Hoewel het verontrustend en frustrerend kan zijn, is vechten tussen katten die in hetzelfde huishouden wonen een probleem dat in veel gevallen kan worden voorkomen en opgelost met de hulp van een kattengedragsdeskundige en dierenarts. Kattengedrag is complex en er zijn verschillende redenen waarom agressie kan optreden.
Agressie of hyperesthesie van katten begrijpenAgressie is geen diagnose; het maakt deel uit van normaal kattengedrag en wordt sterk beïnvloed door de vroege sociale geschiedenis en blootstelling aan mensen en andere dieren, geslacht, sociale context, omgang, persoonlijkheid en vele andere variabelen. Agressie tussen samenwonende katten kan verschillende vormen hebben met verschillende oorzaken. Angst, angst, medische problemen, de ongepaste introductie van een nieuwe kat en gebrek aan middelen kunnen allemaal bijdragen aan agressie tussen katten binnen een huishouden.
Socialisatie is het proces waarbij een kat wordt voorbereid om te genieten van interacties en zich op zijn gemak te voelen bij andere dieren, mensen, plaatsen en activiteiten. Idealiter zou de socialisatie moeten beginnen tijdens de "gevoelige periode", die voor kittens tussen de 2 en 7 weken oud is.
Veel katten krijgen geen adequate socialisatie en daardoor is de kans groter dat er problemen ontstaan wanneer er een of meer volwassenen bij betrokken zijn die niet zijn gesocialiseerd naar hun eigen soort. Omdat deze katten geen geschikte ervaringen hebben, begrijpen ze de normale communicatie en etiquette van katten niet en zullen ze waarschijnlijk intense en ongepaste reacties hebben op het zien van een andere kat. Ze kunnen wegrennen en zich uit angst verbergen, of ze kunnen aanvallen in een poging de andere kat uit hun persoonlijke ruimte te verdrijven.
Tijdens adequate socialisatie moet het dier passend sociaal gedrag ontwikkelen ten opzichte van zijn eigen soort en die anderen waarmee hij op de juiste manier is gesocialiseerd. Dit zal een positieve invloed hebben op sociaal gedrag dat later in het leven tot uiting komt.
Het is essentieel om uw nieuwe kat op de juiste manier te introduceren bij uw bestaande katten, omdat introducties vaak de basis leggen voor hun relatie. Als uw huidige kat met andere katten heeft samengewoond en altijd vriendelijk was, kan het erg verleidelijk zijn om uw nieuwe kat gewoon in dezelfde ruimte als uw huidige kat uit te laten. Je mag aannemen dat ze het gewoon zullen oplossen; katten komen echter niet altijd op de juiste manier overeen en een negatieve eerste ontmoeting kan een slechte basis vormen voor hun relatie.
Introducties van kat tot kat moeten langzaam gebeuren en met de behoeften van elke kat in gedachten. Het is moeilijk om de drang te weerstaan om de katten onmiddellijk te ontmoeten, zodat ze een prachtige vriendschap kunnen beginnen; als u uw nieuwe kat echter in huis loslaat, kunnen er een aantal dingen gebeuren met minder dan geweldige gevolgen.
Uw bestaande kat kan het gevoel hebben dat hun territorium is binnengevallen als de nieuwkomer gewoon wordt losgelaten om te verkennen. Dit kan ertoe leiden dat uw bestaande kat zich onveilig voelt in hun huis en dat leidt op zijn beurt tot gedragsveranderingen of kan agressief (aanstootgevend) zijn tegenover de nieuwe kat. Dat helpt geen van beiden!
Vanuit het perspectief van de nieuwe kat weet hij niet waar hij is. Elke geur en elk geluid is onbekend en een mogelijke dreiging loert om elke hoek. Als je je nieuwe kat hebt geadopteerd, heeft hij waarschijnlijk een gecontroleerd aantal geluiden en geuren ervaren. Het kan ook gewend zijn om in een kleine ruimte te leven en hoewel je wilt dat het 'vrijheid' ervaart, kan het haasten ervoor zorgen dat het zich erg overweldigd en gestrest voelt.
In huishoudens met meerdere katten is het niet ongebruikelijk dat een of meer katten de toegang tot belangrijke hulpbronnen, zoals voedsel, water en kattenbakken, verhinderen. Het is belangrijk om meerdere en gescheiden belangrijke omgevingsbronnen te bieden, waaronder kattenbakken, water, voedsel, schuilplaatsen, zitplekken, rust-/slaapruimtes, speelruimtes, krabruimtes en speelgoed. Dit helpt om sociale spanning en competitie te verminderen, vermindert territoriale motivaties, vermindert stress en angst, en biedt keuzes die allemaal helpen om agressie tussen katten te voorkomen.
Het laatste wat katten willen doen, is vechten. In plaats daarvan vluchten katten liever of vermijden ze elkaar, omdat vechten kan leiden tot verwondingen. Maar als deze opties er niet zijn, is agressie de laatste optie. In huishoudens met meerdere katten zijn de katten vaak niet verwant, maar moeten ze hun middelen delen en hebben ze beperkte mogelijkheden om situaties van mogelijke conflicten te verbergen of te vermijden.
Als u merkt dat uw kat plotseling verandert in zijn gedrag ten opzichte van een andere kat in huis, moet uw kat worden onderzocht en diagnostiek ondergaan om onderliggende medische problemen uit te sluiten. Katten met pijn kunnen ook ongewoon agressieve episodes hebben. Een kat kan beginnen te grommen of sissen wanneer andere huisdieren in het huishouden hen benaderen en over het algemeen meer geïrriteerd zijn. Andere medische aandoeningen zoals hyperthyreoïdie, tandheelkundige aandoeningen, artrose en cognitieve stoornissen kunnen ook verhoogde prikkelbaarheid en agressie tussen katten veroorzaken.
Katten hebben natuurlijke gedragingen en behoeften, en ze moeten de kans krijgen om dat gedrag te uiten. Het is belangrijk om uw kat te voorzien van roofdieren, waaronder een verscheidenheid aan speelgoed, geplande speeltijden met katten afzonderlijk één tot twee keer per dag, en puzzelvoerspeelgoed.
Agressie verwijst naar een breed scala aan complexe gedragingen die om verschillende redenen onder verschillende omstandigheden plaatsvinden. Vroegtijdige interventie is het beste - neem contact op met uw dierenarts en erkende kattengedragsdeskundige om te helpen zodra u spanning en/of agressie tussen katten opmerkt.
