De ziekte van Lyme is de meest voorkomende door teken overgedragen ziekte in de Verenigde Staten. Het treft honden, mensen en andere dieren en kan leiden tot artritis, nieraandoeningen, aandoeningen van het zenuwstelsel en hartproblemen. Een snelle behandeling is belangrijk om complicaties op de lange termijn te voorkomen. Gelukkig zijn er manieren om de ziekte van Lyme bij honden te voorkomen.
De ziekte van Lyme is een infectie van de bacterie Borrelia burgdorferi dat wordt verspreid door tekenbeten. Bacteriën komen het lichaam van het dier binnen terwijl de teek zich voedt en migreren vervolgens door het weefsel naar het gewricht, waar ze acute artritis veroorzaken. Als het dier niet wordt behandeld, kunnen de bacteriën schade aan de nieren, het zenuwstelsel of het hart veroorzaken.
De ziekte van Lyme is vernoemd naar de stad Lyme, Connecticut, waar het voor het eerst werd vastgesteld in 1975. Sindsdien is de ziekte van Lyme gemeld in elke staat in de VS en in vele andere delen van de wereld. In de VS komt het het meest voor in de regio's Noordoost, Midwest en West Coast.
Kinderen en oudere volwassenen worden meestal gediagnosticeerd met de ziekte van Lyme. Onder gedomesticeerde zoogdieren treft de ziekte van Lyme vaak honden, paarden en runderen. Katten kunnen ook de ziekte van Lyme krijgen, maar dit is ongebruikelijk.
De symptomen van de ziekte van Lyme verschillen van geval tot geval. Vooral in het begin zijn er geen tekenen te zien. Als er tekenen verschijnen, kunnen ze vaag zijn en gemakkelijk worden aangezien voor een ander gezondheidsprobleem.
Bij honden zijn de meest voorkomende tekenen van de ziekte van Lyme koorts, lethargie, verlies van eetlust, gezwollen lymfeklieren en pijnlijke of gezwollen gewrichten die kreupelheid veroorzaken. De kreupelheid kan intermitterend zijn en kan verschuiven naar verschillende ledematen. Sommige honden zullen terughoudend zijn om te bewegen vanwege gewrichtspijn.
Zonder behandeling zal de ziekte van Lyme de nieren aantasten, wat braken, meer dorst en plassen veroorzaakt en verder verlies van eetlust. Honden die nierfalen ontwikkelen, kunnen erg ziek worden en reageren mogelijk niet op de behandeling.
Problemen met het zenuwstelsel komen vaker voor bij mensen, maar kunnen ook voorkomen bij honden, wat mogelijk kan leiden tot gezichtsverlamming en epileptische aanvallen. Secundaire hartziekte is zeldzaam, maar kan ademnood en collaps veroorzaken.
De symptomen van de ziekte van Lyme bij honden zijn heel anders dan die bij mensen. Mensen kunnen ernstige en soms langdurige symptomen krijgen van een infectie met de ziekte van Lyme. Echter, slechts ongeveer 10 procent van de honden die besmet zijn met B. burgdorferi zal symptomen ontwikkelen die behandeling vereisen.
De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door Borrelia burgdorferi bacteriën en overgedragen via een tekenbeet. Een teek raakt besmet met de bacterie wanneer hij zich voedt met geïnfecteerde muizen of andere kleine dieren. De teek verspreidt de bacterie vervolgens wanneer hij andere dieren bijt. Het duurt een tot twee dagen voordat een aangehechte teek de bacteriën op de gastheer heeft overgedragen. Daarom is een snelle verwijdering van teken essentieel om de verspreiding van de ziekte van Lyme te voorkomen.
Er zijn vier soorten teken waarvan bekend is dat ze de ziekte van Lyme overdragen, maar de meeste infecties worden veroorzaakt door de zwartbenige teek, ook bekend als de hertenteek (Ixodes scapularis ). Deze kleine teek komt vaak voor in hoge grassen, struiken en beboste gebieden. Bij het waarnemen van een gastheer springt de teek op het dier en bevestigt zijn monddelen om zijn bloedmaaltijd te beginnen. Deze teken zijn het meest actief in de lente en de herfst, maar kunnen op elk moment van het jaar worden gezien.
