Het meest voorkomende type tumor bij honden is de perianale tumor. Een perianale tumor wordt gevonden in de klieren die de anus van de hond omringen. De medische terminologie voor een perianale tumor is 'perianale klieradenoom'. Deze tumoren worden meestal gevonden in de buurt van de lies van de hond, de boven- of onderkant van de staartkop of het gebied rond het perineum.
Soms gaan perianale tumoren bij honden gepaard met andere gezondheidsproblemen, zoals testiculaire tumoren bij ongecastreerde mannelijke hoektanden, bijniertumoren en de ziekte van Cushing. Het is belangrijk voor eigenaren om op de hoogte te zijn van perianale tumoren bij honden vanwege de hoge mate van voorkomen. Geschat wordt dat ze verantwoordelijk zijn voor ongeveer 80% van alle tumoren bij honden.
De perianale tumoren worden vaker gezien bij reuen die niet zijn gecastreerd. Ze komen minder vaak voor bij vrouwelijke honden, maar zijn nog steeds mogelijk en zijn in lagere percentages waargenomen bij vrouwen. De reden waarom vrouwelijke hoektanden, vooral degenen die niet zijn gesteriliseerd, minder snel worden aangetast door een perianale tumor, is omdat oestrogeen de vorming van deze tumoren doorgaans remt.
Als u vermoedt dat uw pup aan een perianale klier lijdt, moet u op de volgende symptomen letten:
*Als de tumor van uw hond zweert en geïnfecteerd raakt, kan het gebied gevoelig of zelfs pijnlijk zijn. Dit maakt hun vermogen om zonder pijn te poepen moeilijk.
De exacte oorzaak van perianale tumoren is nog steeds niet bekend bij wetenschappers; er wordt echter aangenomen dat perianale tumoren hoogstwaarschijnlijk worden veroorzaakt door een hormonale onbalans. Vanwege het hormoon oestrogeen hebben vrouwelijke honden die niet zijn gesteriliseerd minder kans op perianale tumoren, maar ze lopen nog steeds risico.
Soms wordt een hormonale onbalans veroorzaakt door de schildklierfunctie van een hond. Als uw hond een bekend schildklierprobleem heeft, praat dan met uw dierenarts over de mogelijkheid dat zich een perianale tumor ontwikkelt. Enkele factoren die het risico van een hond op de ontwikkeling van perianale tumoren verhogen, zijn onder meer:
Rassen waarvan wordt gedacht dat ze een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van een perianale tumor, zijn onder meer:
En hondenrassen waarvan werd vastgesteld dat ze het laagste risico liepen om dit probleem te ontwikkelen, zijn:
Om een juiste diagnose te stellen van perianale tumoren bij een hond, moet u eerst uw dierenarts bezoeken, waar deze een volledig lichamelijk onderzoek zal uitvoeren. Extra testen zullen hoogstwaarschijnlijk nodig zijn. Er zijn drie verschillende soorten tests die kunnen worden gebruikt om perianale tumoren bij honden te diagnosticeren:
Helaas zijn de behandelingsmogelijkheden voor perianale tumoren beperkt. Chirurgie en bestraling worden voorgesteld; er is echter geen niet-chirurgische remedie. Zelfs nadat tumoren operatief zijn verwijderd, kunnen ze terugkomen.
Gelukkig komt herhaling voor bij minder dan 10% van de aangetaste honden. Bovendien kan bestralingstherapie nodig zijn of worden aanbevolen door uw dierenarts. Over het algemeen is de prognose voor onbehandelde perianale tumoren slecht, maar met volledige verwijdering van de perianale tumoren is de prognose redelijk goed. Hoewel de prognose slecht is, wordt meestal een operatie voorgesteld omdat dit het leven van uw hond kan verlengen en hem comfortabel kan houden.
Als de perianale tumor van uw hond zweren heeft en geïnfecteerd is geraakt, zal uw dierenarts hoogstwaarschijnlijk antibiotica en/of een zalf voorschrijven om uw hond te helpen genezen voordat hij een operatie uitvoert om de tumoren en de omliggende lymfeklieren te verwijderen.
Na diagnose en behandeling kan uw dierenarts aanvullende tests voorstellen om er zeker van te zijn dat de hond goed functionerende nieren heeft. Dit is noodzakelijk omdat het de kans op herhaling zal helpen verminderen. U moet de operatieplaats van uw hond schoon houden en ervoor zorgen dat ze hun wonden niet likken. Dierenartsen kunnen voorstellen dat uw hond een kegelvormige halsband draagt om het risico te verkleinen dat hij zijn incisieplaats infecteert door eraan te likken. Uw hond moet ook kalm worden gehouden tijdens het herstelproces.
De beste manier om dit bij uw reu te voorkomen, is door ze te castreren. Vrouwen die intact worden gelaten, hebben minder kans op perianale tumoren; het is echter belangrijk om andere mogelijke risico's te begrijpen als u uw pup intact laat.
Als u een vrouwelijke hond heeft en overweegt haar sterilisatie-operatie over te slaan, overleg dan eerst met uw dierenarts om de mogelijkheid van perianale tumoren te voorkomen. Soms is het risico op perianale tumoren geassocieerd met het steriliseren van vrouwelijke honden lager dan andere gezondheidsproblemen die kunnen optreden als u uw vrouwelijke hond intact laat.
Na diagnose en behandeling kan uw hond weer een comfortabel leven leiden en is de kans op terugval statistisch relatief laag.
