Loop door het juiste gangpad in een dierenwinkel en je kunt ze niet missen:rij na rij, bak na bak met geconserveerde en verwerkte delen van dieren, allemaal bedoeld voor het kauwplezier van uw hond.
Ten eerste zijn er de producten van ongelooide huid - misschien wel de minst visueel aanstootgevende dingen die worden tentoongesteld. De meeste dierenwinkels hebben veel soorten kauwsnacks van ongelooide huid, waaronder platte schijven, ronde rollen, gedraaide en gevlochten kauwsnacks en fantasievolle artikelen zoals voetballen van ongelooide huid en voerbakken.
In de buurt vindt u waarschijnlijk de prullaria:hoeven, botten, pezen en penissen van runderen, en varkensoren en snuiten - items die zelfs de meest doorgewinterde carnivoor ineen kunnen doen krimpen, hoewel ze uw hond kunnen bekoren.
Zijn deze op dieren gebaseerde kauwsnacks, zelfs die met het label 'volledig natuurlijk', echt veilig voor uw hondgenoot?
Het korte antwoord:het hangt ervan af.
De uitdrukking "volledig natuurlijk" moet niet als gezond of waar worden opgevat. De term heeft eigenlijk geen wettelijke of regelgevende definitie, volgens de Food and Drug Administration. Het labelen van een afgewerkt product als "volledig natuurlijk" kan simpelweg betekenen dat de eindverwerker geen conserveringsmiddelen heeft gebruikt. Maar het kan zijn dat het ondergedompeld is in chemicaliën toen het werd verwerkt, ondergedompeld in een vloeibare rooksubstantie voor smaakstoffen, of erger; er is gewoon geen manier om het te weten. Ondanks het feit dat honden deze dingen eten, worden ze niet als 'voedsel' beschouwd en zijn er geen federale instanties die toezicht houden op de markt of deze reguleren, behalve om de benodigde vergunningen voor de productie te verstrekken.
Sommige leveranciers prijzen hun waren aan als "volledig natuurlijk" op basis van het marketingmateriaal of de ingrediëntenlijsten die leveranciers hen hebben gestuurd, zonder te onderzoeken wat er achter het eindproduct zit. The Leash Connection, een detailhandelaar in Clayton, Alabama, verkoopt zijn waren online en prijst zijn 'natuurlijke hondenbotten, natuurlijke hondensnoepjes en natuurlijke hondenkauwsnacks' aan. Toen we Carmen O'Conner, een woordvoerder van het bedrijf, vroegen wat de producten natuurlijk maakt, zei ze:"Ik ga gewoon af op wat zij (de leveranciers) de ingrediënten noemen."
Het bedrijf overtreedt geen regels of wetten; het is volkomen legaal voor een fabrikant om de ingrediënten van een ongelooide huid te vermelden als "100% koeienhuid", zelfs als de huid is gewassen in formaldehyde en gebleekt met titaniumdioxide.
Denk er eens over na:alle producten die van dierlijke oorsprong zijn, moeten op de een of andere manier worden behandeld om bederf te voorkomen. De truc is om producten te vinden die een minimum aan conserveermiddelen bevatten, maar toch vrij zijn van schadelijke bacteriën. En omdat deze producten niet als 'voedsel' worden beschouwd, vallen ze in een regelgevende grijze zone, met weinig (of geen) toezicht van het ministerie van Landbouw of de FDA.
Een van de meest populaire kauwsnacks op basis van dieren is de basis ongelooide huid. Het kauwen van ongelooide huiden voldoet aan de behoefte van een hond om zijn kaken te oefenen, verlicht verveling en bevordert de gezondheid van het gebit, aangezien het kauwen van ongelooide huiden kan helpen bij het verwijderen van tandplak en tandsteen van de tanden van een hond.
