Bella Boo – Ragdoll van de week

Bella Boo is een 1 ½ jaar oude chocolade lynx met een prachtige bles die mijn kleindochter vernoemd heeft naar Belle en het Beest. Mijn kleindochter noemt haar Bella Boo als ze tijd met haar doormaakt.

Bella kwam van een hele lieve fokker. Hij was oprecht verdrietig om haar te zien gaan en geniet van updates over haar vorderingen. Ik stond op de wachtlijst voor de fokker en kreeg oorspronkelijk te horen dat het minimaal 6-9 maanden zou zijn als ik niet kieskeurig was over kleur. Nou, ongeveer een maand nadat ik op de lijst stond, nam hij contact met me op dat hij een kitten had dat iedereen op de lijst doorgaf vanwege kleurvoorkeur, dus ging ik naar haar toe.

Ze was verlegen toen ik haar ging ontmoeten, maar ze was lief en ze liet me haar vasthouden. Ze was verlegen omdat ze, in tegenstelling tot de meeste jonge kittens, niet zomaar gemakkelijk kwam spelen. Ik dacht er niet veel aan omdat ik net bij het huis was aangekomen toen de fokker thuiskwam, dus er was activiteit en verandering. Hoe dan ook, ik had mijn kleurvoorkeuren van blauw of zeehondpuntig en geen lynx, bicolor of bles, maar ik was flexibel.

Zoals je kunt zien, had ze alle kleuren die ik niet wilde! Ik heb besloten dat je geen dier voor kleur krijgt en als ik 6-9 maanden wacht, zou ik een kat in mijn huis krijgen midden in een verbouwing, dus hoewel ze niet de pasvorm was die ik wilde, haalde ik de trekker over.

Ze was toen 12 weken oud, dus ze ging met mij mee naar huis. Het was een heel avontuur, want ik ontdekte al snel dat haar verlegenheid niet alleen te maken had met de drukte van de activiteit. Het was een deel van haar. De eerste nacht besloot ik dat ik haar in de logeerkamer zou houden en daar bij haar zou slapen. De kamer is het dichtst bij mijn leefruimte en ik wilde dat ze gewend was aan de geluiden van de honden en het huishouden.

Het is een kleine kamer met een bed, wasmachine/droger en mijn bureau en computer. De kast was leeg zonder deur erop. Die avond ging ik naar binnen en liet haar een beetje spelen en knuffelen. Ze was nog steeds zo duidelijk doodsbang, maar als vodden bevroor ze een beetje als ze werd vastgehouden.

Dus kroop ik in bed en zette haar naast me. Voordat ik naar bed ging, had ik de toegang tot achter wasmachine / droger en bureau geblokkeerd. Nou, ik stond een paar uur later op om naar het toilet te gaan. Ze lag niet bij mij in bed en ik kon haar niet onder het bed zien. Ik heb een zaklamp gekregen om te controleren of de boxspring niet gescheurd was en heb uiteindelijk de matras opgetild om te zien of ze niet onder het bed lag.

Ik had de wasmachine en droger geblokkeerd, maar keek erachter om er zeker van te zijn dat kittens op kleine plaatsen kunnen komen. Op dit punt raakte ik in paniek omdat ik dacht dat ze me de kamer uit volgde en ik haar gewoon niet zag? Ik heb dat huis van boven tot onder doorzocht. Mijn huis zag eruit alsof het was geplunderd.

Ik kon me niet voorstellen dat ze de kamer uit was omdat mijn andere kat op haar zou hebben gereageerd en niet rustig op de bank zou slapen. Dus terug naar de kamer waar ik heen ging. Ik tilde de matrassen weer op, rukte alle dekens eraf, keek in wasmachine en droger, ook al waren de deuren gesloten.

Ik keek weer achter de wasmachine en droger en de zijkant van de droger. Ik was stomverbaasd en in paniek toen ik probeerde te achterhalen waar ze was. Ik wist dat de enige plek waar ze kon zijn achter de wasmachine en droger was en was bang dat ze er op de een of andere manier in zou kunnen komen.

Ik pakte een felle zaklamp en ging bovenop de droger zitten en daar was ze onder een witte PVC-buis. Ze was perfect ingepast! Ze zat vast, dus om 2 uur 's nachts belde ik mijn buren om de droger te komen verplaatsen om bij haar te komen. Om 3 uur 's nachts was ze buiten en veilig en ongedeerd, maar doodsbang.

