Ik hoorde alleen het gezoem van duizend bijen terwijl ik me een weg baande door een diep struikgewas van Heracleum lanatum , een lang, breedbladig lid van de peterseliefamilie, algemeen bekend als "koepastinaak". De grote, paraplu-achtige witte bloemtrossen lijken elk denkbaar insect aan te trekken. De plant is ook aantoonbaar eetbaar, met name de wortel. Ik zeg, "misschien" eetbaar, omdat de smaak ronduit aanmatigend is - zoals bittere worteltoppen die honderdvoudig van smaak zijn geïntensiveerd en vervolgens vermengd met een snufje zeep. Maar dat is slechts mijn mening. Veel van de dieren in deze bergen genieten van de bloeiende toppen en later in de zomer van de zaden. Op deze dag had ik gemerkt dat er verschillende stengels waren gekauwd, anderhalve meter boven de grond, waardoor ik op mijn hoede moest zijn voor het afschrikken van een eland, die soms achter het koele deksel van de planten dut. Misschien een eland met kiespijn, denk ik bij mezelf, glimlachend terwijl ik door de planten duw. Hoewel het voor mij geen voedingskeuze is, gebruik ik af en toe koepastinaak als medicijn. De onrijpe zaden hebben een unieke kauwgomverdovende kwaliteit wanneer ze worden gekauwd, waardoor ze nuttig zijn voor tandpijn en andere ongemakken in de mond.
Maar vandaag is mijn steengroeve een van mijn favorieten aller tijden:paardebloemen. Ik betreed een open plek waar de diepe, vochtige grond altijd de beste paardenbloemwortels op de berg oplevert, grote sappige die gemakkelijk te graven zijn. Toen ik mijn doelgebied bereikte, merkte ik dat een paar van deze planten ook waren gekauwd. . . maar te oordelen naar de voetafdrukken, leek het alsof het diner in dit geval een coyote was. Ik stopte even om aantekeningen te maken en na te denken:wat het voedsel van het ene dier kan zijn, kan als medicijn dienen voor het andere.
Paardebloem dient natuurlijk als beide. Rijk aan vitamines, eiwitten, ijzer en andere mineralen, paardenbloemgroenten zijn inderdaad een van de superfoods van de natuur. De bloemen zijn rijk aan lecithine, een essentiële voedingsstof die een cruciale rol speelt in het vetmetabolisme en de nier-, lever- en galblaasfunctie. De wortels, het doelwit van mijn inspanningen, bevatten prebiotische inuline (die een gezonde spijsverteringsflora voedt en in stand houdt), sterke antioxidanten en talloze andere verbindingen die het kruid tot een van mijn favoriete levertonica maken.
Paardebloem is slechts een van de vele nuttige onkruiden die misschien al in uw eigen achtertuin bloeien. Maar voordat je je troffel grijpt en begint te graven, wil ik je een algemeen idee geven van wat je kunt verwachten van deze verbazingwekkende kruidenbondgenoten:wat ze zijn, wat ze doen, waar ze staan tussen voedsel en medicijnen, en de beste manieren om gebruik ze.
Geneeskrachtige kruiden zijn gewoon planten met genezende eigenschappen die verder gaan dan die welke normaal in de meeste hele, gezonde voedingsmiddelen worden aangetroffen. Veel kruiden zijn behoorlijk voedzaam. Peterselie, een kleinere gedomesticeerde neef van Cow Pastinaak, is een perfect voorbeeld. Het is zeker een van de superfoods van de natuur, met indrukwekkende hoeveelheden vitamine K, C en A; kalium, ijzer en talloze andere essentiële voedingsstoffen. Het bevat ook limoneen, eugenol, alfa-thujeen, apiïne, apigenine, crisoeriol, luteoline en verschillende andere chemische bestanddelen die de plant bruikbaar maken in een breed scala aan medicinale toepassingen.
Peterseliebladeren en -wortels worden gewaardeerd om hun antibacteriële (bacterieremmende) en diuretische (plassenverhogende) werking; de zaden kunnen, wanneer ze in een thee worden gebrouwen en afgekoeld voor gebruik als huid- en vachtspoeling, beten genezen en vlooien afstoten. Het is deze unieke eigenschap van "medicinaal voedsel" die kruiden onderscheidt van farmaceutische medicijnen. De meeste conventionele medicijnen zijn ontworpen om de symptomen van ziekte te behandelen; tonische kruiden daarentegen, de soort die ik het lekkerst vind, werken samen met waar het lichaam van nature voor is ontworpen:gevoed blijven, gezond blijven en weerstand bieden aan ziekten.
