Op de een of andere manier slagen honden erin om tegelijkertijd enkele van de schattigste wezens op aarde en enkele van de grofste te zijn. Het ene moment zijn ze allemaal:"Hallo, hallo, hallo, ik hou van je, jij bent het centrum van mijn universum, oh trouwens, hier is mijn buik, wrijf er nu alsjeblieft over" en het volgende moment zeggen ze:"Cool ! Kattenpoep! Die ga ik nu in mijn mond stoppen!"
En dan denk je:"Nee! Eet de kak niet op!" en je hond zegt:"Ik begrijp de meeste van die woorden niet, maar ik weet 'nee' en 'niet' en ik kan aan je toon zien dat je boos op me bent, dus hier, heb wat kusjes, dat zou het beter moeten maken!" En voor je het weet, word je (schattig) gekust door een tong die net in contact is gekomen met uitwerpselen (grof).
En dat, mijn vrienden, is in een notendop de schattige/grove paradox van de hond. We willen het grove gedrag om de voor de hand liggende redenen beteugelen, maar hoe zit het als het grove gedrag ook overgaat in potentieel gevaarlijk?
Als het gaat om grof en ook potentieel gevaarlijk gedrag, moet het eten van dode dingen bovenaan de lijst staan. Dit is wat je moet doen als je hond een dood dier eet en wat je moet weten over waarom hij zo verdomd het doet.
Zoals zoveel dingen met honden, komt dit allemaal neer op de geur. Honden houden van stinkende geuren en dode dingen ruiken super vies (wat voor een hond intrigerend is). Dode dingen ruiken ook slechter (wat voor een hond beter is) naarmate ze langer dood zijn, wat betekent dat als je een paar dagen wacht, je hond niet minder geïnteresseerd zal zijn in de dode vogel die op onverklaarbare wijze op het trottoir ligt. loopt door; hij zal alleen maar meer en meer geïnteresseerd raken naarmate de dagen verstrijken. Ja, toch?
Er zijn een paar redenen waarom honden geobsedeerd raken door geuren die ons mensen doen kokhalzen. Een populaire theorie gaat terug naar de voorouders van de wolven van honden, die zeer belangrijke overlevingsredenen zouden hebben om rond te hangen met grove dingen zoals dode dieren en uitwerpselen - de sterke geuren van deze dingen kunnen helpen de geur van de hond (of wolf) te bedekken, wat hem helpt verbergen voor potentiële roofdieren.
We benaderen deze hele kwestie ook vanuit een heel menselijk standpunt. We zijn heel anders geëvolueerd dan honden, dus geuren die we hebben ontwikkeld om weg te blijven, kunnen zelfs goed ruiken voor honden, die evolutionaire redenen hebben om aangetrokken te worden door die geuren.
"Mensen nemen 'slechte' geuren waar door ofwel een ingebouwd, evolutionair verworven mechanisme om schade te voorkomen, bijv. afstoting door uitwerpselen om ziekte te voorkomen, of door te leren," legde Peter Hepper, hoofd van de school voor psychologie aan de Queen's University in Belfast, uit aan Gizmodo.
Deze is gedeeltelijk onze schuld, jongens. Niet specifiek "ons" als hondenbezitters, maar wij als mensen. Tegenwoordig hebben honden meestal alleen de taak om onze trouwe metgezellen te zijn, maar veel van de rassen die we aanbidden vanwege hun schattigheid en kussen werden gefokt om zeer specifieke taken uit te voeren, en veel van die taken omvatten het doden en ophalen van dode dieren.
Als je een jachthond hebt (denk aan alles met het woord "hond" in zijn naam, maar ook honden zoals beagles en teckels), dan gefeliciteerd:je leeft met een geboren moordenaar. En als je van je lab of je Golden Retriever houdt? Het 'retriever'-gedeelte van hun namen is belangrijk - ze hebben een natuurlijk instinct om dode vogels in hun mond op te nemen en ze terug te brengen naar jou.
