Rimadyl wordt gewoonlijk niet aanbevolen voor Labrador retrievers. Rimadyl is de merknaam voor het ontstekingsremmende pijnmedicijn carprofen. Het wordt aan honden gegeven om pijn te verlichten, met name artritispijn, en om koorts te verminderen. Dit type pijnmedicijn is een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID) in dezelfde familie als ibuprofen en naxoproxen. Die medicijnen kunnen dodelijk zijn voor honden, omdat een overdosis Rimadyl bij honden een medisch noodgeval is volgens 'The Pill Book Guide to Medication For Your Dog and Cat'.
De normale dosering van Rimadyl is 2 mg voor elk pond dat de hond weegt, volgens de fabrikant van Rimadyl, Pfizer. "The Pill Book Guide to Medication For Your Dog and Cat" merkt op dat honden zijn getest met 20 mg per pond gedurende 14 dagen en zelden last hadden van symptomen van overdosering. Het wordt echter niet aanbevolen om meer te geven dan de dierenarts heeft voorgeschreven.
Symptomen van honden die een overdosis Rimadyl hebben gekregen, zijn onder meer zwarte ontlasting die lijkt op teer, misselijkheid (waarbij een hond vaak zijn lippen likt en ineenkrimpt), braken, verminderde eetlust, meer dorst, vaker plassen, zwelling van de buik en gevoeligheid van de buik , volgens dierenarts Dr. Anne Marie Manning. De hond wil niet dat de buik of buik wordt aangeraakt en kan mogelijk niet gaan liggen vanwege de pijn.
Rimadyl-overdoses kunnen bloedingen in het spijsverteringskanaal veroorzaken, wat de teerachtige ontlasting veroorzaakt. Rimadyl kan ook de nieren van de hond beschadigen, wat de plotselinge toename van dorst, frequent urineren en zeer lichtgekleurde urine veroorzaakt. Maar de meest dodelijke is leverbeschadiging. Tekenen van leverbeschadiging omvatten alle tekenen van een overdosis Rimadyl plus een gebrek aan energie en verkleuring van de huid aan de binnenkant van de oren, het wit van de ogen en het tandvlees.
Honden met een overdosis Rimadyl moeten hun maag leeggepompt hebben als ze nog niet begonnen te braken. Ze hebben actieve kool nodig om het toxine dat zich al in de maag bevindt, te helpen absorberen. Vervolgens wordt een antacidum zoals famotidine (merknaam Pepcid AC) gegeven. Om uitdroging en nierbeschadiging te voorkomen, moet de hond onder narcose worden gebracht, een katheter krijgen en IV-vloeistoffen krijgen. Als de hond niet kan stoppen met braken, kan medicatie tegen misselijkheid worden gegeven.
Van Labrador retrievers of Labrador retriever-kruisingen wordt aangenomen dat ze meer vatbaar zijn voor Rimadyl-bijwerkingen en overdoses dan enig ander hondenras. Van Labrador retrievers op Rimadyl is bekend dat ze sterven, volgens Canada's Guide to Dogs. Labrador retrievers zijn echter vatbaarder voor artritis dan andere rassen, dus misschien zijn meer Labradors het ras dat het meest Rimadyl krijgt en daarom de meeste bijwerkingen lijkt te hebben.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