Er zijn drie belangrijke raps over ongelooide huiden:problemen die verband houden met de fysieke handeling van het kauwen en slikken van de kauwsnacks (zoals gebroken tanden, verstikking, gastro-intestinale obstructies, enz.); Bacteriële besmetting; en bezorgdheid over de aanwezigheid van fabricagechemicaliën in dierlijke producten. Dit artikel richt zich vooral op de laatste zorgen; zie zijbalk hieronder voor meer informatie over de eerdere problemen.
Veel mensen denken niet na over de oorsprong van de producten die ze kopen voor het plezier van hun hond, of het nu uit naïviteit is of omdat ze een hekel hebben aan hun rol in de bio-industrie en de slachtindustrie (dat is een onderwerp voor een andere dag). Maar gezien de populariteit van op dieren gebaseerde lekkernijen en kauwsnacks, is het nuttig om na te denken over het fabricageproces.
Het proces van het maken van kauwsnacks van ongelooide huid begint bij de leerlooierij, waar de huiden eerst worden onthaard door middel van een fysiek en een chemisch proces. Ze worden behandeld met een andere chemische stof om de huid te "puffen", waardoor het gemakkelijker wordt om in twee lagen te splitsen; de bovenste laag is bestemd voor lederwaren – schoenen, portemonnees, enzovoort. Het onderste niveau wordt gebruikt om onder andere ongelooide huid en gelatine te maken.
De gesplitste huiden, ook wel 'splits' genoemd, worden vervolgens naar de processor getransporteerd. Als de planten ver uit elkaar staan, worden de huiden ingevroren of behandeld met een kalkoplossing.
Bij de verwerker wordt de split gewassen, behandeld met een antibacterieel en/of bleekmiddel en vervolgens gesneden. Het is gevormd in vormen, waaronder het traditionele bot van ongelooide huid en opgerolde retrieversticks, en vervolgens gedroogd. Na het drogen worden de producten verpakt en naar distributeurs gestuurd.
Het klinkt als een eenvoudig proces, maar er zijn grote verschillen tussen de kwaliteit van de eindproducten, afhankelijk van de locatie van de oorsprong van de huiden, de processorlocatie en de afstand en reistijd tussen beide. Huiden van sommige leerlooierijen in het Verre Oosten en Zuid-Amerika worden onthaard met arseen; andere kunnen worden behandeld met formaldehyde. Overmatige kalk kan worden gebruikt om de huiden te conserveren voordat ze worden verwerkt.
Hoewel uitgebreid wassen in water sporen van verontreinigingen kan verwijderen, is het proces tijdrovend en duur, en sommige fabrieken beknibbelen op deze stap.
"Buitenlandse fabrikanten kalken de huiden vaak zwaar bij ontvangst om ze langer te bewaren voordat ze worden verwerkt", legt Marco Corsi uit, eigenaar van Pet Factory, een van de twee bedrijven die ongelooide huidproducten in de VS verwerken. "Dit is geen echt probleem als men de huiden wast genoeg om de kalk er volledig uit te krijgen. Door de pH te meten weet je wanneer de spoelbeurten voldoende zijn, maar tijd is geld, en je kunt meer ladingen verwerken als je de spoelingen verkort.”
Als het wasproces te kort is, legt Corsi uit, droogt de ongelooide huid op tot een cementharde finish, mede omdat de kalk het vetgehalte in de huiden vermindert. Dit zorgt voor een minder smakelijke, taaie kauwsnack. "Als het eindproduct keihard is, worden de scherven van ongelooide huid moeilijker te hanteren voor de buik van de hond", zegt Corsi. "Een goed vervaardigde natuurlijke ongelooide huid zal echt wat 'geven' hebben als het wordt gedraaid, en eruitzien als een manilla-map, met een gouden tint."
Waterstofperoxide wordt gebruikt om ongelooide huid te bleken en om bacteriën te elimineren. Maar Corsi waarschuwt consumenten om producten te vermijden die eruitzien alsof ze wit zijn geverfd; ze waren waarschijnlijk geverfd, met titaniumoxide. De coating wordt pasta-achtig als hij nat is en is voor de meeste honden onsmakelijk.
