Het doel van dit artikel is om een kwalitatief goede, nauwkeurige en gemakkelijk te begrijpen samenvatting te geven van de details over paddenstoelenvergiftiging bij katten.
De verspreiding van verschillende soorten paddenstoelen in verschillende delen van de wereld, met sterk uiteenlopende klimaten en ecologieën, maakt het onmogelijk om voor elk land een artikel te schrijven met gedetailleerde informatie over giftige paddenstoelen. De algemene principes zijn echter overal hetzelfde.
Het eerste punt is dat meer dan 90% van de paddenstoelen niet-toxisch is:van de duizenden soorten paddenstoelen die in Noord-Amerika worden gevonden, zijn er bijvoorbeeld minder dan honderd giftig. Paddenstoelensoorten van het geslacht Amanita zijn de oorzaak van de meeste paddenstoelenvergiftigingen.
Amanitavergiftiging kan inderdaad dodelijk zijn, terwijl inname van andere giftige paddenstoelen meestal niet levensbedreigend is. Bovendien is het waarschijnlijk dat veel milde gevallen niet gediagnosticeerd blijven. Intoxicatie van paddestoelen is in de meeste gevallen erg moeilijk om nauwkeurig te diagnosticeren, omdat specifieke tests alleen beschikbaar zijn voor amanitinen en psilocine.
Behandeling van de meeste soorten paddenstoelenvergiftiging is meestal alleen algemene ondersteunende zorg, hoewel er specifieke behandelingen beschikbaar zijn voor incidenten met amanitine en psilocine. In alle gevallen van vergiftiging kan snel ingrijpen van een dierenarts het leven van vergiftigde katten redden.
Paddestoelenvergiftiging komt veel vaker voor bij honden dan bij katten, vanwege hun natuurlijke eetgewoonten:honden zijn aaseters, veel meer kans om willekeurige items te eten die ze tegenkomen (inclusief inname van paddenstoelen), terwijl katten de neiging hebben kieskeurig te zijn en voorzichtig te zijn met wat ze binnenkrijgen . Als kleine dieren kunnen katten echter kwetsbaarder zijn na het eten van zelfs kleine hoeveelheden giftige paddenstoelen.
Er zijn duizenden paddenstoelen in het wild, waarvan er slechts enkele giftig kunnen zijn voor uw kat. Over het algemeen kunnen de verschillende soorten giftige paddenstoelen als volgt worden gegroepeerd op basis van de giftige chemicaliën die ze bevatten:
Wilde paddenstoelen zijn niet de enige bron van giftige stoffen in paddenstoelen die uw huisdieren ziek kunnen maken. Recreatieve drugs of 'paddo's' zijn vaak hallucinogeen en bevatten verschillende gifstoffen die uw huisdier ziek kunnen maken.
De klinische symptomen van katten die lijden aan een paddenstoelvergiftiging zijn afhankelijk van het type paddenstoel dat is ingenomen:de symptomen hebben betrekking op het precieze toxine dat in de paddenstoel zit. Elk van de hoofdgroepen wordt hieronder vermeld, samen met het belangrijkste getroffen gebied en de verwachte symptomen die worden veroorzaakt.
Het is van groot belang dat alle aangetaste katten in een vroeg stadium naar de dierenarts worden gebracht, zodat een vroegtijdige, levensreddende behandeling kan worden gegeven.
Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren, waarbij andere oorzaken van de symptomen die worden vertoond worden uitgesloten, en een neurologisch onderzoek uitvoeren als uw kat verwijde pupillen heeft, trilt, coördinatiestoornissen of epileptische aanvallen ervaart.
Vaak is er een voorgeschiedenis van bekende blootstelling aan paddenstoelen, gevolgd door onwel worden van uw kat, dus een vermoedelijke diagnose van paddenstoelenvergiftiging kan meteen worden gesteld. In andere gevallen kan een kat tekenen vertonen die verdacht zijn en moet de dierenarts mogelijk een proces doorlopen om een nauwkeurige diagnose te stellen.
