Je komt thuis van je werk, bang voor wat je gaat vinden. Je angsten worden gerealiseerd als je door de deur loopt en plukjes bankkussenvulling ontdekt die in sneeuwachtige afzettingen over je woonkamervloer zijn verspreid. Je 10 maanden oude Border Collie, Darby, kruipt aan je voeten, zich er duidelijk van bewust dat ze een heel slechte hond is geweest. Je wist dat ze wraak op je zou nemen omdat je haar de hele dag alleen thuis liet. Toch?
Verkeerd!
Eigenaars begrijpen de motieven van hun honden voor destructief gedrag vaak verkeerd en interpreteren de reacties van hun honden verkeerd wanneer de schade wordt ontdekt. Het resultaat van dit gebrek aan begrip is vaak de ongepaste toepassing van verbale en/of fysieke straffen, wat ironisch genoeg het probleem nog erger kan maken.
Honden zijn normaal gesproken destructief om een of meer van de vijf redenen, die geen van allen met wrok, boosaardigheid of 'wraak' te maken hebben. De vijf redenen zijn:
• Stress: Lichamelijke activiteit verlicht stress. Een gestrest mens kan ijsberen op de grond, gaan joggen, op haar vingernagels kauwen of met een potlood op tafel of een voet op de grond tikken. Kauwen, graven en ander destructief gedrag zijn stressverlichters voor honden. Stressgerelateerd destructief gedrag kan relatief mild zijn of veranderen in volledige verlatingsangst.
• Kies worden: Een jonge hond kan licht tot enigszins ernstig ongemak hebben wanneer zijn nieuwe tanden door het tandvlees dringen, en totdat ze volledig naar voren komen na 18-24 maanden. Kauwen helpt bij het verlichten van pijn bij het doorkomen van de tandjes, wat een van de redenen is waarom puppy's en puberende honden zulke toegewijde kauwers zijn.
• Hoge grappen: Honden verkennen de wereld met hun mond, en jonge honden zijn vooral gemotiveerd om de wereld om hen heen te verkennen, omdat zoveel ervan nieuw en opwindend is. Smaakt dit goed? Voelt dit goed? Is dit leuk om mee te spelen? Bovendien hebben babyhonden en jonge dieren vaak een hoog energieniveau en gaan ze soms tekeer in een uitbarsting van feelgood-energie, vergelijkbaar met een tiener die het huis verpest met een bierfeestje wanneer zijn ouders hem onverstandig alleen thuis laten voor een weekend.
• Verveling: Drukke honden hebben iets te doen. Vooral de hoedende rassen kunnen workaholics zijn; als je ze geen baan geeft, zullen ze er een maken, en het is misschien niet een baan die je goedkeuring krijgt.
• Gewoonte: Als een hond slecht wordt geleid en herhaaldelijk destructief gedrag mag vertonen tijdens zijn vormende maanden (de eerste één tot twee jaar), kan hij destructieve gedragsgewoonten ontwikkelen die zijn hele leven kunnen voortduren. Als hij daarentegen de eerste twee jaar goed wordt begeleid, is het onwaarschijnlijk dat hij later in zijn leven destructief gedrag oppikt, tenzij zijn omgeving drastisch verandert en hem onnodige stress bezorgt.
Wat de onderliggende oorzaak van het destructieve gedrag van uw hond ook is, het is belangrijk om te beseffen dat honden dingen niet uit wrok doen. Hun hersenen werken gewoon niet op die manier.
Wanneer je thuiskomt in een door honden weggegooid huis en je hond kruipt aan je voeten, is de meest waarschijnlijke verklaring dat ze aan je lichaamstaal kan zien dat je van streek bent, en eerbiedige signalen geeft - oren terug, onderdanige grijns, doorkruipen de vloer, rollend op haar rug - in een poging je woede van haar af te leiden. Ze weet niet waarom je van streek bent, maar ze kan zien dat je op het punt staat gevaarlijk te worden.
Zelfs als je de schade nog niet hebt gezien, zou je spanning over de verwachte vernietiging die je zou kunnen vinden genoeg zijn om haar op de borst te kloppen, vooral als ze een 'zachte', niet-zelfstandige hond is.