Als de ongelooide huiden niet correct of lang genoeg worden gedroogd - een vaker voorkomend probleem bij gerolde of gevormde ongelooide huiden - kan de buitenste laag drogen terwijl de binnenste laag vochtig blijft. Dit kan een voedingsbodem voor bacteriën creëren. En na verloop van tijd bederft de ongelooide huid langzaam van binnenuit - geen gezonde traktatie voor uw hond.
Selecteer kauwsnacks waarvan het onwaarschijnlijk is dat ze in afzonderlijke stukken worden gekauwd, bijvoorbeeld de "geknoopte" kauwsnacks waarvan de "knopen" afzonderlijke stukken zijn.
Zoek naar ongelooide huiden die zo dik mogelijk zijn. Uw hond zal snel producten consumeren die gemaakt zijn van dunne huiden, in plaats van urenlang zijn tanden te poetsen en zijn tandvlees te harden op een dikke huid.
Koop geen "munchie" of "crunchy" producten, gemaakt van kleine stukjes ongelooide huid samen met bindmiddelen. Nogmaals, deze producten kunnen te snel worden geconsumeerd, waardoor het doel om de hond iets te kauwen te geven, voorbij gaat.
"Geperste" kauwsnacks van ongelooide huid zijn bijzonder hard - hard voor de tanden, maar moeilijker voor agressieve kauwers om snel te consumeren. Gebruik uw discretie.
Koop geen producten die duidelijk kunstmatig gekleurd zijn. Koop geen producten zonder label van onbekende oorsprong.
Dierenartsen, fokkers en eigenaren hebben allemaal horrorverhalen die ze kunnen vertellen over een hond die stierf of die op de hielen zat door een darmblokkade veroorzaakt door het inslikken van een stuk ongelooide huid. Volgens veel dierenartsen zijn de meest voorkomende gevaren stukken die vastzitten in de mond of de slokdarm, obstructies van de bovenste luchtwegen, gebroken tanden en maag-darmklachten.
Dale Olm, DVM, mede-eigenaar van Southampton Pet Hospital in Benicia, Californië, zegt dat hij verschillende honden heeft behandeld met tanden die beschadigd waren door het kauwen van ongelooide huiden. "We zien nogal wat plaatbreuken van de maaltanden van ongelooide huiden", zegt hij. “(Rawhides) helpt wel bij tandsteen, maar je moet het risico op het breken van de tanden met dat voordeel afwegen. Scherven ongelooide huid die vastzitten onder het tandvlees, stukjes die vastzitten aan het gehemelte en stukjes die pijnlijk tussen de tanden blijven steken, zijn ook een punt van zorg.
Bovenste luchtwegobstructies veroorzaakt door een stuk ongelooide huid dat over de keel is geklemd, vormen een ander gevaar. Ik heb de grootste complicaties gezien in de slokdarm of de keel, "zegt Michael Schaer, DVM, een professor in de geneeskunde voor kleine dieren aan het University of Florida's College of Veterinary Medicine. Als de hond een groot, wigvormig stuk ongelooide huid binnenkrijgt, komt hij in de problemen.
Gastro-intestinale nood is een veelvoorkomende aandoening. John Flanagan, DVM, van het Studio City Animal Hospital in Los Angeles, schat dat 10 tot 15 procent van zijn hondenklanten die op ongelooide huid kauwen last hebben van buikproblemen. "De meeste problemen zijn geen noodgevallen, maar ze zijn niet leuk", zegt hij. "Meestal zien we bloederige diarree of honden die overgeven en niet willen eten."
Ondanks deze kanttekeningen waren alle dierenartsen die we hebben geïnterviewd het erover eens dat ongelooide huiden veilig aan honden kunnen worden gegeven zolang de eigenaren het juiste toezicht houden. Kauwers en knaagdieren doen het goed met ongelooide huiden; slurpers en honden die elk object in zicht vernietigen en neerhalen, doen dat niet. En er gaat niets boven toezicht.