De ziekte van Lyme wordt niet rechtstreeks overgedragen tussen dieren of mensen; een tekenbeet is nodig om de ziekte over te brengen. Teken kunnen echter het huis binnenkomen op huisdieren en op mensen of andere huisdieren in huis springen.
Dierenartsen gebruiken een combinatie van klinische symptomen, geschiedenis en laboratoriumresultaten om de ziekte van Lyme bij honden te diagnosticeren. Er is geen specifieke test voor de ziekte van Lyme, maar er zijn tests om B te meten. burgdorferi antigenen in het bloed. De aanwezigheid van antigenen geeft aan dat de hond ooit is blootgesteld aan de bacteriën, maar dit betekent niet dat de hond de ziekte van Lyme heeft.
De dierenarts zal waarschijnlijk een reeks tests uitvoeren om andere gezondheidsproblemen uit te sluiten en te bepalen of de bacterie de nieren of andere organen en systemen heeft aangetast. Dit kan bloed- en urinetests, röntgenfoto's (röntgenfoto's) en het verzamelen en analyseren van gewrichtsvloeistof omvatten.
Honden met de ziekte van Lyme worden meestal enkele weken behandeld met antibiotica. De meeste honden ervaren een snelle verbetering van de symptomen kort na het starten van antibiotica. Behandeling kan de bacteriën niet volledig verwijderen, maar het kan een toestand veroorzaken waarin geen symptomen aanwezig zijn.
Honden met een nierziekte hebben een langere antibioticakuur nodig, samen met aanvullende medicijnen en behandelingen om de nierziekte onder controle te houden.
Honden met zenuwstelsel- of hartproblemen moeten mogelijk worden doorverwezen naar een dierenarts voor geavanceerde diagnostiek en behandelingen.
Vink controle is de beste manier om de ziekte van Lyme en andere door teken overgedragen ziekten te voorkomen. Controleer uw hond dagelijks op teken en verwijder deze direct. Dit is vooral belangrijk in het tekenseizoen (lente en herfst) en nadat uw hond tijd doorbrengt in gebieden waar bekend is dat teken gedijen. Houd gras en struikgewas in uw tuin bijgesneden, zodat teken minder plekken hebben om zich te verstoppen. Overweeg om je tuin te behandelen tegen teken als je in een gebied woont waar teken veel voorkomt.
Tekenpreventieproducten zijn geweldig om te voorkomen dat teken zich hechten aan honden. Veel vlooienbestrijdingsproducten bevatten ook ingrediënten om teken te doden. Vraag uw dierenarts naar de beste tekencontrole-opties voor uw hond en volg het advies van uw dierenarts op bij het gebruik van deze producten.
Uw dierenarts kan vaccinatie tegen de ziekte van Lyme aanbevelen als u in een gebied woont waar het vaak voorkomt. Veel dierenartsen raden routinevaccinatie niet aan omdat zo weinig honden symptomen van de ziekte van Lyme ontwikkelen en honden die dat wel doen de neiging hebben om goed op de behandeling te reageren. Vaccinatie is geen vervanging voor tekenpreventie.
Vaccinatie is niet 100 procent effectief en is alleen nuttig bij honden die niet zijn blootgesteld aan B. burgdorferi . Vaccinatie vóór blootstelling kan echter helpen voorkomen dat honden de ziekte van Lyme krijgen en ook voorkomen dat ze drager worden van de bacterie (het verspreiden naar teken die het vervolgens op andere dieren kunnen overbrengen).
Honden worden over het algemeen gevaccineerd op een leeftijd van ongeveer 12 weken en krijgen twee tot vier weken later een booster. Jaarlijkse hervaccinatie is noodzakelijk voor aanhoudende immuniteit. Het vaccin wordt idealiter elk jaar vóór het tekenseizoen toegediend.
Hoe leptospirose bij honden te identificeren, behandelen en voorkomen?