Vindt u urinevlekken of plassen op uw vloer? Ga er niet zomaar vanuit dat je metgezel zijn zindelijkheidstraining is vergeten. Het kan urine-incontinentie zijn, die kan variëren van een beetje lekkage wanneer het dier slaapt, tot een grote plas op de vloer op weg naar buiten. Honden en katten met urine-incontinentie likken vaak hun geslachtsdelen en hebben een geïrriteerde, rode of ruwe huid door broeierige urine. In tegenstelling tot markeergedrag of verlies van zindelijkheidstraining, is urine-incontinentie een onbewuste handeling; met andere woorden, het dier is zich niet bewust van wat er gebeurt. Vaak vind je zijn bed of andere plekken waar hij nat en besmet met urine slaapt.
Incontinentie kan verschillende oorzaken hebben. Dit zijn de meest voorkomende:
Als uw dier een blaasontsteking heeft, kan hij mogelijk niet controleren wanneer en waar het plassen plaatsvindt. De infectie irriteert de blaas en veroorzaakt wat 'aandrangincontinentie' wordt genoemd. De drang om te gaan is zo sterk dat het dier moeite heeft om het onder controle te krijgen en mogelijk niet op tijd naar buiten of naar de kattenbak gaat. Aandrangincontinentie wordt veroorzaakt door blaaskrampen veroorzaakt door de infectie. Het dier beseft meestal dat hij moet plassen, maar de drang is zo sterk dat hij het niet onder controle kan krijgen. Door de infectie te behandelen wordt deze vorm van incontinentie geëlimineerd.
Hormonale incontinentie komt voor bij honden van beide geslachten, en soms ook bij vrouwelijke katten, maar komt het meest voor bij oudere gesteriliseerde vrouwelijke honden. Het is de meest voorkomende vorm van incontinentie bij honden. Ze plassen normaal als ze wakker zijn, maar lekken urine als ze slapen. Het kan maanden tot jaren na castratie optreden.
Als een hond of kat blaasstenen heeft, kan het lijken alsof hij incontinent is, terwijl hij in feite een gedeeltelijke verstopping van de urethra (het uitstroomkanaal van de blaas) heeft. De blaas kan zo groot worden dat de druk ervoor zorgt dat er rond de blokkade wordt geplast. Bij lichamelijk onderzoek kan een zeer grote blaas worden gepalpeerd. Dergelijke urinewegobstructies kunnen dodelijk zijn als ze niet worden gediagnosticeerd en behandeld.
Als een hond of kat een schijfprobleem in de onderrug heeft dat de zenuwen naar de blaas verstoort, kan dit ertoe leiden dat de blaas de tonus verliest, waardoor er een consistente lekkage van urine ontstaat. Een tumor of laesie in de hersenen kan dit ook veroorzaken. Over het algemeen zijn er bij een schijfprolaps naast incontinentie ook andere neurologische symptomen zoals verlamming of spierzwakte.
Oudere reuen kunnen last hebben van vergrote prostaat of prostaatkanker. Als de hond een intacte oudere reu is, kunnen hormonen ervoor zorgen dat de prostaat groter wordt en op de urethra drukt. Dit werkt net als een obstructie en voorkomt plassen. De hond druppelt vaak kleine hoeveelheden bloederige urine. Prostaatkanker kan vergelijkbare symptomen hebben, maar heeft ook invloed op de wervelkolom, dus hij kan ook moeite hebben met lopen.
Naarmate honden en katten ouder worden, ontwikkelen ze zwakke spieren. Dit omvat de spieren van de blaassluitspier, die de urine in de blaas houdt. Wanneer het dier een volle blaas heeft, drukt het op de verzwakte sluitspier en resulteert in incontinentie.
Incontinentie bij jonge honden en katten komt vaak voort uit een aangeboren afwijking of een aangeboren afwijking. Het meest voorkomende probleem is een buitenbaarmoederlijke urineleider. De urineleider is de buis die urine van de nieren naar de blaas transporteert. Als deze buis abnormaal verbonden is met de vagina of urethra, zal de urine constant weglekken in plaats van de blaas te vullen. Deze aandoening komt het meest voor bij vrouwelijke honden. De meest getroffen rassen zijn de Siberische husky, poedel, labrador retriever, collie, corgi en foxterriër. Een operatie is nodig om dit probleem te verhelpen.
Intermitterende incontinentie is waargenomen bij katten van beide geslachten die zijn getroffen door het leukemievirus. Oudere honden en katten kunnen ondertussen last hebben van seniliteit, wat kan leiden tot incontinentie.
Diagnose en behandeling Een juiste diagnose van urine-incontinentie bij uw hond of kat is erg belangrijk, aangezien de behandeling per oorzaak kan verschillen. De diagnose bestaat meestal uit een anamnese en lichamelijk onderzoek, urineonderzoek, urinekweek, bloedonderzoek, röntgenfoto's en mogelijk echografie.
Zodra de diagnose is gesteld, kan de behandeling beginnen. Afhankelijk van de aandoening (bijvoorbeeld blaasstenen) kan een operatie worden aanbevolen. Als er een infectie aanwezig is, kan antibiotica worden verstrekt. Als er geen specifieke diagnose wordt gevonden, kunnen incontinentiemiddelen zoals oestrogeen of fenylpropanolamine worden voorgeschreven.
Als de hond of kat niet-gediagnosticeerde, hormonale of neurologische incontinentie heeft, kunnen holistische behandelingen effectief zijn.
Chiropractie aanpassingen, met name aan het heiligbeen, kunnen de wervelkolom in zijn natuurlijke uitlijning herstellen. en de druk op de zenuwen verlichten, zodat ze efficiënter werken, waardoor de incontinentie stopt. Soms lost slechts één behandeling het probleem op, maar meestal zijn drie tot vijf behandelingen nodig.
Acupunctuur stimuleert ook de zenuwen om de normale functie te herstellen; nogmaals, drie tot vijf behandelingen zijn over het algemeen effectief, vooral in combinatie met kruidengeneesmiddelen.
Voor echte niet-gediagnosticeerde incontinentie of hormonale incontinentie kunnen verschillende Chinese kruidenremedies worden gebruikt. Een van de dingen waar ik onder de indruk van ben voor jonge honden met urine-incontinentie is Suo Quan Wan (Beperk de fonteinpil). Bij alle Chinese kruiden is het belangrijk om samen te werken met een dierenarts die het TCM-patroon kan diagnosticeren en vervolgens de kruiden op de juiste manier kan voorschrijven.
Het is niet ongebruikelijk dat een jonge hond bij wie hormonale incontinentie is vastgesteld, na een paar maanden inname van deze kruiden geleidelijk kan stoppen.
Zoals u kunt zien, is urine-incontinentie meer dan alleen een ongemak. Omdat het zoveel verschillende oorzaken heeft, sommige ernstiger dan andere, is het belangrijk om uw hond of kat te laten onderzoeken door een dierenarts. Een succesvolle oplossing van het probleem hangt af van de juiste diagnose en behandeling.
