Inzicht in zeer roofzuchtige honden

Ik herinner me een dag dat ik in het kantoor van de dierenarts wachtte op de afspraak van mijn hond. De man die naast ons zat begon me met stralende trots te vertellen hoe zijn kleine witte Westie de afgelopen week zeven stalratten had gevangen.

Ik kon het niet helpen, maar bewonder de superieure jachtvaardigheden van deze schattige, pluizige hond. Roofzuchtig gedrag bij honden is iets dat ik respecteer. Van het volgen van een geurspoor tot het besluipen van een vogel, het achtervolgen van een bal of het hoeden van schapen, ik ben geïntrigeerd door de vele vormen van roofzuchtig gedrag dat zich bij onze honden manifesteert; het maakt deel uit van wat honden zo geweldig maakt!

Maar roofzuchtig gedrag is niet zo bewonderenswaardig (en veel minder sociaal aanvaardbaar), wanneer, in plaats van dat het een countryterriër is die een schuur van ratten bevrijdt of een Aussie die schapen hoedt, het je stadshond is die een skateboarder achtervolgt of de kat van de buren.

Roofzuchtig gedrag bij onze honden kan bewonderenswaardig zijn, maar het is ook iets om te begrijpen, te respecteren en te kanaliseren in passende activiteiten.

Wat is roofzuchtig gedrag?
Dit lijkt misschien vanzelfsprekend. Roofzuchtig gedrag, gewoonlijk "prooidrift" genoemd bij onze honden, is een instinctief of natuurlijk verlangen om prooien te achtervolgen, te vangen en te doden. Het gaat in de meest fundamentele zin over het verwerven van voedsel.

Roofzuchtig gedrag wordt over het algemeen veroorzaakt door iets in de omgeving (bijvoorbeeld een rennend dier of een bal die door de lucht vliegt) en gebeurt als een reflexieve of automatische reactie. Wanneer een object beweegt of een dier rent, kan een puppy of hond reflexmatig achtervolgen. Omdat roofzuchtig gedrag instinctief is, hoeft een hond niet geleerd te worden hoe hij dit moet doen; het komt vanzelf.

Roofzuchtig gedrag neemt vele vormen aan, waaronder zoeken, stalken, jagen, vangen, doden, dragen, ontleden en eetgedrag. Wilde hondachtigen, zoals wolven en coyotes, hebben alle gedragingen in de reeks nodig om te jagen en te overleven. Onze huishonden hoeven niet langer op voedsel te jagen, maar ze vertonen nog steeds actief roofzuchtig gedrag.

Alle honden worden geboren met verschillende niveaus van prooidrift. Sommigen vinden het leuk om achter een bal of zelfs een kat aan te jagen, maar zouden de kat (of de bal) nooit pijn doen. Anderen zijn letterlijk gefixeerd op beweging. Weer anderen zullen muizen, ratten, gophers of eekhoorns opzoeken en doden.

Rastype is een belangrijke voorspeller van het roofzuchtige gedrag van een hond. Door selectief fokken zijn bepaalde roofzuchtige gedragingen sterk gebleven bij bepaalde rassen, terwijl ander gedrag kan worden verminderd. Retrievers kunnen bijvoorbeeld delen van de roofzuchtige reeks zoeken en dragen, maar het ontledende stuk kan worden onderdrukt. Border Collies staan ​​bekend om hun eye-stalk en achtervolgingsvaardigheden, maar de bijt- en kill-aspecten zijn vaak afwezig. Er zijn veel terriërs gefokt zodat alle aspecten van de roofzuchtige reeks sterk blijven.

Ervaring en kansen zijn andere factoren die bepalen hoe roofzuchtig een hond zal zijn. Van ruiken tot jagen tot vangen en doden, roofzuchtige acties kunnen zeer lonend zijn voor honden. Als een hond de kans krijgt om te jagen of te jagen, is de kans groter dat ze het in de toekomst opnieuw zal doen.

Wanneer is roofzuchtig gedrag een probleem?
Omdat de omvang en intensiteit van het roofzuchtige gedrag van een hond dramatisch kan variëren, is er geen eenduidig ​​antwoord op wanneer het een probleem kan zijn. "Sommige honden zijn bedoeld voor crittercontrole", zegt Daphne Robert-Hamilton, een gecertificeerde trainer en agressiespecialist in Morgan Hill, Californië. Zolang de hond gefocust is op haar taak om beestjes te beheersen, en dat werk de hond geen pijn doet, is het roofzuchtige gedrag misschien helemaal geen probleem.