Af en toe zal een cliënt erop aandringen dat haar hond beter weet. Ze kan het scenario van de vuilnisbak aanbieden als bewijs dat haar hond weet dat hij verkeerd heeft gedaan.
"Ik sta 's ochtends op, ben nog niet eens naar de keuken gegaan, heb geen reden om te denken dat er een probleem is, dus ik geef geen lichaamstaalsignalen", zal ze zeggen. "Toch loopt Rowdy mijn slaapkamer binnen met die schuldige blik op zijn gezicht, en ik weet meteen dat hij in de vuilnisbak is geweest."
Honden voelen zich niet schuldig. Te denken dat ze dat wel doen, impliceert de overtuiging dat ze een morele code hebben met een intrinsiek gevoel van goed en kwaad. Ze kunnen leren dat bepaald gedrag goede gevolgen heeft en andere slechte gevolgen. Ze kunnen leren om positieve associaties te hebben met bepaalde omgevingsfactoren en negatieve associaties met andere. Maar ze hebben gewoon niet het vermogen om morele oordelen te vellen over menselijke waarden.
In het afvalscenario is de kans groot dat Rowdy de aanwezigheid van afval op de vloer en uw aankomst in de keuken is gaan associëren met een zekere mate van afkeuring van de eigenaar, en hij stuurt al verzoeningssignalen in de hoop dat uw afkeuring niet op hem. Ik kan er vrijwel zeker van zijn dat hij niet aan moreel gedrag dacht toen hij afval in de keuken verspreidde - hij was waarschijnlijk volledig bezig met afvalspel. Hij dacht waarschijnlijk ook niet:"Mijn baasje zal later echt boos worden, maar het is het waard!" Honden leven in het moment, en op het moment dat hij in de vuilnisbak belandde, liet Rowdy gewoon goede dingen gebeuren. De simpele oplossing? Zet de vuilnisbak op een plek waar hij er niet bij kan, of pak een afgedekte vuilnisbak die hij niet kan openen.
Als je ervan overtuigd bent dat je hond "weet" dat hij schuldig is aan wangedrag wanneer hij in de vuilnisbak belandt, probeer dan dit experiment:strooi zelf afval in de keuken, buiten het zicht van je hond. Laat hem dan de keuken in en vraag hem of hij de rommel heeft gemaakt. De kans is groot dat hij zijn klassieke 'schuldige' gedrag vertoont, ook al had hij niets te maken met het afval op de vloer.
Het is begrijpelijk dat je gefrustreerd en boos bent als je na een dag hard werken thuiskomt in een huis dat eruitziet alsof het is getroffen door een tornado. Elke straf die u op dit punt geeft, is echter totaal nutteloos en ineffectief om het gedrag van uw hond te veranderen. Ze heeft waarschijnlijk uren geleden de kussens van de bank verscheurd. Vuile blikken en strenge woorden kunnen ervoor zorgen dat u zich op dit moment beter voelt, maar zullen niets doen om het gedrag van uw hond te veranderen, behalve haar te leren uw terugkeer naar huis te associëren met slechte dingen.
Ik zal niet eens vermelden hoe fysieke straffen ongepast zijn. Als je het gaat gebruiken (wat ik sterk afraden!) het moet binnen enkele seconden na het ongewenste gedrag gebeuren om de hond in staat te stellen de verbinding te maken. Dat kun je niet doen als het gedrag uren eerder plaatsvond.
In het slechtste geval zou je Darby rustig in haar bench kunnen uitnodigen, zodat ze buiten gevaar is, terwijl jij de rotzooi opruimt en je woede ventileert met bezem en dweil op de gevoelloze keukenvloer.
De oplossing voor Darby's destructieve gedrag is management, niet straf. Zoals altijd is voorkomen veel eenvoudiger dan genezen, dus benchtraining is een onschatbare puppyles die uw hond kan helpen vernietiging te voorkomen die het gevolg is van stress, kinderziektes en hoge schijten, en kan voorkomen dat ze de kans krijgt om destructieve gewoonten te ontwikkelen. (Zie "Krattentraining gemakkelijk gemaakt".)
