Een hoest is een plotselinge, krachtige verdrijving van lucht uit de longen. Het is een beschermende reflex die helpt de longen en luchtwegen vrij te houden van irriterende stoffen zoals vreemde deeltjes, microben en overmatige afscheiding. Af en toe hoesten is normaal en kan niets meer zijn dan een poging van een hond om zijn luchtwegen vrij te maken na het inademen van een irriterend middel. Een aanhoudende hoest of een hoest die gepaard gaat met andere ziekteverschijnselen kan echter wijzen op een ernstiger onderliggende ziekte. Laten we enkele van de meest voorkomende redenen bespreken waarom een hond gaat hoesten.
Congestief hartfalen is een term die het onvermogen van het hart beschrijft om voldoende bloed door het lichaam te pompen. Congestief hartfalen wordt geclassificeerd als rechtszijdig of linkszijdig en de symptomen variëren dienovereenkomstig. Bij rechtszijdig hartfalen hoopt zich vocht op in de buik, waardoor het lijkt op een gezwollen buik. Bij linkszijdig hartfalen hoopt zich vocht op in de longen, wat hoesten en ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt. Het hart wordt ook vergroot en duwt tegen de luchtpijp, wat irritatie en hoesten veroorzaakt. Hoewel er veel oorzaken zijn van congestief hartfalen bij honden, zijn de twee meest voorkomende oorzaken mitralisklepinsufficiëntie, meestal gezien bij honden van kleine rassen, en gedilateerde cardiomyopathie, meestal gezien bij honden van grote rassen.
Naast een hoest die 's nachts meestal erger wordt, worden honden met congestief hartfalen gemakkelijker moe, hebben ze een verhoogde ademhalingsfrequentie en ontwikkelen ze spierafbraak. Honden met congestief hartfalen kunnen ook bleek of blauw getint tandvlees hebben en flauwvallen of flauwvallen.
Meestal is het vroegste teken van een hartaandoening een geruis, dat uw dierenarts kan detecteren tijdens een routinecontrole. Niet alle honden met geruis zullen echter congestief hartfalen ontwikkelen.
Deze term Canine Infectious Respiratory Disease Complex (CIRD) heeft onlangs de term kennelhoest vervangen of infectieuze tracheobronchitis .
CIRDC is een multifactoriële ziekte die wordt veroorzaakt door verschillende respiratoire organismen. De organismen die betrokken zijn bij dit ziektecomplex zijn onder meer Bordetella , Streptococcus zooepidemicus, Mycoplasma , para-influenza , adenovirus type 2 , hondengriep , ziekte , respiratoir coronavirus en pneumovirus .
CIRDC is zeer besmettelijk en veroorzaakt acute of chronische ontstekingen van de luchtpijp en de luchtwegen. Het wordt snel verspreid tussen gevoelige honden in nauwe opsluiting, zoals honden in pensions, hondenopvangcentra, reddingsfaciliteiten en hondenparken. Stress, extreme temperaturen en vochtigheid en slechte ventilatie kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte.
Symptomen van CIRDC zijn onder meer droge, hevige hoestbuien, kokhalzen en kokhalzen. De ontwikkeling van ernstigere symptomen zoals koorts, loopneus, lusteloosheid, gebrek aan eetlust en een natte hoest, kan betekenen dat een hond longontsteking heeft ontwikkeld.
Hartwormziekte is een potentieel dodelijke ziekte die in sommige delen van de wereld wordt aangetroffen en wordt veroorzaakt door de door bloed overgedragen parasiet Dirofilaria immitis . De levenscyclus van deze parasiet begint wanneer een vrouwelijke mug besmet raakt door zich te voeden met een hond die besmet is met hartworm. De parasiet rijpt tot de larvale vorm in de mug en gaat dan naar haar monddelen. Wanneer een mug zich voedt met een andere hond, komen de larven het lichaam van de hond binnen en infecteren de hond. De larven komen in de bloedbaan van de hond en migreren naar het hart en de omliggende bloedvaten waar ze volwassen worden en zich gaan voortplanten.
Volwassen hartwormen veroorzaken ziekte door het hart en de grote bloedvaten te verstoppen. Het meest voorkomende symptoom van hartwormziekte is een zachte, droge hoest. Andere tekenen van de ziekte zijn onder meer ademhalingsmoeilijkheden en intolerantie voor lichaamsbeweging. In ernstige gevallen zal een geïnfecteerde hond moeite hebben om te ademen, instorten en tekenen van rechtszijdig hartfalen vertonen, zoals een gezwollen buik als gevolg van vochtophoping.