Roofzuchtig gedrag is meestal een probleem wanneer een hond het op een onaanvaardbaar doelwit richt. Bijvoorbeeld:

• Auto's, fietsers of skateboarders achtervolgen of rennende kinderen 'hoeden'
• Mensen in de hielen, kuiten of dijen knijpen terwijl ze rennen of weglopen
• Katten of andere kleine dieren achtervolgen (inclusief kleine honden)

Bovendien kan roofzuchtig gedrag problematisch zijn als een hond zichzelf in gevaar brengt, of zo geobsedeerd is dat ze zich niet op andere dingen kan concentreren. Robert-Hamilton benadrukt ook dat een intense of opgewonden achtervolging – vooral naar mensen, katten of dingen die de hond kunnen kwetsen – bijna altijd een serieus probleem is.

Kan roofzuchtig gedrag worden geëlimineerd?
Als iemand die mijn huis heeft gedeeld met honden die zeer sterk roofzuchtig gedrag vertonen, weet ik dat dit enkele van de moeilijkste gedragingen kunnen zijn waarmee mensen kunnen leven. En problematisch roofzuchtig gedrag kan het moeilijkst te veranderen zijn. Zelfs de heerlijkste lekkernijen ter wereld zullen waarschijnlijk niet concurreren met de beloning van roofzuchtig gedrag.

Je kunt je op dit punt afvragen:"Waarom zou je niet proberen een hond te stoppen met jagen of jagen? Is dit niet een van de zeldzame keren dat we straf gebruiken?' Ik heb door ervaring geleerd dat wanneer het instinctieve gedrag van een hond begint, straf misschien niet werkt - althans niet met enige consistentie. Ik heb honden gekend die dwars door de schok van een elektrische halsband heen zouden rennen bij het achtervolgen van een konijn.

Ik geloof niet dat je roofzuchtig gedrag op betrouwbare wijze kunt "controleren" door het te onderdrukken of te corrigeren. Maar ik weet dat je het roofzuchtige gedrag van je hond kunt kanaliseren, en dat met een combinatie van management, passende uitlaatklep en training, zelfs honden met de sterkste roofzuchtige neigingen zich goed kunnen gedragen.

Beheer eerst
Management is een handig hulpmiddel om de meeste gedragingen van uw hond te beheersen of aan te passen, maar het kan nog belangrijker zijn bij roofzuchtig gedrag. Waarom? Omdat roofzuchtig gedrag extreem zelfbelonend is. Als uw hond geneigd is te jagen en de kans krijgt om te jagen, zal hij het doen!

Overweeg dit:honden zullen eekhoorns achtervolgen, zelfs als ze er nog nooit een hebben gevangen. Ze hoeven niet echt de beloning te krijgen om de eekhoorn te vangen; de handeling van jagen is zijn eigen beloning. Roofzuchtige jacht veroorzaakt het vrijkomen van bepaalde feel-good chemicaliën in zijn lichaam. Achter de eekhoorn aan gaan is meer dan alleen maar leuk. Het creëert een soort natuurlijke high waardoor een hond het steeds meer wil doen.

Als uw hond het leuk vindt om regelmatig op eekhoorns te jagen, kan het veel moeilijker zijn om haar ervan te weerhouden om op eekhoorns te jagen als u liever heeft dat ze zich op andere dingen concentreert, zoals behendigheid rennen of komen wanneer ze wordt geroepen. Wanneer u de toegang tot ongewenste jacht of achtervolging beperkt, voorkomt u dat de hond het gedrag oefent en de zelfbeloning krijgt.

Kanaal het!
Maar hoewel het beperken van de kans van een hond om roofzuchtig gedrag te vertonen een belangrijke eerste stap is en de wens van de hond om een ​​bepaald doelwit te achtervolgen kan beteugelen, zal het de behoefte van de hond om iets te achtervolgen niet onderdrukken. Daarom is het kanaliseren van de drive zo belangrijk. Het kan moeilijk (of onmogelijk!) zijn om een ​​hond te leren om te stoppen met willen ruiken, stalken of achtervolgen, maar je kunt hem gemakkelijk leren wat hij moet ruiken, stalken of achtervolgen.