Contact met ondersteunende bronnen voor toxicologie, zoals mycologen, websites voor het identificeren van paddenstoelen (zoals de North American Mycological Association, het dierengifcontrolecentrum of de ASPCA-bibliotheek voor gifadvies kan nuttig zijn.
Uw DVM-dierenarts zal elk aspect van het leven van uw kat bespreken, op zoek naar aanwijzingen die mogelijke blootstelling aan mogelijke gifstoffen, waaronder paddenstoelen, kunnen omvatten. Dit kan inhouden dat u wordt gevraagd naar de gebieden waar de kat tijd doorbrengt, en de mogelijkheid dat er paddenstoelen groeien in deze gebieden. Als je foto's hebt van paddenstoelen die je misschien hebt gezien, kan dit helpen bij het diagnostisch proces.
Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en andere oorzaken van de symptomen uitsluiten. Een gedetailleerd neurologisch onderzoek zal worden uitgevoerd als uw kat tekenen vertoont zoals verwijde pupillen, beven, coördinatiestoornissen of epileptische aanvallen. Uw dierenarts kan monsters van braaksel en ontlasting op keukenpapier verzamelen, deze inspecteren op de aanwezigheid van paddenstoelen en monsters onder de microscoop controleren op paddenstoelensporen.
Uw dierenarts zal waarschijnlijk bloedonderzoeken voorstellen, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (volledige bloedtelling) en biochemische profielen.
Urineonderzoek kan ook worden uitgevoerd.
Echografisch onderzoek van de buik en een ECG kunnen worden uitgevoerd.
Specifieke tests kunnen worden uitgevoerd als amanitine- en psilocinevergiftiging wordt vermoed.
De prognose hangt af van de ernst van de symptomen, het type en de hoeveelheid gegeten paddenstoelen en het individuele vermogen van uw kat om met de gifstoffen om te gaan.
De prioriteit ligt in eerste instantie bij het stabiliseren van eventuele ziekteverschijnselen die uw kat vertoont.
Tegelijkertijd moet een specifieke behandeling worden uitgevoerd om alle elementen van de paddenstoel uit het lichaam te verwijderen, om verdere opname van gifstoffen te voorkomen.
Braken kan worden opgewekt, maagspoeling kan worden uitgevoerd, actieve kool kan worden gegeven en klysma's kunnen worden toegediend.
De prognose hangt af van de ernst van de symptomen, het type en de hoeveelheid gegeten paddenstoelen en het individuele vermogen van uw kat om met de gifstoffen om te gaan.
Controleer uw tuin of tuin regelmatig op paddenstoelen en verwijder eventuele paddenstoelen. Hoewel de meeste onschadelijk zijn, weet je het niet zeker.
Recreatieve paddenstoelen of 'paddo's' moeten buiten het bereik van katten worden gehouden en worden opgeborgen.
Paddenstoelenvergiftiging is een specifieke diagnose die verband houdt met blootstelling aan bepaalde paddenstoelensoorten. Algemene ondersteunende behandeling van uw dierenarts is de belangrijkste vorm van behandeling, evenals enkele behandelingen die specifiek zijn voor het type paddenstoel dat is ingenomen.
Symptomen omvatten voornamelijk gastro-intestinale en neurologische symptomen, maar er is een breed scala aan symptomen mogelijk, afhankelijk van de precieze ingenomen paddenstoel.
In veel gevallen van paddestoelvergiftiging is de dood mogelijk en een snelle behandeling van vergiftigde katten is essentieel om dit risico te minimaliseren.
Sommige soorten paddenstoelen veroorzaken snel tekenen van toxiciteit, terwijl het bij andere zelfs dagen kan duren voordat de ernstigste tekenen en mogelijk de dood optreden.
Elk type paddenstoel heeft een ander effect op katten:zie de details in het artikel hierboven voor de verschillende mogelijke effecten.
