Kinderen zijn nooit een overweging voor mij geweest, en aangezien noch mijn man, noch ik zelf kinderen hebben, is het ook niet waarschijnlijk dat mijn kleinkinderen op bezoek komen. Dus waarom zou het me iets kunnen schelen of mijn honden goed zijn met kinderen of niet?
Omdat kinderen bestaan.
Waar je ook gaat in de wereld van vandaag, er zijn waarschijnlijk jonge mensen. Tenzij je van plan bent om je hond in je eigen huis te houden, op te sluiten als vrienden met kinderen op bezoek komen, moet je haar helpen zich op hun gemak te voelen met kinderen. Het leven van uw hond kan ervan afhangen.
Vroeger was onze cultuur veel toleranter voor hondenbeten dan nu. Toen ik een kind was, als een hond een kind beet, was de reactie van mijn moeder:"Dus, wat heb je met Nipper gedaan om hem je te laten bijten?" Van kinderen werd verwacht dat ze leerden hoe ze de ruimte van een hond moesten respecteren, en als Johnnie daarbij een paar sneetjes van de tanden van een hond kreeg, het zij zo. Tegenwoordig kan één beet, zelfs een kleine kneep, een doodvonnis zijn voor een hond. Natuurlijk, in de "oude" dagen, liepen mama en papa ook niet het risico de verzekering van hun huiseigenaar te verliezen door een kleine hondenbeet of twee.
Volgens statistieken van de Centers for Disease Control in Atlanta, Georgia, zijn kinderen de meest voorkomende slachtoffers van hondenbeten in dit land. Dat is geen toeval. Vanuit het perspectief van een hond zijn baby's en kinderen raar, onvoorspelbaar, luidruchtig, bewegen ze grillig, maken lang, hard, direct oogcontact, veroorzaken vaak pijn en reageren niet op de juiste manier op signalen van verzoening, eerbied of zelfverdediging van een hond.
Aangezien de meeste kinderen niet door ervaring mogen leren dat wanneer een hond verstijft, gromt en zijn lip krult, het volgende dat gewoonlijk gebeurt een klik of een beet is, kinderen de neiging hebben zich niet bewust te zijn van de verschillende niveaus en intensiteiten van de hond. waarschuwingssignalen. Geen wonder dat honden kinderen als bedreigend ervaren!
Dierenarts-gedragsdeskundige Dr. Ian Dunbar, uit Berkeley, Californië, vertelt het publiek bij elke gelegenheid dat de beste verzekering tegen toekomstige hondenbeten bij mensen, jong en oud, puppysocialisatie is. Als het te laat is voor puppysocialisatie, is het niet te laat om een inhaalslag te maken met corrigerende socialisatie. Als je al een baby hebt, van plan bent er binnenkort een te krijgen, verre plannen voor kinderen hebt of, zoals ik, nooit van plan bent om menselijke puppy's te krijgen, is dit het moment om je persoonlijke kinderbijtverzekering te starten.
Veel jonge stellen krijgen al vroeg in de relatie een puppy, lang voor de komst van de eerste baby. De puppy is een surrogaatkind en het stel is dol op hem - ze nemen hem overal mee naartoe, laten hem op het meubilair slapen en zelfs het huwelijksbed delen. Sinds enkele jaren geniet de hond van zijn status als enig kind. Het paar heeft de neiging om te socializen met andere kinderloze volwassenen en de hond ziet zelden menselijke baby's. Dan besluit het stel dat het tijd is om een baby te krijgen. Nu hebben ze een probleem.
Puppy's maken in de eerste paar maanden van hun leven een kritieke leerperiode door. Gedurende deze tijd, gewoonlijk tussen de vier weken en vier maanden, leren ze welke dingen in de wereld veilig en lonend zijn, welke pijnlijk en gevaarlijk zijn en vermeden moeten worden, en welke geen gevolgen hebben. Alles wat tijdens deze kritieke periode niet wordt ervaren, valt automatisch in de categorie 'gevaarlijk'.
Dit is een belangrijk overlevingsinstrument voor wilde dieren; als ze niet zeker weten dat iets ongevaarlijk is, is het het veiligst voor hen om zich te gedragen alsof dat niet zo is. Hierin ligt het probleem. Als een puppy tijdens die kritieke maanden niet leert dat kinderen "veilig en lonend" zijn, zal hij waarschijnlijk aannemen dat ze een bedreiging vormen.