Honden die graag achter dingen aanjagen, kunnen bijvoorbeeld worden geleerd een bepaald object te achtervolgen, zoals een bal of een frisbee. Honden die moeten stalken, kunnen goede kandidaten zijn voor het hoeden. Geuractiviteiten kunnen een uitlaatklep zijn voor honden voor wie snuffelen en zoeken buitengewoon de moeite waard is. Hondensporten zoals flyball en behendigheid betrekken aspecten van roofzuchtig gedrag en kunnen een uitstekend kanaal zijn voor actieve en atletische honden. Games zoals trekken en spelen met voedselspeelgoed zoals gevulde Kongs kunnen deel uitmaken van het focussen van de wens van een hond om te ontleden.

Voor veel honden is een beetje management en het bieden van geschikte uitlaatkleppen voldoende om te voorkomen dat ze problematisch roofzuchtig gedrag vertonen. Maar voor sommige honden, degenen die echt gedreven zijn om te zoeken, te jagen en te vangen, zullen deze stappen slechts het begin zijn.

De drive benutten
Het gebruik van roofzuchtig gedrag en het gebruik ervan in training kan een grote uitbetaling hebben. Door de behoefte om te jagen, grijpen en bijten te gebruiken als beloning, kun je betrouwbare reacties ontwikkelen bij honden met zelfs de sterkste roofzuchtige instincten. In feite is een sterke neiging tot roofzucht een van de meest gewilde kenmerken bij veel soorten werkhonden en degenen die deelnemen aan hondensporten. Hoe sterker het zoek-, achtervolgings- en grijpgedrag, hoe beter de hond kan zijn in behendigheid, flyball, zoeken en redden en het ruiken van drugs. En roofzuchtig gedrag is de duidelijke kracht achter elke grote herdershond, wijzer en retriever.

De sleutel tot het benutten van roofzuchtig gedrag is om uw hond te leren zich te fixeren op iets waar u controle over heeft (zoals speelgoed of een stuk speelgoed), in plaats van op iets waar u geen controle over heeft (zoals eekhoorns, konijntjes of katten). Kortom, je kunt een hond leren dat een sleepspeeltje of een apporteeritem hun "prooi" is en dat je de prooi onder controle hebt. Het ontwikkelen van een sterke interesse in het spelen van een spel dat een uitlaatklep biedt voor haar roofzuchtige gedrag, kan haar voorheen problematische roofzuchtige gedrag ombuigen naar een hond die erop gericht is om met jou samen te werken.

Hoe meer je erin slaagt je hond te laten focussen op het werken met jou voor haar speel-/prooiobject, hoe belangrijker je bent in het spel en hoe minder belangrijk de omgeving om je heen wordt. Het scherpstellen van een hond met sterke roofzuchtige instincten is het gemakkelijkst te doen met een puppy of jonge hond die nog niet van jagen heeft genoten, maar het is ook mogelijk om een ​​hond die oefening heeft gehad om zich op het verkeerde doelwit te fixeren, opnieuw te focussen.

Leer zelfbeheersing
Zelfbeheersing is een andere cruciale vaardigheid voor honden met een hoge prooidrift. Een van de beste manieren om honden te helpen zelfbeheersing te leren, is door een soort aan/uit-schakelaar aan te leren. Help uw hond te leren om te schakelen tussen opgewonden zijn (zoals bij het trekken) naar een denkende, geconcentreerde staat (zoals wanneer hij rustig naast je loopt). Door regelmatig trekken of andere spannende spelletjes te onderbreken door te vragen om kalm gedrag zoals zitten, liggen of haken, kan een hond leren om snel van opgewonden naar kalm te gaan.

Hoewel het misschien lijkt alsof het spelen van slepen en het achtervolgen van eekhoorns weinig gemeen hebben, zal het vermogen om van een opgewonden toestand over te schakelen naar een kalmere toestand het denkvermogen van een hond verbeteren, in plaats van simpelweg te reageren, wanneer roofzuchtige instincten toeslaan.

Een ander cruciaal gedrag voor het ontwikkelen van zelfbeheersing bij honden is het aanleren van een sterk "laat het" of "uit". Door "laat het" te leren, leert een hond zich los te maken van alles waar hij in geïnteresseerd is, of het nu een interessante geur op de grond is of een eekhoorn in een boom erboven.

Bij het aanleren van "laat het" met roofzuchtige honden, moet de beloning in verhouding staan ​​tot wat u de hond vraagt ​​om te vertrekken. Een hond die bijvoorbeeld wordt gevraagd een rennende eekhoorn achter te laten, zal niet tevreden zijn met een zacht koekje als beloning. Een superhoogwaardig voedselproduct werkt misschien, maar een intens spel van achtervolgen en trekken werkt waarschijnlijk beter.

