Nessie Burke – Ragdoll van de week

We kochten een tweekleurige zegel Ragdoll in een dierenwinkel die we in augustus 2009 in de stad van mijn ouders vonden. Mijn toenmalige vriendin Nicole en ik hadden het erover gehad om een ​​kat te nemen. Ik was altijd een hondenmens geweest.

Mijn vriendin ging maar door over Ragdolls-katten en ze was echt geobsedeerd door het ras. Terwijl we naar de dierenwinkel gingen en een klein 8 weken oud kitten zagen dat helemaal wit was met felblauwe ogen. De oorspronkelijke eigenaar wilde een paar Ragdoll-katten, maar vond het niet leuk hoe klein het vrouwtje was, dus nam hij alleen het mannetje. Dit zou Nessie zijn, het nieuwste lid van onze kleine familie.

Ik stond versteld van alles wat ze deed. Ik zou een grapje maken en zeggen dat Nessie klaar was "direct uit de doos!". Ze wist hoe ze de kattenbak moest gebruiken en was de liefste kat die ik ooit heb gezien. De boeken en websites hebben gelijk over Ragdolls.

Nessie volgde ons kamer naar kamer en wilde altijd bij ons in de buurt zijn. In die tijd woonden Nicole (nu mijn vrouw) en ik niet samen, dus Nessie bracht veel tijd door met heen en weer reizen in de auto. Ze werd eigenlijk een geweldige autogenoot, zonder te janken of te vechten. Ze vond het heerlijk om bij ons op schoot te zitten voor korte uitstapjes.

Nessie had een geweldig temperament. We zijn nog nooit door haar gebeten of gekrabd. Tenzij je "muffins" meetelt toen haar klauwen te lang waren en moesten worden bijgesneden. Ze was geweldig met onze nicht en neven, hoewel we haar van tijd tot tijd zouden moeten redden als de kinderen te agressief waren. Ze heeft echter nooit gekrabd of gebeten.

Ze had een prachtig grijs masker waar ze in groeide, evenals een paar mooie gebroken witte, bash-kleuren met donkere oren en staart. Iedereen die haar zag en haar aaide, complimenteerde haar altijd met hoe "prachtig" ze was en hoe ze zich als een konijn voelde. Nessie was ongelooflijk zacht met haar lange haar, ook al kwam het overal, en ik bedoel overal, ze was het waard.

Nessie groeide op rond een paar kleinere honden, en hoewel ze tolereerde dat de honden rondrenden en "ongepast" waren, konden ze allemaal met elkaar overweg. Helaas was Nessie een koningin en kon ze met GEEN ENKELE andere katten opschieten.

Het waren wij drieën als gezin, Nicole, ikzelf en Nessie. We zijn zelfs begonnen met het maken van grappige kerstfoto's om elke kerst uit te delen aan mensen. Ze was nooit een schootkat; ze zou je alleen knuffelen als je een deken of kussen over je heen had liggen.

Ze was zo'n prinses. Ze hield niet van veel speelgoed, maar ze hield van touwtjes en gek genoeg van schoenen en sandalen. Ze hield ervan om op schoenen te wrijven, op schoenen te slapen en zelfs aan schoenen te knagen. Ze had duidelijk een schoenenfetisj.

We genoten van Nessie's gezelschap voor de korte tijd dat we het hadden. Op 2 juni 2020 hebben we haar verloren aan onvoorziene complicaties. Ze was pas 11 jaar oud. De dierenarts leek te denken dat ze een soort hersentumor of neurologisch probleem had.

Het was onmogelijk te zeggen zonder een MRI van $ 3-5000 dollar, waarvan ons werd verteld dat het de behandeling toch niet zou helpen. We zijn diep bedroefd door haar overlijden en we gaan haar missen, zoals echt, echt haar missen. Ze heeft van ons huis een thuis gemaakt en ik wil Jenny bedanken dat ze me dit platform heeft gegeven om haar verhaal te vertellen.

Het leven kan oneerlijk zijn en soms niet logisch. We zijn boos dat we maar 11 jaar hebben, maar ze gaf ons gezelschap en liefde die we nooit zullen vergeten. Ze heeft me ook veranderd in een kattenmens.