Deze veronderstelling wordt vaak ondersteund door het gedrag van veel van de kinderen die een hond ontmoet. Menselijke puppy's steken vingers in de oren van honden, porren ze met potloden, slaan ze over het hoofd met houten blokken en trekken aan vacht op gevoelige plaatsen. Ze staren rechtstreeks in de ogen van een hond (een directe blik is een bedreiging in de hondenwereld). Ze strijden om voedsel, speelgoed en de aandacht van volwassenen. Ze bewegen grillig - rennen, struikelen, vallen, zwaaien met hun armen - en maken rare geluiden. Als je erover nadenkt, is het een wonder dat honden kinderen überhaupt tolereren!
In een perfecte wereld zou elke nieuwe puppy grondig worden gesocialiseerd met baby's, peuters en kinderen terwijl ze zich in haar kritieke leerperiode bevond. Helaas raden veel dierenartsen hun klanten aan hun puppy's in watten te wikkelen en ze strikt thuis te houden totdat ze volledig zijn gevaccineerd - wat pas weken na de kritieke leerperiode zal gebeuren.
Het is van vitaal belang dat uw puppy gedurende de eerste vier maanden, lang voordat ze volledig is ingeënt, positieve ervaringen heeft met de wijde wereld. Het goede nieuws is dat u dit kunt doen zonder in te gaan tegen de aanbeveling van uw dierenarts of uw puppy bloot te stellen aan levensbedreigende ziekten. Dit is hoe:
Nodig veel mensen uit - inclusief baby's en kinderen, gevaccineerde gezonde puppy's en gevaccineerde, gezonde, vriendelijke honden - bij u thuis voor puppyfeestjes. Geef iedereen een handvol echt lekkere lekkernijen om aan de puppy te geven. (Vertel iedereen dat de puppy moet zitten om haar traktaties te krijgen en je leert haar ook om niet tegelijkertijd op mensen te springen.) Houd de interacties van je pup met kinderen in de gaten om er zeker van te zijn dat ze allemaal positief zijn. Laat kinderen van alle leeftijden uw puppy veel lekkers geven en ze zal snel besluiten dat kinderen een goede zaak zijn, niet gevaarlijk.
U kunt uw puppy ook meenemen in de gemeenschap naar veilige, hondvriendelijke locaties. Ga niet naar drukke hondenparken om haar los te laten om te spelen, maar neem haar wel mee naar plaatsen zoals een goed gerunde puppy-kleuterschool, waar je haar interactie met kinderen kunt volgen en haar blootstelling aan mogelijke ziekten kunt voorkomen gevaren. Leer haar dat de wereld, en vooral de kleine mensen van de wereld, een bron van plezier en beloning zijn, en je vermindert het risico op de koppen van 'Dog Mauls Toddler' in de toekomst van je hond aanzienlijk.
Misschien is het te laat om uw hond tijdens haar kritieke leerperiode te socialiseren met baby's en kinderen. Die fase van haar leven is al lang voorbij. Is het te laat om haar te leren om met kinderen te leven? Niet noodzakelijk. Het is moeilijker, maar niet onmogelijk.
Als de ervaringen van uw hond met kinderen tot nu toe neutraal waren en ze verder goed gesocialiseerd is, zoek dan zachte kinderen op en laat ze haar iets lekkers geven. Houd haar goed in de gaten. Als ze opgewekt en gelukkig lijkt, blijf dan kansen zoeken voor haar om positieve ervaringen met kinderen op te doen.
Als uw hond gespannen of nerveus is met kinderen, doe het dan langzamer aan. Laat haar baby's en kinderen op een afstand zien, en je geeft haar wat lekkers. Kies een heel speciale traktatie, zoals biefstuk of kip, en voer deze alleen in het bijzijn van kinderen en baby's. Als ze in de verte een kind ziet, begint de biefstuk vanuit de hemel te regenen - kleine weetjes, non-stop. Wanneer het kind vertrekt, stopt de stroom biefstuk. Elke keer dat er een kind verschijnt, begint de biefstuk. Als het kind weggaat, stopt de biefstuk. U wilt dat uw hond denkt dat kinderen en baby's, en alleen kinderen en baby's, steak mogelijk maken.
Als je hond blij naar je kijkt voor haar biefstuk als ze een kind in de verte ziet, weet je dat ze kinderen begint te zien als betrouwbare voorspellers van biefstuk. Je doel is om haar te overtuigen om ze ook van dichtbij lekker te vinden, door de voortdurende associatie met echt heerlijk eten.
Ga geleidelijk dichter bij de kinderen staan, herhaal de oefening en let altijd op de lichaamstaal van uw hond om er zeker van te zijn dat ze zich op haar gemak voelt.