Als je de kans hebt gemist om je hond als pup in een bench te trainen, is het misschien niet te laat. Veel volwassen honden kunnen gemakkelijk leren om van hun bench te houden. Ik waagde me voor het eerst aarzelend in kratten toen ik in 1981 een Australische Kelpie-puppy kreeg. Op haar derde nacht in ons huis, toen ik Keli naar haar bench droeg, hoorde ik een vreemd bonkend geluid uit de diepte komen. Ik gluurde naar binnen en daar was Caper, mijn driejarige Bull Terrier, die luid kwispelde met haar staart tegen de muur van het plastic krat en me in duidelijke hondenwoordenschat vroeg om ook voor haar een krat te geven. Dat deed ik, en sindsdien ben ik een stevige kist discipel.
Het kan uw volwassen hond meer tijd kosten om de bench te accepteren dan een puppy, maar als u de tijd neemt om haar ervan te overtuigen dat de bench een geweldige plek is om te zijn, zal ze waarschijnlijk besluiten dat een bench in orde is.
Er zijn uitzonderingen. Veel honden met verlatingsangst (SA) kunnen het niet verdragen om in een bench te worden geplaatst - de opsluiting zorgt ervoor dat ze in paniek raken en ze verwonden zichzelf vaak in hun wanhopige en soms succesvolle pogingen om te ontsnappen. Als uw hond gemakkelijk gestrest is maar geen klassieke tekenen van SA vertoont, wees dan extra voorzichtig om haar stress niet te vergroten met krachtige krattechnieken. (Zie "Maatregelen nemen om scheidingsangstgedrag te voorkomen" en "Hoe een hond met scheidingsangst te helpen".) Bovendien kunnen alle uitingen van uw ongenoegen een matig gestresste hond naar het "volledige" einde van de SA brengen schaal.
Sommige volwassen honden die niet aan angst lijden, zijn ook niet bereid om de geneugten van kratten te ervaren. Opties voor destructieve honden die niet in een bench kunnen worden geplaatst, zijn onder meer het hondbestendig maken van een kamer of kennel waar ze kan blijven waar ze geen schade kan aanrichten; haar naar een hondenopvangcentrum brengen; of haar onder de hoede te laten van een vriend, buur of familielid die de hele dag thuis is en bereid is om op de hond te passen. Sommige gelukkige eigenaren kunnen hun hond meenemen naar het werk. Als u een van deze bent, zorg er dan voor dat u uw hondshaai nauwlettend in de gaten houdt op het werk, zodat ze geen dingen vernietigt op kantoor - anders kunt u uw hondenrechten verliezen.
Honden met SA kunnen vaak worden geholpen met gedragsverandering in combinatie met angststillende medicijnen die kunnen worden gebruikt om hun stressniveau te verlagen en hen te helpen beter in staat te zijn ermee om te gaan. Neem contact op met uw gedragsconsulent en/of dierenarts als u denkt dat dit geschikt is voor uw hond.
Naast management kan lichaamsbeweging een belangrijk onderdeel zijn van uw programma voor het verminderen van vernietiging. Lichaamsbeweging vermindert stress en elimineert een van de belangrijkste oorzaken van high jinks-gedrag - die hoge energieniveaus. Zelfs tandjes krijgen en gewoontegerelateerd kauwen kan worden verminderd met een goed trainingsprogramma. Een vermoeide hond is een braaf hondje – en een gelukkig baasje.
Een soort gestructureerde oefening is het beste; het houdt de hond gefocust en minimaliseert ongecontroleerde opwinding. Speel apporteren met een bal, speeltje, stok of frisbee en eis dat ze elke keer beleefd gaat zitten voordat je gooit. Speel touwtrekken en sta erop dat ze zich aan de regels houdt, waaronder dat ze het speelgoedje aan je geeft wanneer daarom wordt gevraagd, en het niet opnieuw grijpt totdat ze wordt uitgenodigd. (Zie "Tug-O-War is een leuk spel om met je hond te spelen".)
