Als eigenaren van gezelschapsdieren maken we ons allemaal zorgen als we merken dat er iets mis is met onze geliefde hond. Als u een rood oog of rode ogen bij uw hond hebt opgemerkt, kunnen verschillende factoren dit veroorzaken. We zullen de 13 meest voorkomende oorzaken van rode ogen bij honden bespreken en u waardevol advies geven over hoe hiermee om te gaan.
We kunnen hier allemaal over meepraten; een klein voorwerp kan in onze ogen komen en irritatie veroorzaken. Stof, gras, haar of een klein vliegend insect dat aan het oogoppervlak of onder de oogleden vastzit, kan een rood oog veroorzaken. Een vreemd lichaam op het oog treft meestal slechts één oog, met enkele uitzonderingen. Als uw hond bijvoorbeeld op een zeer stoffige plek rondreed, heeft hij mogelijk stof in beide ogen gekregen. Probeer het oog visueel te inspecteren en als u iets aan het oog ziet, kunt u proberen het oog door te spoelen met een 0,9% zoutoplossing. De kans is groot dat uw hond weerstand zal bieden aan de behandeling, of dat u zich er niet prettig bij voelt. Breng in dit geval snel een bezoek aan de dierenarts. Zodra het vreemde voorwerp is weggespoeld, zal het oog van uw hond binnen een paar uur weer normaal worden.
Allergieën zijn een veelvoorkomende oorzaak van rode ogen bij honden. Stuifmeel, stof, onkruid, schimmels, mijten en zelfs voedsel zijn veel voorkomende allergenen die rode, jeukende en tranende ogen kunnen veroorzaken. Soms worden allergieën gepresenteerd met andere symptomen, zoals loopneus, niezen en jeukende huid. Als onderdeel van de behandeling is het belangrijk om te bepalen waar de hond allergisch voor is. Dit kan met een reeks tests of met eliminatiediëten. Uw dierenarts zal u helpen de oorzaak van het probleem te achterhalen. De behandeling kan antihistaminica of ontstekingsremmende medicijnen omvatten.
Conjunctivitis is een ontsteking van het bindvlies, de heldere laag zacht weefsel die het oog bedekt. Dit kan infectieus zijn, veroorzaakt door virussen of bacteriën, of niet-infectieus, veroorzaakt door allergenen of irriterende stoffen. De meeste gevallen van conjunctivitis gaan gepaard met gezwollen ogen of gezwollen oogleden, en ze presenteren zich ook met een soort abnormale oogafscheiding. De behandeling hangt af van de onderliggende factor die de oorzaak is, dus bezoek uw dierenarts voor een juiste diagnose van de oorzaak.
Net als mensen kunnen honden last hebben van droge ogen door een gebrek aan voldoende traanproductie. De dierenarts zal een Schirmer-scheurtest uitvoeren om het secretieniveau van de traanklieren te evalueren. Het bestaat uit het plaatsen van een speciale papieren streep op het oog van uw hond en het meten van het aantal geproduceerde tranen in één minuut. Als de traanproductie onvoldoende is en de diagnose droge ogen is, moet u een paar keer per dag smerende oogdruppels op de ogen van uw hond aanbrengen. Sommige gevallen zullen na een paar dagen worden opgelost, maar andere gevallen zijn chronisch. Dat betekent dat de hond de rest van zijn leven een paar keer per dag oogdruppels nodig heeft.
Een andere veel voorkomende oorzaak van rode ogen bij de hond is entropion. Deze afwijking zorgt ervoor dat het ooglid naar binnen rolt, zodat de wimpers tegen het oog wrijven, wat irritatie, ongemak en, in het ergste geval, zweren van het hoornvlies veroorzaakt. De medische behandeling voor deze aandoening is een operatie.
Bij distichiasis groeit een extra set wimpers naar de binnenkant van het oog toe. Net als entropion veroorzaakt het irritatie en kan het ook leiden tot een hoornvlieszweer. De behandeling bestaat uit het verwijderen of vernietigen van de follikels van de abnormaal groeiende wimpers met elektrolyse, cryotherapie of chirurgie.