Dit is van cruciaal belang:straf uw hond nooit voor het vertonen van tekenen van ongemak of zelfs agressie, zoals grommen, wanneer er kinderen in de buurt zijn. Het gegrom is een uiterst belangrijk waarschuwingssignaal. Het is de manier waarop uw hond ons vertelt dat ze zich niet op haar gemak voelt in de buurt van kinderen. Als je haar straft, kan ze leren het waarschuwingssignaal te onderdrukken, waardoor ze veel meer kans heeft om op een dag een kind te bijten, ernstig en zonder waarschuwing.
Denk er eens over na:je kunt je hond niet straffen tot liefhebbende kinderen! Je moet positieve conditionering en bekrachtiging gebruiken om haar ervan te overtuigen dat kinderen fijn zijn om in de buurt te hebben.
Hoe ouder uw hond is, hoe langer ze zich niet op haar gemak voelt in de buurt van kinderen, en hoe sterker haar reactie daarop is, hoe langer dit proces (bekend als tegenconditionering en desensibilisatie of CC&D) zal duren.
Natuurlijk houd je altijd toezicht op haar in de buurt van kinderen, zelfs als ze van ze houdt. Als uw hond alleen maar tolerant is voor kinderen, moet u veel strenger toezicht houden. Als ze zich er echt niet prettig bij voelt, moet je haar opsluiten op een veilige plek waar kinderen niet zijn toegestaan, zoals haar bench in je slaapkamer, wanneer je niet actief toezicht kunt houden op hun interacties.
Wanneer er een baby - en uiteindelijk een kind - bij u komt wonen, is uw taak een grotere uitdaging en belangrijker. Zodra je weet dat Baby onderweg is, kun je je hond helpen zich klaar te maken. Welke veranderingen er ook in haar routine gaan plaatsvinden, ze moeten lang voordat Baby arriveert plaatsvinden, zodat ze ze niet zal associëren met de komst van het nieuwe gezinslid. In het ideale geval houd je haar net zo'n volwaardig lid van het gezin als ze nu is, en vind je manieren om haar aanwezigheid op te nemen in je dagelijkse babyroutine in plaats van haar uit te sluiten.
Hier zijn enkele suggesties om de introductie van de baby in het gezin positief te maken voor uw hond:
• De kinderkamer: Als dit nu de kamer van de hond is, wacht dan niet tot het laatste aftellen om opnieuw te schilderen en haar toegang ertoe te beperken. Versier zo ver mogelijk van tevoren. Leg een zacht kussen voor uw hond in een hoek van de kamer en leer haar een oefening "Ga naar bed". Wanneer je in de kinderkamer aan het rommelen bent, versterk haar dan met lekkernijen om daar rustig te liggen. Je kunt haar daar een met eten gevulde Kong geven. Als je niet in de kamer bent, gebruik dan een babyhekje aan de andere kant van de deuropening om je hond buiten te houden.
• Beperkte toegang: Als u van plan bent de toegang van uw hond tot andere kamers te beperken nadat de baby is geboren, doe het dan nu, gebruik babyhekjes en gesloten deuren en positieve bekrachtiging om haar te belonen voor het verblijf in goedgekeurde gebieden. Probeer haar toegang te geven tot zoveel mogelijk van het huis.
• De routine van uw hond: Anticipeer op eventuele veranderingen in uw routine die die van uw hond zullen veranderen. Als mama drie keer per dag met haar gaat wandelen en papa zal het uitlaten van honden een tijdje overnemen, begin dan nu met het maken van die overstap. Als papa de primaire verzorger van uw hond wordt, laat hem deze taken dan zo snel mogelijk overnemen. Plan om de aanwezigheid van Baby bij zoveel mogelijk activiteiten van uw hond te betrekken, zodat ze denkt dat Baby alle leuke dingen laat gebeuren.
Als u van plan bent een oppas in te huren om honden te verzorgen, integreer hem of haar dan enkele maanden voordat de baby arriveert in de routine. Als mama van plan is de hond uit te laten terwijl ze de kinderwagen duwt, oefen dit dan terwijl mama nog steeds actief en behendig is, zodat ze de logistiek van het omgaan met riem, hond en kinderwagen kan doorgronden zonder de baby op het trottoir te laten vallen. Als uw hond nog niet al goede manieren heeft aan de lijn, begin dan onmiddellijk door stil te staan wanneer ze aan de lijn trekt en haar consequent te belonen voor het wandelen met u (zie "Losse lijn lopen:uw hond trainen om niet te trekken").
