De ziekte van Cushing is een aandoening van het endocriene systeem die honden, mensen en sommige andere dieren treft. Als deze ziekte onbehandeld blijft, kan ze de kwaliteit van leven en de algehele gezondheid van een hond aantasten.
De ziekte van Cushing, of hyperadrenocorticisme, is een aandoening bij honden die optreedt wanneer het lichaam te veel cortisol aanmaakt. Cortisol is een hormoon en natuurlijke steroïde die helpt bij het reguleren van essentiële lichaamsfuncties, waaronder metabolisme, bloedsuikerspiegel, bloeddruk en immuunresponsen. Het speelt ook een belangrijke rol bij het helpen van het lichaam bij het reageren op stress.
Er zijn drie vormen van de ziekte van Cushing gezien bij honden.
De ziekte van Cushing komt relatief vaak voor bij honden en enigszins vaak bij paarden. Cushing kan voorkomen bij katten en mensen, maar komt minder vaak voor.
Honden met de ziekte van Cushing ontwikkelen vaak dunner wordend haar en een dikke buik, vergezeld van extreme honger en dorst. Overtollig cortisol verstoort de wateropname door de nieren, wat leidt tot frequent urineren. De huid kan kwetsbaar worden en infecties of andere problemen ontwikkelen. Veel honden met hyperadrenocorticisme hijgen overmatig en lijken zwak of lethargisch.
De oorzaak van de ontwikkeling van hypofyse- en bijniertumoren bij honden is onbekend en deze tumoren kunnen kwaadaardig of goedaardig zijn.
Sommige hondenrassen zijn vatbaar voor de ziekte van Cushing, zoals Boston Terriers, Teckels en Miniatuurpoedels. De meeste honden die de ziekte van Cushing ontwikkelen, zijn van middelbare leeftijd of ouder.
Uw dierenarts zal de geschiedenis van uw hond bespreken en een grondig lichamelijk onderzoek van uw hond uitvoeren. Als de ziekte van Cushing of een ander probleem wordt vermoed, zal uw dierenarts hoogstwaarschijnlijk laboratoriumwerk aanbevelen.
De tekenen van de ziekte van Cushing kunnen vergelijkbaar zijn met de tekenen van andere gezondheidsproblemen, dus het is belangrijk om uw dierenarts te raadplegen als uw hond ziek lijkt.
Ten eerste voeren de meeste dierenartsen bloedchemie, volledige bloedtelling en urineonderzoek uit. Afwijkingen in deze tests, zoals verhoogde leverenzymen, verhoogd cholesterol en verdunde urine, kunnen wijzen op de ziekte van Cushing, en uw dierenarts zal aanvullende laboratoriumtests en diagnostische beeldvorming moeten uitvoeren.
Urine Cortisol:Creatinine Ratio (UCCr):Deze urinetest wordt meestal gebruikt als screeningsinstrument. Urinecortisol is hoog/abnormaal bij honden met de ziekte van Cushing. Indien gezien, is verder diagnostisch onderzoek nodig om de ziekte van Cushing te bevestigen.
Adrenocorticotrope hormoonstimulatietest (ACTH stim):er wordt een bloedmonster afgenomen en vervolgens wordt een hormooninjectie gegeven. Een tot twee uur later wordt nog een bloedmonster afgenomen om de reactie van het lichaam te meten. Een overdreven reactie wordt beschouwd als consistent met de ziekte van Cushing.
Laaggedoseerde dexamethason-onderdrukkingstest (LDDST) OF Hooggedoseerde dexamethason-onderdrukkingstest (HDDST):deze acht uur durende tests omvatten een bloedmonster, een injectie van een steroïde en vervolgens aanvullende bloedmonsters met vaste tussenpozen om de reactie van het lichaam te meten. Deze tests kunnen uw dierenarts helpen bepalen waar het probleem zich in het lichaam van het huisdier bevindt (hypofyse versus bijnier).
Abdominale echografie of CT-scan:een abdominale echografie stelt de dierenarts in staat de bijnieren te zien en afwijkingen te zoeken. Met een CT-scan kunnen dierenartsen afwijkingen van de hypofyse (aan de basis van de hersenen) zien. Deze tests kunnen uw dierenarts helpen te ontdekken of uw hond hypofyse-afhankelijk of bijnier-afhankelijk hyperadrenocorticisme heeft.
Hypofyse-afhankelijk hyperadrenocorticisme vereist behandeling als de symptomen de kwaliteit van leven van de hond beïnvloeden. Een medicijn genaamd trilostane (Vetoryl) wordt meestal voorgeschreven. Trilostane remt een enzym dat betrokken is bij de aanmaak van cortisol door het lichaam. Het remmen van dit enzym remt de productie van cortisol. Andere, minder vaak gebruikte medicijnen zijn mitotaan (Lysodren), ketoconazol en l-Deprenyl (Anipryl).
Bijnierafhankelijke hyperadrenocorticisme kan ook effectief worden behandeld met trilostane of mitotaan. Sommige gevallen kunnen worden opgelost met een kijkoperatie waarbij de aangetaste bijnier wordt verwijderd.
Iatrogeen hyperadrenocorticisme wordt behandeld door de hond langzaam van steroïden te spenen en de resultaten te controleren.
Honden die voor de ziekte van Cushing worden behandeld, moeten regelmatig de dierenarts bezoeken voor hercontroles en vervolglaboratoriumwerk. Als bij uw hond de ziekte van Cushing is vastgesteld, praat dan met uw dierenarts over de voor- en nadelen van de verschillende behandelingsopties.
De ziekte van Cushing kan niet worden voorkomen, maar vroege detectie is de sleutel tot een effectieve behandeling. Neem contact op met uw dierenarts als uw hond tekenen van de ziekte van Cushing of andere tekenen van ziekte vertoont.