Ik besloot toen dat ze beter af zou zijn in mijn slaapkamer, ook al verving het de favoriete plek van mijn andere kat en was het verder van de woonruimtes. Er waren in ieder geval geen gevaarlijke plekken om binnen te komen. Elke plek waar ze naar binnen kroop, ik kon bij haar komen om haar te redden. Dus om 4 uur 's nachts werden haar kattenbak en eten enz. naar mijn kamer verplaatst.

Ik werd 's ochtends wakker om te kotsen op de vloer met een bos grijs haar. Hier had ze een stuk van mijn haar afgekauwd nadat ik in slaap was gevallen. Het duurde een minuut voordat de brok teruggroeide, dus ik had een paar weken een herinnering aan een van de ergste nachten van mijn leven!!! Het is nu allemaal komisch, maar het was waarschijnlijk een van de meest stressvolle, angstaanjagende en irritante nachten van mijn leven!

Nou, ik merkte dat haar aanpassing aan het huis traag verliep en ze bleef schichtig door isolement en zelfs nadat ze haar vrijheid had gekregen voor de rest van het huis. Ze hield er niet van om geaaid of vastgehouden te worden en zat meer vast met de andere kat en de honden.

Ze begon ook te bijten en met 6 maanden raakte ze in paniek als er iemand naar mijn huis kwam. Zelfs als ik het huis uitging en weer binnenkwam, raakte ze in paniek en deed ze alsof ze geen idee had wie ik was.

Met de paniekaanvallen zou ze naar de kelder rennen en zich verstoppen in deze doos waarin de ovenfilters binnenkwamen. Ze zou niet naar buiten komen voordat ik haar zou gaan halen. Ik besloot een keer te kijken hoe lang maar om 18 uur ging ik haar halen. Elke keer nadat ik haar eruit had gehaald, rende ze naar boven alsof ze zich ging verstoppen, maar tegen de tijd dat ik boven aan de trap kwam, was het alsof er nooit iets was gebeurd.

Het was echt hartverscheurend om dit te zien gebeuren. Ze begon ook agressief te worden met de twee honden en mijn kleine chihuahua van 5 pond raakte verschillende keren gewond door haar bijten, klauwen of bespringen op hem. Deze waren agressiever dan alleen spelen.

Mijn andere poedelmix had ook gegromd en naar haar gesnapt, wat zo vreemd was voor deze hond. Een paar maanden gingen voorbij en ik zag een bericht over Prozac. Ik nam haar mee naar de dierenarts en ze gebruikt nu al 3 maanden Prozac en ze is een andere kat.

Ze vindt het niet erg om vastgehouden te worden, maar ze geniet nu van aaien en zal meestal bij me in de buurt te vinden zijn, of het nu aan mijn schouders of mijn voeten is. Ze is veel rustiger en valt de honden niet meer aan. Op een gegeven moment had ik oprecht overwogen haar te herplaatsen, maar nu kan ik me geen leven zonder haar voorstellen. De dierenarts wil haar 6-12 maanden op de Prozac houden en proberen haar af te spenen om te zien of het haar hersengolven en gedragingen heeft veranderd om zonder te kunnen leven.

Bella houdt van de kattenstoel bij het raam die ik in een slaapkamerraam heb. Het kijkt uit over een paar bomen waar vogels, eekhoorns en zwerfdieren uit de buurt rondhangen. Ik heb ook een grote krabpaal bij een ander raam dat uitkijkt op de tuin waar de honden spelen.

Ik heb gemerkt dat als ze naar buiten gaan, ze voor het raam staat te kijken. Bella houdt van de tunnel, aluminiumfolieballen en kartonnen kladblokken.

Ik heb een kattenbakrobot en ik kan me niet eens voorstellen dat ik een kat zou hebben zonder. Het was een levensverandering omdat ik een slechte rug heb, dus het was een uitdaging om elke dag voorover te buigen om te scheppen. Bella's absoluut favoriete ding in de hele wereld is geraspte kaas.

Ik laat soms "per ongeluk" geraspte kaas vallen voor de honden en ze duwt de honden opzij om haar deel te krijgen. Bella houdt ervan om zich te verstoppen, maar ze is er echt niet zo goed in. Ik vind haar met de helft van haar lichaam onder het bed of achter het douchegordijn met alleen haar staart naar buiten. Ze is ook de ultieme flopper. Ze slaapt het grootste deel van de tijd op haar rug. De ragdollbuik en opgerolde poten zijn gewoon zo schattig voor mij!

Het was een lange reis van 12 maanden met dit meisje, maar ik kan me nu geen leven meer zonder haar voorstellen.