Grip krijgen op pododermatitis van uw hond

Af en toe een beetje aan de poten likken, is voor de meeste honden slechts basishygiëne. Maar sommige pups laten zich meeslepen, likken en knagen tot hun pootjes rood en gezwollen zijn. Er kunnen open zweren zijn, gebieden met haaruitval en roodbruin speeksel dat een lichtgekleurde vacht kleurt. Bij sommige honden worden de poten pijnlijk, waardoor ze de voorkeur geven aan de poot en slap gaan lopen tijdens het lopen.

Dit is wat bekend staat als pododermatitis, of ontsteking van de huid van de poot. Pododermatitis kan op elk deel van de poot voorkomen, inclusief de huid tussen de tenen, de voetzolen, de huid rond de nagels of de nagels zelf. Een of meer poten kunnen hierbij betrokken zijn, maar de voorpoten worden vaker aangetast.

Pododermatitis is meer een beschrijving dan een diagnose. Het is meestal een teken van een onderliggend ziekteproces, dat moeilijk te diagnosticeren kan zijn. De tekenen kunnen toenemen en afnemen of het probleem kan chronisch worden, tenzij de onderliggende ziekte (of ziekten) wordt geïdentificeerd en op de juiste manier wordt behandeld.

Een groot aantal mogelijke oorzaken

Er zijn veel mogelijke oorzaken van pododermatitis en sommige honden kunnen meerdere ziekteprocessen op het werk hebben. Enkele veelvoorkomende oorzaken van pododermatitis zijn:

• Onderliggende allergieën — Dit kunnen omgevingsallergieën (ook bekend als atopische dermatitis) zijn voor irriterende stoffen zoals huisstofmijt, plantenpollen en schimmelsporen; cutane voedselallergieën; en contactallergieën, of allergieën voor materialen die in contact komen met de poten. Deze allergieën kunnen een jeukend gevoel veroorzaken, dat de hond probeert te verlichten door aan de poten te likken of te kauwen, wat soms kan leiden tot secundaire bacteriële of schimmelinfecties (inclusief schimmelinfecties).
• Parasieten — Honden kunnen onder andere besmet zijn met Demodex mijten, dit zijn kleine, microscopisch kleine parasieten. Deze mijten kunnen leiden tot laesies in alleen de poten of ook in andere delen van het lichaam.
• Trauma en andere voorwaarden — Poten kunnen worden aangetast door vreemde lichamen zoals splinters, cysten, stoornissen van het immuunsysteem, hormonale of metabole ziekten, slechte pootconformatie, obsessief gedrag, kanker en meer.

Een breed diagnostisch netwerk casten

Omdat er veel mogelijke oorzaken van pododermatitis zijn, zal uw dierenarts u belangrijke vragen stellen over de gewoonten van uw hond en uw hond grondig onderzoeken om te zoeken naar andere tekenen van een onderliggende ziekte.

Diagnostiek omvat doorgaans huidcytologie, of een onderzoek van cellen onder de microscoop, om te zoeken naar ontstekingscellen, bacteriën, gisten en parasieten. Puin van huidafkrabsels en haren plukken zal onder een microscoop worden bekeken om te zoeken naar tekenen van parasieten. Uw dierenarts kan ook bacteriële en schimmelculturen aanbevelen, evenals huidbiopten.

Om andere onderliggende oorzaken te helpen identificeren, kunnen aanvullende tests nodig zijn, waaronder bloed- en urinetests, röntgenfoto's van de poten om de botten te evalueren en te zoeken naar vreemde lichamen en voedselproeven om te testen op mogelijke voedselallergieën.

Omdat de diagnose ingewikkeld kan zijn, kan het weken tot maanden duren om de exacte oorzaak(en) vast te stellen. Het is belangrijk om geduld te hebben en terug te komen voor vervolgafspraken, zodat de juiste behandeling, die de hond verlichting kan brengen, kan worden geboden.

Management en behandeling

De behandeling is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Voor bacteriële of schimmelinfecties kan de behandeling plaatselijke pootshampoos, -weken of -doekjes omvatten, evenals orale antibiotica of antischimmelmedicijnen. Steroïden kunnen worden toegediend om zwelling en ontsteking te helpen verminderen.

Als er massa's of vreemde lichamen zijn, kan een operatie nodig zijn.

In het geval van een onderliggende allergie of immuungemedieerde ziekte, kan het probleem nooit volledig worden genezen, maar het kan meestal worden behandeld met medicijnen of hypoallergeen voedsel. Behandeling kan levenslang zijn, maar honden kunnen het heel goed doen.

Het is ook belangrijk om te voorkomen dat honden aan de poten likken en erop kauwen, waardoor de huid verder wordt getraumatiseerd. Uw dierenarts kan slofjes of opblaasbare halsbanden aanbevelen om likken te ontmoedigen.

De uiteindelijke prognose voor pododermatitis hangt af van de diagnose. Met de juiste behandeling kunnen likken en kauwen worden geminimaliseerd, zodat honden zich meer op hun gemak kunnen voelen.