De luchtpijp of luchtpijp is een flexibele buis die bestaat uit 35-45 c-vormige ringen. Deze ringen zijn gemaakt van kraakbeen. Het kraakbeen houdt de luchtpijp open om lucht in en uit te laten stromen. Tracheale collaps is een progressieve aandoening bij honden, waarbij de kraakbeenringen van de luchtpijp verzwakken en instorten, waardoor de zuurstofstroom wordt belemmerd en ademhalingsmoeilijkheden worden veroorzaakt. Tekenen van tracheale collaps zijn onder meer een droge, harde, toeterende hoest en ademhalingsmoeilijkheden. Hoestepisodes kunnen worden versneld door druk op de keel door een kraag, opwinding, drinken, lichaamsbeweging en extreem hoge of lage temperaturen. In ernstige gevallen kan een hond met tracheale collaps in ademnood komen door zuurstofgebrek.
De oorzaak van deze aandoening is onbekend, maar de hypothese is dat tracheale collaps wordt veroorzaakt door een combinatie van omgevings- en genetische factoren. Deze aandoening komt het meest voor bij honden van kleine rassen van middelbare leeftijd, zoals Yorkshire Terriers, Toy Poodles, Pomeranians, Chihuahuas en Pugs. Overgewicht hebben en in een huishouden met rokers leven, kan de aandoening bij aangetaste honden verergeren.
Vreemde materialen zoals gras, zaden en stokken kunnen tijdens het sporten per ongeluk worden ingeademd. Geïnhaleerde vreemde lichamen kunnen door de luchtwegen migreren, van de neusholtes naar de luchtpijp en de bronchiën. Deze aandoening wordt meestal gezien tijdens de zomermaanden.
In sommige gevallen kunnen vreemde lichamen die vastzitten in de luchtpijp en de bronchiale boom een ernstige ontstekingsreactie veroorzaken, bacteriën en schimmels introduceren en een vreemd lichaam aanwakkeren, waardoor infecties en abcessen ontstaan. De meest voorkomende tekenen van vreemde lichamen in de luchtwegen zijn hoesten en kokhalzen als een hond probeert het vreemde lichaam te verdrijven. Naast hoesten kunnen honden met secundaire infecties symptomen van koorts, ademnood, verminderde eetlust en lethargie vertonen.
Tumoren ontstaan door de abnormale groei van cellen en worden veroorzaakt door een complex samenspel van genetische en omgevingsrisicofactoren. Tumoren kunnen worden geclassificeerd als "goedaardig" of "kwaadaardig". Goedaardige tumoren hebben de neiging langzaam te groeien en verspreiden zich niet, terwijl kwaadaardige tumoren snel groeien, het omliggende gezonde weefsel binnendringen en zich verspreiden naar andere delen van het lichaam. Longtumoren worden geclassificeerd als "primair" of "metastatisch". Primaire longtumoren ontstaan in de longen van honden, terwijl uitgezaaide tumoren hun oorsprong vinden in andere delen van het lichaam en uitzaaien of zich verspreiden naar de longen.
Primaire longtumoren zijn zeldzaam bij honden. Gemiddeld worden primaire longtumoren gediagnosticeerd tussen de leeftijd van 10 en 12 jaar, en 80% van deze tumoren is kwaadaardig en heeft een grote kans om zich naar andere delen van het lichaam te verspreiden. De meest voorkomende primaire longtumor van de hond is longcarcinoom. Het meest voorkomende teken van primaire longtumoren is een niet-productieve hoest. Dit betekent dat de hoest droog is en geen slijm of afscheidingen naar boven brengt. Andere symptomen van primaire longtumoren zijn koorts, lethargie, inspanningsintolerantie, gewichtsverlies en verminderde eetlust.
Hoewel primaire longtumoren zeldzaam zijn bij honden, hebben sommige tumoren die elders in het lichaam voorkomen een grote kans om zich naar de longen te verspreiden. Deze staan bekend als uitgezaaide tumoren. Borstkliertumoren, bottumoren, schildkliertumoren en melanomen van de mond en tenen hebben allemaal het potentieel om uit te zaaien naar de longen. De symptomen van uitgezaaide tumoren zijn vergelijkbaar met die van primaire longkanker.
Af en toe hoesten is misschien niets meer dan de beschermende reflex van een hond om de luchtwegen te helpen vrijmaken van ingeademde irriterende stoffen zoals stof, rook of voedseldeeltjes. Als de hoest van een hond langer dan een dag of twee aanhoudt, in frequentie of ernst toeneemt, of gepaard gaat met andere ziekteverschijnselen, zoals koorts, verlies van eetlust, ademhalingsmoeilijkheden of lethargie, is het belangrijk om actie te ondernemen en uw hond gecontroleerd door een dierenarts. Deze symptomen kunnen wijzen op een mogelijk ernstige onderliggende ziekte die diergeneeskundige behandeling vereist.
