Josie – Ragdoll van de week

Josie de Ragdoll geboren op 1 februari 2017

Hallo mijn naam is Emily en dit is mijn verhaal over Josie, mijn twee jaar oude Ragdoll. Josie kwam bijna 2 jaar geleden in mijn leven toen ze bijna 4 maanden oud was.

Mijn zus had ongeveer tien dagen eerder een kitten cadeau gekregen van mama en papa en ik vroeg of ik zelf een kitten kon krijgen. Uiteindelijk zeiden ze ja. Ik koos voor het Ragdoll-ras omdat ik had gelezen dat het erg vriendelijke en aanhankelijke katten waren die in zekere zin op puppy's leken. Ik hield ook van hun lieve gezichten en helderblauwe ogen.

Aanvankelijk wilde ik naar de plaatselijke dierenwinkel gaan en daar een kitten kopen, maar omdat mijn ouders vonden dat ze te duur waren in de dierenwinkel, stonden ze erop dat ik ergens anders heen ging. Ik vond een kitten op een website genaamd gumtree, maar toen ik het kitten kocht, realiseerde ik me dat ze op dat moment niet was zoals het kitten van mijn zus. Ze leek kleiner en minder speels. De man van wie we haar hebben gekocht, raadde haar niet eens eten aan, dus de volgende ochtend nam ik haar mee naar de dierenarts. De dierenarts vertelde me dat ze een hij was en dat hij meteen aan zijn moeder moest worden teruggegeven aangezien hij nog maar 4 weken oud was.

Omdat ik tot een week geleden nog nooit een kitten had gehad, voelde ik me vreselijk en bracht het kitten meteen terug naar de fokker. Ik was blij dat de moederkat haar kitten terugnam en ik wist dat het het beste was dat hij langer bij haar bleef. Toen ik echter om een ​​terugbetaling voor het jonge kitten vroeg, kreeg ik te horen dat hij het geld dinsdag zou hebben zoals hij het had uitgegeven. Er gingen alarmbellen af ​​in mijn hoofd. Ik wou dat ik gewoon met mijn oorspronkelijke gevoel naar de dierenwinkel ging.

Drie dagen later, na een hele dag te hebben gewacht op een reactie over het geld, besloot ik mezelf op te vrolijken en met mijn zussen te gaan winkelen. Ik stelde voor om naar de dierenwinkel te gaan en te kijken of er kittens te koop zijn (ook veel oudere). Zodra we de winkel binnenliepen, een klein wit kitten dat in vergelijking met het Russisch-blauwe kruis van mijn zus enorm was. Ze staarde me aan met die grote blauwe ogen, ik wist dat ik haar moest hebben. We gingen naar de balie en vroegen hoeveel voor de vrouwelijke ragdoll.

Ze zeiden $ 1500,00 maar ze heeft twee vaccinaties gehad en als ik dezelfde dierenarts zou gebruiken als zij, zou ik 10% korting krijgen op de-sexing. Ik zei dat we over vijf minuten terug zouden zijn en ik belde mijn ouders om te vragen wat ze ervan vonden. Mijn vader vond het een beetje veel, maar mama zei:ga ervoor. Vijf minuten later was ik terug in de winkel en kocht het kleine kitten dat naar me had gestaard toen ik binnenkwam en nu nog steeds naar me keek. Het is alsof ze het wist. Na het ondertekenen van de papieren vertelde de manager van de winkel me dat ze de avond ervoor in dezelfde ruimte was geplaatst als de mannelijke ragdolls omdat een van haar medewerkers het feit negeerde dat ze een meisje was. Ze zei dat ze niet zeker wisten of er iets was gebeurd, maar als er iets was, was ze misschien zwanger. Ik vroeg haar of we er zeker van konden zijn, maar er was geen manier om het te weten tenzij we haar zo snel mogelijk ontsekten. Ik wilde niet dat ze baby's zou krijgen als ze vier maanden oud was, dus besloot ik me in te schrijven voor de-sexing de volgende dag. De dierenwinkel regelde dit voor mij en nadat ze haar benodigdheden had gekocht, werd ze in een doos geplaatst en konden we haar mee naar huis nemen.