"Wat ik mensen altijd zeg, is dat als een hond er goed op kauwt - kauwen, versnipperen, misschien kleine stukjes doorslikken - ze geen problemen zouden moeten hebben", zegt Sandy Young, DVM, van de Brewerton Veterinary Clinic in Brewerton, New York.
Salmonella is een bacterie die voorkomt in veel zuivel-, gevogelte- en vleesproducten. Eenmaal ingenomen, gaat het over in de darm en kan het zich uitbreiden naar de lever of milt. Infectie door salmonellabacteriën kan een reële bedreiging vormen voor de mens. Bij een gezonde volwassene wordt een infectie gekenmerkt door diarree, buikkrampen, braken en misselijkheid, die tot een week kan aanhouden. Ouderen, zuigelingen en mensen met een verzwakt immuunsysteem lopen een groter risico om een ernstige infectie op te lopen, die de dood tot gevolg kan hebben.
In 1999 was Farm Meats Canada het onderwerp van een waarschuwing en terugroepactie van de Canadese regering vanwege de ontdekking dat sommige zendingen van zijn varkensoren besmet waren met salmonella. Sommige menselijke infecties, mogelijk veroorzaakt door het hanteren van deze lekkernijen, werden gemeld. Als reactie hierop heeft de FDA een adviserende waarschuwing uitgegeven aan Amerikaanse consumenten om uiterst voorzichtig te zijn bij het hanteren van hondenkauwsnacks op basis van rundvlees of varkensvlees, of om ze helemaal te vermijden.
Bovendien heeft de FDA in 2000 een importwaarschuwing uitgegeven waarin de Amerikaanse autoriteiten werd opgedragen om hondenkluiven, vervaardigd door 20 bedrijven in 11 landen – waaronder Canada, Brazilië, China, Venezuela, Thailand, Nieuw-Zeeland en Duitsland – vast te houden zonder fysieke inspectie. van salmonellabesmetting in die producten.
Na de problemen vier jaar geleden heeft Farm Meats Canada verbeteringen aangebracht in de behandeling en verwerking van zijn varkensoren en andere producten en heeft het ook testprocedures geïmplementeerd om ervoor te zorgen dat elke batch salmonellavrij is. De varkensoren zijn nog niet bestraald, hoewel Darby Brewer, de algemeen directeur van het bedrijf, zegt dat wanneer het bedrijf een markt in de VS begint op te bouwen, het beleid zal zijn om elk geëxporteerd product te bestralen.
Er zijn in de VS geen officiële incidenten van salmonella-infectie bij mensen gemeld die verband houden met hondensnoepjes. Ondanks de beste veiligheidsmaatregelen in welke fabriek dan ook, blijft de mogelijkheid van salmonellabesmetting bij elk op vlees gebaseerd kauwgom bestaan.
"Laat me je vertellen, salmonella is moeilijk", zegt Steven Mendal van Petrapport. "Je kunt zo zuiver en perfectionistisch zijn als je wilt, maar je kunt nooit 100 procent zeggen dat je op een gegeven moment geen salmonellabesmetting kunt hebben."
Hoewel de FDA zich het meest zorgen maakte over de overdracht van salmonella op mensen, kunnen honden ook besmet raken. Terwijl een gezonde volwassen hond zonder veel moeite met de bacteriën om kan gaan, kunnen zogende honden, puppy's en zieke dieren in de problemen komen.
"Het kan een groot probleem zijn, vooral bij een ernstig ziek dier, waar ze septisch worden", zegt Michael Schaer, DVM, van het University of Florida's College of Veterinary Medicine. "Zelfs een gezonde hond kan symptomen krijgen zoals braken en diarree. En er is het potentieel van besmetting tussen soorten, van hond tot mens.”
