Hartwormziekte is een potentieel dodelijke parasitaire infectie bij honden. Zonder behandeling zal een hond met hartworm uiteindelijk sterven. Hoewel de ziekte vaak kan worden behandeld, is preventie de beste manier om honden te beschermen.
Hartwormziekte wordt veroorzaakt door een infectie met een parasiet genaamd Dirofilaria immitis . Van deze parasitaire nematode is bekend dat hij veel diersoorten aantast, maar zijn ideale gastheer is de hond. Dirofilaria immitis dringt het hart, de longen en nabijgelegen bloedvaten van de hond binnen, wat uiteindelijk tot de dood kan leiden.
Hartwormen zijn mogelijk de gevaarlijkste parasieten die honden treffen. Hoewel hartwormziekte vrij vaak voorkomt bij honden, kan het ook gemakkelijk worden voorkomen met de hulp van uw dierenarts. Hartwormziekte kan ook voorkomen bij katten, maar dit komt minder vaak voor. Mensen kunnen besmet zijn met Dirofilaria immitis, maar dit veroorzaakt zelden complicaties omdat de parasiet niet levensvatbaar is in het menselijk lichaam.
Klinische tekenen van hartworm verschijnen meestal pas als de ziekte enigszins gevorderd is. In de vroege stadia worden geen tekenen vertoond terwijl de larven nog rijpen. Honden kunnen hoesten en intolerantie krijgen zodra volwassen hartwormen in de longen en het hart aanwezig zijn. Naarmate de hartwormen zich voortplanten en zich meer ontwikkelen tot volwassenen, ervaren honden ademhalingsproblemen, zwelling van de buik, collaps en zelfs plotselinge dood.
Neem direct contact op met uw dierenarts als uw hond hoest of andere ziekteverschijnselen vertoont. Een dierenarts kan een hartwormtest uitvoeren, luisteren naar abnormale hartgeluiden en andere diagnostische tests uitvoeren om de ernst van hartwormziekte te bepalen.
Hartwormziekte wordt tussen dieren overgedragen via de mug. Ten eerste bijt een mug een hond of ander dier dat besmet is met hartwormmicrofilariae (onrijpe hartwormlarven) in de bloedbaan. Wanneer de mug deze microfilariae binnenkrijgt, ontwikkelen ze zich binnen twee tot vier weken tot infectieuze larven in het lichaam van de mug.
Wanneer de mug een andere hond bijt, dringen de microfilariae de huid van de hond binnen en blijven zich drie tot twaalf dagen ontwikkelen. De volwassen larven migreren vervolgens door het lichaam van de hond (buik, borstkas en huid) gedurende 50-70 dagen totdat ze in de bloedbaan van de hond komen en jongvolwassen wormen worden. Deze jongvolwassen hartwormen reizen naar het hart en de longen als ze volwassen worden tot de reproductieve leeftijd. In dit stadium zijn ze ongeveer een tot twee centimeter lang.
Binnen zeven maanden na de eerste overdracht door de muggenbeet, Dirofilaria immitis volwassenheid zal bereiken. Volwassen mannelijke hartwormen zijn ongeveer 15-18 cm lang. Vrouwtjes zijn 25-30 cm en lijken op pasta van engelenhaar. Volwassen hartwormen paren in de bloedvaten van de long. Hun nakomelingen, de microfilariae, banen zich vervolgens een weg door de bloedbaan totdat ze worden ingeslikt door een mug en de levenscyclus wordt herhaald.
Een enkele volwassen hartworm kan vijf tot zeven jaar in een hond overleven. Volwassen hartwormen leven over het algemeen in het hart en de longbloedvaten van de hond en veroorzaken schade en ontsteking aan de bekleding van de bloedvaten en het omliggende weefsel. Hoe meer wormen aanwezig zijn, hoe groter de complicaties. De wormen kunnen de bloedstroom door de slagaders en de kleppen van het hart belemmeren. Het hartminuutvolume kan verminderd zijn, wat kan leiden tot een mogelijke hartvergroting en pulmonale hypertensie. Al deze problemen kunnen ook leiden tot storingen in andere organen in het lichaam, waaronder de lever en de nieren.
Honden die positief zijn voor hartwormziekte ondergaan eerst diagnostische tests om de ernst van de ziekte te helpen bepalen. Dit omvat meestal laboratoriumwerk en röntgenfoto's, maar kan variëren afhankelijk van de eventuele klinische symptomen. Honden met een ernstige ziekte overleven de behandeling mogelijk niet en komen vaak niet in aanmerking voor behandeling.
