Folliculitis, of beter bekend als bacteriële folliculitis, verwijst naar haarzakjesontsteking die meestal wordt veroorzaakt door een bacteriële verbuiging. Bij honden kan de aandoening niet alleen worden veroorzaakt door een bacteriële infectie, maar ook door parasitaire infecties, hormonale stoornissen, schimmelinfecties, systematische ziekten of huidziekten. Als eigenaar van een huisdier moet u dit weten over folliculitis bij honden.
Wat de oorzaak van de ontsteking ook is, folliculitis bij honden kan worden vastgesteld door te kijken naar de meest voorkomende symptomen, zoals:
Hoewel dit de meest opvallende en gemakkelijk te herkennen symptomen zijn, moet u ook letten op:
Om te bepalen of de hond folliculitis heeft, zal een dierenarts de symptomen identificeren en vaak een diagnostische test doen, waaronder huidafkrabsels voor mijten, huidcytologie, schimmelkweek, ringwormtest, bacteriecultuur en gevoeligheid, of een huidbiopsie en histopathologie.
Er zijn geen specifieke rassen die vatbaar zijn voor folliculitis, maar er zijn enkele hondenrassen die vatbaar zijn voor huidziekten in het algemeen, of systematische ziekten die uiteindelijk tot folliculitis kunnen leiden.
LEES OOK: Top 5 beste behandelingen tegen jeuk bij honden
De meest voorkomende oorzaken van folliculitis bij honden zijn huidziekten. Huidziekten worden veroorzaakt door een overreactieve reactie van het immuunsysteem op allergieën of specifieke infectieuze of omgevingsfactoren. Omdat honden instinctief aan hun huid krabben, produceren ze kleine huidwonden die geïnfecteerd raken met bacteriën, wat leidt tot folliculitis of stafylokokbesmetting.
De negen meest voorkomende huidaandoeningen die folliculitis bij honden kunnen veroorzaken zijn:
Wanneer een hond een getroffen gebied krabt en bijt, kunnen ze scheuren in de huid veroorzaken die zorgen voor de warme, donkere en vochtige gebieden die de groei van bacteriën stimuleren. Constante irritatie vormt eelt, dat meestal op hun voeten wordt aangetroffen, maar ook op de borst, ellebogen en hakken.
Een eelt kan een mogelijke bescherming van de huid zijn, maar waar eelt aanwezig is, kan er de vorming van kleine cysten rond de haarzakjes zijn die geïrriteerd kunnen raken en bulten, mee-eters, gaten of afscheiding op het eelt kunnen veroorzaken.
Behandeling: Diagnose door dierenarts, antibiotica en medicinale shampoo gedurende twee tot zes weken. Gebruik zacht beddengoed en houd de hond op een gezond gewicht om de druk op het eelt te verminderen.
Vlooien zijn de meest voorkomende uitwendige parasiet die bij honden wordt aangetroffen en kunnen ernstige huidirritatie veroorzaken wanneer de hond zwaar besmet is. Andere uitwendige parasieten die huidirritatie veroorzaken zijn oormijten, sarcoptische schurftmijten (schurft), teken en vliegen.
Behandeling: Het onderhouden van een goed verzorgde vacht en preventief onderhoudsschema, vlooien- en tekenmedicatie en actuele zalven. Behandelingen voor het doden van mijten of vlooien kunnen nodig zijn om een huidige plaag te verwijderen voordat preventief onderhoud kan plaatsvinden. Bovendien kan het nuttig zijn om te investeren in ontstekingen, het verminderen van zalf om de hond van irritatie te verlichten.
Een interdigitale steenpuist of interdigitale cyste zijn pijnlijke laesies die zich in de interdigitale webben van honden bevinden, zoals beschreven en gedefinieerd door de Merck Veterinary Manua l. Ze worden gemakkelijk opgemerkt door een striem, pijnlijke of haarloze bult tussen de tenen van een hond.
Ze kunnen worden veroorzaakt door allergieën, overgewicht, slechte voetconformaties, mijten, ingegroeide haartjes, andere vreemde lichamen of schimmelinfecties.
Behandeling: Diagnose door dierenarts, gebruik van antibiotica/steroïden/mijtverdelgers, Epsom-zoutweken, medicinale doeken, of in moeilijke situaties, het verwijderen van het weefsel tussen hun tenen. Een controversiële procedure omdat het problemen van een ander type kan veroorzaken.
Allergieën worden veroorzaakt door een toestand van overreactiviteit van het immuunsysteem van de hond op een allergeen. Allergenen kunnen van alles zijn, van voedsel tot gras tot vlooien. Als een allergische reactie folliculitis veroorzaakt, let dan op tekenen van jeuk, hoesten, niezen, lopende ogen en neus, en soms braken en diarree.
Allergieën zijn wijdverbreid bij honden, zonder aanleg voor een specifieke leeftijd, ras of lichaamstype.