• Gegroet: Als uw hond nog niet heeft geleerd hoe hij mensen beleefd moet begroeten, geef uzelf dan enkele maanden de tijd om beleefde begroetingen aan te leren en te versterken. Beloon haar met traktaties en aandacht voor het zitten voor je. Als ze opspringt, draai je je rug om en ga bij haar vandaan. Wees consistent! Als je haar soms beloont voor het opspringen, zal ze niet begrijpen dat het ongepast is om op te springen als mama of papa's armen vol zijn met baby.
• Deuropeningen: Als uw hond niet al weet hoe hij moet wachten voordat hij door een deur gaat, is er geen tijd zoals nu om het haar te leren (zie "Uw hond trainen om signalen te blijven gebruiken"). Je wilt niet dat ze een zwangere moeder omver gooit terwijl ze komt en gaat, en je wilt je zeker geen zorgen maken over het achtervolgen van een ontsnapte hond op straat terwijl Baby onbeheerd op zijn deken op de vloer van de woonkamer ligt.
• Trappen: Als je trappen in huis hebt, kan je hond het een geweldig spel vinden om ze naast je op en neer te rennen. Het is veel veiliger voor je baby-in-arms - of voor de hoogzwangere moeder - om ofwel de hond bovenaan te laten wachten of haar de trap voor je af te sturen. Begin nu met deze routine en maak er een leuk, positief spel van. Je kunt een snoepje of speeltje voor haar van de trap gooien en haar daar laten wachten tot je bij haar bent, of haar vragen te "wachten" tot je beneden bent en haar dan uitnodigen om "Kom naar beneden!"
• Laat het: Leer uw hond een positieve "laat het"-cue zodat ze graag reageert (en ervoor beloond wordt) wanneer u haar vraagt te stoppen met het kussen van de baby, of om de fopspeen te laten vallen die onvermijdelijk op de grond zal vallen (zie "Uw hond aanleren" Hond om "te laten" op cue).
• Ontsnappingsroute: Voor je het weet kruipt Baby achter je hond aan op de grond. Zelfs honden die van kinderen houden, hebben een uitje nodig. Geef je hond een vluchtroute, zoals een lage barrière waar ze over kan springen of een verhoogd oppervlak waarop ze kan springen, zodat ze kan ontsnappen uit de greep van Baby als ze er genoeg van heeft. Laat je hond zien hoe hij het moet gebruiken en oefen totdat ze bedreven is in de manoeuvre. Honden die in het nauw worden gedreven door kleine kwelgeesten zonder een manier om te ontsnappen, kunnen zich gedwongen voelen om uit zelfverdediging te bijten.
Wanneer Baby arriveert, zal je hond opgewonden zijn om mama te zien nadat ze weg is geweest. De dag voordat mama en baby thuiskomen, laat papa een deken mee naar huis nemen die om baby is gewikkeld, om zijn geur op te vangen. Laat de deken aan je hond zien. Laat haar eraan ruiken en geef haar lekkere traktaties. Leg dan de deken in haar bed. Als Baby de volgende dag thuiskomt, zal zijn geur je hond al bekend voorkomen.
Als jullie allemaal thuis zijn, laat papa dan de baby buiten vasthouden terwijl mama naar binnen gaat om je hond te begroeten. Als de hond in haar opwinding haar beleefde begroetingsmanieren vergeet, zal ze Baby geen pijn doen en zal er niet tegen haar worden geschreeuwd. Je wilt niet dat haar eerste kennismaking met Baby negatief is! Laat papa dan binnenkomen met baby, terwijl mama wat lekkers klaar heeft liggen om de hond te belonen voor het vriendelijk begroeten van papa en de menselijke puppy.
In plaats van de hond naar de achtertuin te verbannen terwijl iedereen zich nestelt, moedigt u haar aan om rustig op haar kleed te gaan liggen, of, indien nodig, een ketting te gebruiken om haar uit de chaos te houden totdat de zaken tot rust komen (zie "Uw hond vastbinden voor training "). Laat mama met baby op de bank zitten terwijl papa het goede gedrag van de hond op haar kleed beloont met traktaties, complimenten en een Kong gevuld met onweerstaanbare lekkernijen.
Als je je huiswerk goed hebt gedaan, zal je hond binnenkort net zoveel van Baby houden als jij, en heb je met succes de weg geëffend voor een lange en gelukkige relatie tussen je hond en je kind.
Pat Miller, CBCC-KA, CPDT-KA, is de trainingsredacteur van WDJ. Ze is ook auteur van De kracht van positieve hondentraining, en Positieve perspectieven:hou van je hond, train je hond.
