Technisch gezien zijn teken en mijten - twee vervelende kleine wezens die honden martelen - helemaal geen zespotige insecten, maar achtpotige spinachtigen die verwant zijn aan spinnen. Externe parasieten maken honden niet alleen ongelukkig, maar kunnen ook ernstige ziekten overbrengen, waarvan sommige via speeksel op mensen kunnen worden overgedragen. Sommige parasieten zijn in één oogopslag herkenbaar, terwijl de aanwezigheid van andere kan worden vermoed aan de hand van de symptomen die ze veroorzaken.
Als je een kleine zwarte, snel bewegende kever op een hond ziet, is het waarschijnlijk een vlo. Deze vleugelloze, roodbruine insecten, ongeveer zo groot als sesamzaadjes, kunnen verticaal wel 20 cm en horizontaal 30 cm springen.
De meest voorkomende uitwendige parasiet die honden treft, vlooien hebben drie paar poten die uitstrekken vanaf de thorax, elk been eindigt in een klauw, en hun speeksel kan ziekten overbrengen zoals tyfus, builenpest en lintworm.
Vlooien verzamelen zich graag aan de basis van de oren en rond de romp en liesstreek van honden, waarbij ze ontlasting achterlaten in de vorm van zwarte stippen. Er bestaan meer dan 2.000 soorten en hebben verschillende wetenschappelijke namen, maar populaire namen weerspiegelen meestal de gastheersoort - hond, mens, rat, kip en chigoe-vlooien. Een hond kan met meer dan één vlooiensoort tegelijk besmet zijn.
De lichamen van teken zijn ongesegmenteerd en hebben niet eens een goede kop, alleen een buik met monddelen die aan één uiteinde uitsteken. Nadat ze deze monddelen in de huid van een hond hebben gezonken, blijven teken zitten, vreten zichzelf op aan bloed en blazen zich op als ballonnen.
De lichamen van vrouwtjes, die het meest eten, kunnen 50 tot 100 keer groter worden dan de grootte van vóór de voeding. In dat stadium zijn ze zo groot - de grootte van een hazelnoot of groter - dat ze niet moeilijk te zien of te voelen moeten zijn. Nadat de vrouwtjes zo vol zijn dat ze niet meer kunnen opnemen, laten ze de gastheer vallen om eieren te leggen.
In Noord-Amerika omvatten ziekten die door teken worden overgedragen encefalitis, de ziekte van Lyme, Rocky Mountain Spotted Fever, anaplasmose, babesiose en hepatozoonose.
Als je dicht bij de huid op maanzaad lijkende beestjes bij je hond ziet, kunnen het luizen zijn, hoewel je zonder een microscoop niet veel meer details kunt zien dan dat.
Hoewel deze vleugelloze insecten ziekten niet rechtstreeks overbrengen, kan de vreselijke jeuk die ze veroorzaken ervoor zorgen dat honden hun huid krabben of bijten, waardoor omstandigheden ontstaan die rijp zijn voor secundaire bacteriële infecties. Vrouwelijke luizen maken hun witachtige eieren, neten genaamd, zeer goed bestand tegen verwijdering door ze aan de basis van de haren te bevestigen met een cementachtige "lijm" die uit hun buik wordt geperst.
Luizensoorten hebben meestal specifieke voorkeuren voor gastheersoorten, dus hondenluizen zullen geen andere dieren of mensen besmetten. Hondenluizen vallen in twee brede categorieën, bloedzuigen en kauwen; een ernstige besmetting van bloedzuigers kan bloedarmoede veroorzaken.
Mijten zie je niet met het blote oog, maar wel sporen van een ernstige plaag. Allergische reacties en huidziekten zoals schurft, ook wel sarcoptische schurft genoemd, zijn veelvoorkomende symptomen van mijtinfecties.
De mijten graven zich in de huid van de hond in, verteren de eiwitten erin met hun speeksel en veroorzaken laesies die zo ondraaglijk jeuken dat honden zichzelf vaak zullen verminken terwijl ze proberen verlichting te vinden. De gecombineerde ontstekingseffecten van mijten en een beschadigde huid zorgen voor laesies die korsten vormen.
Wanneer mijten de haarzakjes binnendringen, ontstaat er fragmentarisch haarverlies of alopecia. Deze verwondingen kunnen gemakkelijk geïnfecteerd raken met bacteriën of andere parasieten aantrekken, zoals vliegen, die eieren in de open wonden leggen.
Sommige andere hondenbeestjes die geen vlooien zijn, zijn maar al te bekend bij mensen. Muggen kunnen hartwormlarven injecteren in de bloedbaan van een hond. Wanneer honden bijen, wespen, horzels, spinnen en mieren irriteren, zijn ze net zo geneigd om gestoken te worden, met dezelfde jeukende, pijnlijke gevolgen, als mensen die hetzelfde doen. Als een mensenhuishouden wordt geteisterd door bedwantsen, kunnen deze platte, ovale, bruingekleurde insecten ook hondenbedden koloniseren en hoewel ze de voorkeur geven aan mensenbloed, zullen ze zich in een mum van tijd ook met honden voeden.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