De derde zelfbeheersingsoefening die ik bijzonder nuttig vind bij roofzuchtige honden, is een sterk "wachten". Anders dan een blijfoefening, gebruik ik "wachten" om te betekenen "Wacht even, je kunt gaan doen wat je wilt, maar je moet eerst een minuut pauzeren." Voor honden die opgewonden zijn om te rennen of te jagen, kan een moment wachten hen helpen te leren dat er goede dingen komen als je luistert naar en hoort wat je persoon zegt. Oefenen met 'wachten' voordat je een bal mag achtervolgen, loslopen met hondenvrienden of naar een etensbak gaan voor het avondeten, kunnen geweldige oefeningen zijn om jezelf te beheersen.

Een "afbellen" aanleren
Een hond met een sterk roofzuchtig instinct leren te stoppen of een roofzuchtige achtervolging te verlaten, is een moeilijke trainingsuitdaging, maar je kunt succesvol zijn. Misschien heb je de ervaring gehad om je hond te roepen wanneer hij bezig is iets te achtervolgen; leek hij je oproep niet eens te horen? Honden die halverwege de achtervolging zijn, kunnen zo intens gefocust zijn dat ze echt niets anders kunnen horen.

Houd er rekening mee dat elke hond anders is; de hier beschreven strategie moet mogelijk worden aangepast aan uw hond of uw unieke omstandigheden. Het is prima om te experimenteren en de aanpak te vinden die het beste werkt voor jou en je hond.

• De basis:een waardevolle beloning ontwikkelen. Eerst moet je een beloning of versterking identificeren en/of ontwikkelen waar je hond een passie voor heeft. Voor honden die obsessief bezig zijn met apporteren, zal een kans om te apporteren goed werken als een beloning, omdat je een "afzien" van jagen beloont met een even opwindend apporteerspel. (De meeste honden die roofzuchtig jagen, vinden het leuk om elk bewegend object te achtervolgen!) Een obsessief apporteren betekent dat uw hond enthousiast en elke keer een bal, frisbee, trekspeeltje, Kong of ander item achtervolgt en terugbrengt.

Het kan een paar weken of maanden duren om die intense speelgoeddrang op te bouwen bij honden die minder obsessief zijn met apporteren. Maar de resultaten - een hond echt gepassioneerd krijgen over apporteren - zullen de moeite waard zijn. Begin langzaam en enthousiast en stop het spel altijd terwijl je hond nog wil spelen. Ik heb gemerkt dat korte, opwindende worpen (in plaats van lange worpen) een hond super enthousiast en enthousiast maken om het spel voort te zetten. Bovendien kan het combineren van het apporteren met een spannend spelletje touwtrekken de waarde van het spel voor veel honden verhogen.

• Kies een woord of geluid voor je "afroep"-signaal of cue. Maak het anders dan uw gebruikelijke cue om te komen wanneer u wordt gebeld. Het moet iets zijn dat je snel en luid kunt zeggen in geval van nood, dus kies iets dat op natuurlijke wijze van je tong zal rollen. Het kan een fluitje zijn of zoiets als "Hé!" of "Klaar?"
• Leer je hond dat je geluid of woord betekent dat er een apporteerspel gaat beginnen. Geef je signaal (“Klaar?”); gooi zijn favoriete speeltje; en als je hond hem terugbrengt, speel dan een leuk spelletje (bijvoorbeeld snel nog een keer gooien of slepen). U zult weten dat uw hond het signaal begrijpt wanneer u het zegt en uw hond gaat op zoek naar het speeltje voordat het wordt weggegooid. U conditioneert uw hond om te weten dat de "Klaar?" signaal is een krachtige indicator dat een achtervolgingsspel op het punt staat te beginnen.
• Eerste deel van de oefening "afroepen":een gemakkelijke keuze. Vraag uw hond om te wachten (als hij bekend is met dat gedrag) of laat een vriend zijn halsband vasthouden terwijl u een speeltje van lage waarde op ongeveer 6 meter afstand van uw hond plaatst (niet gooit). Laat vervolgens uw hond los om het speeltje te pakken. Als je hem gewoonlijk verlost van een "wacht" -gedrag met een cue - zoals "Oké!" of "Gratis!" – je kunt dat woord gebruiken; als je een vriend had die zijn halsband vasthield, kan ze hem gewoon losmaken.