Een hoornvlieszweer is de perforatie van de dunne, transparante laag op het oogoppervlak. Hoornvlieszweren zijn erg pijnlijk en kunnen geïnfecteerd raken. Mogelijke oorzaken zijn trauma, schaafwonden, stofirritaties, droge ogen, infecties door bacteriën, schimmels of virussen en parasieten. Om een hoornvlieszweer te diagnosticeren, zal de dierenarts een fluoresceïnetest uitvoeren waarbij een fluorescerende groene substantie op het oog wordt aangebracht om mogelijke perforatie te zien. De behandeling zal gedeeltelijk afhangen van de oorzaak, maar meestal heeft de hond een paar keer per dag meerdere oogdruppels nodig, een kegelvormige halsband om verdere snijwonden te voorkomen en orale ontstekingsremmende medicijnen. In extreme gevallen kan een operatie nodig zijn.
Blefaritis is een ontsteking van een of het paar oogleden, die een of beide ogen aantast. Oorzaken hiervan kunnen infectie, trauma, irritatie of allergieën zijn. Het kan ook worden veroorzaakt door een tumor. De dierenarts zal de oorzaak van blefaritis moeten achterhalen om het dienovereenkomstig te kunnen behandelen.
Wanneer kersenoog optreedt, steekt het opruiende membraan of derde ooglid uit door een speenklier die ontstoken raakt en deze op zijn plaats dwingt. Er is een roze of rode bult zichtbaar die uit het onderste ooglid steekt. Deze oogheelkundige aandoening heeft een operatie nodig; hoe eerder, hoe beter.
Uveïtis is een ontsteking van de uvea die bestaat uit de iris, het corpus ciliare en het vaatvlies. Een of alle drie de structuren kunnen ontstoken raken door infecties van virussen, bacteriën of schimmels en parasieten. Het kan ook worden veroorzaakt door toxines, irritaties, trauma, hoge bloeddruk of stofwisselingsziekten zoals diabetes. De behandeling bestaat uit het verminderen van de ontsteking en het behandelen van de primaire oorzaak van dit probleem. Als de dierenarts uveïtis diagnosticeert, kan uw hond worden doorverwezen naar een dierenarts oftalmoloog omdat sommige gevallen gecompliceerd zijn en terugkeren.
Hyphema is bloed dat opgesloten zit tussen het hoornvlies en de iris. Het wordt meestal veroorzaakt door een trauma, maar ulceratie, hypertensie, glaucoom, toxicose, stolling of bloedplaatjesstoornissen kunnen ook tot deze aandoening leiden. Uw dierenarts zal het behandelen afhankelijk van de oorzakelijke factor.
Glaucoom is een zeer pijnlijke aandoening waarbij de inwendige druk van de oogbol wordt verhoogd door vochtophoping. Glaucoom beschadigt de optische zenuw en kan blindheid veroorzaken. De dierenarts gebruikt een gespecialiseerd medisch hulpmiddel, een tonometer genaamd, om de druk van het oog te meten. Vroege detectie maakt de behandeling gemakkelijker. Soms kan een plaatselijke behandeling met oogdruppels worden gebruikt, maar in andere gevallen is laserchirurgie nodig.
Tumoren van de oogleden en klieren kunnen ook rode ogen veroorzaken bij uw hond. Een verscheidenheid aan goedaardige en kwaadaardige tumoren kan de verschillende structuren van het oog beïnvloeden. De behandeling hangt af van het soort en de plaats van de groei en varieert van operatieve verwijdering tot bestraling, waarbij in de meest ernstige gevallen het oog volledig wordt verwijderd (enucleatie).
Rode ogen bij een hond kunnen worden veroorzaakt door zoiets eenvoudigs als een stofdeeltje. Maar het kan ook zo ernstig zijn als een tumor waarbij het oog moet worden verwijderd. Als dit plotseling gebeurt en u een deeltje op het oog kunt zien, zou het uitspoelen van het oog met een zoutoplossing voldoende moeten zijn.
Als het oog echter na een paar uur rood blijft, is het noodzakelijk om naar de dierenarts te gaan om erachter te komen welke van de vele mogelijkheden ervoor zorgen dat het oog van uw hond rood is en om de juiste behandeling te vinden om de problemen op te lossen voordat ze verder compliceren.