Dadalia | Dreamstime.com
Ik beschouw mezelf als een 'tonische kruidkundige', iemand die gelooft dat het grootste potentieel van een kruidengeneesmiddel ligt in het vermogen om de aangeboren mechanismen van genezing van het lichaam te ondersteunen. Wanneer ze in deze context worden gebruikt, wordt niet verwacht dat kruiden de natuurlijke functies van het lichaam remmen, omzeilen of op een andere manier verstoren. In plaats daarvan worden ze gebruikt om die natuurlijke functies te ondersteunen.
Zo worden vaak niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) gebruikt om koorts te onderdrukken. Maar vanuit mijn perspectief komt dit neer op werken tegen het lichaam. Ik zie koorts als onderdeel van de inspanning van het lichaam om de perifere bloedsomloop te vergroten en het immuunsysteem te versterken tegen bacteriële of virale infecties. Het doel van een tonisch kruidkundige is daarom niet om koorts te onderdrukken, maar om deze te eren. In plaats van de aangeboren reactie van het lichaam op infectie volledig te onderdrukken, gebruiken kruidkundigen zoals ik olijfbladextract, Echinacea, Astragalus , of andere "immunotone" kruiden om de functies van het immuunsysteem te verbeteren en daardoor de behoefte van het lichaam om koorts te produceren te verminderen.
Helaas denken niet alle kruidengebruikers er zo over. Velen zullen naar kruidentincturen, thee, pillen of poeders grijpen in de hoop een conventioneel medicijn te vervangen door een gezonder, natuurlijker alternatief. Maar dergelijk gebruik leidt vaak tot teleurstelling. De meeste kruiden zijn veel zwakker in hun vermogen om symptomen te onderdrukken, waardoor de potentiële gebruiker ontmoedigd raakt en uiteindelijk het kruidenalternatief helemaal verlaat.
Dat gezegd hebbende, als je altijd onthoudt dat het primaire doel van het gebruik van kruiden is om de natuurlijke genezingsmechanismen van het lichaam te ondersteunen, heb je een veel betere kans om de blijvende resultaten te vinden waarnaar je op zoek bent. Dan raad ik je aan om je reis in de wereld van de kruidengeneeskunde te beginnen door de planten te gebruiken die aan je voeten groeien, of misschien degenen die al wachten in de kruidenkast in de keuken. Hier zijn een paar van mijn andere favorieten die je daar zou kunnen vinden...
Dit is een zacht en effectief huismiddeltje dat veilig kan worden gebruikt in een breed scala aan toepassingen. Het is gemakkelijk toegankelijk in gedroogde bulkvorm of in theezakjes, en het is ook heel gemakkelijk te kweken. Dit is een van de eerste kruiden waar ik naar grijp in gevallen van spijsverteringsproblemen die voortkomen uit nervositeit en hyperprikkelbaarheid. Tientallen onderzoeken bij mens en dier hebben ons gedegen informatie gegeven over hoe de chemische verbindingen van kamille bijdragen aan de effectiviteit ervan.
Bij plaatselijk of inwendig gebruik is bijvoorbeeld aangetoond dat het apigenenine, chamazuleen (en zijn voorloper, matricine) en andere vluchtige oliebestanddelen van kamillebloemen spierspasmen helpen verlichten. In het spijsverteringskanaal verlicht kamille nerveuze spasmen, helpt het om gas te verdrijven, helpt het bij de productie van gal om de spijsvertering te verbeteren en vermindert het overal ontstekingen. Al deze activiteiten vormen samen een uitstekende remedie voor chronische of acute maagaandoeningen, waaronder verschillende vormen van inflammatoire darmaandoeningen.
Voor deze toepassingen kan de gekoelde thee worden gegeven met een snelheid van één tot vier eetlepels voor elke 30 pond van het lichaamsgewicht van uw metgezel, gewoon door deze toe te voegen aan zijn drinkwater.
Venkelzaad dient als een zacht antigas- en krampstillend middel dat direct aan het voer van uw hond kan worden toegevoegd. In acute gevallen - zoals die zich voordoen wanneer te veel lekkers wordt geconsumeerd als gevolg van menselijke zwakte aan de Thanksgiving-tafel - kan venkelzaad wonderen doen. De zaden kunnen direct met voedsel worden gevoerd - tot een theelepel voor honden. Een gekoelde thee werkt echter nog beter voor dit doel.