Om deze risico's te voorkomen, wast u uw handen na het hanteren van op vlees gebaseerde kauwsnacks, net zoals u zou doen na het hanteren van rauw vlees. Bovendien, zegt Brewer, is het van cruciaal belang om toezicht te houden op kinderen wanneer ze in de buurt zijn van het lekkers van de hond.
"Het is vooral belangrijk bij kleine kinderen, omdat je weet dat ze het leuk vinden om alles vast te houden wat de hond vasthoudt, met het speelgoed van de hond te spelen, misschien zelfs het speelgoed of de kauw in hun mond te stoppen", zegt hij.
Vanwege al deze mogelijkheden is het erg moeilijk om met zekerheid te zeggen dat een bepaalde lekkernij van ongelooide huid volledig veilig is. Zelfs sporen van chemicaliën kunnen gevaarlijk zijn.
Frank Burkholder, eigenaar van de Ecology Rawhide Company in Miami, is het met Corsi eens dat uitgebreid wassen de sleutel is tot het produceren van kauwproducten van topkwaliteit. Ecology Rawhide produceert kauwsnacks van het merk Natural Rawhide en heeft een eigen fabriek in Paraguay. "We doen er alles aan om de huiden te wassen", zegt hij. Het wassen van elke batch duurt 8 tot 10 uur. Ecologie Rawhide gebruikte waterstofperoxide om de huiden te bleken en te steriliseren. De droogtijd varieert van minimaal 48 uur tot 120 uur, bij 60 graden Celsius (ongeveer 140 graden Fahrenheit).
Steven Mendal, COO van Petrapport, dat de Beefeaters-lijn van hondenkluiven produceert, zegt dat zijn bedrijf ook een voorliefde heeft voor kwaliteit. Petrapport importeert producten van ongelooide huid van fabrikanten in een aantal landen, maar Mendal zegt dat hij aandringt op uitgebreid wassen en zachte, veilige ontsmettings- en bleekmiddelen.
Bronnen met kennis van zaken zijn over het algemeen van mening dat huiden van Amerikaans vee minder snel worden vervalst met hormonen, antibiotica en pesticiden dan huiden die afkomstig zijn van vee dat in andere landen is grootgebracht; Amerikaanse veehouders worden veel strenger gereguleerd en gecontroleerd dan in andere landen. Maar in een paar landen met uitgestrekte weidegronden en enorme veestapels, zoals Brazilië en Argentinië, wordt het vee met vrije uitloop en met gras gevoerd, en sommigen geloven dat dit vee minder chemicaliën bevat dan Amerikaans vee.
Het land van fabricage is echter ook belangrijk. Het is veel waarschijnlijker dat strenge productienormen en nauwgezette kwaliteitscontrolepraktijken worden gevolgd in Amerikaanse bedrijven dan in bedrijven in China, Thailand en Zuid-Amerika.
Dit punt zou worden betwist door Steven Mendal, die beweert dat de kwaliteitscontrole van Petrapport in de fabrieken van hun buitenlandse fabrikanten van topklasse is. Burkholder van Natural Rawhide zegt dat hij als eigenaar van zijn Paraguayaanse fabriek de kwaliteit van het productieproces kan controleren.
Volgende maand zullen we commerciële kauwbotten onderzoeken. Sommige botten worden verkocht met een vreemde glos (waarvan de ingrediënten niet zijn beschreven). Sommige zijn verpakt in gedroogd vlees en andere tissues. Sommige zijn ongelooflijk moeilijk; de fabrikanten van sommige "langzaam geroosterde" botten beweren dat het proces het bot zacht en eetbaar houdt. Anderen zijn "gesteriliseerd" - zo erg zelfs dat honden er misschien helemaal niet in geïnteresseerd zijn. Moet je een van deze botten kopen? We vertellen het je volgende maand.
Een andere zorg met ongelooide huiden ligt in de smaak van deze lekkernijen. Het is niet moeilijk om kauwsnacks met kaas, knoflook of rundvlees te vinden. Velen worden gerookt om een grotere aantrekkingskracht te creëren door geur of kleur.
