Ik kan me niet eens meer herinneren hoe ik tegenkwam trueaboutpetfood.com, maar ik heb me meteen aangemeld omdat ik het aan het leren ben en waar ik meer kennis over wil hebben. Ik geloof echt dat als Rags een gezonder dieet had gekregen, hij geen kanker zou hebben gekregen. Tegelijkertijd leefde hij echter een lang leven, dus misschien zijn dat goede genen en liefde? Hoe dan ook, ik vroeg Susan om een interview, omdat ik nieuwsgierig was naar een paar dingen. Bedankt, Susan, voor een geweldig interview.
1. Van de domeinnaam van uw website, trueaboutpetfood.com, uw site lijkt zich te richten op voedsel voor huisdieren. Is er iets met jou persoonlijk gebeurd waardoor je deze site wilde starten?
Ja, dat was er. Twintig jaar geleden had ik een kennel en een hondenschool in Louisville, Kentucky (The Pet School and Hotel). Mijn zakenpartner was mijn hond Samantha. Bijna van de ene op de andere dag merkte ik een knobbel op Sams bekkenbeen op. Tijdens een bezoek aan mijn dierenarts hoorde ik dat het botkanker was en ik had ongeveer twee weken om haar vaarwel te zeggen. Deze hond was pas 8 jaar oud. Zij was mijn beste vriendin. Natuurlijk had ik vragen voor mijn dierenarts, de grootste was hoe/waarom? Mijn dierenarts vertelde me dat de meest waarschijnlijke oorzaak van de kanker de chemische conserveermiddelen in haar eten waren. Hij vertelde me dat aan voer voor huisdieren chemische conserveermiddelen worden toegevoegd om de houdbaarheid van voer voor huisdieren te verlengen. Destijds begreep ik het niet helemaal; houdbaarheid? Ik belde de fabrikant van huisdiervoer (dat destijds het toonaangevende huisdiervoer in de VS was, en vandaag de dag nog steeds een wereldleider is). Ik vroeg hen wat de 'houdbaarheid' was voor dit hondenvoer. Ik zal nooit vergeten wat ze me vertelden. Exacte woorden…”25 jaar”. Vijfentwintig jaar! Dat betekent dat hondenvoer meer dan drie keer zo lang ‘vers’ zou blijven als mijn hond leefde. Dat moment veranderde mijn leven. Vanaf die dag heb ik me verdiept in de diervoedingsindustrie.
Ik raad geen dierenvoedingsbedrijf aan; Ik vind niet dat het mijn positie is om iemand te vertellen wat te voeden of welk bedrijf ik zou vertrouwen. Het kiezen van een huisdiervoer is voor mij een zeer persoonlijke beslissing. Het beste wat ik kan doen is ouders van huisdieren onderwijs geven en iedereen in staat stellen weloverwogen beslissingen te nemen.
Hetzelfde als hierboven. Omdat katten echter zo weinig dorst hebben en weinig water drinken, raad ik wel vochtig voer aan in hun dieet.
Nee, de waarheid maakt me niet bang ... maar het breekt soms mijn hart. De waarheid is dat voedsel voor huisdieren in strijd is met de federale voedselveiligheidswetgeving (met name de Federal Food, Drug and Cosmetic Act). En het lijkt erop dat niemand van autoriteit er iets om geeft. Het is gewoon hartverscheurend. Mensen vertrouwen op wat dat label hen vertelt; de waarheid kan verre zijn van wat het label zegt of suggereert.
Welnu, dat raakt aan dat de selectie van voedsel voor huisdieren een persoonlijke beslissing is. Als u zich zorgen maakt, raad ik u aan naar uw zorgen te luisteren en over te stappen op Amerikaans voedsel. Het feit dat een voedingsmiddel in de VS wordt 'gemaakt', betekent echter niet dat alle ingrediënten uit de VS komen. Bel altijd de fabrikant en vraag hen 'Wat is het land van herkomst van alle ingrediënten, inclusief vitamines en mineralen?' Veel, zo niet de meeste vitamines en mineralen die in diervoeding worden gebruikt, zijn afkomstig uit China.
Nee, zolang het huisdier geen allergieën heeft. Een zorg met een vismeelingrediënt zou het conserveermiddel zijn dat wordt gebruikt (door de vismeelleverancier). De voorschriften voor diervoeding vereisen niet dat een door een leverancier toegevoegd ingrediënt op het etiket van diervoeding wordt vermeld; bijvoorbeeld ethoxyquin toegevoegd als conserveermiddel aan het vismeel - toegevoegd door de vismeelleverancier en niet de fabrikant van huisdiervoer. Ethoxyquin is het conserveermiddel dat 20 jaar geleden mijn hond doodde.
Er is geen 'beste' om alle honden en alle katten te voeren. Ik geef de voorkeur aan thuis koken en al mijn dieren (3 katten, 2 honden) doen het er heel goed op. Het hangt gewoon af van het dier en de situatie van de ouders van het huisdier.
Als je zegt dat je je eten thuis kookt, welke recepten volg je dan?
Nou ... ik volg recepten die ik en Dr. Cathy Alinovi hebben ontwikkeld. We staan op het punt een kookboek voor huisdiervoeding te publiceren met recepten die gebruik maken van hele voedselingrediënten die alle voedingsstoffen bevatten. Het is erg spannend. Mijn huisdieren zijn al bijna een jaar de 'testkeuken'.
Krijgen de katten iets anders dan de honden?
Ja, het grote verschil is dat katten meer vlees nodig hebben in hun dieet.
Denk je dat het duurder is om thuis te koken?
Nee, eigenlijk denk ik dat koken goedkoper is dan commercieel kopen. Het kost alleen wat tijd.
Of wat bedoelde je ermee hangt af van de situatie van de ouders van het huisdier?
De 'situatie' kan variëren in die zin dat sommige ouders van gezelschapsdieren het moeilijk hebben met rauw vlees als voorbeeld. Ik ben een van die. Hoewel ik het volledig eens ben met het concept, kan ik niet voorbij het 'ding' van rauw vlees komen. Dus mijn persoonlijke situatie is dat ik liever voor de mijne kook. Sommige huisdieren doen het ook goed op raw (met hetzelfde voorbeeld) en andere huisdieren niet. Het hangt allemaal af van het huisdier en de situatie van de ouders van het huisdier.
De zorg met ingeblikt voedsel is de voering. Veel ingeblikt voedsel (inclusief voedsel voor mensen) bevat een plastic voering die bisfenol A (BPA) bevat. BPA is gekoppeld aan een ernstige ziekte; de wetenschap heeft warmte gekoppeld aan de opname van BPA in het voedsel. Omdat ingeblikt voedsel in het blik wordt gekookt (verwarmd), bestaat er bezorgdheid over de chemische uitloging in het voedsel. Veel kleine aluminium blikvoer voor huisdieren bevat geen BPA-voering. De enige manier om het zeker te weten, is door de fabrikant te bellen en te vragen (bevatten uw blikken voedsel voor huisdieren een BPA-voering?).
Bedankt aan Susan voor dit interview. Als je nog vragen hebt voor Susan, laat dan gerust een reactie achter of bezoek haar website, truthaboutpetfood.com.