Onthoud dat een wandeling aan de lijn niet voldoende is voor een jonge hond; het is slechts een oefening hors d'oeuvre. Probeer een lange wandeling in de heuvels - los als het legaal is en je hond onder controle is, en aan een lange rij als hij nog niet klaar is voor wandelingen zonder lijn. Terwijl je ziet hoe je hond rondjes om je heen rent, zul je je realiseren waarom een aangelijnde wandeling nauwelijks een deuk in zijn energie legt. Andere mensen vinden het misschien gemakkelijker om een professionele hondenuitlater te vinden om te oefenen en de hond grondig te vermoeien. Sommige hondenuitlaters bieden uitstapjes van een halve of hele dag aan naar het strand of andere open ruimtes. (Zorg ervoor dat alle hondenverzorgingsprofessionals die u inhuurt volledig meegaan met uw krachtvrije trainings- en omgangsfilosofie.)
Mijn eerste Kelpie en ik zouden naar de top van een heuvel wandelen, en ik zou de bal de heuvel afgooien zodat ze het keer op keer kon ophalen, gebruikmakend van de helling om haar nog meer trainingsvoordeel te geven.
Verveling kauwen kan vaak worden opgelost door de hond iets te doen te geven. Onze huidige Kelpie, Katie, heeft besloten dat het haar taak is om onze jongste kat, Viva, voorzichtig te hoeden. Haar aandachtsspanne is fenomenaal. Kijken naar Viva kan Katie urenlang bezig houden. Als Viva op de rugleuning van de bank slaapt, gaat Katie zitten en staart haar aan. Als de kat door het huis loopt, volgt Katie haar, neus aan staart. Buiten hoedt Katie Tucker, onze Cattle Dog-mix, en als we naar de schuur gaan, denkt ze dat ze de paarden hoedt, hoewel ze haar meestal negeren.
Als je geen hond hebt die geobsedeerd is door het hoeden van alle grote en kleine wezens, kun je games maken die haar geest zullen oefenen. De Buster Cube en de Roll-A-Treat Ball, die online en bij de meeste dierenwinkels en catalogi verkrijgbaar zijn, zijn hier perfect voor. Snoepjes worden in de bal of kubus geplaatst en uw hond moet het voorwerp door de kamer duwen om ervoor te zorgen dat de lekkernijen eruit vallen.
Trainen is een andere manier om de hersenen van uw hond te trainen. Een goede positieve trainingsles zet honden aan het denken, en ze moeten goed nadenken. Honden komen over het algemeen thuis van een trainingsles en slapen als een blok - en dan oefen je de hele week thuis, en moedig je hem aan om elke dag aan dat brein te werken.
"Find It" is een ander geweldig hersenspel om te spelen. Verstop voordat je weggaat lekkernijen door het hele huis, op redelijk gemakkelijk bereikbare plaatsen. Verstop ze niet onder de kussens van de bank of op andere plaatsen die uw hond aanmoedigen om te graven of te kauwen - u probeert dat gedrag te laten verdwijnen, weet u nog? Uw hond kan urenlang zoeken naar alle lekkernijen!
Sommige honden verzinnen hun eigen spelletjes. Ik ken minstens twee Border Collies die een tennisbal naar de bovenkant van de trap zullen dragen en afduwen, kijken hoe hij naar beneden stuitert en er dan achteraan jagen en het allemaal opnieuw doen.
"Hoe u een hond kalm kunt houden na een operatie" biedt verschillende manieren om de hersenen van uw hond te stimuleren en bezig te houden met hersenspelletjes.
Als uw hond jonger is dan twee jaar en nog steeds aan het kauwen is door tandjes, doet u er verstandig aan waardevolle voorwerpen buiten haar bereik te houden en haar voldoende kauwbare voorwerpen te geven. Een gevulde Kong is het favoriete kauwspeeltje van mijn Scottie. Zelfs volwassen honden vinden het leuk om af en toe lekker te kauwen, dus houd die Kong in de buurt - of meerdere, als je een huishouden met meerdere honden hebt.
Als er destructief gedrag optreedt terwijl je thuis bent met je hond, moet je je supervisieprogramma opvoeren, zodat ze niet de kans krijgt om in dingen te gaan die ze niet zou moeten doen. Kratten, lijnen, koorden en babyhekjes zijn allemaal handige beheertools.
Er zijn veel Demolition Darbies. Met goed management hoeft uw hond niet een van hen te zijn.