Het goede nieuws is dat als je tot werkhond gefokte huisdier naar je toe komt lopen met een dood dier in haar mond, ze het misschien niet zozeer probeert op te eten, maar haar aangeboren opgeleide werk doet en het terug naar jou als een soort geschenk. Dus... ja?
Terwijl mensen de neiging hebben om het grootste deel van onze informatie over de wereld via het zicht tot zich te nemen, is het primaire zintuig van honden geur, wat betekent dat snuiven hun manier is om de wereld om hen heen te leren kennen.
"Zogenaamde 'slechte' en 'goede' geuren zijn producten van onze cultuur. Als jonge kinderen staan we ambivalent tegenover geuren als poep en stinkende voeten:we moeten geleerd worden dat deze 'slecht' zijn," Alexandra Horowitz, auteur Binnenkant van een hond en Een hond zijn , verklaart. "Honden daarentegen zijn in, maar niet van onze cultuur. Ze erven ons waardesysteem niet (tenzij we ze expliciet in de regels ervan trainen) en blijven dus achter met hun eigen hondenneigingen... Voor honden lijkt er geen om goed of slecht te zijn (op een paar uitzonderingen na) geuren; geuren zijn precies hoe de wereld eruitziet. Geuren zijn slechts informatie."
Simpel gezegd:uw hond is nieuwsgierig. Een sterke geur is een schat aan informatie voor een hond. Denk aan een dood dier of een stapel van iets dat ruikt naar een fascinerend boek voor uw hond, zelfs als het er een is die u op uw eigen persoonlijke Fahrenheit 451 wilt zetten -stijl hitlijst.
Dit is het goede nieuws:in de meeste gevallen zal spelen met (snuffelen, neuzen, klauwen, dragen, enz.) een dood dier uw hond niet veel kwaad doen, behalve hem een tijdje onkuisbaar maken en misschien tegen het bad stoten. tijd met een paar dagen.
Er zijn echter twee dingen waar u zich zorgen over moet maken die dat kunnen veranderen:als het dode dier in kwestie is vergiftigd, kan dat gif ook giftig zijn voor uw hond. Vergiften van ratten en muizen zijn een veelvoorkomend probleem om op te letten.
Het andere waar u zich zorgen over moet maken, is de mogelijkheid dat het dier in kwestie een ziekteverwekkende bacterie bij zich heeft die uw hond kan oppikken. Een van de gevaarlijkste is clostridium botulinum - een voorgevormd neurotoxine van type C, dat soms wordt aangetroffen in kadavers van dode dieren (evenals in ongekookt of bedorven voedsel - dus houd uw hond uit de vuilnisbak) dat botulisme veroorzaakt.
Het is zeldzaam dat honden botulisme oplopen, maar de effecten kunnen ernstig zijn. Naarmate het neurotoxine zich vastgrijpt in het lichaam van uw hond, veroorzaakt het zwakte door zijn hele lichaam, beginnend in de achterpoten en vervolgens naar voren naar de romp, voorpoten en nek en uiteindelijk leidend tot verlamming van alle vier de ledematen. In de meest ernstige gevallen kan de verlamming het ademhalingsvermogen van de hond beïnvloeden, met de dood tot gevolg.
Dus je hond heeft een deel van een dood dier opgegeten? Tijd om op een heel reële manier in de "grove versus gevaarlijke" kwestie te graven.
De technische term voor dit gedrag is 'indiscretie in de voeding', wat gewoon mooie dierenartspraat is voor 'honden eten alles wat ze zien, zelfs als dat ding geen echt voedsel is'. Indiscretie in het dieet kan van toepassing zijn op een groot aantal non-food dingen die uw hond zou kunnen binnenkrijgen, van dode dieren en uitwerpselen tot giftige chemicaliën en een breed scala aan levenloze voorwerpen, van sokken tot kleine stukjes plastic. Sommige handelingen van indiscretie in de voeding zijn gevaarlijker dan andere (als uw hond een giftige chemische stof heeft ingenomen, ga dan onmiddellijk naar de dierenarts), maar ze verdienen allemaal wat extra aandacht van u.