Zeg "Klaar?" voordat hij ook maar een stap zet. en gooi het favoriete ophaalspeeltje van je hond recht voor hem uit. Als uw hond wordt geconfronteerd met een speelgoed van lage waarde dat niet in het gras beweegt, en een speelgoed van hoge waarde dat door de lucht vliegt, zal hij waarschijnlijk het opwindende, vliegende speelgoed achtervolgen en het speelgoed van lage waarde negeren.

Tijd is alles; je moet snel genoeg zijn om het spannende speeltje te gooien voordat je hond bij het minder interessante speeltje komt. Maak je geen zorgen als je hond het spannende speeltje niet terugbrengt, of stopt om het speelgoed van lage waarde te onderzoeken. In het begin wil je alleen maar dat je hond zich oriënteert op het bewegende speelgoed in plaats van op het stilstaande speelgoed.

• Maak het spel geleidelijk moeilijker door het minder interessante speeltje langzaam en dan sneller te laten bewegen, totdat je je hond kunt loslaten terwijl het minder spannende speeltje in beweging is. Rol het goedkope speeltje bijvoorbeeld langzaam weg, wacht tot het bijna stopt en laat dan uw hond los. Zodra uw hond het gemakkelijk kan weerstaan ​​om naar een bewegend speeltje van lage waarde te gaan en ervoor kiest om het opwindende speeltje te achtervolgen, kunt u uw criteria nog meer gaan veranderen.
• Wijzig uw criteria op verschillende manieren. Leer uw hond eerst om zich af te keren van het minder interessante speeltje. Begin opnieuw met het minder interessante speeltje in een stationaire positie, laat uw hond los, zeg "Klaar?", en gooi het spannende speeltje dan in een andere richting, zodat uw hond zich van het minder interessante speeltje moet afwenden naar het meer opwindende stuk speelgoed. speelgoed om mee te jagen.
  Een andere manier om de criteria te verhogen, is door het minder interessante speelgoed te veranderen en het geleidelijk interessanter te maken totdat uw hond speelgoed van gelijke waarde zal afblazen.
• Neem de tijd. Je doel is om een ​​hoogwaardig speeltje voor je hond te kunnen gooien, en zeg "Klaar?" (of uw eigen unieke signaal) wanneer uw hond halverwege de achtervolging is, zodat hij ronddraait en naar u toe rent om een ​​ander hoogwaardig speeltje te achtervolgen dat u in de tegenovergestelde richting gooit. Uiteindelijk kun je je hond misschien vragen om even voor je te gaan 'zitten' voor de tweede worp.

Om op dit punt te komen, moet je veel oefenen. Bij sommige honden kan het een paar weken duren, en bij andere vele maanden om op dit reactieniveau te komen.

Opmerking:ik geef er de voorkeur aan om alle voorgaande stappen volledig los van de lijn te trainen en de criteria heel langzaam te verhogen om succes te garanderen. Ik denk dat dit later het beste zal worden vertaald naar off-line werken. Maar als u moet oefenen op plaatsen waar u niet zeker bent van de veiligheid van uw hond, gebruik dan een lange lijn. Bovendien, als je ergens onderweg problemen mee hebt, kun je een lange rij gebruiken om je op dat moment over de problemen heen te helpen.

• "Bewijs" uw hond bij "afroepen" door het spel gevarieerder en realistischer te maken. Roep hem af van steeds interessantere (en steeds meer prooiachtige) dingen, zoals een speelgoedje of een auto met afstandsbediening (met een plastic zak aan de antenne om een ​​staart te simuleren), een pluizig speeltje dat met een touwtje aan een stok is bevestigd (zoals een hengel), of andere rekwisieten die je op willekeurige manieren kunt verplaatsen. (Pas echter op dat u hem niet laat mislukken, door het item te onweerstaanbaar te maken.) Dit zal uw hond helpen te leren dat het spel hetzelfde is, ongeacht welk bewegend voorwerp wordt gebruikt.
• Echte oefeningen. Als je eenmaal in staat bent om je hond af te roepen van een verscheidenheid aan bewegende objecten, moet je je hond helpen leren af ​​te roepen van alles wat je hond normaal gesproken graag najaagt. Begin door in de buurt te gaan van een plek met eekhoorns of konijnen of fietsen of wat dan ook dat gewoonlijk het roofzuchtige gedrag van uw hond veroorzaakt. Kom niet te dicht bij de daadwerkelijke dieren of objecten; je wilt je hond klaarstomen voor succes. Op dit punt wil je je hond aan een lange lijn hebben, dus als je een fout maakt, kan hij dat konijn of die eekhoorn niet achtervolgen. Gebruik de vorige oefeningen om de call-off te oefenen. Uw hond zal de dieren kunnen ruiken en voelen, en zal leren dat het spel hetzelfde is, zelfs wanneer zijn voormalige "prooi" in de buurt is.