Volwassen hartwormen worden gedood met behulp van een adulticide. Het protocol dat de meeste dierenartsen volgen, is gebaseerd op de richtlijnen van de American Heartworm Society, waarbij injecties van een adulticide, melarsomine (immiticide) genaamd, en aanvullende behandelingen nodig zijn, om de complicaties die gepaard gaan met hartwormziekte en -behandeling te helpen beheersen.
Veel dierenartsen zullen een voorbehandeling van antihistaminica, antibiotica en ontstekingsremmende medicijnen gebruiken om een reactie te voorkomen als de onvolgroeide larven sterven, als reactie op de toediening van een preventief middel. De hond moet mogelijk in het ziekenhuis worden gecontroleerd nadat de eerste dosis hartwormpreventie is gegeven. Preventie van hartworm het hele jaar door is vaak nodig voor de rest van het leven van de hond.
De hartworm-positieve hond wordt over het algemeen gedurende vier weken gestart met orale doxycycline of minocycline. Deze antibiotica worden gegeven om bacteriën te bestrijden die vrijkomen bij de stervende hartworm. Er wordt ook gedacht dat ze de wormen verzwakken.
De dierenarts zou het beste protocol voor de hond bepalen. In sommige gevallen zou een protocol van twee doses (24 uur tussen de twee doses) worden gebruikt en in andere gevallen zou een protocol van drie doses worden gekozen. Melarsomine wordt in een spier langs de lumbale wervelkolom geïnjecteerd en de hond wordt een dag geobserveerd in geval van enige reactie.
Bij het protocol van drie doses moet de hond, nadat de eerste dosis melarsomine is toegediend, ongeveer 30 dagen later terugkeren naar het ziekenhuis voor de tweede dosis. Dezelfde voorbehandelingen als eerder genoemd worden meestal gegeven om een reactie te voorkomen. De hond wordt meestal 's nachts in het ziekenhuis opgenomen en krijgt de volgende dag een derde melarsomine-injectie.
Behandeling van hartworm is riskant, vooral vanwege de bloedstolsels die kunnen optreden als de wormen afsterven. Beperking van de activiteit van de hond is essentieel tijdens de hele behandeling en moet het strengst zijn tijdens en na injecties met adulticide. Oefening, opwinding en oververhitting vergroten allemaal de kans op complicaties. Dierenartsen raden doorgaans een beperking van de activiteit aan gedurende één of twee maanden na de behandeling van hartworm.
Nadat een hond is behandeld voor hartwormziekte, kan herinfectie optreden als er geen preventief middel tegen hartworm wordt gebruikt. Bespreek met uw dierenarts of uw hond het hele jaar door hartwormpreventie moet krijgen.
U kunt uw hond (en uw bankrekening) het risicovolle behandelingsproces besparen door maatregelen te nemen om te voorkomen dat hartwormziekte optreedt. Praat met uw dierenarts over het beste preventieplan voor hartworm voor uw hond.
Geneesmiddelen ter preventie van hartworm zijn parasiticiden die alle microfilariae die in de bloedbaan aanwezig zijn doden, waardoor ze niet kunnen rijpen tot volwassen wormen. Preventieve hartwormen worden vaak gegeven in de vorm van een maandelijkse kauwtablet of plaatselijke toepassing. Een injecteerbare vorm van hartwormpreventie is verkrijgbaar bij sommige dierenklinieken. Preventieve middelen tegen hartworm zijn ongeveer 99% effectief en worden door de meeste honden goed verdragen.
De American Heartworm Society beveelt het hele jaar door hartwormpreventie aan voor alle honden in de Verenigde Staten, ongeacht de regio. Het is belangrijk om de aanbevelingen van uw dierenarts met betrekking tot hartwormpreventie op te volgen. Stop of sla nooit de reguliere hartwormpreventie van uw hond over, tenzij uw dierenarts u heeft gevraagd dit te doen. Breng uw dierenarts op de hoogte als uw hond een of meer doses hartwormpreventie mist.
Dierenartsen hebben een snelle en eenvoudige bloedtest om te controleren op de aanwezigheid van antigenen die worden afgegeven door volwassen vrouwelijke hartwormen. Alle honden moeten minstens één keer per jaar op hartworm worden getest, zelfs als ze consequent een preventief hartworm hebben gehad. Als preventieve maatregelen tegen hartworm worden gemist of uitgesteld, moeten honden binnen ongeveer zes maanden opnieuw worden getest om er zeker van te zijn dat microfilaria zich niet hebben ontwikkeld tot volwassen hartwormen. Het testen op hartworm is typisch onderdeel van het jaarlijkse wellnessbezoek van een hond.
Praat met uw dierenarts over het beste actieplan om hartworm bij uw hond te voorkomen. Het volgen van de juiste preventiemethoden is de beste manier om uw hond gezond en hartwormvrij te houden.