De manager van de winkel vertelde me dat Josie bij aankomst waarschijnlijk een maagklachten zou hebben, maar ze was in orde. Ze liep een beetje miauwend door het huis en ontmoette toen het kitten van mijn zus, Ava. Ava ging meteen naar Josie en de twee speelden tot bedtijd. Josie kroop naast me en viel vrij snel in slaap. Ik was een beetje bang dat ze niet gemakkelijk tot rust zou komen, maar om 2.30 uur werd ik wakker met veel spinnen en toen beet ze op mijn kin. Vanaf dat moment wist ik dat ze mijn beste vriendin was. Ik nam haar de volgende dag mee naar de dierenarts en was blij te weten dat ze niet drachtig was en dat de oorzaak van het krols worden de vele lichten in de winkel waren. De volgende tien dagen gingen heel snel voorbij en ze genas zonder problemen.

In de daaropvolgende maanden werd Josie mijn beste vriendin. Na het doorlopen van de middelbare school, business college en universiteit vond ik vrienden moeilijk te vinden of moeilijk te houden. Josie steunt me door dik en dun. We hebben gesprekken die eeuwen kunnen duren, ze eet alleen als ik in haar gezelschap ben, ze volgt me van kamer naar kamer, speelt apporteer, huilt als er een deur tussen ons is of als ik naar buiten ga om de rommel buiten te zetten ze zal twee minuten huilen alsof ze rouwt en dan weer normaal worden zodra ik terugkom. Ze maakt me om 3 uur 's nachts wakker voor knuffels en een praatje en valt dan weer aan mijn voeten in slaap. Ze kan heel goed met honden overweg en zal onze mopshond Frank door het huis volgen in een poging om te spelen (ik denk niet dat hij oog in oog kan zien).

Josie houdt van haar laserpointer, haar roze muizen met een kattenknijper erin, haar tunnel, haar krabpaal en dutten in wasmanden of op kleine planken. Ze vindt het heerlijk om onder de douche te zitten en aan het water te likken dat uit de kraan komt of om in de wastafel in de badkamer te liggen.

Ze vindt het heerlijk om op het keukenblad te zitten en te chillen met haar kattenvriendjes. Als het op baden aankomt, gaat ze daar redelijk goed mee om. Ze zal aanvankelijk weerstand bieden, maar wacht geduldig tot het voorbij is. Een keer kroop ze op mijn schouder na een bad en klom toen op mijn rug. Omdat haar klauwen erin groeven, moest ik van de was naar de keuken kruipen totdat ze besloot dat het veilig genoeg was om eruit te springen en zich af te drogen bij het vuur. Ze krijgt momenteel Hills Science Diet urinezorg nat- en droogvoer, aangezien ik een week geleden met haar naar de dierenarts ging omdat ik een urineweginfectie vermoedde. Er waren geen sporen van bloed of bacteriën, maar ze ontdekten wel struvietkristallen. De dierenarts zei dat omdat het vroeg werd ontdekt, ze vrij snel zouden moeten wegspoelen en het kan te wijten zijn aan een opeenhoping van mineralen uit haar oude voedsel, dat was Wellness Core-paté en holistische, geselecteerde spijsverteringskoekjes.

In maart vorig jaar kocht mijn moeder haar choc point Ragdoll kitten Charlie van een fokker. Moeder hield zo veel van de manier waarop Josie zich als een puppy gedroeg en van haar lieve karakter dat ze haar eigen wilde hebben. In het begin ergerde Josie zich een beetje aan Charlie, maar als hij huilde vanuit de badkamer, stond ze daar voor de deur of tuurde ze in de douche en keek naar hem. Zodra iemand dit opmerkte, rende ze naar buiten en deed alsof ze er niet was. Binnen twee maanden zaten ze samen in huis en zijn sindsdien goede maatjes geworden. In februari van dit jaar werd Josie twee. Ze ziet er heel anders uit dan het kleine witte katje dat bijna twee jaar geleden bij ons in huis kwam met het kleine zwarte neusje en ik hoop dat ze nog vele gelukkige jaren bij ons zal hebben. Ik kan me niet voorstellen dat ik de rest van mijn leven een ander kattenras heb.