Hoewel teckels kunnen lijden aan enkele van de huidaandoeningen die alle honden gemeen hebben - voornamelijk allergische reacties op vlooien, voedsel of een verontreinigende stof - kunnen bepaalde huidproblemen bij teckels genetisch van aard zijn. Uw dierenarts kan de meeste erfelijke huidproblemen van de teckel behandelen; als uw hond echter ernstig is aangetast, moet u hem waarschijnlijk naar een door de raad gecertificeerde veterinaire dermatoloog brengen.
Acanthosis nigricans is een pigmentatiestoornis die vooral voorkomt bij teckels. Tekenen verschijnen vroeg, meestal voordat de hond een jaar oud is. Symptomen zijn onder meer de huid die donkerder en dikker wordt, en een vette, schilferige huidaandoening die bekend staat als de ontwikkeling van seborroe. Uw teckel kan ook last hebben van gerelateerde bacteriële huidinfecties en haaruitval. Na verloop van tijd kunnen de dikke, donkere huid en seborroe zich over het grootste deel van zijn lichaam verspreiden.
Hoewel er geen remedie is voor de aandoening, is het bij licht aangetaste honden alleen een cosmetisch probleem. Bij ernstiger getroffen teckels kan uw dierenarts medicinale shampoos en steroïden voorschrijven om de symptomen te behandelen, samen met supplementen om de algehele gezondheid van de huid te verbeteren.
Teckels behoren tot de rassen die vatbaar zijn voor Malassezia dermatitis, een schimmelinfectie. Malassezia-dermatitis kan samen met Acanthosis nigricans of op zichzelf optreden. Vroege symptomen zijn onder meer een jeukende uitslag, die zich snel ontwikkelt tot huidverdikking en stinkende infecties als gevolg.
Huidplooien zijn bijzonder kwetsbaar voor Malassezia-infiltratie. Zodra uw dierenarts deze schimmelinfectie via een huidafkrabsel heeft vastgesteld, kan zij shampoos voorschrijven om gist uit te roeien, samen met orale antischimmelmiddelen.
Ouder wordende teckels kunnen hypothyreoïdie ontwikkelen als gevolg van onvoldoende hormoonproductie door de schildklier. De eerste symptomen hebben vaak betrekking op huidproblemen, waaronder droogheid, terugkerende infecties, huidverdikking en verkleuring en haaruitval. Andere symptomen zijn onder meer frequente oorinfecties, gedragsveranderingen, lethargie en koude-intolerantie.
Zodra uw dierenarts een diagnose heeft gesteld door middel van bloedonderzoek naar schildklierhormoonspiegels, kan zij dagelijkse schildklierpillen voorschrijven. Uw teckel moet dit medicijn voor de rest van zijn leven gebruiken, maar zijn symptomen zouden binnen een paar weken na het starten van de medicamenteuze behandeling moeten verdwijnen.
Een veel voorkomende teckelhuidziekte openbaart zich in de vorm van een kleine massa. Als uw teckel knobbels of bultjes op zijn huid krijgt, breng hem dan naar de dierenarts voor onderzoek. Veel voorkomende huidtumoren bij teckels zijn onder meer apocriene kliertumoren, die de anale zak aantasten. Hoewel chirurgie, chemotherapie en bestraling uw hond wat tijd kunnen geven, blijken deze gezwellen over het algemeen binnen een jaar fataal te zijn.
Goedaardige tumoren, lipomen genaamd, komen vaak voor in het ras, en teckels zijn vatbaar voor een zeldzaam type van deze tumor, bekend als diffuse lipomatose. Het tast de hele huid van de hond aan, wat resulteert in prominente huidplooien in de nek en het lichaam.
Teckels zijn gevoelig voor een jeukende huid en soms is dit gewoon een gevolg van een allergische reactie of een droge omgeving. Chronische droge huid die geen huidziekte of infectie is, kan vaak worden aangepakt door het dieet van de hond te veranderen. Raadpleeg een dierenarts of een dierenvoedingsdeskundige. Sommige externe behandelingen kunnen echter helpen, zoals speciale hondenshampoos of vlooienmedicatie.