Gebruik een theelepel van de verse of gedroogde zaden (vers zijn beter) in acht ons kokend water en laat het trekken tot het afgekoeld is. De thee kan worden gegeven met een snelheid van twee tot vier eetlepels voor elke 20 pond van het lichaamsgewicht van het dier, of het kan zo royaal aan het drinkwater worden toegevoegd als het dier kan verdragen.
Heebyj | Dreamstime.com
Dit is een uiterst nuttig kruid. Bovenaan zijn geneeskrachtige eigenschappen staan de "windafdrijvende" eigenschappen; het verlicht winderigheid (gas)! en andere spijsverteringsproblemen die secundair zijn aan algemene nervositeit, prikkelbaarheid of prikkelbaarheid.
Rozemarijn bevat ook borneol en andere vluchtige oliën waarvan bekend is dat ze krampstillend werken op het hart en andere gladde spierweefsels. Dit helpt niet alleen hartritmestoornissen te matigen, maar versterkt ook de hartfunctie, waardoor rozemarijn vooral nuttig is bij oudere honden. Het rozemarijnzuur in de plant wordt ook verondersteld pijnstillende eigenschappen te hebben.
Voor elk van deze toepassingen is een startdosering van 0,5 ml. (ongeveer 1/8 theelepel) Rozemarijntinctuur kan oraal worden gegeven voor elke 20 pond lichaamsgewicht van een hond, tot drie keer per dag.
Krijg geweldige DIY-ideeën voor rozemarijn van Dogster.com!
Het grootste deel van de geneeskrachtige werking van tijm is toe te schrijven aan de vluchtige oliebestanddelen, thymol en carvacrol. Thymol is een zeer goed antisepticum voor mond en keel; nuttig voor het bestrijden van gingivitis bij honden. Tijm wordt zelfs gebruikt als het actieve ingrediënt in veel commerciële tandpasta- en mondwaterformules.
Gecombineerd met de infectiebestrijdende eigenschappen van tijm zijn hoestwerende en slijmoplossende eigenschappen, waardoor het kruid nuttig is voor raspende, onproductieve hoest die secundair is aan schimmel- of bacteriële infectie. Tijm helpt ook bij het verlichten van bronchiale spasmen die verband houden met astma en andere ademhalingsproblemen.
Een glycerinetinctuur, of een alcoholtinctuur die is gezoet met honing, is goed voor de meeste interne toepassingen:1/4 theelepel (1 ml) voor elke 30 pond lichaamsgewicht van de hond, indien nodig tot tweemaal daags gevoerd. Een gekoelde thee zal ook werken, op voorwaarde dat deze is gezet met bijna kokend water om de vluchtige oliebestanddelen te verwijderen. Gebruik voor de bovenstaande toepassingen één theelepel voor honden, twee tot drie keer per dag rechtstreeks in de mond.
Voor infecties van de mond of als preventief middel tegen gingivitis kan een tijmtinctuur of een zeer sterke tijmthee direct met een wattenstaafje op het tandvlees of de geïnfecteerde plekken worden aangebracht.
In het spijsverteringskanaal is tijm een nuttig windafdrijvend en krampstillend middel; gebruik in gevallen van dyspepsie, prikkelbare darm en colitis. Het helpt ook om parasieten te verdrijven, vooral haakwormen. In deze gevallen kan het gedroogde of verse kruid door het voer van de hond worden gemengd - één theelepel per pond voer.
Genomen in de vorm van thee of tinctuur, dient thymes als een antimicrobieel middel in de urinewegen, evenals een licht samentrekkend tonicum waarvan wordt gezegd dat het nuttig is voor urine-incontinentie.
Gebruikt als huidspoeling, een tijmthee of een olie-infusie kan helpen bij het elimineren van schimmel- of bacteriële infecties van de huid.
Greg Tilford is de auteur van vijf boeken over botanische geneeskunde voor dieren, waaronder de veelgeprezen Kruiden voor huisdieren:de natuurlijke manier om het leven van uw huisdier te verbeteren (i-5-publicaties, 2e druk 2009). Tilford is een mede-oprichter van het Wetenschappelijk Adviescomité van de National Animal Supplements Council (NASC), en oprichter en momenteel voorzitter van het Animal Products Committee van de American Herbal Products Association, met als missie het promoten en beschermen van verantwoorde handel in kruidenproducten die bedoeld zijn voor gebruik bij dieren. Tilford geeft ook lezingen over kruiden aan dierenartsen en eigenaren over de hele wereld.
