Kattenziekte, zoals kattenpanleukopenie algemeen bekend is, is een verwoestende, slopende en vaak dodelijke ziekte die katten treft. Hoewel er geen remedie bekend is, is deze katachtige aandoening te voorkomen. Door de ziekte te begrijpen, hoe deze wordt overgedragen en de stappen die u moet nemen om deze te voorkomen, kunnen u en uw dierenarts uw kat helpen beschermen.
Kattenziekte of kattenziekte is de algemene naam die wordt gegeven aan katachtige panleukopenie, een virale infectie veroorzaakt door de katachtige stam van het parvovirus. In tegenstelling tot wat de algemene naam suggereert, is het niet gerelateerd aan hondenziekte en kan het niet van of naar honden worden overgedragen. Eenmaal gecontracteerd door een kat, verslechtert het virus de cellulaire bekleding van het spijsverteringskanaal van de gastheer. Het valt ook witte bloedcellen aan, wat resulteert in de afbraak van het immuunsysteem van de gastheer. Bloedarmoede, uitdroging en ondervoeding leiden in 60 tot 90 procent van de gevallen tot de dood, vooral bij jongere katten.
Katten die besmet zijn met panleukopenie kunnen lethargisch worden en tekenen van depressie vertonen. Bloederige diarree is vaak aanwezig en kan gepaard gaan met braken, koorts en toevallen. De meeste geïnfecteerde katten zullen ook last hebben van verlies van eetlust. Veel slachtoffers bijten of kauwen op hun staart of achterpoten als gevolg van het ongemak veroorzaakt door uitdroging van de huid. De gelijkenis van de symptomen met die van honden met hondenziekte is de reden dat oorspronkelijk werd gedacht dat deze aandoening een kattenstam van dezelfde ziekte was. Uw dierenarts kan de ziekte diagnosticeren met een bloedtest.
Het virus wordt meestal overgedragen via contact met de lichaamsvloeistoffen of uitwerpselen van een geïnfecteerde kat. Zoals met veel ziekten die via vloeistoffen worden overgedragen, kunnen vlooien die op een geïnfecteerde kat hebben gegeten, de ziekte naar andere gastheren overbrengen. Speeksel van beten kan het virus overbrengen, en mensen die een geïnfecteerd dier hanteren, kunnen het virus ook op andere katten overbrengen. Beddengoed en voerschalen zijn ook mogelijke infectieplaatsen. Het virus kan jarenlang in de omgeving overleven en is moeilijk uit te roeien. Naast katten kunnen wasberen en nertsen het virus bij zich dragen.
Het is natuurlijk belangrijk om uw kat te beschermen tegen het parvovirus. Een levend vaccin tegen panleukopenie is een van de standaardvaccinaties die door dierenartsen en dierenklinieken wordt verstrekt, afzonderlijk en als onderdeel van verschillende combinatie-immunisaties. Zoals bij elke vaccinatie zijn er geen absolute garanties, maar het immuniseren van uw kat zoals aanbevolen door uw dierenarts verlaagt zeker het risico als hij of zij de infectie oploopt en wordt blootgesteld aan het virus. Het virus is productief en blootstelling is waarschijnlijk, dus laat uw kat vaccineren zoals uw dierenarts aanbeveelt.
Uiteraard is het vermijden van blootstelling aan infectieziekten ook belangrijk voor de bescherming van uw huisdieren. Zorg ervoor dat hun thuisomgeving schoon en gedesinfecteerd is, inclusief voedselborden, beddengoed en uw tuin. Hoewel het moeilijk kan zijn om te voorkomen dat katten rondzwerven en socializen, moet u er rekening mee houden dat andere katten of hun uitwerpselen de bron kunnen zijn van vele soorten ziekten, waaronder panleukopenie. Als u meer dan één kat heeft en één lijkt ziek te zijn, kunt u deze het beste van de rest scheiden en aparte voer- en waterbakjes gebruiken totdat uw dierenarts kan verifiëren dat hij of zij de anderen niet zal besmetten. Eventueel besmet beddengoed moet worden weggegooid en de oppervlakken moeten worden schoongemaakt met een oplossing van 1 deel bleekmiddel op 32 delen water.
Regelmatige controles zijn uiterst belangrijk en als uw kat een van de bovengenoemde symptomen vertoont, dient u zo snel mogelijk de dierenarts te raadplegen. Hoewel ze niet uniek zijn voor panleukopenie, zijn ze een indicatie van een gezondheidsprobleem en kunnen de symptomen zelf levensbedreigend zijn als ze niet worden behandeld. Als uw kat de ziekte heeft, verlies dan de hoop niet. Volg het advies van uw dierenarts op, behandel de symptomen en houd uw huisdier zo comfortabel mogelijk. Met de juiste zorg en een beetje geluk komt je kattenvriend er misschien doorheen.