Maar de kans is groot dat de ongelooide huid van uw hond niet is gedoopt in verse knoflook of gekookt met echte cheddar om het die speciale smaak te geven. Chemische smaakstoffen, een standaard in de voedingsindustrie, worden meestal gebruikt voor gemak en betaalbaarheid. Idem voor roken, waarbij je de kauwgom meestal onderdompelt in een vloeibare rookoplossing in plaats van hem in een rokerij te hangen.
Echte houtrook bevat bekende kankerverwekkende stoffen. De vloeibare rook die wordt gebruikt in de producten van Petrapport, zegt Mendal, is echter een door de FDA goedgekeurde stof en mag geen schade toebrengen aan uw hond.
Rawhide-kauwsnacks hebben geen speciale smaak- of kleurstoffen nodig om aantrekkelijk te zijn voor uw hond; de meeste puppy's zullen graag kauwen op een gewone ongelooide huid. Dus als de gedachte aan chemische toevoegingen je zorgen baart, sla ze dan gewoon over.
Een item dat snel aan populariteit wint als alternatief voor kauwsnacks van ongelooide huid, is een item dat eufemistisch een bullebak of een bull-pizzle wordt genoemd. Om het niet te fijn te zeggen:we hebben het over gedroogde stierpenissen.
"Van wat iedereen me vertelt, alle mensen met wie ik praat en dierenartsen, zijn ze volledig verteerbaar", zegt Wayne Bosak, wiens Knine Kountry-bedrijf de kauwsnacks online verkoopt. "Dus als een hond een eindstuk doorslikt, zorgt het darmkanaal ervoor, in tegenstelling tot ongelooide huid, dat verstoppingen (kan) veroorzaken."
Wordt deze bewering gestaafd door wetenschappelijk onderzoek? Nogmaals, feiten zijn moeilijk te achterhalen, deels omdat dit product relatief nieuw is op de Amerikaanse markt (hoewel Mendal zegt dat dierlijke bijproducten zoals hondensnacks erg populair zijn in Europa). Dr. Schaer, van de Universiteit van Florida, had er niet eens van gehoord en weigerde te speculeren over verteerbaarheidsproblemen. Dus hoewel een fabrikant met geen enkele autoriteit kan beweren dat ze 100 procent verteerbaar zijn, kunnen sceptici ook niet zeggen dat ze dat niet zijn.
Net als ongelooide huiden zijn pizzles goed om een hond te helpen schone tanden te behouden. En ze zijn een goed, langdurig tijdverdrijf voor lichte tot middelzware kauwers - hoewel agressieve kauwers er een in 15 minuten kunnen oppoetsen, zegt Bosak.
Bosak haalt zijn voorraad van Farm Meats Canada, Ltd., in Alberta, Canada. Farm Meats haalt zijn aanvoer van rauwe pizzles uit verwerkingsfabrieken in de Verenigde Staten en ontvangt deze diepgevroren. Wanneer het tijd is om te produceren, worden de bevroren pizzles ontdooid in gewoon water en behandeld met een 50-ppm oplossing van natriumhypochloriet (bleekmiddel) om bacteriën te doden, aldus algemeen directeur Darby Brewer.
Vervolgens worden ze kort gedrenkt in vloeibare rook en vervolgens minimaal 48 uur gedroogd op 185 graden Fahrenheit. Ze worden op maat gesneden (van 5 inch tot 12 inch) en vervolgens naar British Columbia gestuurd voor bestraling - een laatste stap om ervoor te zorgen dat alle bacteriën worden verwijderd.
"Het proces doodt bacteriën, inclusief salmonella en al het andere dat erin zit", zegt Brewer. "Als we dat niet zouden doen, is het nog steeds meer dan waarschijnlijk dat de pizzles geen bacteriën bevatten, maar dat is onze verzekering."
