Heb je ooit een slechte dag gehad en kwam je thuis om te ontdekken dat je kat extra lief en knuffelig was? Hun warmte en gezelschap is genoeg om je humeur te veranderen, en je zou kunnen zweren dat hun geruststellende gedrag expres is. We weten allemaal dat het mogelijk is om een sterke band te smeden met een favoriete kat, maar hoe ver gaat die emotionele band eigenlijk? Weet je kat wanneer je verdrietig bent? En nog belangrijker, veranderen ze hun gedrag om u een beter gevoel te geven?
Je hebt misschien je eigen theorieën op basis van je unieke relatie met je kat, maar we kunnen ons ook wenden tot wetenschappelijke en gedragsstudies om ons plausibele antwoorden te geven.
Als u het type persoon bent dat hun emoties op hun gezicht draagt, zult u blij zijn te weten dat uw kat uw gezichtsuitdrukkingen waarschijnlijk kan begrijpen. In een kleine studie van onderzoekers in Rochester, Michigan werd gekeken naar hoe katten zich gedragen wanneer hun baasjes glimlachen versus wanneer ze fronsen.
Als hun baasjes glimlachten, vertoonden de katten meestal vriendelijk gedrag, zoals spinnen, wrijven en op de schoot van hun baasjes zitten. De katten reageerden minder snel op die positieve manieren wanneer hun baasjes fronsen. In dit experiment gaven de katten er tenminste de voorkeur aan tijd door te brengen met eigenaren als ze in een goed humeur waren.
Een ander interessant onderdeel van deze studie is wat er gebeurde toen dezelfde tests werden uitgevoerd met vreemden. Toen de kat werd voorgesteld aan een vreemde, leek het niet uit te maken of die vreemde glimlachte of fronsde. Het gedrag van de kat was hoe dan ook hetzelfde. Dit suggereert dat katten meer bewust en oplettend zijn met mensen die ze kennen dan met onbekende mensen.
Deze studie in het bijzonder is een interessante kijk op het denkproces van katten, maar onderzoekers concludeerden dat de bevindingen niet precies suggereren dat katten menselijke emoties begrijpen. Het is waarschijnlijker dat de katten hadden geleerd de lachende gezichten van hun mensen te associëren met het ontvangen van hun eigen positieve aandacht. Daarom waren ze eerder geneigd om de gelukkige mensen te benaderen, omdat ze uit ervaringen uit het verleden hadden geleerd dat een gelukkige mens gelijk staat aan goede huisdieren en mogelijk traktaties.
Tot dusver is er geen wetenschappelijk bewijs dat suggereert dat katten de diepere betekenissen achter menselijke emoties begrijpen of dat ze het vermogen hebben om opzettelijke troost te bieden. Dat te horen is een beetje teleurstellend voor ons allemaal die zweren dat we een sterke emotionele band hebben met onze katten. Maar het betekent niet dat uw kat niet oplet. Als je op basis van gedrag denkt dat je kat weet wanneer je verdrietig bent, is de kans groot dat ze erg synchroon lopen met je stemmingen en gedrag. Het enige is dat ze het waarschijnlijk meer voor hun eigen gewin doen dan voor het jouwe.
Denk hier eens over na:als je verdrietig bent, zit je waarschijnlijk onderuitgezakt op de bank of breng je meer tijd in bed door. Je kunt je neus snuiten, alleen een joggingbroek dragen of ijs rechtstreeks uit de doos eten. Je kat ziet die dingen. Ze leren ook dat wanneer ze je benaderen terwijl je een van je trieste gedragingen vertoont, de kans groot is dat je extra aardig tegen ze zult zijn (omdat je hun aandacht op prijs stelt in die moeilijke tijd.)
Als het vaak genoeg gebeurt, zal je kat die verdrietige stemmingssignalen herkennen. Ze zullen die stemmingen ook gaan identificeren als hun beste kans om de beste knuffels te krijgen. Voor jou lijkt het alsof je kat tijd met je doorbrengt om troost te bieden. Dat is een geweldige bonus, maar de realiteit is iets minder oprecht. Ze doen het waarschijnlijk in hun eigen voordeel. Maar maakt dat echt uit? Het eindresultaat is dat jullie je allebei beter voelen.
Waar het op neerkomt, is dat het onwaarschijnlijk is dat katten emotioneel intelligent genoeg zijn om te herkennen wanneer een mens verdrietig is of om te weten dat die stemmingen een goed moment zijn om opzettelijk troost te bieden. MAAR als je kat je regelmatig een kopstoot geeft of gaat liggen om te knuffelen als je verdrietig bent, is de kans groot dat ze zoveel van je houden dat ze hebben geleerd aandacht te besteden aan je gedragssignalen. Het is niet hetzelfde als dat je kat weet dat je verdrietig bent en troost biedt. Maar de momenten die je deelt zullen net zo speciaal zijn.
