Hondenziekte is een zeer besmettelijke en vaak dodelijke ziekte die de luchtwegen, het zenuwstelsel en het maag-darmstelsel van honden en puppy's aantast. Hoewel hondenziekte zich snel van de ene hond naar de andere kan verspreiden door niezen en hoesten, is het ook zeer goed te voorkomen.
Blijf lezen om meer te weten te komen over de symptomen van hondenziekte, de beschikbare behandelingsopties en wat u kunt doen om te voorkomen dat uw hond de ziekte oploopt.
Inhoudsopgave:
Pro-tip: Vaccinaties zijn essentieel om uw hond te beschermen tegen hondenziekte. Met een huisdierenverzekering kunt u de kosten voor vaccinaties en jaarlijkse examens dekken.
Distemper is een ongeneeslijke, zeer besmettelijke en vaak dodelijke virale ziekte . Het is multisystemisch, wat betekent dat het meerdere systemen in het lichaam van de hond beïnvloedt:het maagdarmstelsel, het zenuwstelsel en de luchtwegen.
De ziekte wordt veroorzaakt door het hondenziekte-virus (paramyxovirus-virus of CDV) en
Verspreidt zich voornamelijk via respiratoire secreties . Wanneer een besmette hond niest of hoest, kunnen ze gemakkelijk alle dieren in de buurt besmetten. Hun ademhalingsdeeltjes kunnen ook nabijgelegen oppervlakken zoals kommen, benodigdheden en apparatuur infecteren, waardoor het risico op blootstelling nog groter wordt.
Dieren kunnen ook besmet raken door contact met besmette urine, bloed of speeksel. Vrouwelijke honden kunnen het hondenziektevirus ook via de placenta op hun puppy's overbrengen.
Honden die met hondenziekte zijn geïnfecteerd, kunnen het virus tot enkele maanden kwijt. Hondenziekte kan het hele jaar door voorkomen, maar de meeste gevallen bij gedomesticeerde honden lijken in de herfst of winter voor te komen, omdat het virus resistent is tegen kou. Het goede nieuws is dat het virus niet lang overleeft in de omgeving en gemakkelijk kan worden vernietigd door de meeste ontsmettingsmiddelen.
Er is geen bewijs dat mensen hondenziekte kunnen oplopen. Zoals eerder vermeld, treft het echter ook sommige wilde dieren zoals fretten, wasberen, stinkdieren, nertsen, wolven, coyotes en vossen. Huisdierfretten moeten tegen de ziekte worden ingeënt met behulp van een door de USDA goedgekeurd frettenvaccin.
Honden van elke leeftijd kunnen hondenziekte krijgen, maar puppy's jonger dan vier maanden en honden die niet tegen de ziekte zijn ingeënt, lopen een verhoogd risico. Honden in opvangcentra kunnen ook kwetsbaar zijn omdat hun vaccinaties mogelijk niet up-to-date zijn.
Honden met hondenziekte kunnen een breed scala aan klinische symptomen vertonen, afhankelijk van hoe geavanceerd de ziekte is. Een van de eerste symptomen is geelgroene afscheiding uit de ogen , gevolgd door:
Honden die besmet zijn met hondenziekte kunnen ook last hebben van secundaire bacteriële infecties die aanvallen wanneer hun immuunsysteem wordt aangetast door het hondenziekte-virus. Deze infecties kunnen gastro-intestinale en respiratoire symptomen veroorzaken, zoals diarree, braken, ademhalingsmoeilijkheden en longontsteking.
Sommige honden kunnen ook korstvorming op de neus en voetzolen ontwikkelen (hyperkeratose). Dit symptoom zorgt ervoor dat de voetzolen groter en harder worden, waardoor de pup erg ongemakkelijk wordt.
Naarmate de hondenziekte vordert en het zenuwstelsel begint aan te tasten, zal de geïnfecteerde hond neurologische symptomen gaan ervaren, waaronder tremoren, toevallen, ronddraaien, kopkanteling, volledige of gedeeltelijke verlamming, spiertrekkingen, repetitieve oogbewegingen (nystagmus), overmatig speeksel, kauwen- tandvleesontsteking en soms zelfs de dood.
Dierenartsen stellen een diagnose van hondenziekte op basis van de symptomen die uw hond vertoont en laboratoriumtests.
Soms verschijnen symptomen van hondenziekte niet altijd onmiddellijk. De ziekte kan worden aangezien voor andere infecties of virussen.