Varkensoren en varkenssnuiten zijn populaire kauwsnacks voor honden, maar ze moeten niet in dezelfde categorie worden beschouwd als kauwsnacks van ongelooide huid, vanwege de snelheid waarmee een hond ze kan consumeren. Varkenssnuiten bestaan grotendeels uit kraakbeen; varkensoren zijn kraakbeen en vet. Geen van beide traktaties biedt een hond de tandenreinigende, tandvleesverstevigende, tijdrovende voordelen van het kauwen van ongelooide huid.
De verwerking van varkensoren in de fabriek van Farm Meats is vergelijkbaar met die van pizzles, aldus Brewer. Ze worden onthaard en vervolgens ingevroren voor transport in een Amerikaanse fabriek. Bij Farm Meats Canada worden ze ontdooid, in natriumhypochloriet gedompeld en gedroogd. De oren worden besproeid met smaakstof en gekoeld voordat ze worden verpakt. Het proces is vergelijkbaar voor snuiten en pezen.
In termen van fysieke veiligheid trekken hoeven de meeste woede van dierenartsen. Hoeven zijn het meest waarschijnlijke dierlijke product om gebroken tanden te veroorzaken. Versplinterde, scherpe randen kunnen de mond en het maagdarmkanaal van honden beschadigen. Ernstige verstoppingen kunnen het gevolg zijn van honden die te veel hoefmateriaal eten.
"We vertellen (onze klanten) om geen hoeven te voeren", zegt Dr. Olm. "We hebben gebroken tanden gezien, splinters van de hoef onder het tandvlees geschoven . . . de hoeven zijn echt gewoon te hard.”
Ongeacht het merk kauwsnacks dat u uw hond geeft, het loont de moeite om enkele basisveiligheidsrichtlijnen in acht te nemen:
Weet wat voor soort kauwer uw hond is. Een agressieve kauwer - iemand die items snel verslindt of ze opeet, voorraad en vat - is misschien geen goede kandidaat voor een van deze items.
Koop kauwsnacks van de juiste grootte - te groot om op te kauwen en door te slikken in minder dan een uur onder toezicht kauwen.
Houd toezicht op uw hond terwijl hij kauwt. Neem de kauwgom weg als je de kamer ook maar een minuut moet verlaten.
Wanneer het item zo klein wordt dat uw hond het in zijn geheel kan inslikken - zodra hij het bijna in zijn mond kan passen - gooi het dan weg.
Laat een hond niet langer dan twee of drie dagen op dezelfde ongelooide huid kauwen. De vochtige ongelooide huid op kamertemperatuur vormt een geweldige voedingsbodem voor bacteriën.
Houd kinderen uit de buurt van hondenkluiven; laat ze geen kauwsnacks in hun mond stoppen.
Was je handen nadat je een hondenkauw hebt aangeraakt.
Als je weet wat je nu doet, zou je dan nog steeds een van deze kauwsnacks aan je geliefde hondenvrienden geven?
Dr. Schaer zweert bij ongelooide huiden om zijn nieuwe Golden Retriever-puppy gelukkig te houden. Wayne Bosak geeft zijn kampioen St. Bernards peststokken als afleiding. En Frank Burkholder begon Ecology Rawhide omdat hij kauwsnacks van topkwaliteit voor zijn honden wilde maken.
Als u ervoor kiest om uw hond ongelooide huiden te geven, kies dan voor kauwsnacks van bedrijven die veel belang hechten aan kwaliteitscontrole en wiens vertegenwoordigers hun productieproces zullen bespreken. Wees bereid om meer te betalen voor kwaliteitsproducten; kies een kauwtablet van de juiste maat voor uw hond; was altijd uw handen na het hanteren van deze items; en toezicht houden, toezicht houden, toezicht houden!
CC Holland is een freelance schrijver uit Oakland, CA, die het leuk vindt om wat ze leert over de gezondheid en het gedrag van honden toe te passen op haar eigen gemengde hond, Lucky.
