Kattenleukemie is ook bekend als kattenleukemie, waarbij "leukemie" in sommige delen van de wereld als "leukemie" wordt gespeld. Dit is een ernstige en levensbedreigende virusziekte, en vooral jonge katten vaccineren is een verstandige manier om kwetsbare dieren tegen infectie te beschermen.
Kattenleukemie is een van de meest voorkomende infectieziekten bij katten ter wereld. De ziekte wordt veroorzaakt door het Feline Leukemie Virus (FeLV).
Het virus heeft een diepgaand effect op het immuunsysteem, het beenmerg en de bloedcellen van de kat, en er zijn tot zes stadia van infectie:geïnfecteerde katten kunnen jarenlang asymptomatisch drager zijn, maar de klinische symptomen en de prognose op lange termijn is variabel, afhankelijk van een aantal factoren.
Klinische symptomen kunnen zijn:gewichtsverlies, gingivitis (ontstoken tandvlees), stomatitis (ontsteking van het slijmvlies van de mondholte) en een reeks andere mogelijkheden. Terwijl sommige katten een gezond leven kunnen leiden met een normale levensduur, kunnen andere katten een sterftecijfer hebben van ongeveer 50% in 2 jaar en 80% in 3 jaar.
Kattenleukemie wordt overgedragen van kat op kat tijdens nauw sociaal contact.
FeLV-overdracht vindt over het algemeen plaats tijdens nauw sociaal contact tussen geïnfecteerde en niet-geïnfecteerde, niet-gevaccineerde katten. Het virus wordt voornamelijk uitgescheiden in speeksel, maar het is ook aanwezig in bloed, urine, ontlasting, tranen en neusafscheidingen, evenals in de melk van geïnfecteerde moeders.
Het virus wordt voornamelijk overgedragen door orale of nasale blootstelling aan virale deeltjes, maar het kan ook worden verspreid via bijtwonden. Veelvoorkomende overdrachtsmethoden zijn onder meer voedsel- en waterschotels, gedeelde kattenbakken en wederzijdse verzorging tussen katten die aanhankelijk zijn voor elkaar.
Feline Leukemie (FeLV) -vaccins hebben een vergunning om de immuniteit tegen FeLV bij katten te stimuleren. Er zijn verschillende formuleringen beschikbaar, waaronder geïnactiveerde vaccins met hele virussen, recombinante subeenheidvaccins; en genetisch gemanipuleerde, subeenheid-recombinante vaccins gekoppeld aan een kanariepokkenvectorvirus.
Feline Leukemie-vaccin is geclassificeerd als een niet-kernvaccin volgens de richtlijnen voor vaccinatie van katten van de World Small Animal Veterinary Association (WSAVA) en de American Association of Feline Practitioners, wat betekent dat de noodzaak van vaccinatie wordt bepaald door geografische locatie, levensstijl en blootstellingsrisico.
Binnenkatten die nooit andere katten tegenkomen, mogen geen risico lopen om kattenleukemie op te lopen, dus vaccinatie is misschien niet nodig. Katten die buiten rondzwerven en in contact komen met andere katten, lopen echter waarschijnlijk risico, dus vaccinatie kan worden aanbevolen. Elke katteneigenaar zou dit onderwerp met zijn eigen dierenarts moeten bespreken en een beslissing moeten nemen op basis van het individuele risico van de kat.
Lees ook: Moet u uw katten buiten laten?
Het is belangrijk om FeLV te onderscheiden van een andere retrovirusinfectie, Feline Immunodeficiency Virus (FIV), en van Feline Infectious Peritonitis (FIP), een type coronavirusinfectie. Deze ziektenamen lijken misschien op een katteneigenaar, maar het zijn totaal verschillende ziekten en zullen in verschillende artikelen worden besproken.
Kittens moeten een eerste vaccin krijgt op een leeftijd van 8-12 weken en de tweede dosis wordt normaal gesproken 3-4 weken later gegeven. Jaarlijkse boostervaccinaties worden aanbevolen, maar zijn niet voor elke kat noodzakelijk.
Kittens moeten een eerste vaccin krijgen op een leeftijd van 8 – 12 weken, afhankelijk van het specifieke vaccinproduct; en een tweede dosis wordt normaal gesproken 3-4 weken later gegeven. Een jaarlijkse boostervaccinatie wordt over het algemeen aanbevolen, maar moet jaarlijks met uw dierenarts worden besproken.
