Olivia Canlas weet het een en ander over katten. Als CEO van Meowbox, een samengesteld maandelijks kattenabonnement, heeft ze honderden, zo niet duizenden mooie katten ontmoet.
"Ik word constant overspoeld met katten", lacht ze.
Het zijn ook niet alleen degenen die ze in het echt ontmoet. Ze houdt ook toezicht op het Instagram-account van Meowbox, dat alles is wat met katten te maken heeft. Met 728.000 volgers en groeiend, heeft ze constant contact met katten en kattenliefhebbers.
"Digitaal kan ik niet tellen hoeveel kattenvideo's en -foto's ik heb bekeken. De hele dag zijn het katten katten katten katten katten', zegt Olivia.
Dus toen ze een nu-virale test deed die meet hoe goed mensen gezichtsuitdrukkingen van katten kunnen "lezen", was ze niet verrast om een zeer hoge score te behalen.
"Ik denk dat het me meer verbaasde dat ik kon herkennen wat er aan de hand was - de kleine nuances waren de dingen die ik oppikte", zegt ze.
Canadese onderzoekers van de Universiteit van Guelph hebben een "Cat Faces Quiz" gemaakt om te zien hoe goed mensen gezichtsuitdrukkingen van katten kunnen ontcijferen. Degenen die uitblinken worden, je raadt het al, kattenfluisteraars.
De onderzoekers stelden 20 korte online kattenvideo's samen, meestal van YouTube, waarin katten te zien zijn in een reeks positieve en negatieve situaties en emotionele toestanden, zoals geluk of angst of woede. Dat kan een kat zijn die geaaid wil worden of lekkers wil krijgen, of gezondheidsproblemen heeft of een stressvolle situatie – zoals een dierenartsenpraktijk – waar ze probeerden te vluchten.
Vervolgens werd aan mensen die de quiz deden, gevraagd om te ontcijferen of de kat zich positief of negatief voelde.
Om ervoor te zorgen dat mensen alleen gezichtsuitdrukkingen konden beoordelen, concentreerden de video's zich doelbewust op het gezicht van de kat, inclusief de ogen, snuit en mond, en hielden hun lichaam buiten beeld. Andere, beter begrepen uiterlijke uitdrukkingen zoals ontblote tanden, afgeplatte oren werden niet gebruikt. En de clips werden stil gehouden, zodat je geen verbale signalen zoals sissen of spinnen kon horen.
"We waren specifiek geïnteresseerd in gezichtsuitdrukking, dus moesten we de andere punten verdoezelen zodat je de staartpositie en het lichaam niet kon zien. In werkelijkheid zou je een reeks lichaamssignalen lezen, maar we hebben die en achtergrondsignalen verwijderd, alsof er een kat in een zonnige vensterbank of in een dierenartsenpraktijk was", zei onderzoeker en gedragsbioloog Georgia Mason.
Mason wilde de test maken omdat onderzoekers tot dan toe niet goed hadden gekeken naar positieve uitdrukkingen bij katten en het onderzoek was vooral gericht op pijn.
Aanvankelijk werd de online video-enquête eind 2019 ingevuld door 6.329 mensen uit 85 landen.
Maar wat de onderzoekers niet hadden verwacht, was dat de interactieve online Cat Faces-quiz die het voor de lol creëerde op basis van zijn gepubliceerde onderzoek, zou opblazen en viraal zou gaan.
Ze kregen elke dag duizend resultaten sinds het live ging. Nu hebben minstens 300.000 mensen het gebruikt.
"Het is over de hele wereld gegaan", zegt Mason. “Het is absoluut opmerkelijk. Af en toe krijg ik willekeurige e-mails uit Taiwan.”
Omdat mensen ervoor kozen om de eerste test te doen, wat in de academische wereld 'zelfgekozen' wordt genoemd, waren er nauwelijks katonverschillige mensen die de quiz voltooiden.
Maar katteneigenaar zijn of absoluut van katten houden, had geen invloed op de testresultaten, zegt Mason.
De resultaten waren breed. De gemiddelde score op de eerste test was 12 van de 20, wat net boven het toeval uitkomt. De meesten vonden de test uitdagend. Slechts 13 procent van de respondenten antwoordde correct 15 of beter, wat onderzoekers als uitstekend beschouwden, en informeel aangeduid als 'kattenfluisteraars'.
