Tegen deze tijd van het jaar ben je ofwel echt aan het grooven op de laatste paar dagen van het jaarlijkse muziekspervuur terwijl je diep in de geest van het seizoen duikt ... of je bent het helemaal beu. Je hoort het overal, want het is overal. Zelfs als je ervoor kiest om het te negeren, hoor je het in de supermarkt, op televisie, op de radio, van passerende auto's, enz. Je hoort het altijd. En je hebt gewoon menselijke oren. Stel je nu voor dat je oren hebt die twee keer zoveel frequenties kunnen horen, tot vier keer zo ver. Horen honden al deze vakantiemuziek? Merken ze het überhaupt?
Er zijn een paar stromingen over wat honden "denken" van muziek. Klassieke componist Richard Wagner ("Ride of the Valkyries", of, als je een bepaalde leeftijd hebt, "Kill the Wabbit") hield een speciale stoel in zijn studio voor zijn Cavalier King Charles-spaniël. Hij besteedde speciale aandacht aan de reacties van de hond op bepaalde noten of reeksen en zou naar verluidt dingen veranderen waar zijn hond niet van leek te 'genieten'.
Psychology Today beschrijft hoe psycholoog Deborah Wells van de Queens University in Belfast honden in een dierenasiel blootstelde aan verschillende soorten muziek om hun reacties op pop-, klassieke en heavy metal-muziek te beoordelen. Deze honden raakten geagiteerd door metal, leken pop niet te erkennen en werden gekalmeerd door klassiek. Zijn dit honden of je grootouders?
Er zijn bevestigde gevallen van honden die muziek 'horen' en op specifieke manieren reageren, maar horen ze de liedjes of reageren ze alleen op bepaalde noten of toonhoogtes? U kunt zich bijvoorbeeld ergeren aan een luid Metallica-nummer op dezelfde manier als aan een grasmaaier voor uw raam, maar uw oren kunnen nog steeds het verschil horen tussen een irritant nummer en een irritant geluid, of een nummer waar u van houdt en een rustgevend geluid als regendruppels. Onderscheiden honden deze categorieën ook?
Volgens Scientific American kunnen honden weliswaar veel meer frequenties horen dan mensen, maar hebben ze misschien niet hetzelfde vermogen om het verschil tussen geluid en melodie te zien, omdat menselijke neuronen ongeëvenaard zijn in het onderscheiden van gevoelige veranderingen in toonhoogte. Maar als een hond meer frequenties kan horen, waarom kunnen ze dan niet horen wat wij horen, vraag je je af? Denk er zo over. Uw hond kan een hondenfluitje horen, een frequentie die hoger is dan zelfs Mariah Carey kan slaan. De meeste mensen kunnen zulke hoge frequenties niet horen. Maar alle verschillende geluiden die Carey in haar beroemde kerstliedjes maakt, de noten die zo aangenaam zijn voor menselijke oren (nou ja, sommige menselijke oren) klinken misschien wat verward en troebel voor honden.
Dit komt omdat, volgens Scientific American, menselijke oren verschillen tussen noten kunnen horen die zo fijn zijn als een twaalfde van een octaaf - een halve stap in muzikale terminologie. Hondenoren zijn echter lang niet zo gevoelig:ze kunnen slechts onderscheid maken tussen verschillen van een derde van een octaaf. Ze kunnen een groter bereik horen dan mensen, maar ze hebben moeite met nuance . En het is de nuance die van Jingle Bells een nummer maakt en niet zomaar een verzameling klokken en klokken. Hoewel, afhankelijk van wanneer je lokale radiostations zijn overgeschakeld op vakantiemuziek, willekeurige belletjes en klokken nu misschien prettiger voor je oren zijn.
Dus houdt uw hond van vakantiemuziek? Net als bij mensen houdt elk paar oren van iets anders. Als uw hond doet positief reageren op die jazzfusion-cover van 'Frosty the Snowman', maar hij of zij reageert waarschijnlijk op de algehele toon en tikt niet met zijn tenen op de melodie.
Aan de andere kant houden veel mensen van die Mariah-liedjes in deze tijd van het jaar. Misschien doet uw hond dat ook!
