Er zijn veel hartverscheurende verhalen over verloren honden die hun weg naar huis vinden. Deze verhalen laten zien hoe geweldig honden zijn als ze vertrouwen op hun zintuigen en hun aangeboren vermogens om de juiste richting te vinden die hen naar de plek leidt waar ze willen zijn. Het bekende verhaal van de Incredible Journey werd ook verfilmd. Twee honden en een kat vonden hun weg naar huis met allerlei gevaren en uitdagingen. Hoe slagen honden erin om op pad te gaan en de weg naar huis te zoeken? Ze hebben geen GPS of een conventionele kaart, maar ze hebben wel een aantal zeer verfijnde zintuigen en een verlangen om herenigd te worden met hun menselijke families. Als je goed kijkt, zul je zien dat honden bij elke gelegenheid hun persoonlijke ruimte markeren. Dit is een andere manier om ervoor te zorgen dat ze hun weg naar huis kunnen vinden. Hoe groter de afstand, hoe groter de uitdaging, maar het kan worden gedaan, en honden vinden hun weg naar huis onder ongebruikelijke omstandigheden.
Honden worden geboren met zeer bekwame zintuigen van geur, zicht en gehoor en deze zintuigen hebben hen in staat gesteld om hun weg terug te vinden als ze van hun huis zijn afgedwaald. In de oude dagen van de wolvenjacht waren dit de zintuigen die honden op het huiswaartse spoor terug naar de roedel zetten. Het is een grotere uitdaging in het leven van de stadshond, maar honden hebben wetenschappers tegenwoordig laten zien dat ze meer hebben dan alleen hun directe sensorische detectoren om op te vertrouwen. Honden hebben ook iets dat 'magnetoreceptie' wordt genoemd, wat het vermogen is om richting waar te nemen op basis van magnetische velden die deel uitmaken van het magnetisme van de aarde. Wetenschappers doen nog steeds onderzoek naar dit fenomeen. Er zijn aanwijzingen dat honden een lichtgevoelig molecuul hebben, cryptochroom genaamd, dat circadiane ritmes kan reguleren en aanwezig is bij honden, vossen, wolven, dassen en beren. De detectie van dit molecuul is nauw verwant aan hetzelfde molecuul dat aanwezig is in trekvogels die hun weg vinden over oceanen en landen om deel uit te maken van verschillende klimatologische omstandigheden.
Honden en hun voorouders voor hen waren ook in staat om mindmaps te maken van het gebied waarin ze leefden en jaagden. Honden nemen nota van verschillende oriëntatiepunten en geuren langs de verschillende bomen, struiken en palen langs de weg. Geurmarkering en het visualiseren van de richting en de bekende herkenningspunten maken uw hond zich zeer bewust van het territorium waarin hij leeft. Naast dit vermogen om zijn omgeving te kennen, hebben honden een ongelooflijk reukvermogen. Ze gebruiken dit reukvermogen om de verschillende geurboodschappen op te pikken die door jou en de andere dieren in de omgeving zijn achtergelaten. Als u gaat wandelen, staat uw hond met zijn neus op de grond en snuffelt dagelijks het nieuws over wie waar en wanneer heeft gelopen. Al deze signalen worden opgeslagen in de geheugenbank van uw hond. Honden hebben een zeer interessante manier van volgen en zullen zich in overlappende cirkels over een gebied bewegen. Dit helpt hen om hun geur af te drukken, samen met anderen, om het gebied volledig te bedekken. Uw hond kan binnen een straal van 15 kilometer verschillende geuren waarnemen. Als uw hond ooit verdwaald is, en u wilt de aandacht van uw hond vestigen op waar thuis is, probeer dan wat stinkende sokken of zweterige sportschoenen op het hek te leggen. Je hond zal die geur gebruiken om te volgen en zijn weg naar huis te vinden.
De verbazingwekkende verhalen over hoe honden hun weg naar huis hebben gevonden, over grote afstanden, hebben sommige gedragsdeskundigen ertoe gebracht te geloven dat honden een zesde zintuig hebben. Wanneer het nodig is om alleen hun paranormale gaven te gebruiken, kunnen honden op grote afstand detecteren hoe ze hun dierbaren kunnen vinden. Honden zijn zo fijn afgestemd op hun gezin dat ze zich een weg kunnen banen over grote afstanden en gedurende lange tijd, alleen maar om herenigd te worden met hun gezinsleden. Daar komt nog bij dat honden erg gesteld zijn op het krijgen van beloningen voor goed gedrag. Als uw hond zich herinnert dat u degene bent die de traktaties en de vriendelijke woorden draagt, dan is het vinden van u een zeer belangrijke factor in het leven van uw hond. Honden zijn sociale dieren en het is belangrijk dat ze bij hun roedel of bij hun familiegroep zijn. Gedomesticeerde dieren zijn afhankelijker van het voedsel en de zorg van mensen dan ooit tevoren en dat is een goede reden, als je een hond bent, om je weg naar huis te vinden! Het is ook waar dat de familie van de hond veel moeite doet om hun hondgenoot te vinden en dus met het zoek- en reddingsteam en het instinctieve gedrag van de hond is er een goede kans dat honden hun weg naar huis kunnen vinden.
Hoewel honden geen homing-apparaat hebben, hebben ze verschillende bronnen waarop ze kunnen putten om hen te helpen de weg naar huis te vinden. Ze hebben hun instinctieve en sterk afgestemde zintuigen en er is gesuggereerd dat honden PSI kunnen aanboren, de kunst van parapsychologie. Dit zou een verklaring zijn voor hun vermogen om hun huis te lokaliseren na lange afstanden te hebben afgelegd in moeilijke omstandigheden. Parapsychologie bestudeert de relatie tussen levende organismen en de externe omgeving. PSI gebruikt het vermogen om geest over materie en overlevingsvaardigheden te combineren met telepathie en voorkennis. Van honden is bekend dat ze anticiperen op de terugkeer van hun baasjes zonder enige waarschuwing, ze weten gewoon wanneer die deurbel gaat. Uw hond heeft geweldige zintuigen en intuïtie en kan zijn weg naar huis vinden. De combinaties van sensorische detectie, mindmapping, tracking en overlevingsvaardigheden dragen allemaal bij aan het helpen van honden om hun weg naar huis te vinden.
Verhalen, films en liedjes zijn geschreven om het verbazingwekkende volgvermogen van honden te vieren. In 'Dog Talk' wordt gezegd dat men een hond zijn neus in de ondiepe vochtigheid van de hoefafdruk van een hert zag steken. De hond sloot zijn ogen alsof hij luisterde en de auteur had het gevoel dat de hond luisterde, maar niet naar de omgeving. De hond luisterde naar de ‘wilde, hoge geurmuziek’ en daar weten we zo weinig van. Het lezen van dit niveau van gevoeligheid zal onze menselijke capaciteiten zeker vernederen in vergelijking met die van honden. Hun mate van gevoeligheid voor hun omgeving is verbazingwekkend en dit helpt hen de weg naar huis te vinden.