Behandeling: De meeste allergieën kunnen thuis worden behandeld door te identificeren wat het allergeen is en het uit hun omgeving of routine te verwijderen. Indien onvermijdelijk of niet identificeerbaar, kan de dierenarts allergiemedicatie voorschrijven of maandelijkse allergieschoten aanbevelen, afhankelijk van de intensiteit en frequentie van de reacties.
Een aandoening vergelijkbaar met menselijke acne die veel voorkomt bij adolescente honden, die zich meestal manifesteert op een leeftijd van ongeveer 5-8 maanden. Het zijn rode bultjes en mee-eters op de kin en lippen van jongere honden, en ze kunnen geïnfecteerd raken en zich vullen met pus waardoor de hond gaat krabben en het risico op bacteriële infectie in hun huid toeneemt.
Behandeling: Acne is meestal een doorn in het oog, maar kan een probleem worden bij infectie. Een dierenarts kan een acnebehandeling voor honden voorschrijven die veilig is voor gebruik. Een verandering van dieet en mogelijk een verandering in het materiaal van de kom, van plastic naar keramiek of metaal, samen met het dagelijks schoonmaken ervan, kan worden aanbevolen.
Er zijn verschillende soorten schimmelinfecties, maar de meest voorkomende is Blastomycose, een systematische gistachtige schimmelinfectie die vooral voorkomt bij reuen. De schimmel wordt gevonden in rottend hout en grond en gedijt in natte omgevingen, zoals rivieroevers, meren en moerassen. Andere infecties zijn onder meer Ringworm en schimmelinfecties.
Behandeling: Alle typen vereisen een diagnose door een dierenarts en meestal wordt een biopsie of test gedaan om de exacte schimmelinfectie te bepalen. Een verkeerde diagnose is buitengewoon gevaarlijk omdat sommige symptomen identiek zijn aan die van kanker, bacteriële infecties of andere schimmelinfecties. Afhankelijk van het type schimmelinfectie, kan de dierenarts een medicinaal bad, orale antischimmelmedicijnen, antiseptische medicijnen en het toedienen van neuspassages met een vloeibaar antischimmelmedicijn voorschrijven. Behandelingen variëren in lengte, sommige duren slechts twee tot vier weken en andere duren maanden.
Een huidplooi-pyoderma is een bacteriële infectie aan het oppervlak van de huid of de oppervlakkige of diepe lagen. Dit wordt meestal veroorzaakt door Staphylococcus intermedius, een van nature voorkomende bacterie in de huid die een infectie veroorzaakt wanneer het natuurlijke evenwicht wordt verstoord. Grote problemen zijn zeldzaam; deze infectie veroorzaakt meestal slechts een klein ongemak naast de folliculitis.
Behandeling: Diagnose dierenarts, antibiotica en medicinale shampoo voor twee tot zes weken.
Ook bekend als acute vochtige dermatitis of "hot spot" is een aandoening die wordt veroorzaakt door zelf toegebracht trauma als een poging om pijn in een bepaald gebied te verlichten. Ze reageren en zien eruit als infecties in de huid, maar zijn geen echte huidinfecties.
Behandeling: Diagnose van de dierenarts om te bepalen of er een onderliggende oorzaak is voor de reactie die mogelijk medische aandacht nodig heeft. Anders een combinatie van antibiotica en het reinigen van het getroffen gebied met medicinale shampoo en actuele medicatie.
Een kleine zere plek op de huid die werd geagiteerd door de hond waardoor een huidlaesie ontstond. Deze worden veroorzaakt door de behoefte van een hond om voortdurend een gebied te likken, waardoor nieuwe granulomen worden gevormd. De huid raakt zo diep aangetast dat de basislaag van de huid kan worden geïnspecteerd en kan worden aangetoond dat er littekens op de talgklieren, ontstoken haarvaten, gebroken haarzakjes en bacteriezakken aanwezig zijn.
Behandeling: Er is geen specifieke behandeling omdat dit door de hond zelf wordt veroorzaakt zonder voorafgaande agitatie. Zelfs het verwijderen van het aangetaste gebied is niet voldoende om te genezen, aangezien de hond hetzelfde zal doen op de operatieplek. De hond helpen met angst of andere soortgelijke problemen kan helpen, omdat dit kan worden veroorzaakt door verlatingsangst.
Het type folliculitis bepaalt hoe te voorkomen is. Het behouden van huidplooien bij gerimpelde honden kan dit helpen voorkomen, evenals het handhaven van strikte vlooienpreventie.
Het beheersen van hormonale onevenwichtigheden en het vermijden van gebieden waar bacteriën en schimmels voorkomen, kan het risico op folliculitis verminderen. Voorkom jeuk bij honden met verschillende methoden en gebruik een Elizabethaanse halsband om te voorkomen dat de hond aan het gebied gaat likken/kauwen.
