Verwonding of schade aan het ruggenmerg van uw hond kan worden veroorzaakt door een trauma, zoals een auto-ongeluk of van het bed vallen, of door een ziekte of aandoening, zoals degeneratieve schijfziekte. Enkele veel voorkomende tekenen en symptomen van een dwarslaesie zijn verlies van gevoel of verlamming, verminderde spierkracht, verlies van controle over de blaas, moeite met staan of pijn. Specifieke symptomen variëren op basis van de oorzaak en het type letsel aan het ruggenmerg.
Spinale subluxatie, of de verkeerde uitlijning van de wervelkolom, kan ertoe leiden dat honden een abnormale houding vertonen, voorkomen dat ze worden vastgehouden door hun rug uit te hollen of te laten vallen of hun hoofd en nek uit te strekken of commando's om te springen, zitten of blijven te weigeren. Honden kunnen spierstijfheid of atrofie vertonen of ongecoördineerde gangen hebben. Als de subluxatie druk op de zenuwen veroorzaakt, kunnen honden ook gevoelig zijn voor temperatuur, veranderingen in de vacht hebben, zoals haaruitval of een vette vacht, of op een ongebruikelijke manier over hun staart wrijven.
Deze aandoening kan worden veroorzaakt door een trauma zoals een val of letsel door een slecht passend harnas. Subluxaties treden ook geleidelijk op als gevolg van stress en spierspanning, opgesloten zitten of lopen op overgroeide teennagels. Honden met lange ruggen zijn meer vatbaar voor subluxatie van de wervelkolom.
Wervelkolomfracturen worden meestal veroorzaakt door een trauma zoals een auto-ongeluk, een val of tegen een deur aanlopen. De symptomen variëren afhankelijk van de ernst van de breuk en de aanwezigheid van een ontwrichte wervel. Zwelling gerelateerd aan de verwonding kan ook druk uitoefenen op de wervelkolom, waardoor de symptomen verergeren.
In milde gevallen kan de rug van de hond pijnlijk of pijnlijk zijn en kan hij spierzwakte ervaren. In ernstige gevallen kunnen honden de controle over hun blaas en darmen verliezen en verlamd raken. Als de hond pijn blijft voelen in zijn ledematen, kan hij uiteindelijk herstellen. Honden die geen pijn meer kunnen voelen, zijn echter waarschijnlijk permanent verlamd.
Tussenwervelschijfziekte bij honden kan pijn veroorzaken en zenuwen beschadigen. In ernstige gevallen kunnen honden verlamd raken. Honden kunnen angstig zijn, janken van pijn, pijn in de achterpoten vertonen en weigeren te springen. Hun houding kan gebogen zijn en spieren langs de rug zullen gespannen zijn of krampen hebben. Sommige honden kunnen de controle over hun blaas of darmen verliezen of weigeren te eten.
Bij deze ziekte breken de schijven die voor demping zorgen tussen de wervels af of puilen uit, waardoor er druk ontstaat en zenuwen in het ruggenmerg worden samengedrukt. De locatie waar de hond symptomen ervaart, hangt af van welke schijven zijn aangetast.
Een infectie in de wervel of tussenwervelschijven wordt discospondylitis genoemd. Het wordt vaak veroorzaakt door een infectie van een vreemd lichaam of een infectie die zich vanuit ander weefsel in de wervelkolom heeft verspreid. Aanvankelijk ervaren honden rugpijn, maar vertonen ze mogelijk geen spierzwakte of andere neurologische symptomen. Naarmate de infectie vordert, neemt de pijn toe en kan de hond zijn ledematen niet meer coördineren.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