Als uw hond een deel van een dood dier heeft opgegeten, bel dan uw dierenarts en vertel hem alles wat u weet over het incident - wat voor soort dier was het? Hoe lang was het al dood? Hoeveel heeft je hond ervan gegeten? Enz. Vanaf daar kan uw dierenarts u vragen om meteen binnen te komen of ze kunnen aanbevelen om uw hond in de gaten te houden en uit te kijken naar tekenen dat het dode ding in kwestie uw hond ziek maakt. Deze symptomen zijn onder meer braken, diarree, lethargie en verlies van eetlust.
Een van de ziekten die honden kunnen oplopen als ze een dood dier eten, is spoelworm. Dit gebeurt vaak als een hond een muis of rat eet die besmet is met de larven van de parasiet. Deze wormen slikken de voedingsstoffen in de darmen van uw hond op, waardoor uw pup ondervoed kan raken, zelfs als hij volledig gezond eet. U moet uw dierenarts raadplegen voor behandeling als uw hond rondworm uit welke bron dan ook oppikt. Tekenen van rondwormkoliek en hoesten (wat een teken is dat de rondwormlarven hun weg naar de longen van de hond hebben gevonden), lethargie, braken, zwelling van de buik, abnormale ontlasting en verlies van eetlust.
Een andere parasiet om op te letten is coccidium, die honden kunnen oplopen door dode vogels of knaagdieren te eten. Symptomen van coccidiose zijn onder meer diarree (die in ernstige gevallen bloed of slijm kan bevatten), verlies van eetlust, uitdroging en braken.
Waar het om gaat:neem direct contact op met uw dierenarts als uw hond een dood dier heeft opgegeten en let in de weken na het incident op tekenen van angst.
Het beste hulpmiddel in uw hondentrainingarsenaal als het erom gaat te voorkomen dat uw hond dode dieren eet (of afval of poep of iets anders walgelijks dat hij op de grond vindt als u een wandeling maakt), is het "laat het"-commando. Je kunt leren om het thuis te laten met lekkers (iets waarvan je weet dat je hond het in zijn mond wil stoppen).
Hier is een manier om te laten trainen (maar je kunt veel tutorials online vinden als deze methode niet werkt voor jou of je hond):
Leg iets lekkers op de grond en als je hond eraan komt om eraan te snuffelen of op te eten, bedek het dan met je voet. De hond zal waarschijnlijk nog steeds snuffelen en misschien zelfs proberen om bij het snoepje te komen, maar blijf sterk en wacht tot hij het opgeeft. Als hij dat doet (voor dit doel wordt "opgeven" gedefinieerd als het verliezen van interesse in de verborgen traktatie en begint weg te lopen), klik of zeg ja en beloon hem met een andere traktatie.
Herhaal dit proces totdat uw hond de voet op het snoepje associeert met het met rust laten en daarvoor beloond te worden. Op dit punt begin je te zeggen "laat het" wanneer je het lekkers met je voet bedekt en blijf belonen wanneer de hond zijn interesse verliest. Wanneer hij dit onder de knie heeft, kun je doorgaan met het op de grond laten vallen van het lekkers en zeggen dat je het moet laten om de gewenste desinteresse aan te geven. Als hij het thuis heeft, oefen dan tijdens wandelingen (en zorg dat je wat lekkers bij de hand hebt om hem te belonen als hij iets achterlaat waarvan je niet wilt dat hij alleen snuffelt).
Door uw hond te leren "laat het", zult u (hopelijk) nooit te maken krijgen met uw hond die u gretig een dood dier brengt en zich afvraagt waarom u er niet opgewonden over lijkt te zijn.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