Jonge en vrouwelijke quiznemers werden het meest waarschijnlijk beschouwd als de felbegeerde 'kattenfluisteraars', en het is niet verrassend dat dierenartsen en veterinaire technici de meeste kans hadden om te slagen. Maar verrassend genoeg had kattenbezit geen invloed op het vermogen om kattenemoties te interpreteren.
Onderzoekers waren niet verrast dat vrouwen hoger scoorden, en zeiden dat dit in overeenstemming is met eerdere onderzoeken die aantonen dat vrouwen beter zijn in het decoderen van non-verbale emotionele uitingen.
"Vrouwen zijn beter in het lezen van gezichtsuitdrukkingen en om welke reden dan ook, of het nu gaat om training of biologie, we hebben een voorsprong als het om mensen gaat en dat extrapoleert naar katten", zegt Mason.
In termen van mensen met een veterinaire stafachtergrond die een hoger vaardigheidsniveau hebben in het decoderen van gezichtsuitdrukkingen, noemt Mason het een 'orde van grootte'.
En ook een noodzaak voor het werk, wanneer u het gedrag van katten nauwkeurig onderzoekt om pijn en ziekte te identificeren, en ook om te voorkomen dat u wordt gebeten of gekrabd door een geïrriteerde kattenpatiënt.
"Dierenartsen zouden katten in een reeks verschillende emoties en het meer grimmige einde van de dingen zien. Net als bestraling, uitzoeken of de behandeling voltooid is, is de dosering van de pijnmedicatie correct? Ze nemen beslissingen waar het lezen van expressie belangrijk is, waar voor de meesten van ons de inzet echt lager is”, zegt ze.
"Of ze 'het gewoon weten' of dat ze in plaats daarvan expliciet kunnen verwoorden wat ze identificeren, we weten het gewoon nog niet."
Pilotgegevens - ook wel anekdotes genoemd - van kattenliefhebbers suggereerden dat mensen die antwoordden op basis van 'onderbuikgevoel' betere resultaten leken te scoren. Dat gold ook voor Olivia.
“Het voelde behoorlijk instinctief. Zoals ik al dat kattengedrag heb gezien en voor mij herkende ik iets dat ik eerder heb gezien, "zei ze.
Naast de katten die ze via haar werk, online en in het echte leven ziet, is ze ook de 'kattenmoeder' van Zac en Harvey, en heeft ze nog meer tijd met hen doorgebracht tijdens de COVID-19-lockdown-maanden.
"Als ik de hele dag thuis ben, zitten ze de hele tijd over me heen", grapt ze. "We brengen veel tijd samen door."
Nu onderzoekers concluderen dat katten - net als mensen - hun gezichtsuitdrukkingen veranderen op basis van hun emotionele toestand, is de vraag nu hoe dat kan worden geëxtrapoleerd om eigenaren van gezelschapsdieren te helpen en te begeleiden.
Als je zou kunnen worden getraind om de gezichtsuitdrukkingen van je kat te lezen, zou je mogelijk de band tussen mens en dier kunnen versterken en als watervaleffect de verzorging en het welzijn van de kat verbeteren.
Na het virale succes van de kattengezichtenquiz, hopen Mason en Dr. Lee Niel, die een Companion Animal Welfare Research Lab bij UoG runt, afgestudeerde studenten te werven om het onderzoek op te volgen en erop voort te bouwen.
Ze geloven dat iemand de video's zou kunnen doornemen en scoren om de subtiele veranderingen in expressie formeel te karakteriseren. Van daaruit konden ze video's maken:kleine spiekbriefjes of 'how to'-uitleggers die eigenaren van gezelschapsdieren zouden kunnen helpen bij het lezen van hun huisdier.
“En we konden kijken of dat überhaupt werkt. Worden kattenfluisteraars geboren of gemaakt? Als het geleerd is, kan training dan helpen of moet het via real live on-the-job ervaring?” zegt Mason.
“Hoe dan ook, we zouden graag willen weten welke subtiele dingen katten met hun gezicht doen, die de vaardigen kunnen lezen, maar de meesten van ons kunnen dat niet. Het zou ons meer kunnen leren over de evolutie van gezichtsuitdrukkingen.”
Maar verwacht helaas geen kattengerelateerd onderzoek van Mason aan de horizon.
"Ik werk, ironisch genoeg, voornamelijk met muizen", zegt ze
» Neem hier een verkorte versie van de interactieve kattengezichtenquiz:moderncat.com/catfacesquiz