Wat gebeurt er als uw hond opstijgt en achtervolgt? Uw hond staat aan de lange lijn, dus u kunt de achtervolging stoppen, maar u beëindigt uw sessie voor die dag en probeert het op een andere dag opnieuw. Bekijk de vorige oefeningen in een omgeving met weinig afleiding. En wanneer u probeert terug te keren naar het gebied waar uw hond faalde, begin dan veel verder weg van de 'prooi'.

Als je veel hebt geoefend en al je werk goed is gegaan, kun je deze oefeningen misschien doen in hetzelfde gebied als de prooi, met je hond los van de lijn. Wees alstublieft voorzichtig. Sommige honden komen misschien nooit op het punt dat ze los kunnen lopen in de buurt van de dieren of activiteiten die hun roofzuchtig gedrag stimuleren. Je afroepwerk zal helpen als hij ooit, per ongeluk, op jacht gaat, maar een echt door prooien geobsedeerde hond of een hond met een lange geschiedenis van roofzuchtige jacht moet altijd aan een lange lijn worden gehouden.

Dingen om te onthouden
Terwijl u de afroep aanleert, moet u de toegang tot alles wat uw hond achtervolgt, controleren; je stuurt in wezen de wens van je hond om te jagen naar een meer acceptabel doelwit. Dit zal niet zo goed werken als uw hond die eekhoorns naar believen kan achtervolgen.

Zorg ervoor dat je ook regelmatig aan gehoorzaamheids- en zelfbeheersingsoefeningen werkt. Hoe beter uw hond op u reageert, hoe beter hij zal reageren in opwindende situaties.

Laat uw hond oefenen wanneer hij wordt geroepen in veel minder opwindende situaties. Het zal u helpen uw hond onder controle te houden. Maar verwacht niet dat hij uit een achtervolging komt met behulp van je dagelijkse herinnering.
Zorg ervoor dat uw hond voldoende toegang heeft tot roofzuchtige spellen (zoals uw apporteerspel) waarbij niet echt wordt gejaagd. Dit geeft je hond een uitlaatklep voor de behoefte om te jagen.

Hoe succesvol kun je verwachten te zijn?
Voor de meeste honden kan het ontwikkelen van een nieuwe "achtervolgings"-obsessie in de vorm van apporteren en het leren van een afroep buitengewoon succesvol zijn. Voor een paar honden, vooral degenen die een geschiedenis hebben van het achtervolgen en/of doden van andere dieren, kunt u uw hond misschien nooit volledig vertrouwen om de kans om te jagen te weerstaan.

Houd er rekening mee dat wanneer u belt, dit ook een grote invloed heeft op de kans dat hij op u reageert. Bedenk wat er gebeurt als een hond een dier achtervolgt (zoals een konijn of eekhoorn):

• Hij merkt het dier op. Misschien heb je op dit moment het meeste succes door je hond weg te roepen.
• Hij "vergrendelt" - aandachtig gericht op het dier. Je kunt zijn focus op dit punt misschien verbreken, maar het zal moeilijker zijn.
• Hij begint te jagen. Dit zal heel moeilijk zijn om een ​​hond uit te roepen; onthoud dat hij je misschien niet eens hoort bellen. Maar zelfs halverwege de achtervolging zijn er momenten waarop de focus van een hond wordt verbroken en een afroep een grotere kans op succes heeft. Als het voorwerp van de achtervolging bijvoorbeeld uit het zicht verdwijnt, in een boom klimt, of op een goede afstand komt, heb je misschien een betere kans om af te haken.

Mardi Richmond, MA, CPDT-KA, is een schrijver en trainingsliefhebber, en volledig geboeid door alles wat "wild" is aan honden. Ze woont in Santa Cruz, CA, met haar partner en een jonge, zeer roofzuchtige, heeler-mix.

Met dank aan Daphne Robert-Hamilton, CPDT-KA, van K-9 Partnership in Morgan Hill, CA, voor haar bijdragen aan dit artikel; zie k9partnership.com. Met dank aan leden van de Santa Cruz Monday Night Training Club voor het delen van hun ervaringen met het roofzuchtige gedrag van hun honden. En bedankt voor Sarah Richardson van The Canine Connection, Chico, CA, voor het modelleren voor dit artikel; zie thecanineconnection.com.