Lees ook:Vaccinatieschema voor katten
Deze vaccinaties worden vaak gecombineerd met standaard kattenvaccins, bekend als FVRCP, tegen de veel voorkomende luchtweginfecties die vaak "kattengriep" worden genoemd (feline virale rhinotracheïtis en feline calicivirus) en feliene panleukopenie (kattenziekte).
Het vaccin beschermt katten die al met FeLV zijn geïnfecteerd niet, dus FeLV-testen (meestal met behulp van een interne elisa-bloedtest of een IFA-test) voorafgaand aan de toediening van het vaccin wordt aanbevolen.
Alleen gezonde katten en FeLV-negatieve katten mogen worden gevaccineerd.
De kosten zijn afhankelijk van uw locatie en uw keuze voor een DVM-dierenarts:u moet in uw omgeving bellen om de prijsrange op de markt te ontdekken. Over het algemeen vertegenwoordigt de vergoeding een combinatie van een veterinair klinisch onderzoek van uw huisdier (om er zeker van te zijn dat ze gezond genoeg zijn om te vaccineren) en de kosten van het vaccin zelf.
Onder enkele katten, wordt een vaccin tegen kattenleukemie in verband gebracht met kleine bijwerkingen.
Bijwerkingen van FeLV-vaccinatie zijn zeldzaam en meestal zeer gering, zoals voorbijgaande episodes van dofheid, met lichte koorts. Af en toe kan er een lichte zwelling en ongemak op de injectieplaats zijn.
Historisch gezien werd sarcoom op de injectieplaats (een soort kanker) in verband gebracht met FeLV-vaccinatie, maar recentere onderzoeken hebben aangetoond dat adjuvans-bevattende (gedoodde) rabiës- en FeLV-vaccins een tien keer hoger risico op tumorvorming hebben in vergelijking met recenter ontwikkelde recombinante rabiës. en FeLV-vaccins.
Het is belangrijk op te merken dat alle recombinante en gemodificeerde levende virusvaccins die nu in de VS en Canada worden verkocht, vrij zijn van adjuvans.
Zoals met elk geïnjecteerd product, kan uitzonderlijk zelden een ernstige anafylactische allergische reactie optreden na FeLV-vaccinatie. Als dierenarts die al meer dan dertig jaar gekwalificeerd is, heb ik dit nog nooit meegemaakt na een kattenvaccinatie.
Een infectie met het kattenleukemievirus (FeLV-infectie) kan niet indirect worden overgedragen op dezelfde manier als andere virussen:nauw contact met andere katten is nodig voor virale overdracht. Om deze reden wordt FeLV door autoriteiten zoals WSAVA en de American Association of Feline Practitioners beschouwd als een niet-kernvaccin. Om veilig te zijn, wordt FeLV-vaccinatie echter sterk aanbevolen voor alle kittens in de Verenigde Staten volgens de AAFP-vaccinatierichtlijnen, terwijl boosterinentingen alleen worden aanbevolen bij volwassen katten waarvan wordt aangenomen dat ze een hoog risico lopen op blootstelling, zoals buitenkatten of een nieuwe kat het betreden van een kattenhuishouden met FeLV-positieve katten.
De duur van de immuniteit hangt af van het precieze vaccin dat wordt gebruikt en de immuunrespons van uw kat:deze kan variëren van 12 maanden tot twee of drie jaar. Hervaccinatie (met een enkele dosis van het vaccin) hangt ook af van andere factoren, zoals het risico van uw kat op blootstelling aan het virus. Het onderwerp moet met uw eigen dierenarts worden besproken tijdens de jaarlijkse veterinaire controle van uw kat als onderdeel van hun routinematige gezondheidszorg.
Hoewel het als effectief wordt beschouwd, beschermt FeLV-vaccinatie niet 100% van de katten tegen besmetting. De enige zekere manier om katten tegen FeLV te beschermen, is door te voorkomen dat ze worden blootgesteld aan met FeLV geïnfecteerde katten. Dit houdt in dat katten binnen of in een buitenverblijf moeten worden gehouden, en het betekent dat alle katten moeten worden getest op FeLV-infectie voordat ze in huis worden gebracht