De dierenarts kan tests uitvoeren om andere aandoeningen zoals leptospirose, toxinevergiftiging en besmettelijke virale hepatitis uit te sluiten. Ze kunnen neus-, oog- of keeluitstrijkjes nemen, evenals urine- of beenmergmonsters om te testen op virale infectie. De dierenarts kan ook bloed testen op antistoffen of een biopsie van de voetzool nemen voor detectie van viraal DNA.
Neem contact op met uw dierenarts als u een van de bovengenoemde symptomen opmerkt. Hondenziekte bij honden is zeer besmettelijk en vereist een agressieve medische behandeling . U moet ook naar de dierenarts gaan als u de vaccinatiegeschiedenis van uw huisdier niet kent of als uw huisdier is blootgesteld aan andere dieren met hondenziekte.
Er is geen remedie voor hondenziekte bij honden. Zodra de ziekte is gediagnosticeerd, bestaat de behandeling doorgaans uit ondersteunende zorg. Geïnfecteerde honden worden meestal in het ziekenhuis opgenomen en gescheiden van andere honden om de verspreiding van de infectie te voorkomen.
Hondenziekte kan het immuunsysteem van de hond verzwakken, wat resulteert in secundaire bacteriële infecties, verspreide intravasculaire stolling, bloedvergiftiging en zelfs de dood. Dergelijke gevallen vereisen gewoonlijk IV-vloeistoftherapie om uitdroging te voorkomen, intraveneuze voedingsondersteuning, antibiotica, elektrolyten, probiotica, maagdarmbeschermers en medicijnen tegen braken.
Honden die moeite hebben met ademhalen, chronisch hoesten en/of ernstige longontsteking hebben mogelijk antivirale medicijnen, zuurstoftherapie en antibiotica nodig. Honden die aan epileptische aanvallen lijden, moeten voor controle in het ziekenhuis worden opgenomen en medicijnen tegen epilepsie krijgen.
Pro-tip: Als uw hond een paar dagen in het ziekenhuis belandt, kunnen de dierenartsrekeningen behoorlijk oplopen, waardoor het moeilijk wordt om ze weer gezond te maken. Een huisdierenverzekering kan een deel van de behandelingskosten voor ongevallen en ziekten dekken, evenals diagnostische tests, ziekenhuisopname en chirurgie.
Als u vermoedt dat uw hond hondenziekte heeft, breng hem dan onmiddellijk naar de dierenarts. Een snelle en agressieve behandeling kan uw hond helpen volledig te herstellen.
De duur van de infectie en het overlevingspercentage hangen af van de sterkte van het immuunsysteem van de hond, evenals van de virusstam . Sommige gevallen kunnen binnen ongeveer tien dagen verdwijnen, terwijl andere weken of maanden later neurologische symptomen kunnen vertonen.
De ziekte is vooral ernstig en vaak dodelijk bij puppy's, omdat ze vatbaarder zijn voor virale infecties. Volwassen honden kunnen herstellen, maar hebben vaak blijvende neurologische aandoeningen zoals hersenbeschadiging, zenuwbeschadiging, kaakspasmen, spiertrekkingen en toevallen. Deze symptomen kunnen optreden na herstel of later in het leven. In deze gevallen kan de dierenarts ontstekingsremmers, medicijnen voor het immuunsysteem of steroïden voorschrijven, maar deze zijn niet altijd succesvol.
Gelukkig is hondenziekte gemakkelijk te voorkomen met tijdige vaccinatie.
Puppy's worden meestal gevaccineerd vanaf de leeftijd van zes weken en met regelmatige tussenpozen tot ze 14 tot 16 weken oud zijn. De vaccinatie wordt een jaar later herhaald, daarna met regelmatige tussenpozen. Vermijd hiaten in het vaccinatieschema en zorg ervoor dat de hondenziektevaccinaties van uw pup up-to-date zijn.
Net als bij andere vaccins kunnen de maternale antilichamen interfereren met vaccins, dus een puppy wordt pas als volledig beschermd beschouwd nadat hij het laatste vaccin in de serie heeft gekregen.
Wees tot die tijd voorzichtig met het socialiseren van ze met onbekende honden in hondenparken, puppyklassen, hondenopvang en andere plaatsen waar honden kunnen samenkomen om de blootstelling aan het virus te verminderen.
De meeste pups vertonen geen bijwerkingen van vaccinatie, maar sommigen kunnen pijn en lichte koorts krijgen na het krijgen van de hondenziekte. In sommige gevallen kunnen allergische reacties optreden, die zich kunnen manifesteren door diarree, braken, zwelling van het gezicht, koorts en verlies van eetlust.
Praat met uw dierenarts over het juiste vaccinatieschema voor uw huisdier en over de risico's van vaccinatie.
