet meer koud. Daarom vertraagt het metabolisme van de schildpad niet en blijven ze actief.
Het is niet zo dat de schildpad besluit dat het lente is en doorgaat met hun zaken. In plaats daarvan heeft de temperatuur een direct effect op hun activiteitenniveau. Als het koud is, zijn ze minder actief. Als het warm is, zijn ze actiever.
Veel schildpadden zullen na de wintermaanden meer zonnen. Niet alle mensen zullen echter meer dan normaal moeten zonnen.
Alle schildpadden moeten tijdens de warmere maanden zonnen, vooral 's ochtends. Het zijn koelbloedige dieren, dus ze hebben de warmte van de zon nodig om hun stofwisseling op gang te brengen.
Na de winter moeten ze opwarmen om goed te kunnen functioneren. Als ze kunnen, zullen veel schildpadden in de lente proberen op te warmen. Zonnen in de lente kan langer duren dan in de zomer omdat de algehele temperatuur lager is. Het duurt langer om op te warmen.
Als ze in de winter een laag zuurstofgehalte hebben gehad, kunnen ze een ophoping van melkzuur hebben. Dit kan worden geneutraliseerd door het schild van de schildpad met UV-stralen. Daarom kunnen veel schildpadden extra tijd in de zon doorbrengen om hun lichaam van dit gif te zuiveren.
Schildpadden brengen de wintermaanden door onder een vijver of meer, meestal begraven in de modder op de bodem voor bescherming.
Hoewel schildpadden in de winter aanzienlijk vertragen, overwinteren ze niet echt. In plaats daarvan zorgen de lagere temperaturen ervoor dat hun metabolisme vertraagt, wat de schildpad vertraagt. Op warmere dagen kunnen ze nog steeds verhuizen. Sommige soorten blijven zelfs de hele winter actief.
Dit proces wordt brumation genoemd, in tegenstelling tot winterslaap.
Schildpadden kunnen gedurende de winter langere tijd onder water blijven vanwege hun verminderde stofwisseling. Met zo'n lage stofwisseling hebben deze schildpadden niet veel zuurstof nodig. Ze wisselen een klein aantal gassen uit via dezelfde opening die ze gebruiken voor het leggen van eieren.
Meestal is dit voldoende. Schildpadden hebben ook de mogelijkheid om zonder zuurstof te functioneren. Dit resulteert echter in grotere hoeveelheden melkzuur, waar de schildpadden in het voorjaar UV-stralen voor nodig hebben. Melkzuur is dezelfde stof die ervoor zorgt dat spieren pijn doen na een zware training, dus je kunt je voorstellen hoe de schildpad zich voelt!
Hun vermogen om de winter te overleven is een belangrijke reden dat veel schildpadden zo lang leven. Hun stofwisseling vertraagt, waardoor ook hun veroudering vertraagt.
